17,554 matches
-
lor, aurii ca turtițele lui Ivan din cuptor, îi dăduseră, la început, o stare de bine, de apartenență molcomă la realitatea lui domestică. Le ghicea zâmbetele de a doua zi dimineață, degetele lui Dominique străduindu-se neîndemânatic să cârpească o pereche de ciorapi de lână, Alioșa mușcând dintr-o gutuie, cu buzele strânse ca pojghița de smântână în gulerul cănii de lapte. Îi vedea genunchiul julit din pantalonii cenușii, suflecați dea supra gleznei, croiți de Colette, soția postăvarului din colț, cu
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
afabil și puțin plictisit, cum face toată lumea bună aici, la Paris. Să dea ochii peste cap și să-și treacă degetele prelungi (moștenire de la Dominique) prin chica blonzie, care-i îmbracă lejer gâtul, până la umeri, ferind de ochii cârcotași o pereche de urechi discret clăpăuge și ușor ridicole în contextul profilului fin, de rus alb, îmbrăcat franțuzește, al posesorului. Încă două ore până la întâlnirea cu Dominique. O va lua de la gară, se vor îmbrățișa, el îi va spune că e frumoasă
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
îl împachetează frumos, în hârtie colorată, lucioasă poate, și-l face cadou unei iubite acum inexistente și ea, al cărei nume se profilează fin în dedicația de pe prima filă... Suficientă reverie pentru acum, însă. Alexandre își adună de pe scaun o pereche de pantaloni relativ călcați și o haină de culoarea untului, cu revere cafenii, și coboară două câte două treptele ciobite din scara-melc a imobilului unde lo cu iește. O ia pe Rue de Seine și iese în St. Germain. Ignoră
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
traversa, noi sau ei? Știu că vrea să mă întrebe (din ochi) toate lucrurile astea, dar nu poate. Sunt momentele alea, știi, când te simți atât de singur, atât de înfricoșător de singur, de gol, cu păcatele tale, în fața unei perechi de ochi care te face fărâme, fărâme, fărâme, fărâme... și știu că așa îi era ei. Și știu și cum s-a uitat la el, pe urmă, când s-au ridicat genele, grele, grele, grele. Căutau bascheți pentru David. Îi
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
dintre grimasele lui de conveniență. Când eram mici, avea câte una pentru fiecare din noi: buzele strânse erau pentru mama, ochii dați peste cap pentru Lea, sprân ceana ridicată îi aparținea lui David. A mea fusese spe cială - nări umflate, pereche unei cute pe-atunci încă abia perceptibile între sprâncene. Când enervarea lui creștea, tot din cauza mea, creștea și o spuzeală roșie pe vârfurile urechi lor, care mi s-ar fi părut caraghioasă dacă nu ar fi anunțat, întotdeauna, o epocă
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
păt livrat încă mai fumegă. Transport direct din plămânii lui David. David e un pelerin 100% neras, exilat de o săptămână pe Tărâmul Sfânt al apartamentului fratelui mai mare. Big Brother. Űbermensch. Ochiul care nu doarme. David e posesorul unei perechi de ochi umflați (de plâns? de nesomn? retenție de lichide? Iată un detaliu care ne scapă, dar asupra căruia promitem să revenim - se înțelege că o promisiune e garanția trecerii sub tăcere a acestui aspect, de altfel important în economia
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
știe să muncească un fecior de mazil scăpătat: cu sârg și cu spor, nu ca voi, cu ticăială și leneveală și să-i mai aud măcar o singură dată că îmi spun cucoane cu coatele goale ori doi baroni la perechea de pantaloni... că le-o retez eu de la obraz că după ei pute a berbec și a țap în călduri pentru că nu se pricep cum să-și tăbăcească pieile pentru cojoace și pieptare. Degeaba te dai bogat dacă ești sărac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
grăbeau să-și ocupe locurile la masa ce îi aștepta pe mica scenă. Dintre toți a reținut atenția necunoscutul pântecos, mic de statură, în kaki, cu epoleți încărcați cu patru steluțe argintii, aplicați direct la cămașa de doc, cu două-trei perechi de cătușe agățate, la vedere, de centura lustruită, alături de tocul pistolului, desigur încărcat, pe care îl pipăia cu un gest-reflex pentru impresie și presiune morală deopotrivă asupra auditoriului. Firește că acesta nu putea fi altul decât musafirul groazei, anunțat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
înainte, la care se adaugă o privire inteligentă, hotărâtă și aspră ce înnobilează un trup pietros, alcătuit parcă numai din fibră și os. Că să vedeți Domniile Voastre că Roibu meu, se lăuda stăpânul, trage de unul singur cât pentru o pereche de cai bunicei și nu m-a lăsat nicicând cu căruța în drum. Ce mai... Roibu îmi hrănește întreaga familie și nici nu-i gingaș la mâncare, la odihnă sau la corvoadă, de-i vreme bună ori de-i vremuială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
ajutoarele, subvențiile, investițiile... Că ieșim de mâine... că intrăm de poimâine... că sîntem pe drumul cel bun... Că să terminăm ce-am început... și câte altele, zicea. Ce să mai vorbim, fraților! Lucrător cu gura nemaivăzut, meseriaș al minciunilor fără pereche!.. Bine i-a făcut, de parcă m-a întrebat pe mine!.. Noroc de câini, fraților! Că de altfel rămâneam cu beleaua în brațe... * * * Președintele Comisiei permanente pe probleme sociale a Camerei Deputaților, în ședința sa ordinară din 25.10.a.c., a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
buze și i-a recomandat multă atenție la dracii cei mici cu un s-s-t abia șoptit. Revenind de la serviciu odată cu seara, cei doi soți au auzit, încă de la capătul străzii, strigăte de mare bucurie în dreptul casei lor. Ultima pereche de gemeni, de curând aduși de la grădiniță, se dădeau cu punga pe derdelușul din curte și strigau cât îi țineau fălcuțele înghețate: Ulaa-ulaa! Mamei i-a venit scul-sula! Tata ne cumpălă săni-uțăă! Când voi clește male, am să-l omol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
pe marșrutul străbătut în cursul zilei de astăzi, își împărtășea impresiile Natașa Semenova lui Emilian Mihailovici, directorul taberei, în vârtejul unui vals cu scântei ce reclama abilitate și agilitate din partea ambilor parteneri pentru a se putea strecura printre mulțimea de perechi dansatoare, agitate și ele de ritmuri incitante, de jocurile de lumini și umbre și de simțiri tinerești. Oi-ah! Și natura! Toți munții îi aveți împăduriți de la poale și până la piscurile cele mai înalte! La noi s-au distrus toate pădurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
noastră și trebuie să recunosc cinstit că ți-am purtat sâmbetele și dorul o viață de om, îi șoptea galeș la ureche Saveta Ursan fostului ei prieten din adolescență, Gavriluț Rusan, în ritmurile unui tangou de demult ce ademenea destule perechi către ringul din fața copertinei pentru mese de la limita lizierei. Nu-i cum vrea omul, Savetucă dragă! Și a strâns-o la piept ca într-o îmbrățișare juvenilă, pătimașă, în momentul când mașinistul a întrerupt jocul de lumini lăsându-i pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
la un moment dat... Numai că remarca ei a trecut fără a fi luată în seamă, deoarece solicitările scandate de Să se pune mirii! au acoperit celelalte intervenții și veselia a fost cu atât mai mare că, în loc de o singură pereche, s-au conformat două. Au urmat urările cântate de La mulți ani cu sănătate! Să vă dea Domnul tot ce doriți! S-a băut puțin și s-a sorbit cu lăcomie multă zeamă de potroace. Cineva se lamenta de un acut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
Tocmai la ea mă gândeam... Poți să-mi spui de pe unde ai pescuit-o la ora asta atât de târzie? Chiar că am pescuit-o... Tocmai la Stăvilar unde am fost la o chermeză cu câțiva colegi și colege. O pereche dintre ei s-au izolat de grup și au surprins-o chiar în momentul când se pregătea să-și ia rămas bun de la viață prin înecare. Bineînțeles că i-au zădărnicit intenția, motiv pentru care i-a dojenit și le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
și totul e cum trebuie să fie. Apu că prosopul, iese din baie și trântește ușa. Își freacă trupul cu prosopul. Părul lui scurt e acum zburlit. Își trece mâna prin el. Merge spre dulap, îl deschide și apucă o pereche de pantaloni largi, de in. Un tricou vechi. Curat. Le îmbracă și se trântește pe canapeaua din sufragerie. Își scoate de sub fund cele o sută de foi de hârtie pe care s-a așezat și le răsfoiește la întâmplare. Ia
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
deloc. Mi-am imaginat cum ar fi să zbor către est. Mi-am reprezentat spațiul restrîns al carlingii, oamenii în jachete de piele, făcîndu-și treaba în liniște. Un singur gest este îndeajuns pentru ca să se facă înțeleși. Sînt numai luminile unei perechi de lămpi de control, verde și albastră. Un cadran luminos. Poate strălucirea unei țigări. Pe urmă, m-am gîndit la spațiul uriaș de sub burta avionului, la cum pîntecele acesta își caută calea prin aerul rarefiat, fără suport, neatîrnat de nimic
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
să deosebesc clasele de concurs între ele: opt vîsle, patru cu cîrmaci și patru fără cîrmaci cu bărbatul de la proră, privind constant în jur ca să stabilească traseul și, mai ales, atunci cînd barca se apropia de debarcaderul clubului ca să ancoreze. Pereche cu cîrmaci cu ritmul ponderat al vîslașilor, de cele mai multe ori niște uriași cu mustață. Schifurile care nu păreau să aibă trăsături intrinseci, ci împrumutate pe de-a întregul de la bărbatul sau femeia care mînuia cele două vîsle, laborios croindu-și
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
să tăiem apa pentru prima oară. Dacă aș fi îndrăznit să-mi iau ochii de la scaunul băiatului din fața mea, așa cum se mișca necontenit înainte și înapoi pe șina strălucitoare de metal, aș fi văzut cum înaintea mea șase spinări și perechi de umeri și de brațe trudeau, mișcîndu-se precum niște cocoașe ale creaturii noastre de apă, desenînd înclinări de toate gradele și crispări, cu lamele vîslelor dispărînd în apă nu simultan, ci una după alta, uneori aproape lovindu-se. Și totuși
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
ironică. Apoi am privit pe țărm, de unde răsună un hohot de rîs batjocoritor. Băieții cu care, pînă în urmă cu cîteva săptămîni, vîslisem în formulă de opt se adunaseră pe puntea de acostare și nu-și puteau stăpîni bucuria că perechea vedetă căzuse în apă. Cîțiva membri mai în vîrstă stăteau pe țărm, zîmbind, și printre ei l-am văzut pe Doctor Schneiderhahn, care își sprijinise bicicleta pe picior și acum se grăbea spre noi. Cînd a văzut ce s-a
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
mare cu motor puternic, ori un remorcher. Dar nu se zărea nici o ambarcațiune cu motor, am depășit numai un șlep cu baza plată cu o pînză mare, cafenie, care se vedea a fi încărcat cu lăzi cu legume, și o pereche de iole. În ciuda valurilor, care veneau acum din dreapta, apoi din stînga și ne înghionteau încăpățînat, dezechilibrîndu-ne, am încercat să execut o bătaie fermă pentru a ne face primul exercițiu, uscați. Și așa am făcut prima cotitură, mai mult o buclă
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
păstrez locul curat pînă ne-am fi reunit pentru a continua misiunea pe care ceva sau cineva ne-o încredințase. Da, sună exaltat, dar în felul acesta gîndeam la vremea aceea. Serile erau cele mai grele. Mi-am cumpărat o pereche nouă de pantofi de tenis și alergam cu ei de-a lungul rîului, afară din oraș, ca să-mi păstrez condiția fizică, trecînd pe lîngă toate locurile pe care le văzusem de pe apă cu cîteva săptămîni înainte. Picioarele mele produceau un
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
din lume care pierduse numai în fața a doi negri americani la o sută de metri. Schneiderhahn a întins mîna și a întors foile către sfîrșitul cărții, unde se afla relatarea despre rame. Cu un gest tandru a netezit hîrtia fotografiei perechii fără cîrmaci. Barca, sau măcar acea porțiune a ei care încăpuse în micul dreptunghi al reclamei la tabac, era așezată în diagonală pe apa albastră, liniștită. Vîslașii își întinseseră brațele în față într-o poză nefirească, care, totuși, le etala
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
degetele tale, care, din nou, apucă strîns lemnul vîslei. Pe umerii tăi, pe care i-ai adus aproape de genunchi. Îți miști șoldurile cu grijă, ca să păstrezi barca în echilibru, barca se întoarce cu tine și sub tine simți o lată pereche de șolduri mișcîndu-se. Toată puterea ți se scurge brusc. În mijlocul trupului tău țeapăn apare un gol, acolo unde, cu o clipă în urmă, se afla stomacul. N-ai dormit și măruntaiele tale s-au golit singure, de două sau trei
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
a obține o asemenea "bucată de tinichea" oamenii vorbeau numai cu respect, ori într-o variantă mai serioasă, cu o nonșalanță jucată. Pentru unele categorii exista chiar un trofeu transmisibil, o cupă placată cu argint cu toarte bogat ornamentate, o pereche de vîsle încrucișate din același material pe un pat de catifea palidă, o sculptură de bronz pe care cu greu o puteai ridica noi am cîștigat acest ultim trofeu. Premiul nostru nu era o statuetă, ci un întreg grup de
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]