15,576 matches
-
cînd cei doi jandarmi Îl Împinseră, chiar cu plăcere, putem spune, În furgonetă. Lucas primi atunci apelul pe care-l aștepta, inevitabil. La Ty Kern, dintr-un alt menhir picura sînge. Cel care avea semnul meduzei, la fel ca pe plicul găsit În mașina lui Gwen. Dar glasul lui Morineau se sufoca la celălalt capăt al firului: cei doi jandarmi puși de pază la sit erau KO! Își reveniseră În simțiri și erau acum În stare să dea explicații cînd Marie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
fie vizibilă. Era pur și simplu imposibil. - Chestia asta mă aduce la nebunie! La sminteală! Refuz să cred În fantome! - Imaginile sînt trucate, cu siguranță. Lucas Îi mulțumi Mariei din ochi, În timp ce scotea compact-discul pe care-l vîrÎ Într-un plic. „Destinația PS“, Îi ordonă el În interfon lui Annick. Veni lîngă Marie În fața paper-board-ului: aceasta tocmai desena cu carioca cei șase menhiri, Împreună cu simbolurile lor. Lucaa luă o altă cariocă și, dedesubtul fiecăruia, scrise prenumele victimelor. - Gildas, pasărea... Yves, crabul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
retransmise prin satelit cînd era În primejdie și i se adresa ei. Își fixă privirea asupra ultimului semn și se Încruntă: era sigură că văzuse recent exact același desen, În altă parte decît pe pietrele sitului. Annick, venită să ia plicul cu CD-ul de transmis la PS, le șușoti că tocmai sosise Armelle de Kersaint, care voia să afle cît timp aveau de gînd să-l rețină pe soțul ei. - Gata, acum știu! Marie, Întoarsă cu fața tot spre simbolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
De acord, de acord... Ei bine, fie și Londra. Tocmai pusese mîna pe mînerul valizei cînd un foșnet ușor Îl făcu să Întoarcă iute capul. O neliniște bruscă Îl dezechilibră și fu cît pe ce să cadă de pe scaun. Un plic fusese strecurat pe sub ușă. Coborî de pe taburet și deschise plicul cu o mînă tremurătoare. Era gol. Pecetea de ceară, ruptă În două, reprezenta un cerc Înconjurat de opt linioare perpendiculare. Întredeschise cu prudență ușa. Nimeni. Făcu vreo cîțiva metri În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
pusese mîna pe mînerul valizei cînd un foșnet ușor Îl făcu să Întoarcă iute capul. O neliniște bruscă Îl dezechilibră și fu cît pe ce să cadă de pe scaun. Un plic fusese strecurat pe sub ușă. Coborî de pe taburet și deschise plicul cu o mînă tremurătoare. Era gol. Pecetea de ceară, ruptă În două, reprezenta un cerc Înconjurat de opt linioare perpendiculare. Întredeschise cu prudență ușa. Nimeni. Făcu vreo cîțiva metri În liniște pe culoar. Pustiu. Privi plicul pe care continua să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
de pe taburet și deschise plicul cu o mînă tremurătoare. Era gol. Pecetea de ceară, ruptă În două, reprezenta un cerc Înconjurat de opt linioare perpendiculare. Întredeschise cu prudență ușa. Nimeni. Făcu vreo cîțiva metri În liniște pe culoar. Pustiu. Privi plicul pe care continua să-l țină În mînă și se Întoarse de unde plecase. Interlocutorul lui zbiera În telefon la celălalt capăt al firului. - Da... Cum?... Ei bine, dați-mi bilet În clasa business, replică el cu o voce gîtuită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
ascultător, purificat... Se întoarce fără grabă la birou pentru a-și relua corespondența. Okurina stă nemișcată și cuminte la locul ei. Mirosul ei îi penetrează năprasnic nările ori de câte ori o atinge în treacăt cu exteriorul palmei sau cu cotul. Deschide rapid plicurile, ochii îi fug peste hârtiile ce devin instantaneu albe în contact cu aerul sau cu privirea lui devastatoare. Le aruncă cu furie în coșul de gunoi, apoi aruncă o privire mai atentă asupra adreselor de pe plicuri, ce devin și ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
cu cotul. Deschide rapid plicurile, ochii îi fug peste hârtiile ce devin instantaneu albe în contact cu aerul sau cu privirea lui devastatoare. Le aruncă cu furie în coșul de gunoi, apoi aruncă o privire mai atentă asupra adreselor de pe plicuri, ce devin și ele suprafețe complet albe și mate. Le aruncă și pe ele, unul câte unul, orizontal, peste umăr, ca pe niște freezby, ratând de data aceasta sistematic coșul. Clopoțește... Se arată două matroane scorțoase, cu reverele apretate: secretara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
bun să le privească, nu erau nici măcar urâte, nu-ți atrăgeau atenția prin nimic; privea îndelung la ele, mai mult decât ar fi fost permis. Sunteți surori sau mamă și fiică? întreabă arătând în același timp poruncitor către mormanul de plicuri de pe podea și degringolada de pe birou. Suntem și una și alta! răspund în cor, neclintite în postura lor țeapănă și rigidă. Aha! exclamă ca pentru el. Știam eu că ceva nu era în regulă, totul merge aiurea de la o vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
asta, după cum vă duce capul. Vedeți la ce puteți răspunde, ce nu, lăsați de-o parte, să mă uit eu din nou pe ele, când mă voi simți mai bine. Așa cum se mișcau, aplecate față în față, în jurul mormanului de plicuri, păreau separate de o oglindă în care se reflectau reciproc. Ce ciudat! își spuse. Ele sunt două, dar par în fapt una singură, în timp ce eu sunt unul, ce mă sparg sau mă simt mereu în doi, duplicat. Desigur, în principiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
terapeutic. Glisează cu mâna deasupra ei și simte un lichid rece și gelatinos cum i se scurge în palmă. Durerea sucombă miraculos și, în timp ce-și plimbă mâna lasciv pe suprafața oglinzii, aude vocea iritată a secretarei. Nici unul dintre plicuri nu mai are adresă. Toate plicurile sunt perfect albe. Ce ați făcut cu adresele? Cum se poate remedia o astfel de situație? În felul acesta nu se poate lucra. Va trebui să cerem o mărire. Și, în oglinda ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
și simte un lichid rece și gelatinos cum i se scurge în palmă. Durerea sucombă miraculos și, în timp ce-și plimbă mâna lasciv pe suprafața oglinzii, aude vocea iritată a secretarei. Nici unul dintre plicuri nu mai are adresă. Toate plicurile sunt perfect albe. Ce ați făcut cu adresele? Cum se poate remedia o astfel de situație? În felul acesta nu se poate lucra. Va trebui să cerem o mărire. Și, în oglinda ce-i întorcea generoasă silueta eliberată de durere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
mai rămas. Și le face semn cu mâna prin oglindă să termine de aranjat biroul și să-l lase singur. Cele două femei fac ordine pe birou formând două stive: una cu dosare nerezolvate și alta reprezintă corespondența formată din plicuri fără adrese; Okurina se odihnește în spațiul dintre ele, cu marginile crâmpoțite și așteaptă să i se dea atenție. Camerista întinde mâna spre ea, dar, ca oprită de o forță nevăzută, rămâne cu ea în aer. După ce termină, femeile se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
sărutul coboară spre gît. Ce lene, mă-ntind și ce bine alunec în somn. și ce vis... E dorul de tine, iubire, sau ploaia aceasta ți-a scris? învață-mă să pot Nu îți cer nimic viața-i loz în plic tras mereu ca necâștigător spune-mi fără mine spune că ți-e bine nu contează cât îmi e de dor doar atâta tot învață-mă să pot să trăiesc de-acuma fără tine La ceasul depărtărilor târzii când îngerii ne-
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
arată. Ai vrea să zbor în stele paralele, Să nu-ți mai simt în umbră acel sărut, Ca roua în petale de lalele... E de la mine? Nu! ... doar mi s-a părut. Ai vrea să îți rămân o amintire, Ca plicul vechi și o felicitare Ce nu s-a regăsit într-o țintire. Iubirea a rămas o recitare ... Când se face primăvară? Când în talpă mă sărută firul ierbii verde crud, Când stau mugurii pe ramuri tremurând cu trupul nud, Când
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
tale patimi Și-am să-ți prind visul ce se înfășoară Ca vraja pe ale noastre începuturi Când privind obrajii tăi de ceară Voi depune ale mele dulci săruturi Dar îmi rămân dorințele în urmă Și gânduri vin așa cum vine plicul Și vin mereu și trec și nu se curmă Când din dorințe mi-a rămas nimicul Nocturnă Noaptea când lunecă întinsă luna Iar din suspin a mai rămas o rază în mersul ei rotund și-a puscununa Sub norul care
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
primit nimic, a intervenit David din spatele lui Phil. Scârba. Dar nu aveam timp să mă înfurii. Sau să-mi calculez răzbunarea. — Câte minute mai am exact? am urlat la Phil, aruncându-mă spre dulapul cu dosare și scoțând mai multe plicuri A4. Douăsprezece cărți. Douăsprezece cărți pe care trebuia să le poziționez și să le prezint, cât mai convingător, în fața echipei de vânzări - asta pentru ca membrii ei să se poată hotărî cum să le poziționeze și să le prezinte în fața principalilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
să mă ridic în capul oaselor, ca să pregătesc atmosfera pentru atunci când se întoarce. Am deschis sertarul noptierei, în căutare de chibrituri - dar n-am avut noroc. Poate că le ținea în sertarul de sus al biroului. Timbre, un coup-papier, niște plicuri... și o fotografie cu Randall și o blondă frumoasă la plajă. Minunat. Era a doua fotografie pe ziua respectivă pe care regretam c-o văzusem. și nici urmă de chibrituri. Mi-am abandonat misiunea, nedorind ca, fără să vreau, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
chitanțe, se gîndește Bătrînul, păcat că n-am avut posibilitatea sau curajul să te abordez mai devreme, îi mărturisește cu șiretenie, cred că n-ar fi fost mare scofală să pui din cînd în cînd o ștampilă pe cîte un plic cu destinația externă. Nici vorbă, răspunde Poștașul umflîndu-se în pene, adulmecîndu-și licoarea uleioasă, că nu s-ar fi putut, că totul era controlat la sînge de Securitate, prostia din mintea oamenilor, eu n-am întîlnit pe nimeni care a vrut
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
pot face o băbuță senilă sau o poetesă răsuflată, de exemplu, împotriva Piticului? Nimic, doar frecții din astea fără nici un rost pe la Europa Liberă, unde și așa jumătate din scrisorile trimise sînt aruncate la gunoi fără nici măcar să fie deschise plicurile. Și știi de ce? Pentru că jumătate din cei de la Europa Liberă fac un joc dublu, adică primesc lovele atît de la capitaliști, cît și de la Securitate. Asta doar așa, ca să ți dai și tu seama că grupul nostru e singurul care știe
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Din fericire însă, tu te-ai prins de la început cu ce se mănâncă meseria asta și te-ai orientat perfect din prima clipă. Și nici nu trebuie să dai seamă nimănui pentru asta. — Pot să intru? întrebă, încercînd să strecoare plicul prin crăpătura ușii. Trebuie să semnați, e recomandată. — Ce zăpăcită mai sînt, se auzi vocea Angelinei, cum am putut să uit? zise scoțînd lănțugul de siguranță, deschizînd larg ușa. — Dormeați? V-am trezit? spuse Poștașul trecînd pragul. — Aș fi vrut
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
să citească pe buzele lui Timișoara care începu să gesticuleze iritat în dosul geamului, zornăind prin aer un mănunchi de chei. Dacă nu catadicseați să-mi deschideți, pe cuvînt că mi-aș fi luat tălpășița și aș fi scăpat toate plicurile astea la primul coș de gunoi, se oțărî Poștașul dînd să intre. — Să te ștergi bine pe picioare, îi tăie Timișoara avîntul, făcîndu-i semn că înăuntru cineva tocmai spăla podeaua. — Aha, făcu Poștășică, simțind brusc nevoia să facă glume, ți-
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
sigură că vreți să-mi spuneți mie despre toate astea? zise Poștașul. — Altfel n-aș mai fi deschis subiectul, zise Angelina stăpînă pe sine. — Știu și eu? Mă gîndeam că una e să încredințezi cuiva un secret sigilat într-un plic care trebuie depus simplu la o anumită destinație, și alta e ca cineva să-ți facă oral o destăinuire intimă pe care n-ai voie s-o transmiți mai departe, spuse Poștașul. — Eram sigură că am pe cine să mă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
și dacă fusese golit între timp. În sfîrșit apuca cu ambele mîini geanta și o întorcea cu gura în jos deasupra mesei, scuturînd-o bine pînă ce o golea de tot. Foarte rapid, sub ochi i se aduna o movilă de plicuri și tot felul de alte hîrtii care alunecau unele peste altele, riscînd să-i cadă pe jos. Ca să împiedice asta, trebuia să facă un fel de barieră cu brațele în jurul lor și să le adune pe cît era posibil în mijlocul
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
adune pe cît era posibil în mijlocul mesei. Abia după aceea putea începe să le aranjeze în două categorii. Știa pe de rost tot ce trebuia să știe, nu era nevoie să-și arunce privirea decît cu coada ochiului pe fiecare plic ca să recunoască adresele care îl interesau. Cu dexteritatea unui crupier le expedia alături, pe fiecare în teancul său, după mărime sau ambalaj. Pe cele care i se păreau interesante le vîra direct în buzunaru hainei, pentru mai tîrziu cînd avea
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]