15,017 matches
-
patru gazete cultivă un limbaj asemănător, din punct de vedere al claselor semantice valorificate. Figura 11. Media frecvențelor în întreg corpusul publicistic Procesarea corpusului publicistic cu ajutorul DAT a permis formularea unor concluzii, în ceea ce privește caracteristicile semantice și pragmatice ale limbajului politic cultivat de presa din epoca eminesciană: a) la nivel tematic, publicistica de factură politică din cea de-a doua jumătate a secolului al XIX-lea abordează, cu precădere, problematica socială, clasa socialului înregistrând cele mai mari valori ale frecvenței în texte
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
punct de vedere tematic, și fără diferențe majore la nivelul lexicului utilizat. Graficul înregistrând media frecvențelor claselor semantice în cele patru publicații supuse analizei a evidențiat că discursul eminescian nu prezintă diferențe însemnate la nivelul problematicii abordate, fiind similar limbajului cultivat de celelalte publicații ale timpului. În lumina acestor observații, judecățile privind violența și virulența limbajului politic eminescian se nuanțează și își pierd temeiul. Limbajul publicisticii eminesciene este specific pentru limbajul cultivat de presa românească în veacul al XIX-lea, problematica
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
diferențe însemnate la nivelul problematicii abordate, fiind similar limbajului cultivat de celelalte publicații ale timpului. În lumina acestor observații, judecățile privind violența și virulența limbajului politic eminescian se nuanțează și își pierd temeiul. Limbajul publicisticii eminesciene este specific pentru limbajul cultivat de presa românească în veacul al XIX-lea, problematica abordată de Eminescu fiind generată de referențialul evenimențial al epocii. Individualitatea limbajului politic cultivat de poet derivă din modul de organizare a discursului, din detenta temporală a demersului jurnalistic, din acribia
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
virulența limbajului politic eminescian se nuanțează și își pierd temeiul. Limbajul publicisticii eminesciene este specific pentru limbajul cultivat de presa românească în veacul al XIX-lea, problematica abordată de Eminescu fiind generată de referențialul evenimențial al epocii. Individualitatea limbajului politic cultivat de poet derivă din modul de organizare a discursului, din detenta temporală a demersului jurnalistic, din acribia cu care își redactează articolele, din bogăția și eleganța expresiei verbale, din grija și respectul față de cititor, din erudiția și formația enciclopedică a
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
publicistic cu ajutorul DAT a permis nuanțarea judecăților radicale pe care exegeza le-a formulat de-a lungul timpului în legătură cu gândirea politică eminesciană. Naționalismul, antisemitismul, xenofobia, reacționarismul dobândesc o lectură particulară, în lumina problematicii epocii eminesciene și a specificului discursului publicistic cultivat în acele timpuri. Folosirea unor instrumente noi de analiză, aparținând lingvisticii computaționale, ne-a permis obiectivarea interpretărilor și a favorizat evidențierea superiorității discursului publicistic eminescian, la nivelul organizării conceptuale a mesajului jurnalistic. Publicistica spațiul configurării unui nou Eminescu În 1903
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
distincte de cunoaștere, am propus în lucrarea noastră o abordare interdisciplinară a corpusului publicistic eminescian, cu instrumente puse la dispoziție de științele comunicării și lingvistica computațională. Perspectiva dominantă este cea semiotică, vizând analiza sintactică, semantică și pragmatică a limbajului politic cultivat de Mihai Eminescu în presa vremii, precum și descrierea parametrilor situației de comunicare pe care o ilustrează publicistica poetului. Analiza semiotică se sprijină pe date obținute în urma procesării corpusului cu instrumente informatice. Chiar dacă ponderea pe care o dețin cele două perspective
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
cu instrumente informatice. Chiar dacă ponderea pe care o dețin cele două perspective de analiză, semiotică și informatică, este în mod necesar diferită, utilizarea unor tehnici ale lingvisticii computaționale a permis obiectivarea cercetării, prin raportarea limbajului eminescian la specificul discursului politic cultivat de presa secolului al XIX-lea. Cercetarea a avut la bază două premise esențiale: a) prima are în vedere faptul că limbajul politic, ca sistem de semne specific exprimării raporturilor de forță din sfera politică, poartă amprenta valorilor, credințelor și
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
noiembrie 1888, cu doar un an înainte de trecerea în neființă, poetul revine pe tărâmul jurnalistic, prin colaborarea la România liberă și Fântâna Blanduziei. Articolele editate acum configurează epilogul carierei jurnalistice eminesciene, înscriindu-se pe aceeași linie tematică și de expresie cultivată la Timpul. Cercetarea limbajului politic eminescian nu putea face abstracție de tradiția interpretativă în domeniu, de deschiderile și limitele înregistrate de analizele anterioare. În acest sens, am considerat imperioasă cunoașterea grilelor de lectură care au guvernat critica eminesciană de-a
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
principale: 1. investigarea structurii și funcționalității semiozei publicisticii eminesciene, prin valorificarea, la nivel metodologic, a modelului hexadic de analiză situațională 518; 2. analiza semiotică, vizând descrierea sintactică, semantică și pragmatică a limbajului politic eminescian; 3. analiza contrastivă a discursului politic cultivat de presa celei de-a doua jumătăți a secolului al XIX-lea, favorizând raportarea limbajului publicistic eminescian la specificul discursiv al epocii. Modalitate de abordare dominată de perspectiva semnului, demersul semiotic favorizează analiza limbajului politic eminescian ca ansamblu semnificant, care
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
pronominal și verbal, prezența deicticelor, folosirea pro-formelor, cultivarea paralelismului și a anaforei ș.a. La nivelul arhitecturii transfrastice a articolului, distingem organizarea simetrică a propozițiilor, frecvența intercalărilor, folosirea cu predilecție a paralelismului sintactic și a inversiunilor topice. Fiecare dintre speciile jurnalistice cultivate de Eminescu se caracterizează printr-o organizare sintactică individuală, cu grade variate de complexitate, înregistrând cele mai mari valori în cazul articolelor de polemică. Dacă rubrici precum revista presei sau notele informative au o sintaxă standardizată, textele de atitudine se
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
integratoare asupra scrisului jurnalistic eminescian. Recursul permanent la litera articolelor a facilitat susținerea afirmațiilor cu exemple din corpusul publicistic și a permis formarea unei perspective diacronice asupra limbajului publicistic specific celor patru etape de activitate. Analiza contrastivă a limbajului politic cultivat de presa celei de-a doua jumătăți a secolului al XIX-lea se înscrie în demersul mai amplu de re-contextualizare a scrisului jurnalistic eminescian, pe care îl propune lucrarea noastră. Produs al unui orizont istoric determinat, publicistica impune raportarea limbajului
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
a lunii aprilie. Pentru a avea un echilibru sub raport ideologic, am ales spre analiză două publicații de orientare conservatoare (Timpul și România liberă) și două publicații de orientare liberală (Românul și Pressa). Cercetarea a vizat analiza lexico-semantică a discursului cultivat de cele patru publicații și s-a realizat cu o variantă total refăcută a softului american LIWC2010, denumită Discourse Analysis Tool (DAT), și elaborată în cadrul Facultății de Informatică a Universității "Al.I. Cuza" din Iași. În esență, procesarea corpusului publicistic
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Al.I. Cuza" din Iași. În esență, procesarea corpusului publicistic cu ajutorul DAT a facilitat generarea unor date statistice cu privire la dominantele semantice ale textelor, pe baza cărora am dezvoltat analize de ordin calitativ. Rezultatele cercetării au condus la concluzia că discursul cultivat de cele patru publicații nu înregistrează diferențe însemnate la nivelul claselor semantice valorificate și nici la nivelul problematicii abordate. Prin prisma acestor date, judecățile de valoare privind atitudinile și opțiunile politice ale jurnalistului eminescian se nuanțează. Din punct de vedere
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
la nivelul claselor semantice valorificate și nici la nivelul problematicii abordate. Prin prisma acestor date, judecățile de valoare privind atitudinile și opțiunile politice ale jurnalistului eminescian se nuanțează. Din punct de vedere semantic, limbajul politic eminescian este caracteristic discursului publicistic cultivat în cea de-a doua jumătate a secolului al XIX-lea, iar problematica articolelor este comună, fiind tributară referențialului evenimențial al epocii. Dincolo de limitele unui astfel de instrument de analiză care se rezumă la cuantificarea inventarului lexical pe clase semantice
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
independenței se dovedește imperioasă pentru multe dintre statele europene, limba constituie o dimensiune esențială a problematicii publicisticii eminesciene. Atrăgând atenția asupra necesităților de normare și de modernizare a limbii române, Eminescu se lansează într-o campanie acerbă împotriva "limbii păsărești", cultivată de presa vremii, și a fluctuațiilor lingvistice vizibile la nivelul discursului gazetarilor. Jurnalistul susține că fiecare înnoire pe terenul limbii trebuie să aibă la bază tradiția și evidențiază pericolele modernizărilor pripite. Fără a se opune înnoirilor, Eminescu critică "formele goale
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Cunoașterea setului atitudinal și axiologic al copilului trebuie să constituie punctul de plecare de a cărui cunoaștere depinde succesul demersului pedagogic. Procesualitatea și dinamica relațiilor dintre elevi și profesor în clasă este puternic influențată de tipurile de relații ce se cultivă: competiție, cooperare sau conflict (Ullich, 1995). Cercetătorii s-au ocupat de amenajarea grupului ca mediu de învățare, evidențiind eficiența ridicată a grupurilor de elevi ce îndeplinesc o sarcină de învățare comună, deoarece dacă elevii sunt implicați în activități ce presupun
Medierea conflictelor by Lorena Bujor () [Corola-publishinghouse/Science/1597_a_3041]
-
tătari tăcuți, turci negustoroși; oameni oacheși și volubili; greci zarzavagii, albanezi cu dulciuri și susanuri; bulgari mărunți de stat, cercetând mărfurile cu ochi severi de gospodari; macedoneni cu oi de vânzare, mocani, călcând rar și apăsat, spătoși, bănuitori”. Speciile jurnalistice cultivate după 1989 - cronici și articole - au fost reunite în volumele intitulate generic Vorbe parlamentare (2001) și Noi, latinii Bizanțului (2003), editate de soția autorului, Sofia Șincan, care este și inițiatoarea publicării câtorva fragmente autobiografice: Pagini de jurnal. Pagini literare (2002
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289695_a_291024]
-
în urmă, tragedia țăranului, evocat sub numele simbolic Ion, vicisitudinile exilului, idealurile de dreptate ale înaintașilor sunt teme recurente, de o mare forță emoțională. Nu este vorba despre un poet metaforic, nici despre un patriotard discursiv. Versurile par prozaice, deși cultivă rima bogată, iar arta constă în a folosi cu umor sau sarcasm ritmuri ale cântecului de lume sau chiar sloganuri din epocă. Unele titluri sunt sugestive: S-o spui așa, din gură-n gură, fără de patimă și ură, Folclor nou
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288441_a_289770]
-
ajungă la un acord în ceea ce privește regulile universal valabile pentru toate jocurile de limbaj. La fel ca și Rorty, Best și Kellner 122 consideră că în contrast atât cu Habermas, cât și cu Lyotard, există situații în care este bine să cultivi disensiunile și diferențele, pe când în altele, în special cele politice sau etice, este necesară atingerea consensului. În același sens, Matei Călinescu consideră că este greșit să adopți consensul sau dezacordul drept valori în sine, contextul, miza dialogului, cauza sa și
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
se aseamănă izbitor cu modernismul (al cărui nume continuă de altfel să-l poarte înlăuntrul numelui său), mai ales în ceea ce privește opoziția față de principiul autorității, opoziție care se extinde acum deopotrivă la raționalitatea utopică și la iraționalitatea programatică pe care le cultivau unii moderniști"178 (s. a.). Sunt așadar de necontestat multe dintre calitățile postmodernismului (precum redeschiderea problemei istoriei ca domeniu, a contemporaneității, a discursului în arhitectură sau literatură, radicalizarea ironiei, universalizarea pluralismului etc.), dar aceste trăsături nu sunt concepute decât ca dezvoltări
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
este manifestarea unei asemenea instanțe, care fie se dorește să fi "dispărut" din scena discursivă, fie este prezentă într-o multitudine de euri disparate sau "false". Dacă modernii asumă faptul că intenția creatorului este cheia receptării și decriptării operei, postmodernii cultivă impersonalitatea, considerând că activitatea creatoare ține doar de asumarea unor procese mecanice și roluri sociale. Artistul modern, de pildă, se vrea a fi o personalitate unitară ce se ghidează după valori ca unicitatea, permanența, în timp ce creatorul contemporan vede identitatea de
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
deformări lingvistice și chiar pentru grotesc sau monstruos. Bahtin considera această trăsătură ca fiind specifică textelor premoderne; putem, așadar, încă o dată remarca modul în care postmodernismul conversează cu trecutul și îl încorporează într-o formă inedită în interiorul său complex. Postmodernismul cultivă "relativitatea voioasă a lucrurilor", parodia și sărbătoarea iconoclastă ce nu își propun să provoace o schimbare, ci mai mult să arate efemeritatea modelelor impuse la un moment dat. Dacă ne raportăm la etimologia vocabulei "carnaval", există un înțeles (carrus navalis
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
fel ca și acel sentiment de "pierdere a realității", construcția obiectelor teoretice, dar și a lumilor ficționale autoreferențiale reprezintă o consecință firească. De aici rezultă și acel evantai de posibilități pe care postmodernismul le oferă într-un mod aproape halucinant, cultivând diferența și prezervând diversitatea punctelor de vedere, chiar dacă acestea sunt conflictuale. Hassan observă augmentarea intervenței minții în cultură, dar și în natură, situație pe care a denumit-o "noul gnosticism". Constructivismul se remarcă și în multiplicarea ipotezelor euristice despre lume
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
ideii de organizare rațională a lumii, proiect considerat de cele mai multe ori ca fiind utopic, postmodernismul renunță la acest ideal al rațiunii și este astfel echivalat cu "decăderea utopiei". Sarcina filosofiei a fost definită aproape dintotdeauna ca fiind aceea de a cultiva rațiunea, iar "ideea raționalității ordinii universale este la fel de veche ca filosofia însăși, și "postmodernismul" este atunci și expresia pentru sfârșitul filosofiei, și chiar și a formei ei celei mai cotidiene ca ideologie"321. Logos-ul disprețuit este, astfel, un motiv
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
De exemplu, simulacrul de ultimul nivel este acela care nu mai face apel la vreo origine, care funcționează în afara mitului originii și al referenților externi Baudrillard interpretează astfel în termenii simulacrului situația culturală a Americii, care "exorcizează chestiunea originii, nu cultivă vreo origine sau autenticitate mitică, ea nu are trecut sau adevăr de bază. [...] Cum n-a cunoscut acumularea lentă și seculară a principiului adevărului, ea trăiește într-o simulare necontenită, în necontenita actualitate a semnelor"497. Pentru Baudrillard, în America
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]