15,576 matches
-
din ziare și reviste, lipite pe suprafața sa complet albă. Iată ce scria acolo: CĂTRE HERALD ȘI ALTE COTIDIENE DIN L.A. IATĂ BUNURILE DALIEI URMEAZĂ O SCRISOARE Un băiat de la laborator își puse o pereche de mănuși de cauciuc, deschise plicul și scoase afară conținutul - un carnețel negru, un card de asigurări sociale plastifiat și un teanc subțire de fotografii. Mi-am mijit ochii, am citit numele de pe card - Elizabeth Ann Short - și mi-am dat seama că dosarul Dalia tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
teanc subțire de fotografii. Mi-am mijit ochii, am citit numele de pe card - Elizabeth Ann Short - și mi-am dat seama că dosarul Dalia tocmai primise un nou impuls. Un tip de lângă mine povestea cu lux de amănunte cum apăruse plicul: l-a găsit un poștaș într-o cutie poștală de lângă biblioteca centrală și era cât pe ce să facă infarct. Apoi a oprit o mașină a poliției, iar băieții au anunțat captura prin stație. Ellis Loew își făcu loc printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
val cacofonic de speculații umplu biroul. Apoi se auzi un fluierat strident, iar Russ Millard strigă: — La naiba, dați-vă la o parte și lăsați-i să-și facă treaba! Și păstrați liniștea. Ne-am executat. Tehnicienii se aplecară asupra plicului, îl presărară cu praf de amprente, răsfoiră carnețelul cu adrese, examinară fotografiile și anunțară cu voce tare fiecare nouă descoperire, ca niște chirurgi aplecați deasupra mesei de operație: — Două amprente parțiale, neclare pe interiorul clapetei, nu mai mult de unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Nu sunt în ordine alfabetică, câteva pagini sunt smulse... În fotografiile apare Short cu diverși bărbați în uniformă. Fețele bărbaților sunt scrijelite... Mă întrebam uimit: Oare o să urmeze și o scrisoare? Se duce naibii teoria mea cu crima accidentală? De vreme ce plicul fusese trimis în mod evident de ucigaș, era el unul din soldații din fotografii? Plicul acesta lansa un joc de-a șoarecele și pisica sau, dimpotrivă, vinovatul anunța astfel că o să se predea și o să mărturisească? În jurul meu ceilalți polițiști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
bărbați în uniformă. Fețele bărbaților sunt scrijelite... Mă întrebam uimit: Oare o să urmeze și o scrisoare? Se duce naibii teoria mea cu crima accidentală? De vreme ce plicul fusese trimis în mod evident de ucigaș, era el unul din soldații din fotografii? Plicul acesta lansa un joc de-a șoarecele și pisica sau, dimpotrivă, vinovatul anunța astfel că o să se predea și o să mărturisească? În jurul meu ceilalți polițiști disecau aceleași informații, puneau aceleași întrebări, discutau în grupuri de cîte doi-trei sau păreau transportați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Și, din nou, hărmălaia se domoli. Impasibil, Russ Millard numără persoanele prezente și ne făcu semn spre avizierul din spate. Ne-am strâns acolo, iar el ne spuse: Nu știu exact despre ce-i vorba, dar sunt destul de sigur că plicul a fost trimis de ucigaș. Băieții de la laborator vor avea nevoie de mai mult timp ca să-l analizeze. După aceea vor fotografia paginile și ne vor pune la dispoziție o listă cu persoanele pe care va trebui să le interogăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
că ticălosul chiar o să trimită o scrisoare. Cam multe incertitudini, așa c-o să vă spun ce știm sigur: toți unsprezece veți lăsa orice faceți în momentul ăsta și veți merge să cercetați zona din jurul cutiei poștale unde a fost găsit plicul. Harry și cu mine o să trecem în revistă dosarul cazului, ca să vedem dacă vreunul dintre suspecți lucrează sau locuiește în zona aia. Apoi, când vom avea lista de nume din agendă, o să ne ocupăm de ea cu discreție. Betty era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Departamentul de Poliție din Los Angeles dacă nu apare în termen de treizeci de zile de la data dispariției sale. Luna ianuarie trecu pe nesimțite - un șir de zile ploioase cu o singură întâmplare demnă de menționat: Biroul a primit un plic prin poștă. Adresa era compusă din litere decupate, iar scrisoarea dinăuntru era scrisă obișnuită, pe o foaie banală: M-AM RĂZGÂNDIT. NU AȚI ACCEPTA UN TÂRG CORECT. UCIDEREA DALIEI A FOST JUSTIFICATĂ. — RĂZBUNĂTORUL DALIEI NEGRE. Pe foaie era lipită fotografia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
M-AM RĂZGÂNDIT. NU AȚI ACCEPTA UN TÂRG CORECT. UCIDEREA DALIEI A FOST JUSTIFICATĂ. — RĂZBUNĂTORUL DALIEI NEGRE. Pe foaie era lipită fotografia unui bărbat scund, corpolent, îmbrăcat în costum, dar cu fața scrijelită. În urma analizei celor de la laborator fotografia și plicul n-au scos la iveală nici o amprentă și nici alte informații. De vreme ce fotografiile soldaților din prima scrisoare nu ajunseseră în mîinile presei, ci rămăseseră confidențiale, fiind un bun instrument de eliminare a suspecților, știam că a doua scrisoare era pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
sunteți beneficiarul contului său de la banca Los Angeles City Credit Union și, întrucât domnul Blanchard nu poate fi contactat, am găsit de cuviință să vă remitem soldul existent. Cu cele mai bune urări, Sergent Leonard V. Strock, Direcția Personal În plic era inclus și un cec de 14,11 dolari. Am simțit că înnebunesc de furie, și m-am năpustit asupra dosarului principal ca să nu dau atacul împotriva noului meu dușman - birocrația al cărei sclav eram. CAPITOLUL DOUĂZECI ȘI TREI Peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
lor bani, în caz că le-ai fi pus într-adevăr întrebări. Ei nu vorbesc prea bine engleza și, firește, tu m-ai crezut. Acum Madeleine zâmbea. Am întrebat: — Cine a expediat fotografiile lui Betty și agenda neagră? Cineva a expediat niște plicuri și ai spus că Betty și-a uitat geanta aici. Madeleine izbucni în râs. — Aia a fost geniala mea soră, Martha! Aflase că o cunosc pe Betty, dar în seara în care Betty și Georgie au fost aici, ea nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
acolo, în lipsa lui. Dacă la început arhivei nu i se dăduse, poate, prea mare importanță, cu vremea devenise o veritabilă magazie cu dinamită. Unii, îndeosebi Domnul Andrei și Siminel, pretindeau că și istoria Bătrânului se găsea în arhivă, într-un plic special, sigilat cu ceară roșie, dar cei mai mulți, auzind asta, zâmbeau: „Basme”. În orice caz, pentru acest ipotetic secret fuseseră întreprinse, cu ani în urmă, singurele tentative de forțare a arhivei. „Odată, când Arhivarul zăcea bolnav - mi-a povestit Domnul Andrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Bosanquet, care vine să Îl felicite În persoană, Împarte ascensorul până la etajul patru cu un băiat de la oficiul poștal, care duce În tolba de piele un teanc imens de telegrame pentru apartamentul 21. O ajută pe dna James să deschidă plicurile și să citească cu glas tare mesajele - căci Între cele două femei, În entuziasmul clipei, s-a stabilit un armistițiu. Numele alcătuie un catalog al cunoștințelor numeroase și distinse ale lui Henry James, mai ales din lumea literelor: Rudyard Kipling
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
armistițiu. Numele alcătuie un catalog al cunoștințelor numeroase și distinse ale lui Henry James, mai ales din lumea literelor: Rudyard Kipling, Thomas Hardy, George Bernard Shaw, J.M. Barrie, Hugh Walpole, Arnold Bennett, Max Beerbohm, dna Humphrey Ward... Telegrame, scrisori și plicuri goale acoperă polița de la capul patului lui James. Acesta stă În șezut, sprijinit de perne, zâmbind benign pe deasupra muntelui de hârtii ca (după părerea Theodorei) un Buddha care primește petițiile scrise ale credincioșilor. Nu toate numele sunt Întâmpinate cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
-ți fie rușine! Ce limbaj dezgustător! Henry pare insensibil la reproș. Theodora se grăbește să găsească o modalitate de a-i abate atenția de la această nefericită Întrerupere intervenită În valul de gânduri bune. Uite alta, spune ea, rupând Încă un plic. Hai să vedem de la cine e... Gerald du Maurier! „Cele mai sincere felicitări, bătrânul ar fi fost Încântat!“ — Du Maurier e mort, spune Henry. — Nu, nu, Henry. Ăla era vechiul tău prieten, George Du Maurier. Asta e de la fiul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pe care o pot duce până departe și pentru care palida și mărunta artă a literaturii, așa cum am practicat-o până acum, nu a fost decât un Înlocuitor limitat și restrictiv“. Recitind epistola de la cap la coadă Înainte de a sigila plicul, i se păru puțin cam emfatică, dar o lăsă așa cum era. Ea exprima starea de spirit a momentului. Curând după aceea, Compton trimise vești care amenințau să le strice planurile: dna Compton era Însărcinată și va trebui să se retragă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
să amplaseze acțiunea la Paris, cu mai bine de treizeci de ani În urmă, inspirându-se din amintirile de pe când studia artele plastice În Cartierul Latin. Declara că scrisul Îl amuză „énormément“ și, Într-un post scriptum mâzgălit pe spatele plicului, făcea aluzie la oarecare picanterii din material: „Nouveau roman n’est pas pour les petites filles“. Ani de zile, Henry nici nu se gândise să scrie el Însuși povestea, dar acum, că posibilitatea Îi fusese răpită pentru totdeauna, se simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
desăvârșite de dileme personale cu nenumărate sensuri care, cu siguranță, avea să țină publicul cu sufletul la gură și să ofere actorilor posibilități extraordinare. Pe 16 aprilie, Îi scrise lui Compton, pentru a-i anunța expedierea primului act Într-un plic separat la Hartlepool, unde era cantonată trupa În momentul acela, adăugând că spera ca acesta să sosească până În după-amiaza zilei următoare și nu În dimineața de după ea, „pentru că mi-ar plăcea să Îmi Închipui cum, Împreună cu doamna Compton, Îl descifrați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de stat la Paris, o zi pe care și-o putea petrece după placul inimii. Poate avea să facă o vizită la biroul ziarului The Times, să vadă dacă Morton Fullerton era liber să cineze cu el. 8 Printre primele plicuri din grămada care Îl aștepta În De Vere Gardens la Întoarcerea de la Paris se afla o invitație la premiera unei noi piese de Arthur Pinero, intitulată A doua doamnă Tanqueray, la Teatrul St James. Henry se duse cu un interes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
apăru În pragul sufrageriei, cu prima poștă a zilei pe un platou de argint. — Citiți corespondența aici, domnule, sau să v-o las pe masa de lucru, În birou? Întrebă el. — Adu-mi-o aici, Smith. Mulțumesc. Smith Îi lăsă plicurile pe masă, alături, și se retrase. Recunoscând scrisul lui Daly pe unul dintre ele, Henry Îl extrase din teanc și Îl desfăcu, rupându-l. Înăuntru era un bilet scurt, prin care era informat că avuseseră loc două lecturi ale piesei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
sosi o scrisoare de la Du Maurier, care Îi ura noroc la premieră: „Cred că actorii au o aversiune superstițioasă față de urările de succes În astfel de ocazii“, scria el, „dar sunt convins că interdicția nu se aplică și autorilor“. Avea plicuri de la numeroși alți prieteni și binevoitori: Gosse (care Îi confirma schimbarea planurilor pentru seara aceea), Elizabeth Robins, dna Hugh Bell, Mary Ward, Henry Harland, Jonathan Sturges și Morton Fullerton. Îl impresionă o epistolă de la Minnie Bourget, de la Paris, care auzise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Își cumpere bilet - așa, timpul va trece mai ușor, iar el va putea lua prânzul la Reform. — Să strâng masa, domnule? Tresări; nici nu observase că Smith intrase iar În cameră. Da, da, te rog. Mulțumesc, Smith. Se ridică, adună plicurile și le duse, Împreună cu ziarul, În birou. Nădăjduia să Îi apară În intestine o senzație care să precipite o evacuare, dar nu avu noroc. Se așeză În fotoliu, răsfoind ziarul fără a găsi nimic care să Îi rețină atenția mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Îi raportă că bibliotecile cumpăraseră bilete În valoare de o mie șase sute de lire, ceea ce era destul de Încurajator. Portarul de la intrarea actorilor Îi Întrerupse cu o telegramă, „Fără răspuns“, abia sosită. — Alt binevoitor, comentă Alexander cu un zâmbet mulțumit, desfăcând plicul. Masa Îi era deja Înțesată de felicitări, scrisori și telegrame. La citirea mesajului, expresia i se schimbă. Ce s-a Întâmplat? Îl Întrebă Shone. Alexander citi Încet cuvintele lipite pe o fâșie de hârtie: — „ÎȚI UREZ DIN INIMĂ UN EȘEC
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
anunțase pe Minnie de iminența premierei. „Speram să nu auzi de această mică aventură decât dacă este un succes“ conchise el, „dar acum mă grăbesc să Îți expediez această notiță Înainte ca posibila dezonoare să devină fapt real“. Luă un plic mare și băgă, alături de scrisoare, unul din programele la Guy Domville, roșu stacojiu. Se gândi că și lui William și lui Alice le-ar fi plăcut să primească un astfel de suvenir de la eveniment și așternu grăbit un bilețel care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Guy Domville, roșu stacojiu. Se gândi că și lui William și lui Alice le-ar fi plăcut să primească un astfel de suvenir de la eveniment și așternu grăbit un bilețel care să Îl Însoțească. „Pun acest «poster» țipător Într-un plic, În această după-amiază plină de emoții, ca să mai amăgesc ceasurile până la... 8.30... și ca să vă fac să Înțelegeți cât de tare mă tem. Semnele, slavă cerului, sunt relativ bune. Dar ce sunt semnele? Domine, in manus tuas! În asemenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]