15,576 matches
-
da peste Harry Cust și un coleg, Înscorțoșați În cămășile apretate și costumele de seară. Cust zâmbi, salutându-l puțin vinovat. — Cum ți se pare piesa? Îl Întrebă el. — Om trăi și-om vedea, Îi răspunse. Nu uita să folosești plicul roșu când trimiți articolul, zise Cust. — Nu, nu uit, zise Herbert, adăugând: Mergeți la multe premiere? — Depinde, spuse Cust, iar Însoțitorul său lăsă privirile În pământ, uitându-se la pantofi. — Ați fost la Haymarket joi? Întrebă Herbert. — Păi da, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Ritchie, atât productivă, cât și reconfortantă. Îi era dator cu o scrisoare, dar ceea ce Îl Îmboldi să o scrie era asociația mentală pe care o făcuse Între Norris și Leslie Stephen, cumnatul ei după prima căsătorie. Încheie, semnă și lipi plicul, pe care Îl dădu recepției hotelului, pentru a fi expediat. Tocmai Îi sosise un mesaj din partea lui John Plater, instructorul de mers pe bicicletă, care Își cerea scuze, dar trebuia să anuleze lecția din după-amiaza aceea. Pentru un moment se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
la Întoarcere. „Anul Îmi va părea lung“ Îi răspunse el, confirmând cu recunoștință plata, „dar arta este, vai, lungă. Dar, dacă americanii nu vor avea parte de Bijuterie, măcar chinuiți-i lăsându-i să Întrevadă ce au pierdut.“ În timp ce lipea plicul, medită că avea prea puține speranțe de a vedea vreodată piesa jucându-se, mulțumit Însă să constate că gândul nu Îl apăsa câtuși de puțin. Poate reușise, În fine, să se detașeze de ambițiile dramatice. În weekendul care urmă Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
satisfacție reală. Charles Millar avea o anecdotă semnificativă, din timpul unui prânz În Oxford Square, când un servitor Îi adusese lui Kiki o scrisoare recomandată, pe care acesta o deschisese la masă. Aruncase o privire asupra conținutului și Îi trecuse plicul Emmei, fără un zâmbet sau o sclipire de interes, spunând doar, plictisit: — Alt cec de la Harper’s, draga mea. Era, după cum Millar avea să descopere mai târziu, un cec În valoare de câteva mii de lire. Desigur, Kiki avea satisfacția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
-mi place să văd sânge. — Păi da, ăsta e, Într-adevăr, un dezavantaj Într-un spital de campanie, spune Burgess dând din cap. În dimineața următoare, Burgess sortează primul teanc de corespondență al zilei În bucătărie, când ajunge la un plic oficial, de la Ministerul de Război, care Îi este adresat. Încremenește atât de brusc, Încât Minnie, care pregătește tava cu micul dejun pentru dl James, observă. — Ce s-a-ntâmplat, Burgess? Burgess se uită la plicul care stă pe masa din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
bucătărie, când ajunge la un plic oficial, de la Ministerul de Război, care Îi este adresat. Încremenește atât de brusc, Încât Minnie, care pregătește tava cu micul dejun pentru dl James, observă. — Ce s-a-ntâmplat, Burgess? Burgess se uită la plicul care stă pe masa din lemn de brad ca la o bombă nedetonată. Minnie se apropie și vede despre ce este vorba. — Ah, Burgess! exclamă ea. E ordinul de demobilizare! Deschide-l! — Poate e, poate nu e, spune el. Joan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
e, poate nu e, spune el. Joan, care stă lângă rafturile cu ustensile de bucătărie, vine să se uite. Deschide-l și-o să vezi. — Ți-l deschid eu, dacă vrei, se oferă Minnie. Nu, am s-o fac eu. Rupe plicul, desface foaia dinăuntru și o parcurge rapid cu privirea. — Demobilizare din motive medicale, spune el, ridicând ochii și zâmbind. Minnie scoate un țipăt, Își aruncă brațele de gâtul lui și Îl sărută. — Hei, mai ușor! o ponderează el. Minnie se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
ușor din a mea și adormii. Îl simții în somn plecând și îi simții depărtarea. Veni și ziua balului. Spectacolul pe care îl pregătii începu. La intrare erau două domnișoare, îmbrăcate deosebit, care primeau invitații la venire și le primeau plicurile cu bani la plecare. Pe scenă eram cei de la balet. Invitații, pe care îi serveau zece chelnerițe cu scumpeturi (caviar, șampanie, șampanele și fursecuri) luară loc . Ringul de dans era acum liber și ochii erau ațintiți asupra noastră. Eu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Curie, o listă cu socoteli zilnice a D-nei Stein, monoclul D-lui Joyce, mantaua lui Lindbergh, peruca lui Groucho, carnețelul de bal al Lilianei Gish, o eșarfă a Zeldei, câte și mai câte, mănușile de box ale lui Dempsey și plicul de chibrit, cu care se echilibrau mesele la Cabaretul Voltaire. Pe de o parte, obiecte care apucau umanitatea de bărbie și-o înfiorau. Pe de alta, cel mai jalnic talcioc. Cine scotea la antrenament, în fiece dimineață, pălăria de pai
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
-i zici! Lasă-mă pe mine... După miezul nopții, ștrengarul s-a insinuat pe lângă fiecare din cele 28 de 247 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Habar n-avea el ce-i ăla jad. Înăuntru, ședeau, întinse pe burtă, două plicuri. - Întâi scrisoarea! Amândouă erau scrisori, amândouă erau plicuri. Îl extrase pe primul, cel cu pântecul mai supt, folosind două degete, învîrtindu-l pe toate părțile și luând notă că era sigilat. - Să-l desfac? - Evident. Ar fi foarte dificil de citit
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nopții, ștrengarul s-a insinuat pe lângă fiecare din cele 28 de 247 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Habar n-avea el ce-i ăla jad. Înăuntru, ședeau, întinse pe burtă, două plicuri. - Întâi scrisoarea! Amândouă erau scrisori, amândouă erau plicuri. Îl extrase pe primul, cel cu pântecul mai supt, folosind două degete, învîrtindu-l pe toate părțile și luând notă că era sigilat. - Să-l desfac? - Evident. Ar fi foarte dificil de citit nedesfăcut. Primi un cuțitaș și îi trecu lama
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
notă că era sigilat. - Să-l desfac? - Evident. Ar fi foarte dificil de citit nedesfăcut. Primi un cuțitaș și îi trecu lama pe sub sigiliu. Sigilii mai văzuse doar în pozele din "Magazin istoric". Acum fărâmița aievea unul. Sigiliul era roz, plicul roz, hârtia care scăpă din vizuina plicului era roză și, pentru a frânge pe genunchi monotonia în două, ca pe-o pisică, scrisul conținut era plin de-o puzderie de fente, ce nu și le putea permite decât un maniac
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Evident. Ar fi foarte dificil de citit nedesfăcut. Primi un cuțitaș și îi trecu lama pe sub sigiliu. Sigilii mai văzuse doar în pozele din "Magazin istoric". Acum fărâmița aievea unul. Sigiliul era roz, plicul roz, hârtia care scăpă din vizuina plicului era roză și, pentru a frânge pe genunchi monotonia în două, ca pe-o pisică, scrisul conținut era plin de-o puzderie de fente, ce nu și le putea permite decât un maniac ce pierduse decenii întregi cu studiul caligrafiei
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
îndatora dacă Pink Floyd nu ar părăsi Bucureștiul în următoarele 8-10 zile... - Nu-l va părăsi. De data aceasta, plecă singur fruntea și se lăsă sărutat. În buzunarul gecii, așa cum îi prevestise Rolling Stones, simți cum îi fu introdus un plic. Își agăță geanta, cu o parte a maldărului de aparatură, pe umăr și, în urma sa, ușa apartamentului închizîndu- se, se trezi în întuneric. Nu bâjbâi inutil în căutarea comutatorului luminii, de pe holul micului bloc. Ci, descoperind, pe pipăite, balustrada scării
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
opri sângele, strîngîndu-și pavilionul crestat cu cârpa gulerului. În dormitor, Andra dormea. El nu se pricepea. Se doftoroci, oblojindu-se cu un strat de vată, tifon și acoperi sfârcul lipsă cu leucoplast. În bucătărie, scotoci în geacă și dădu peste plic. Erau fix 400 de lei. 200 pentru ei. 200 pentru Rolly. Chiar de-a doua zi, începură să-i sară în cutia poștală, ca sinucigașii de pe pod, plicuri ciudate, burdușite, cu ștampile, culori și antete neobișnuite, mirosind de la o poștă
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
sfârcul lipsă cu leucoplast. În bucătărie, scotoci în geacă și dădu peste plic. Erau fix 400 de lei. 200 pentru ei. 200 pentru Rolly. Chiar de-a doua zi, începură să-i sară în cutia poștală, ca sinucigașii de pe pod, plicuri ciudate, burdușite, cu ștampile, culori și antete neobișnuite, mirosind de la o poștă a mirodeniile unor țări îndepărtate. Bineînțeles, cele mai neliniștitoare și mai impregnate de parfumul de scorțișoară erau cele care sosiseră, plutind, dinspre Imperiul Britanic. 273 CEI ȘAPTE REGI
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
magazinelor unde ar fi putut găsi ceea ce-și dorea, se schimbă de pijamale și ieși din casă hotărâtă să facă schimbări începând, bineînțeles, cu garderoba. Ar fi trecut nepăsătoare prin fața cutiei poștale dacă nu i-ar fi atras atenția plicul alb care se zărea prin găurile cutiei metalice. În general nu primea decât reviste cu reclame si facturi, de aceea s-a oprit în momentul în care a văzut altceva acolo. O să-l ia la întoarcere. Curiozitatea fu însă mai
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
s-a oprit în momentul în care a văzut altceva acolo. O să-l ia la întoarcere. Curiozitatea fu însă mai puternică și o întoarse din drum când se pregătea să se îndepărteze de panoul cu acele cutii metalice aranjate ordonat. Plicul nu avea nici destinatar, nici expeditor, era complet alb, dar era lipit. Karina îl răsuci distrată când pe o parte, când pe alta de câteva ori, apoi îl rupse cu grijă la un capăt. Scoase din interior o hârtie la fel de
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
destinatar, nici expeditor, era complet alb, dar era lipit. Karina îl răsuci distrată când pe o parte, când pe alta de câteva ori, apoi îl rupse cu grijă la un capăt. Scoase din interior o hârtie la fel de albă ca și plicul, pe care erau scrise câteva rânduri. Se sprijini de peretele din spatele ei după ce le citi. Mâna în care ținea hârtia căzu inertă pe lângă corp. Inima pulsa sângele în vene cu o viteză nebună. Pieptul părea mult prea mic pentru forța
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
încât să nu se mai recunoască. Aruncă eșarfa într-un sertar și-l închise cu violență. Se schimbă în grabă și coborî scările. Din obișnuință, verifică înainte de a ieși din scara blocului, cutia poștală. Câteva reviste cu reclame și... un plic alb. Sângele i se urcă în obraji, inima începu să bată zgomotos, picioarele își pierduseră brusc rezistența. Pe plic nu era trecut nici destinatarul, nici expeditorul. Ținea scrisoare în mână privind-o buimacă. Deși își dorea să-i citească cât
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
grabă și coborî scările. Din obișnuință, verifică înainte de a ieși din scara blocului, cutia poștală. Câteva reviste cu reclame și... un plic alb. Sângele i se urcă în obraji, inima începu să bată zgomotos, picioarele își pierduseră brusc rezistența. Pe plic nu era trecut nici destinatarul, nici expeditorul. Ținea scrisoare în mână privind-o buimacă. Deși își dorea să-i citească cât mai repede conținutul , era incapabilă să facă vreun gest. Își reveni treptat, lăsă revistele publicitare în cutie, luă plicul
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
plic nu era trecut nici destinatarul, nici expeditorul. Ținea scrisoare în mână privind-o buimacă. Deși își dorea să-i citească cât mai repede conținutul , era incapabilă să facă vreun gest. Își reveni treptat, lăsă revistele publicitare în cutie, luă plicul care nu era sigură că-i era destinat și-l puse în poșetă. Ieși din scara blocului amețită. De ce o bulversa intr-atât orice apropiere a lui? În mod normal oamenii se întâlnesc față în față pentru a-și spune
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
considerabilă, dar scrisorile ei nu aveau nici destinatar, nici expeditor. Deci era din același oraș cu ea, sau din împrejurimi. Atunci de ce alesese această cale de a-i transmite mesajele care trebuiau să ajungă la ea? Nu îndrăznea să deschidă plicul care putea conține răspunsul căutat. Se urcă în autobuzul care oprise chiar în dreptul ei, fără să fie atentă la traseul acestuia. Găsi un loc liber și se așeză fără să arunce nicio privire călătorilor din jur. Imaginile rulau prin geamul
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
el o văzuse și totuși nu se apropiase de ea. Atunci își aminti de cuvintele scrise în scrisoare: „- Deocamdată așa e mai bine pentru noi.” Scrisoarea. Cea mai recentă pe care o primise. Uitase de ea. Deschise poșeta și scoase plicul pe care îl găsise în acea dimineață în cutia poștală. Îl desfăcu cu mâini tremurânde și citi: „- Zâmbește, ești atât de frumoasă când zâmbești! Bucură-te de tot ce-ți oferă viața, de lucrurile mărunte care o fac să fie
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
nu ești aproape? Îmi place să sufăr? Îmi place să-mi mutilez sufletul?” Karina își punea aceste întrebări în timp ce împăturea hârtia chinuită de accesul ei de furie, străduindu-se să o aducă la forma inițială pentru a o pune în plicul de unde o scosese cu câteva minute în urmă. Sfaturile lui se întorceau înapoi de unde fuseseră luate. Spera ca măcar el să știe să le pună în practică, căci ea era deficitară la acest capitol. Autobuzul ajunsese la capăt de linie
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]