1,991 matches
-
dotare un cur cu rotunjimile și despicătura celei mai desăvârșite nectarine din lume! Vorbește-i! Bună, fac eu cu blândețe și cu un aer ușor surprins, ca și cum ne-am mai fi cunoscut de undeva... — Ce vrei, băi? — Să dau de băut, am răspuns eu. — Curvaru’ naibii, m-a gratulat ea disprețuitoare. Disprețuitoare! În două clipe - două insulte! În obrazul adjunctului șefului Comisiei pentru Condiții Umane din această metropolă! — Să-ți pap păsărica, păpușă, ei, ce zici? Doamne, Dumnezeule! O să cheme un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
cu oțet. Starea de sănătate a coardelor vocale și ca efect vocea se poate redobândi cu : - Urzici consumate opărite. Apa fiartă, în care au fost opărite urzicile, denumită ceai de urzici, cu miere de albine și lămâie este bună de băut și are efecte tămăduitoare asupra coardelor vocale și redă vocea. - Suc de castraveți proaspeți cruzi. Castraveții mai apropiați de maturitatea fiziologică (mai bătrâni) au mai mult suc. Cu sucul de castraveți se face gargară și se bea (nu se scuipă
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
la refacerea celulelor nervilor și la memorie. La ceaiurile (infuziile de plante) pe care le beau, adaug lămâie și miere de albine. Utilizez numai miere de albine naturală. Mierea de albine trebuie adăugată neapărat, în ceaiul de coada calului, care băut în cantități mari (mai mult de o cană pe zi), poate produce amețeli și stări de slăbiciune (bănuiesc că provoacă scăderea glicemiei). Am utilizat miere de albine de tei și polifloră. De la debutul bolii, timp de trei luni, am băut
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
Apa este mediul nostru de viață. Toate reacțiile din organismul uman se produc în soluții apoase. În soluții apoase sunt evacuate și o parte din reziduurile metabolice, prin urină și transpirație. Literatura de specialitate recomandă un consum de apă de băut, de 50 g pentru un kg de corp viu pe zi, aproximativ, 2 l de apă pe zi. Limita maximă ar fi de 3 până la 4 l de apă pe zi, în funcție de temperatura aerului exterior, în care trăiește omul. Consumul
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
Limita maximă ar fi de 3 până la 4 l de apă pe zi, în funcție de temperatura aerului exterior, în care trăiește omul. Consumul unei cantități de apă mai mari, pe zi, indică o stare de boală. Cea mai bună apă pentru băut este apa luată direct din izvoarele naturale. Apa acumulată în rezervoare de suprafață, transportată prin conducte și instalații se impurifică și i se mai adaogă și clor. Apele de suprafață din bălți, râuri, ștranduri nu trebuie băute, deoarece pot provoca
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
Ar trebui desființată proprietatea și monopolul primăriilor asupra apei. Problema ca apa să fie potabilă sau nepotabilă, este aceeași în ambele variante, cea centralizată sau cea descentralizată. Și apa furnizată acum de regii este utilizată numai în scop menajer. Pentru băut, oamenii își cumpără apă îmbuteliată din izvoare. Din apa captată de la robinet, lăsată în repaus, câteva zile, se depune, pe fundul și pereții vasului de depozitare, un strat de nămol . Investițiile pentru surse locale de apă (fântâni, foraje până la pânza
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
de gambă. Din turele de zi, i-a intrat în reflex să nu țină vinul la vedere, să tragă câte o dușcă printre dumicați, asigurându-se că n-o vede nimeni. Cu bătaia își intră numaidecât în ritm, dar cu băutul îi mai trebuie ceva timp până să devină mai relaxată. Mesteca temeinic câteva minute, până i se ștergea de pe față expresia aceea de vinovăție inexplicabilă, care urca probabil din viscere. La o adică, foamea poate explica și justifica multe. Uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
liberi să plecați sau să rezistați. Dar dacă rezistați, faceți-o până la capăt. Iar dacă plecați, să nu vă mai întoarceți aici! Să fie oare discursurile sforăitoare cauza supraviețuirii acestui oraș? După ce șeful rostește vorbele, fermierii chiuie și cer de băut. Femeile care îi însoțesc aprobă și își îmbrățișează copiii, șoptindu-le că de acum încolo totul va fi bine. În această minciună trăiesc cu cea mai mare plăcere, căci, deși unii fermieri nu vor lupta niciodată, ideea de a trăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
pe loc un fel de dublă milă: prima, pentru ea, pentru că ajunsese o dezechilibrată mintal din cauza alcoolului, a doua, pentru mine, o milă colosală, pentru că făcusem imprudența s-o consider mai mult decât simpatică, chiar prietenă, și-i dădusem de băut. În fața faptului împlinit, am pus stiloul pe hârtie, am încrucișat brațele pe piept și uitându-mă la ea, se afla acum lângă stilou, am început să meditez la o ieșire cât de cât onorabilă din situație. Era, cu adevărat, o
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
ajungea și la noi, o lua, o băga într-o traistă mare și slinoasă, făcea o plecăciune și spunea „bodabrud”. În fața casei, dincolo de drum, se afla o străveche fântână cu colac de piatră. Apa verzuie, care nu era bună de băut se vedea la o adâncime de vreo patru metri. Umbla o vorbă că acolo, în războiul din 1877, un ostaș rus, care mâncase o oaie cu tot cu blană și cu talancă, beat fiind, s-a împiedicat de colacul de piatră al
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
era din lemn, cu o adâncitură pentru umeri, iar de cele două brațe erau legate niște lanțuri terminate cu niște cârlige în care agățam căldările din tablă. Fie arșiță sau frig, desculț, căram câte găleți de apă era nevoie pentru băut, spălat și gătit. Ulița, căci stradă nu era în nici un caz, era o spledoare! Nici tu asfalt, nici tu caldarâm sau trotuar, încât iarna mai putea trece câte o sanie, Dumnezeu avea grijă să niveleze gropile, iar vara sau toamna
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
era mare, vreo 5 kile avea... - Auzi la el ce serios o spune: „nu era mare, vreo 5 kile avea”, interveni Gică. - Da, continuă Mitică, mi-a stricat somnul crapul acela, și pentru că îmi sărise somnul, m-am apucat de băut cu Coco. Ehei, că frumos mai era la Podu' Rupt în noaptea aceea, lună plină, crapii te trăgeau de mână... - Sau de picior, când ai tras spre tine... ha, ha, ha, ha, adăugă Mișu. - De, am făcut și eu ca
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
nunta unui prinț cu Ileana Cosâzeana. Când ploua, era într-adevăr o plăcere, mai ales când eram trimis cu jugul cu două găleți la cișmeaua din capătul uliții, numaidecât noaptea, pentru că numai atunci se observa că nu este apă de băut. Înotam prin noroi dus și întors, bălăbănindu-mă cu gălețile grele, mai luam și câte un buftai, îmi era frig, mă mai loveam la degetele de la picioare împiedicându-mă de unele pietre, dar ajuns în casă, cine simțea plăcerea din
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
dimineața până la 4 după masă, mânca bine știuca. Dimineață, pe la 4, au început să vină bibanii. Pe cei mai mărișori îi păstram pentru saramură, iar pe cei mici, cât palma, îi aruncam în apă, ziceam noi, să mai crească. De băut aveam apă minerală. Dar era o problemă cu apa pentru mâncare și spălat. Atunci, cu o lopățică, am făcut, la un metru de mal, o groapă, al cărui fund era sub nivelul apei din canal. Imediat a năvălit în ea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și Ecaterina Ionescu îi băga oala cu vin sub nas, pe care omul, cu rușinea în sine și cu evlavie pentru licoare, bea cana până la fund. Și pe atunci, îmi povestea tanti Aneta, cea mai mică cană de lut pentru băut vin era de o oca, adică de circa 1 litru de vin. Soțul Ecaterinei, nenea Mitică Ionescu, își pierduse degetele de la ambele mâini la un joagăr. Nu cunosc amănunte sau nu le mai țin minte, dar mai știu (din cele
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
ochi holbați și haine de căpătat, țiganul era cel mai vestit gurist din Șuțu. Acordeonul lui întărit cu șfară scârțâia dar, când omul scotea un „ah !”, seca la inimă pe cei mai simțitori. Veniți de departe, socrii mici se odihneau, băuți, sub chilote, într-o cămăruță rece. în timp ce nașa împodobea mireasa, nașul, cu sticla, își chema invitații din sat. Ca să-l păcălească, ai lui Miuță legaseră poarta de la drum. Auraș ocoli însă prin grădină. - Bă, care-i treaba p-aici ? le
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
a întâmplat ? am întrebat eu. — O să-ți explic, spuse Nicoleta. Dar bea-ți mai întâi sucul, mă îndemnă ea pe un ton prietenos. În clipa aceea m-am gândit nu știu de ce să nu beau sucul. Nu comandasem nimic de băut, iar mutra mieroasă la Nicoletei nu-mi inspira încredere. — Unde a dispărut Sjork ? am întrebat-o eu. — Te așteaptă în camera lui. Știi, e un fel de test pe care trebuie să-l dea toate fetele... Ce fel de test
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
solului, pe cât posibil, ca să profităm de căldura radiantă a pământului, să nu atingem nici o suprafață înghețată cu mâna goală și o mulțime de alte lucruri de acest gen. — Cum, a întrebat contrariată martine, e posibil să rămânem fără apă de băut pe parcursul expediției ? — Orice e posibil, a răspuns eschimosul. Teoretic, șansele de a rămâne fără apă sunt foarte mici, a adăugat el. Dar oricând în acest sezon putem să dăm nas în nas cu un viscol care să ne blocheze câteva
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
și pufoaice de apărat de gheana de miez de vară pe timp de noapte. De obicei, populația se strânge aici de joi și rămâne pentru un weekend prelungit până duminică noaptea la bălăcit, la dat cu bicicletele, plimbat pe dealuri, băut vin fiert și mâncat gulaș. Unii însă vin strict pentru concerte, dar atunci farmecul e mult diminuat, cum a fost această ediție pentru mine. Am pierdut deci ziua de joi cu Berti Barbera & 4Given, cu Voer, dar mai ales cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
locală“. „Îi zicem încălzire locală pentru că, deși nu face victime, nu stârnește uragane și nu inversează polii pământului, simți cum te trec toate căldurile și nu-i timp de pierdut. Trebuie să acționăm deștept. Situația cere înainte de toate ceva de băut, ceva mai mult decât rece și la obiect, care să deruteze fenomenul.“ Dacă suferiți și voi de fenomenul de încălzire locală, aveți la dispoziție și un blog pe care vă puteți împărtăși experiențele prin fotografii și videoclipuri, pe blogul http
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
simțea oarecum ca peștele pe uscat printre toți acei investitori cărunți, Kitty se uită În jur după cineva „normal“ cu care să vobească. Dintr-odată se simțea timidă și oarecum copleșită. Se duse la bar să-și ia ceva de băut și un tânăr evreu hasidic Însoțit de o fată drăguță intră În vorbă cu ea. O Întrebă cum de fusese invitată. Kitty Îi povesti, foarte prietenoasă, cum Îl urmărise pe Victor, iar el se distră copios. Râse și ea, simțindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Charlie era o fantasmă, dar dacă acest vis o făcea fericită pe prietena ei, nu putea să i-l distrugă tocmai ea. Mai bine să lase timpul să-și facă treaba. Când David se oferi să-i cumpere ceva de băut, Kitty se aplecă, Îl privi și Îl Întrebă pe neașteptate: — David, tu ești În Pești, nu-i așa? De unde știi? Întrebă el uimit. — Pur și simplu, zise ea. — Pur și simplu? Ce altceva mai știi? — Ai o fire de artist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
zise Pedro admirativ. Ceva de băut? Sigur, ne vedem acolo În câteva minute. După ce Închise, se Întoarse către fete. — Charlie ne-a invitat la el la hotel, să bem ceva Împreună. Sigur că da. Chiar am nevoie de ceva de băut, zise Desert Rose, Întotdeauna fericită să-l vadă pe Charlie, indiferent cât de lipsit de maniere devenea. Vii? zise ea, uitându-se la Kitty. — Nu, mulțumesc, sunt obosită, e târziu, am avut o zi prea lungă, răspunse Kitty, ascunzându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
artă cu galeria Charlie Jones, explică el, Încântat să-i dezvăluie originile exotice. În curând Începu să se foiască, nu mai avea stare, se ridică, o luă de mână și se Întoarseră la bar, să-și mai ia ceva de băut și să rămână singuri. — La ce hotel stai? Întrebă Matthew. Ai nevoie de-o mașină să te ducă? Cât de mult și-ar fi dorit să-i dea adresa vreunui hotel celebru, să-l impresioneze! — Dorm În rulotă, zise ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
pe Kitty de umăr. Dar mâna lui Dick era deja acolo. — Stați, sunteți În regulă, puteți intra. Hotelul era plin, iar fetele se chinuiră să găsească două locuri libere chiar lângă bar. La un minut după ce-și comandă de băut, pe scaunul aflat alături de Kitty ateriză un tânăr drăguț, cu o claie de păr negru, creț. — Hei, ce gen ești, căutătoare pe Google sau filosoafă? Întrebă el din senin. Avea aproape patruzeci de ani, dar părea un puștan, genul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]