2,268 matches
-
canal, o cădere lungă În bezna ocrotitoare, prin umezeala și miasmele subterane. El, copilul, asistă la marea evadare, stă În pat, acoperit cu pătura până-n bărbie, doar privirea căutând afară, somnoros Încă după noaptea neliniștită. „A scăpat? O fi scăpat bietul de rac?”, se Întreabă. Cu mult Înainte... Spre zori, când este Întuneric, În casă se aud zgomote, el se trezește, cizmele tatălui scârțâie de colo-colo, scoate pistolul, Îl Întinde odată cu mâna spre fereastră, Întoarce privirea spre cameră (În dreptul privirii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
În curte nu Îți mai este frică de el. Nea Ene are două fete: Gina și Monica, și tu te joci „fațea” cu ele. După terminarea scandalului urci sus la tine și, În timp ce mănânci mâncare de gutui, te gândești la bietul de Gerilă cum l-au luat hingherii și ce câine bun era, cum te jucai tu cu Gerilă și Începi să plângi. Ești cam plângăcios. Mama Îți spune să stai liniștit și să te potolești că a vorbit cu madam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
apropie; deodată Își Întinde aripile, care freamătă Într-un tremur convulsiv. Aceasta e declarația lui de dragoste. Apoi se aruncă pe spatele corpolentei lui iubite; se agață cât mai bine și se fixează acolo. În fine are loc copularea. Dacă bietul de el este iubit de frumoasa lui ca activator al ovarelor, el mai este iubit și ca vânat de un gust rafinat. Într-adevăr chiar În aceeași zi, sau a doua zi, e apucat de tovarășa lui care-i roade
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
mic sărut pe o dună de nisip! Lisa m-a făcut să cred că a fost o aventură în toată regula! —Știi cum e Kieran. Probabil s-a simțit la fel de vinovat ca și cum ar fi avut o aventură în toată regula. Bietul de el, crezând că-și poate ușura conștiința confesându-se soției lui, care se dovedea atipic de tolerantă! Ceea ce a durut cel mai mult e probabil faptul că a ascuns asta de ea mai mult decât trădarea în sine, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
să-l cunoști pe vărul meu cel isteț. Baby a continuat, lăsându-se pe umerii lui Tim ca și cum mi-l lăuda. —Tim este deșteptul familiei, știai? Este jurnalist, nu e impresionant? Pun pariu că se uită de sus la noi, bieții PR. —Baby, vrei să bei ceva? a întrebat-o Tim pe tonul de „e momentul să taci din gură acum“. —Phil mi-a promis că îmi ia el, a răspuns Baby absentă, uitându-se ca întotdeauna după oameni cunoscuți. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
a bibliotecilor, a iluziilor, a paradisurilor, fie ele chiar și artificiale” p.111 (aici parcă simțim influența lui George Banu din Livada de vișini, teatrul nostru ); și mai e interesant de meditat, așa cum ni se și propune În lucrare, dacă bietul Charles, soțul Emmei, nu a fost abandonat de ea și pentru că era un...prost actor . Actor de viață, nu de scenă (de altfel, teza admite că toți bărbații din viața eroinei erau ”actori” slabi...de-aici și dorința ei de-
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
mai aibă cine juca bătrînii În spectacole. Se va găsi, zic eu, iar septagenarul, oricum e prins În atîtea telenovele, Încît nu văd o moarte a sa prin inaniție, curîndă. În fine, o histrioancă autoexilată În provincie, Îi căina pe bieții Radu Beligan și Ion Lucian, care au niște pensii de mizerie... Rezerva mea vine dintr-o cunoaștere tristă, a realității foarte bunilor actori de provincie, condamnați să trăiască cu 7-800 de lei pe lună, după 15 ani de scenă, pe
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
de Înțeles!” - răspunde temerarul director de scenă. „În cîți ani?” „ În 37 de ani!”. Frumos proiect. Numai că, după ce a montat al treilea text shakespearean, autorul integralei a dezertat, optînd pentru o funcție de conducere...la Teatrul de Ope retă! Și bietul Will a rămas, din nou, În România, fără integrală. Păcat! Eu zic că ar fi meritat-o... Dintr-o revistă recent apărută (Noua literatură), spicuiesc cîteva rînduri ale unei tinere cronicărese. O fac din respect pentru oamenii de teatru care
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
cred. (Bunicului) A venit tata! BUNICA (repede către editor): Domnule. Vă rog frumos... A venit ginerele meu. Să nu-i spuneți cine sînteți. Pentru că el... cum să vă spun... A avut odată un șoc. Și se crede scriitor. SONIA: Da, bietul tata se crede mare autor. Ca bunicul. Și se agită rău dacă e contrazis. Are un ăsta... EDITORUL: Un complex? SONIA: Da, un complex foarte complex. Dacă... dacă aude de nuvele, de poezii, face urît, e nenorocire. BUNICUL: Săracul. El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
și fugi, Velicule, după niște țigări, și el vioi și docil, la datorie, mereu la datorie... Nu era chiar mereu așa, Mirelo, se mai întâmpla uneori că se umfla tărâța-n slugă și dădea pe afară. Se răsculau mațele-n bietul Velicu, și atunci se te fi ferit. Era de Doamne ferește, Mirelo, păi, pe cine să-i fi cășunat slugii dacă nu pe femeie? Mirela trăgea ponoasele, dacă nu cumva tot așa o fi făcând și cu nevastă-sa acasă... Ba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
a fost salahor, săpător de șanțuri sau cel mult zidar, ceea ce se vede limpede din gramatica și ortografia lui, care îndeobște pe capul lor cade ca s-o recondiționeze zdravăn pentru a face față în revistă. Degeaba ar fi susținut bietul Octav că de fapt lucrase ca proiectant în construcții, de unde și priceperea de a macheta revista și talentul de grafician. De bună seamă că și el avea fire de artist, cochetase cu poezia, fusese și el discipol al maestrului Vergilius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
ca tine. Bine. Atunci un băiat și o fetiță. Dar să fim amândoi lângă ei. Timpurile nu ne permit luxul unor garanții pentru viitor. Carpe diem32 spuneau anticii și aveau dreptate. Știau că firul vieții este în mâinile divine. Noi, bieții muritori, nu știm niciodată când vine sfârșitul. Este un blestem dar și o fericire. Dacă omul ar ști cât trăiește, s-ar mai putea el bucura de viață? Și tocmai pentru că nu putem controla destinul, noi trebuie să apucăm ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
desprinse din brațele bărbatului care avea despre sine o imagine atât de sumbră, îl privi lung și îi zâmbi cu îngăduință. Oooof, Doamne, dar ești ca un copil răsfățat și neascultător... Vrei să știi ce aș face cu el, cu bietul meu ologit și bolnav închipuit?... Uite: am să-mi pun mai întâi mâinile pe pieptul său, așa..., începu să-i explice, cred că nu o să-l doară prea tare de la ologeală, nu?... și se aplecă încet deasupra lui, în timp ce el
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
pentru care ne jertfim. Cea mai mare iubire din lume, a mamei pentru copil, nu are altă cauză... 16. Nimic nu este mai deosebit de bărbat, decât femeia. Priviți numai la aceste două ființe, la bărbosul animal masculin, atât de banal, bietul, și la gingașa creatură albă, idealizată în toate felurile, și în Venerea de la Milo și în Venerea Calipige de la Siracusa, și spuneți dacă aceste două ființe pot fi egale la suflet? 17. Se spune că femeia e mai sentimentală, că
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
aici ne jucam de-a ascunselea sau de-a hoții și vardiștii; uitam că în sinagogă se oficia câte o slujbă religioasă și ne trezeam țipând în gura mare: - Te-am văzut, ptiu pentru tine! Sau: - Mâinile sus! Ești arestat! Bieților evrei nu le tihneau înmormântarea. Ne mai alungau, ne mai spuneau din gură vorbe multe, răstite, pe care nu le înțelegeam, în virtutea rugăciunilor rostite în ebraică uitau de limba română și ne dojeneau în străvechea lor limbă, dar la urmă
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de mămăligă, o supă chioară cu o bucățică de zgârci și un sos apos, cu două pifteluțe, care aveau în compoziție mai multă pâine decât carne. Oricum această mâncare era pentru noi o delicatesă și o savuram, pur și simplu. Bietul Didi, ne trimitea mâncarea lui de prânz de la popotă, zicea că el se descurca cu niște „suplimente”. Am mai avut atunci, în anii aceia grei de suferință, o distracție. Casa era acoperită cu un carton asfaltat, totul cu găuri. Ploua
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
din curtea școlii și de multe ori întârziam la ore, cu toate că eram văzuți ca elevi buni. Iar ele, cele două fete intuiau și vedeau totul și se distrau pe seama noastră. Sau poate n-a fost așa, poate simțeau ceva pentru bieții de noi. Într-o zi, Țuți mi-a zis că a observat ceva, că fiul librarului îi dă Olgăi prea multă atenție, eu n-am dat importanță acestui fapt, dar m-am hotărât să-l pândesc mai îndeaproape. Și într-
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
Elena pe Țuți, ne-am făcut de râs, mai mult Țuți, care învățase tangoul pe dos. Eu cu Olga, elevă acum la această școală, plin de emoții și timid ca un buștean, cu genunchii țepeni, parcă-parcă mai făceam față, dar bietul Țuți, când a fost invitat de Elena, vă dați seama ce situație, a fost o catastrofă, căci învățase să fie condus. Am plecat de la acel bal cu coada între picioare! Am plecat și ne-am dus la Victor, care stătea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
Vă gândiți la soartă, destin? Oare soarta nu este cum și-o face omul? Ca și norocul. Dar de cele mai multe ori norocul este egal cu hazardul, iar hazardul nu e altceva decât întâmplare. Credeți în predestinare? Oare îi era scris bietului meu frate, Gică, să moară tânăr, la 44 de ani? Oamenii sunt lupi pentru oameni. Am tradus un inteligent dicton latin. Adăugați la cele de mai sus omul, care devine fiară atunci când e nevoie să-și realizeze scopurile, călcând peste
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
povestesc ce a urmat, joaca de-a căratul apei de pe timpuri. Astfel că într-o bună zi m-am apucat să car apă cu două găleți emailate și cu un jug confecționat de mine cu ajutorul câtorva scule de tâmplărie ale bietului meu părinte, fie-i țărâna ușoară! Întâi am început pe traseul baie-dormitor și retur, dar mi s-a părut prea scurt și l-am lungit: baiedormitor-cămara de alimente-debara-ultimul raft. Întâi n-am încăput acolo sus, dar cu puțină voință, mai
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
Cum băieții terminaseră de schimbat roata, i-am strigat să vină și ei la terasă. Le-am spus ce minunăție de scrumbie am descoperit și au comandat și ei câte una, Gabi a cerut și o halbă cu bere, iar bietul Tarzan, fiind pedepsit cu conducerea mașinii, s-a mulțumit cu un pahar de apă minerală. După ce au mâncat, Gabi a spus: - Așa ceva n-am mai mâncat niciodată, este, întradevăr foarte gustoasă. Ce-ar fi să cumpărăm vreun kil, două, să
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cu ghiotura. Declara nu de mult un astfel de specimen, care fusese arestat pentru luare de mită, că a primit bani în fiecare zi, mulți ani la rând, încât nu mai știa ce să mai facă cu ei, se plictisise bietul de el de atâta avere. „Dar dacă mi se dădea, ce să fac, trebuia să-i iau”, declara cu sufletul răpus de jale. Mai dăunăzi, vreo două sute din acești păduchi de pe la mai multe vămi au fost arestați pentru treizeci de
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cuvenit. întocmai unui suveran, mă trata cu dispreț însă mă ocrotea. Îl ivnvidiam mai ales pentru libertățile sale. Numai el avea voie să fie julit, să treacă prin grad lăsându-și trențele în urmă sau să se poarte nespălat ; pe când bieții de noi eram nevoiți să îmbrăcăm doar propriile noastre hăinuțe pe care, pentru a le umple de noroi, trebuia să înfruntăm cumplita mânie părintească. E drept că, în locul eternelor muștruluieli rezervate nouă, din când în când Neculai încasa câte o
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
favoriți, Peste gură privestiți, Pantalonii în trapez Și capul fără de miez.” - Apoi, doi copii, dacă-i ai, nu-s amândoi la fel, zise altă vecină cu gândul la plodurile ei. Fac și eu ca Doșoaia când vorbea despre feciorii ei : „Bietul Gică și porcul de Mitică”. Nu se știe cum, pricăjit, într-un colț apăruse fierarul Mazarache. Zgribulit, își încălzește palmele la foc, în timp ce în vârful nasului îi atârnă o picătură tulbure. Slab, cu dinții galbeni și-o gâlcă de piele
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
fetele Tananicăi... observă gazda. - Dă, nânașă, știu eu, se mai duce... zise Vică strâmtorat. - Să nu-l lege vreuna, că nu știu cum focu’ fac de leagă așa bărbații. Și tare-s răulence, niște leneșe și niște haimanale. Nu s-a însurat bietul Nechitoaie cu o Tananică ? Și cât câștigă el cu meseria, îl vezi că are vreun spor ? Chirfosește tot Tananica lui. Și Ion a’ Paraschivei lui Murgoci, la fel. Și Vasile Sprivac tot așa. - Asta așa-i. Dacă fimeia nu-i
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]