3,155 matches
-
decât modice. Și cum ședeau, ca de obicei, cei patru la masa lor de la barul FANTEZY, își făcu apariția și maiorul în rezervă Felix Slozil. Gâfâind de efort, dar și de emoție, el își anunță prietenii că a aflat la cârciuma gării că exact la ora 17 P.M. se va anunța un Comunicat important pentru țară. Cei cinci domni, profesorul Zimberlan, doctorul Lagerdorf, avocatul dr. van Rspenduck (al cărui nume nimeni nu reușea să-l pronunțe) și Cornel Don, plus maiorul
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
mai mulți soți din comunitate. Totuși ea își revine, moartea doar jucându-se cu ea. Apoi mai era un tichinigiu care a venit într-un oraș în care toți locuitorii se temeau să îngroape trupul unui londonez decedat într-o cârciumă din vecinătate. Orășenii plătesc o sumă frumușică tinichigiului pentru a îngropa cadavrul, iar când acesta îl îngroapă, fură punga cu bani a mortului, în care găsește suma de șapte lire. După înmormântare, el se întoarce în oraș cântând "Mai aveți
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
reporterii erau puțin mai mult decât purtători de informații aleatorii, ziarul lui Ward a arătat că acesta era maestrul anecdotei și a dialogului, un reporter uimitor al cotidianului și al picarescului... portretele făcute vagabonzilor, personajelor din lumea interlopă și patronilor cârciumelor se pot compara cu gravurile de mai târziu ale lui Hogarth" (Snyder și Morris 5). Ward pare a fi un practicant al jurnalismului literar narativ de tip modern. Referința hogarthiană dezvăluie interesul lui Ward față de condițiile sociale. De exemplu, Ward
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
examinările biografice îndreptate spre interior pentru a oferi schițe bogate în descrieri ale societății coloniale contemporane, schițe orientate către exterior prin oglindirea lor socială, nu foarte diferită de jurnalismul literar narativ modern. De exemplu, Knight își amintește cum, într-o cârciumă, doi bețivi s-au luat la harță și cum din cauza zgomotului ea nu putea să adoarmă (aducându-ne aminte poate de motelurile ieftine, cu pereții mult prea subțiri, presărate pe drumurile călătorului american). Unul din bețivi a vorbit cu "așa
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Sălbatic, un doctor ce înțelegea suferința victimelor Marii Crize și un editor de ziar ce nu o înțelegea îl duc pe Anderson într-o tavernă ce servea drept loc de întâlnire pentru șomeri și soțiile lor. Anderson o compară cu "cârciumele de demult pe care le știam în copilărie", caracterizând-o drept un loc în care "nu se bea mult", probabil deoarece puțini își permiteau (225-26). Pe parcursul serii doctorul și editorul se contrazic pe tema semnificației sociale a obiectului analizei lor
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Joseph Mitchell" 83). Deși articolele lui Mitchell sunt caracterizate de ceea ce Mitchell numește "umor din cimitir" (nota autorului, xii), personajele sale reflectă încă o dată încercarea de a elimina distanța dintre subiectivitate și obiectivizarea Celuilalt. Spre exemplu, într-o lucrare despre cârciuma lui McSorley din Manhattan, personajele lui Mitchell sunt "un grup de bătrâni ursuzi ce se rărea văzând cu ochii, alcătuit mai ales din irlandezi, care au băut acolo din tinerețe și care au căpătat acum un sentiment de proprietate în privința
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
de vecini , de prieteni. Cel mai rău este când tata vine la școală. Atunci se adună toți în curte și se distrează pe seama lui, îl provoacă sâ spună vorbe urâte și râd de el. Tata merge în fiecare zi la cîrciuma din sat unde se întâlnește cu alți oameni cu care stă de vorbă și mai bea câte un pahar, două, până nu le mai știe numărul. Cînd mă întorc de la școală trec pe acolo și îi spun: Hai acasă, tată
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Coşuleanu Cosmin, Harhătă Maura () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_1950]
-
de refugiu este spațiul singurătății (camera în care se izolează și unde ascultă tăcerile grele sau de unde vede prăpădul ninsorii, crâșma păcătoasă dintr-un târg blestemat, hanul de la marginea orașului, vastul cavou în care se află cadavrul iubitei, din nou cârciuma în care cântă barbar o femeie etc.), un spațiu care închide spiritul, nu-l eliberează de fantasmele urâtului. Este, apoi, spațiul din afară: parcul, târgul ca atare, marginile lui, care se deschid spre „zarea grea de plumb”, mahalalele în care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285530_a_286859]
-
doar printr-o schimbare a discursului său, alți lideri liberali precum Ștefan Golescu treceau de faza retorică, redactând circulare de tipul celei din 1861 prin care îi împiedicau pe evrei să se stabilească în comunele rurale în calitate de antreprenori de hanuri, cârciumi și le interziceau să arendeze proprietăți 584. Pentru a nu generaliza, trebuie spus că existau și destui lideri politici moderați precum Dimitre Ghica care, din poziția sa de ministru de interne, încerca să oprească unele abuzuri și expulzări din sate
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
p. 74. 658 A. Stan, op. cit., p. 181. 659 Memoriile regelui Carol I..., pp. 238-239. 660 Un exemplu în acest sens îl reprezintă apariția în 1873 a unei legi inițiate de conservatori pentru băuturile spirtoase care interzicea evreilor să aibă cârciumi sau debite de băuturi alcoolice la sate, în Gabriel Asandului, Istoria evreilor din România 1866-1938, Iași, Institutul european, 2003, p. 23. 661 Liviu Brătescu, I.C. Brătianu și politica externă a României 1866-1888, Iași, Editura Universității Al. I. Cuza, 2013, pp.
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
zidite din cari constă partea cea mai mare a așa-numitei capitale a României. Tropăiai prin bălțile de noroi ce te împroșcau cu apa lor cea hleioasă îndată ce aveai cutezarea de a pune piciorul c-un pas înainte. De prin cârciumi și prăvălii pătrundea prin ferestrele mari și nespălate o lumină murdară, mai slăbită încă prin stropii de ploaie ce inundase sticlele (Geniu pustiu Eminescu: 2011, II, 96). (h4c) Corabia aceasta este o crâșmă unde se găsește vin unguresc bun.[...] Corabia
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
care țârliau nervos, iară împrejuru-i frământa pământul, un ungur lung, cu picioarele goale băgate în papuci mari împluți cu paie. [...] El intră într-o cafenea de alături ca să se usuce (Sărmanul Dionis Eminescu: 2011, II, 35). (h5b) Prin ușa unei cârciumi deschise auzii țârlâiturile unor coarde false, pe cari le schingiuia sub arcușul său cel aspru și cu degetele-i uscate un biet copil de țigan, și-n preajma lui sărea de rumpea pământul o muiere-n doi peri și un
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
din Atena sunt însemnate. După-amiaza singur, citit. Cu Elisabeta. Ora 5 audiențe. Seara cu Elisabeta, piquet. Joi, 16/28 ianuarie Ceață. Înainte de amiază R. Mihai și Nacu, deficitul bugetar urmează să fie acoperit din impozite indirecte, timbre și licențe. Legea cârciumilor nu a fost acceptată de Cameră. După-amiaza audiențe, Bartolli, reprezentantul lui Krupp. Ora 5 Kalinderu, discutat diferite probleme până la ora 7. Seara cu Elisabeta. Vineri, 17/29 ianuarie Foarte întunecat, ploaie cu ninsoare. Înainte de amiază citit și scris. Nici un ministru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
Agentul stătea liniștit la restaurant și nu-l observase când se strecoară afară, fără bagaj. Ieșit din gară ia o mașină ca să-și piardă urma și îi cere șoferului să-l ducă în strada Visokistevana unde știa că va găsi cârciuma lui Ilie Barbu. Ajuns ușor la restaurantul lui Barbu, acesta nefiind acasă, discută cu fiul lui, care nu poate să-l lămurească și are o teamă, care-și avea originea în niște percheziții și controale anterioare ale poliției. După un
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
care a băgat santinelele în gheretă, s-a strecurat printre însoțitorii carelor ținând și el cu mâna de hamul cailor. Mergând pe drumul indicat de Barbu, la vreo trei kilometri apare satul Ofcea și află de la un cioban unde este cârciuma lui Ion Tomici. Ajuns la casa lui Tomici, bate la fereastră și apare chiar fostul lui elev, Traian Tomici. I se deschide ușa și este primit cu mare bucurie. Uitase într-o clipă de vântul rece care îl pătrunsese, de
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
primejdios, căci era Duminică, cu lume pe uliți și apoi cine știe dacă nu păzeau alți jandarmi la poartă. Dintr-un moment într-altul ne așteptam ca jandarmii să-și facă apariția în pragul ușii noastre. în acest timp, în cârciumă, Tomici pertracta cu ei. Era un om respectat în sat și stătea în bune raporturi cu autoritățile sârbești. Dar, în zadar și-a desfășurat Tomici toată puterea lui de convingere ca să-i înduplece să plece, spunându-le că sunt doi
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
că nici acesta nu venise la târg, fiindcă fusese concentrat și de puține zile se întorsese acasă. Țăranul bătrân care îi dăduse informația inspira multă încredere și atunci îi adresă rugămintea: „Fii bun și avizează pe Coșcofag să vină până la cârciuma lui Țăranu, unde îl așteaptă niște domni din România, trimiși de Neagu din Lățunaș, prietenul lui. Spune-i să lase toate și să vină chiar azi după amiază la Vârșeț și va fi răsplătit cum trebuie pentru osteneală”. (pagina 69
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
Sfârșitul unei domnii sângeroase” (pag. 71): „Nevasta lui a început să pregătească masa, dar nouă nu ne ardea de mâncat, ci de a pleca din Ofcea cât mai repede, să ajungem la Lățunaș. El însă, foarte tacticos a plecat la cârciumă să aducă băutură. S-a întors cu o sticlă de rachiu și una de vin. Cojocaru și Boroancă șiau văzut liniștiți de mâncare și băutură, în timp ce noi stăteam ca înțepeniți în scaune cu ochii țintă la ușă, așteptând ca din
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
Timișoara. Totul era foarte bine chibzuit, dar a intervenit imponderabilul negativ, de la călăuzele noastre: Boroancă și Cojocarul. Aceștia după ce au luat plata pentru ce făcuseră, în loc să se întoarcă în aceeași noapte acasă, s-au oprit la Jamul Mare într-o cârciumă. Au atras atenția, că erau murdari și s-au așezat la masă comandând mâncare și băutură din plin și prin faptul că amețindu se vorbeau schimbând păreri despre ce făcuseră, în mod fatal au fost luați de agenții civili, prezenți
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
murdari și s-au așezat la masă comandând mâncare și băutură din plin și prin faptul că amețindu se vorbeau schimbând păreri despre ce făcuseră, în mod fatal au fost luați de agenții civili, prezenți la vremea aceea în orice cârciumă din satele de pe lângă frontieră, și predați la postul de jandarmi. La întrebările care li s-au pus, s-au încurcat unul pe altul în declarații și a ieșit exact ce făcuseră, că au ajutat doi domni să treacă frontiera și
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
se văd prin spărturile gardului... Căldura picură mereu din cer, îți usucă podul gurii, te sugrumă. În dreapta și în stânga casele privesc sfioase din dosul gardurilor vii, acoperindu-și fețele sub streașinile știrbite de ploi și de vite.... De-abia la cârciuma lui Avrum începe să se simtă că satul trăiește. Pe prispă, doi țărani îngândurați oftează rar, cu o sticlă de rachiu la mijloc.” Descrierea finală a drumului închide simetric romanul, metafora drumului fiind dublată de cea a șoselei simbol al
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
Drăghicescu avea în vedere un autoritarism îndreptat către atenuarea unor practici păgubitoare și impunerea altora benefice. Desigur, nici această intenție nu poate fi convingătoare la acest moment, dar nu acesta este punctul nostru central aici. Practicile amintite megeau de la închiderea cârciumilor în zilele de sărbătoare și până la măsuri privind îmbunătățirea culturii pământurilor prin forțarea țăranilor să are bine, să alterneze semănăturile, să folosească gunoiul în loc să-l arunce, fiecare proprietar să își adune la un loc pământurile de obicei foarte fărâmițate, formarea
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
public inchiziției declarând că această pictură ar putea situa pe autor printre luterani, iar maestrul de ceremonii al papei de‑ clară că pictura este o rușine pentru un loc sfânt potrivindu‑se cel mult într‑o baie, sau într‑o cârciumă. După moartea papei Paul al III‑lea, atacurile au devenit mai furibunde cul‑ minând pe vremea papei Paul al IV‑lea, care a dispus ca fresca să fie ștearsă; anularea hotărârii se obține cu mare greutate. Cât privește această situație
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
Arca”, „Anabasis”, „Orient latin”, „Poesis”, „Semenicul”. A mai semnat Sorin Roianu, Ion Chirescu. Debutează în 1971, cu versuri, în „Orizont”, iar editorial, în 1986, în placheta colectivă Argonauții. Poeziei spectaculare a primului volum personal, Balade vesele și triste scrise prin cârciumi comuniste (1990), în care baladescul și plăcerea afișării nonconformismului zgomotos al boemei au dat aliajul unui lirism cu o reală priză la public, îi urmează o prezență editorială dinamică. Cu schimbări abrupte de registru tematic, poemele din cărțile următoare proiectează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286193_a_287522]
-
cărțile următoare proiectează patetismul originar al autorului în termenii unei poetici moderne, de sursă stănesciană, consemnând aspirația către un discurs liric capabil să traducă experiențele cotidianului în termenii miturilor și ai textelor sacre. SCRIERI: Balade vesele și triste scrise prin cârciumi comuniste, Reșița, 1990; Șansa hârtiei, Reșița, 1993; Aprilie negru, Timișoara, 1994; Viziuni, Timișoara, 1996; Oglinda de antracit, postfață Sergiu Ștefănescu, Timișoara, 1997; Abisaliile (1987-1997), Timișoara, 1997; Podul spadei, Timișoara, 1998; Clopotul de smaragd, Reșița, 1998; Șaptesprezece, Reșița, 1999; Cap și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286193_a_287522]