12,073 matches
-
Sigur, ființa oricărui creștin se înfioară de bucurie și trăire religioasă , realizând, de fapt, că se află într-un tunel al timpului, că dă ceasul înapoi mai bine cu două mii de ani și pășește pe aceste locuri pe unde a călcat Mântuitorul, că aduce foarte aproape în inima sa un timp, că încearcă să se regăsească în acel timp, întrebându-se poate în ce fel și-ar fi găsit rostul , atunci, în orice loc s-ar fi aflat, de la Biserica Ecce
SACRU SI PROFAN IN TARA SFANTA de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 252 din 09 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Sacru_si_profan_in_tara_sfanta.html [Corola-blog/BlogPost/367173_a_368502]
-
precum gâturile lebedelor în trestii subțiri, pe Nil, în umbra sfidătoare a Piramidelor. Înlăuntru, fețe destinse, distinse, ascultând, ca pe o rugă în munți, lumina căutând, primăvara, când aerul e proaspăt ca laptele crud iar în inimi coborâse însuși Iisus, călcând desculț prin tinerețea noastră de-a pururi prin lacrima verde a bărbatului cu sprâncenele înrourate și prin legănarea de doină în măduva fecioarelor odihnindu-se în ierburile-nalte... O lansare de carte cum nu a mai fost încă, o nuntă
SEARA DE LEGENDA de LAURENŢIU BĂNUŢ în ediţia nr. 53 din 22 februarie 2011 by http://confluente.ro/Seara_de_legenda.html [Corola-blog/BlogPost/341661_a_342990]
-
împingea cu capul până m-a dat jos. Să mă ajute, Taty mi -a dat un ciomag și am început să le alerg prin grădină. Kim, zăpăcita se băga și ea între noi și era cât pe ce să o calce o oaie. Dar s-a potolit după ce Mamy a adus castronul cu aripile de pui și le-a pus la umbră sub pomul acela nedeslușit. Îi mirosea a carene acum și dădea târcoale finuț și fără ca nimeni să observe, a
LEGILE NESCRISE DE LA IGEȘTI de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 2089 din 19 septembrie 2016 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1474310355.html [Corola-blog/BlogPost/376737_a_378066]
-
mai bine să facem o excursie mai lungă. Hai să mergem până la gară, ce zici, te prizi. Pe calea ferată sau cu bici, am devenit eu imediat interesat. Mai bine cu bici, încuviință Taty râzând. Pe calea ferată ne poate călca trenul se amuza el voind parcă să uite de spusele mamei . Care tren , măi Taty, că la ăștia trece trenul o dată pe zi, și doar noaptea, ce nu știu eu. Trece noaptea încărcat cu lemne. Abia îl vezi, parcă e
LEGILE NESCRISE DE LA IGEȘTI de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 2089 din 19 septembrie 2016 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1474310355.html [Corola-blog/BlogPost/376737_a_378066]
-
strâns în mâini sacoșele cu cumpărături, pășea încet și apăsat pe podeaua magazinului care era oarecum alunecoasă. Îi era puțină teamă, ca nu cumva să alunece și să cadă. Dar inevitabilul s-a produs: lipsit de adrenalină și de extrogen, călcând pe o pată unsuroasă, a alunecat și a căzut lovindu-se rău la un genunche. "Doamne - a exclamat el - cum nu-i aci soția mea sau vreun copil de al meu să mă ajute să mă ridic și să-mi
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
ea poartă cu mândrie, Salba cetăților din munți, Trecute vremuri ea învie, Pe Decebal cum trece cu oastea, îl asculți. Sanctuare, calendare, Soarele de andezit, Cicluri cosmice-nchinare, Zamolxis fiind preamărit. Gorganele și- a lor mistere, Uriașii ce aste locuri au călcat, Legendele din ancestral îi cheme Și locul fie lăudat. Cetăți, turnuri, bastioane, Sașii dârji, au construit, Când cu brațele deschise, Orăștia i-a primit. Văzând că-n astă limbă n-avem carte, Bărbați cu mintea luminată, ,,Palia” au scos-o
SCRISOARE CĂTRE FIICA MEA de ADRIANA TOMONI în ediţia nr. 1339 din 31 august 2014 by http://confluente.ro/adriana_tomoni_1409483885.html [Corola-blog/BlogPost/360099_a_361428]
-
două fiole... Trebuie, trebuie să iasă din edemul pulmonar. Evaluez alte opțiuni. Iau tensiunea. Măresc ritmul perfuziei de Nitroglicerină. Cavalerul fără umbră, cu sabia de ceață în spinare, își rotește privirea. Plecați, voi, cavaleri fără chip, cu sabia pe ceață călcând... Chipul bătrânului arată durere și resemnare. Dode a murit singur. Dode are acum aripi de ceață. Pe mormântul lui cresc crizanteme albe. Dode nu mai poate să spună nimic. A plouat aspru, răscolind pământul, la înmormântarea lui. N-am fost
CĂLĂTORIE de MIHAELA GHEORGHIU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_gheorghiu_1433582731.html [Corola-blog/BlogPost/360913_a_362242]
-
a vorbit despre dăruire într-o conferință la Teatrul Municipal Târgoviște. Într-o lume în care nu se vede copacul și piatră, nu se simt parfumul și culoarea florii, acolo nu se aud scâncetul copilului și nici durerea bătrânului. Oamenii calcă peste oameni, nu pentru că vor, ci pentru că au o dimensiune cu o falsă treaptă mai sus. Ceea ce primii dintre ei nu știu, este faptul că în acest caz simetria nu este valabilă. Doar cei de “jos” îi pot privi limpede
ELIBERARE, PACE, DINAMISM (TARGOVISTE – CETATE EUROPEANA) de CRISTI IORDACHE în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Eliberare_pace_dinamism_targoviste_cristi_iordache_1332492858.html [Corola-blog/BlogPost/360712_a_362041]
-
Acasa > Poezie > Cantec > TRĂIRI... Autor: Gabriela Munteanu Publicat în: Ediția nr. 2109 din 09 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Calc iarba din vale și-i simt sub călcâie suspinul, Apoi se îndreaptă spre soare și verde-și înfruntă destinul, O mângâi cu mâna-mi și-o simt tremurând de plăcere, Tresalt ca și iarba simțind numai plâns și durere. Pătrund
TRĂIRI... de GABRIELA MUNTEANU în ediţia nr. 2109 din 09 octombrie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_munteanu_1476031645.html [Corola-blog/BlogPost/369094_a_370423]
-
pretinde el că trebuie să fie, a durat exact până s-a văzut redactor-șef, adică până la începutul anului 1996. Și asta, în paranteză fie spus, tocmai ca urmare a demisiei mele - mărturisesc păcatul, fiindcă într-adevăr, trebuia să-mi calc peste orgoliu și indignare și să nu fi plecat. Am urmărit și ce s-a întâmplat ulterior când a moștenit și funcția de director de la cel de până atunci, dispărut într-un atentat mafiot, moment de la care jocurile de culise
PRESA CA AFACERE VERSUS DEONTOLOGIE ȘI INVESTIGAȚII by http://uzp.org.ro/presa-ca-afacere-versus-deontologie-si-investigatii/ [Corola-blog/BlogPost/94194_a_95486]
-
protest politic. Nu cerem bani, nu primim bani. Nu cerem schimbarea guvernului, nu instigăm la război civil și nici nu este o tentativă de lovitură de stat, cum vi se tot repetă (amănunt foarte important!) pe la televiziunile care v-au călcat în picioare principiile pentru care ați schimbat istoria României în 1989. Nu cred că mama mea sau a ta și-au schimbat brusc valorile fundamentale. Cred că, din dorința de a le fi puțin mai bine, au facut un soi
Un text despre mama mea „pesedistă”. Și despre mama ta by https://republica.ro/un-text-despre-mama-mea-zpesedista-si-despre-mama-ta [Corola-blog/BlogPost/338822_a_340151]
-
mai bine, au facut un soi de „deal”: câțiva bănuți în plus contra toleranță. Însă nimeni nu le-a spus că toleranța cerută în schimb are un preț foarte mare: hoția legalizată! Acest „deal” făcut cu voie sau nu ne calcă în picioare un principiu, acela de respectare a regulilor, dar și viitorul. Așa cum mi-a spus mama, în fiecare seară mă îmbrac bine, îmi pun căciula, îmi iau mănușile și mă duc în Piață, deoarece eu cred în porunca întâi
Un text despre mama mea „pesedistă”. Și despre mama ta by https://republica.ro/un-text-despre-mama-mea-zpesedista-si-despre-mama-ta [Corola-blog/BlogPost/338822_a_340151]
-
uitată. Mă prinde amintirea în vânătul ei fum, Prin care cresc pe poliți și rafturi, ca pe ruguri, Arzând în umbră, piersici de jar și-albaștri struguri Și pere de-aur roșu cu flăcări de parfum. Șovăitor ca robul, ce calcă o comoară Din basmul cu o mie și-una de nopți, mă-nchin: Văd pepeni verzi - smaragde cu miezul de rubin - Și tămâioșii galbeni ca soarele de vară. Se-aprind fantasmagoric caise și gutui: Trandafirii lampioane și lămpi de aur
CĂMARA CU AMINTIRI de DAN NOREA în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Dan_norea_1406534588.html [Corola-blog/BlogPost/349521_a_350850]
-
mare, mică, Doresc la fiecare un cer fără de nori, Lângă acela care v-aduce astăzi flori, Și mulți ani, fericire, căci fără voi n-am ști Ce-i patima-n iubire, sau ce-i a pătimi, Ce simte un bărbat, călcându-i neuronii În fiecare zi, mai des ca pantalonii, Cum flacăra-i dogoare și cât de exaltată E inima ce-i sare când soacra se arată, Și sângele-i cum fierbe umplându-se de ape De-a voastră gură dulce
8 MARTIE de VALERIU CERCEL în ediţia nr. 1155 din 28 februarie 2014 by http://confluente.ro/_8_martie_valeriu_cercel_1393622923.html [Corola-blog/BlogPost/362702_a_364031]
-
ale spectatorului. Notă de subsol: am citit și teoria conform căreia serialul se folosește de situații imaginare pentru a comenta pe tema prezentului și mi se pare una specioasă. Niciun telespectator nu s-ar bucura în voie de toate tabuurile călcate în picioare de serial (inclusiv violența sexuală arătată frontal, nu zic că e vreo plăcere s-o privești, dar vine cu o doză de fiori) dacă ar sta să schițeze paralele cu realitatea de azi. Suspendarea voluntară a neîncrederii ("the
Nouă motive pentru care suntem fascinați de „Game of Thrones” by https://republica.ro/noua-motive-pentru-care-suntem-fascinati-de-zgame-of-thrones [Corola-blog/BlogPost/338154_a_339483]
-
chiar voi. Pentru că la Doamna T toate lucrurile care creează universul magic al unui local interbelic au o poveste frumoasă. De la rețetele delicioaselor prăjituri de casă până la povestea clătitelor cu miere, scorțisoară sau mere cu cafea. Cei care nu au călcat încă pragul acestei mici bijuterii clujene, aș vrea să considere aceste rânduri ca o sinceră invitație de a descoperi cafeaua la nisip, ceaiurile aromate cu nume pitorești (Nina, Lina, Zița, Roza), citornada sau lichiorul de casă. La Doamna T puteți
ambianța de altădată by http://www.zilesinopti.ro/articole/2896/doamna-t-ambianta-de-altadata [Corola-blog/BlogPost/99300_a_100592]
-
am continuat iar și iar să recit cuvintele magice și frica vrând nevrând a trebuit să le facă loc, devenind tot mai mică. Ooh! Aceasta era salvarea! Regăsisem în sfârșit Lumina Călăuzitoare. Ea era singurul talisman care mă ajuta să calc fără frică în întunecimile Umbrei mele. - Stai! Îți zic și Tu mai mult mort decât viu te-ai oprit o clipă, să-ți tragi răsuflarea. Mi-ai aruncat o privire încețoșată de spaimă ca după aceea să încerci din nou
VIZIUNEA TERORII de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2113 din 13 octombrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1476385935.html [Corola-blog/BlogPost/384258_a_385587]
-
brânci, bogățiile subsolului îi sunt devastate de companii străine, milioane de români cerșesc un loc de muncă prin cele străinătăți nemiloase (aud că în Londra, de la 1 ianuarie 2014, un parlamentar englez ne numără, precum oile la stână, dacă vom călca pe pământul lui Shakespeare!), sistemul de sănătate este în comă prelungită, învățământul supraviețuiește numai prin dârzenia unor dascăli patrioți, milioane de pensionari au ajuns să cerșească un 3% la pensii de mizerie, în timp ce avem pensionari care trăiesc fără griji, mai
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/dupa-24-de-ani/ [Corola-blog/BlogPost/94168_a_95460]
-
Ce caut eu aici, de fapt? Mă holbez la candelabrul care atârnă din tavan, deasupra capului meu. Milioanele de cristale lucesc puternic, creând forme mici și ciudate pe pereți. Fac câțiva pași în spate, și tresar, atunci când simt că am călcat pe piciorul cuiva. Mă întorc atât de rapid, încât colierul cu pietre de chihlimbar îmi sare, și dau cu ochii de un bărbat, îmbrăcat la patru ace, cu un costum care îi vine perfect și cu cel mai fermecător zâmbet
REVERIA de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1887 din 01 martie 2016 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1456810823.html [Corola-blog/BlogPost/373381_a_374710]
-
începe să cânte la pian, iar întreaga sală este inundată de un sunet liniștitor. Parcă văd notele plutind prin aer, pe lângă mine, de fiecare dată când clapetele sunt atinse. Vreau să îmi cer scuze de la bărbatul pe care l-am călcat pe picior, însă îmi întinde mâna, înainte să pot spune ceva. Zâmbetul lui este magic, și mă simt de parcă aș fi vrăjită. Mă las să mă conducă în mijlocul sălii, ocolind cuplurile care deja s-au format. Ne lăsăm conduși de
REVERIA de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1887 din 01 martie 2016 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1456810823.html [Corola-blog/BlogPost/373381_a_374710]
-
mă conducă în mijlocul sălii, ocolind cuplurile care deja s-au format. Ne lăsăm conduși de val, și sunt destul de surprinsă că știu să dansez vals, fiindcă mă așteptam ca din prima secundă din care am început să dansăm, să îl calc, încă de câteva ori, pe picioare. Totuși, se întâmplă total opusul - mă simt ca și când aș fi ușoară ca o pană, încât plutesc la câțiva centimetri deasupra podelei, în timp ce pașii noștrii se potrivesc. Am impresia că toată lumea se oprește din dansat
REVERIA de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1887 din 01 martie 2016 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1456810823.html [Corola-blog/BlogPost/373381_a_374710]
-
-mi printre note zăcea, De amintiri ce-l tulburau fugea Vrând să-șî audă pentru prima dată, Liniștea. Ecouri vagi îmi pătrundeau Din trecut ,cu sfială, Încurajată de muzica divină Mă unesc fără să vreau,cu ea. Pe sunet de clape calc imagini trecute Și intonăm impreună repertoriu de viață În ton de durere. Auzindu-l ploaia, Ar vrea să mi-l spele! Răpită sunt în taină De calmul ce se-așează În gamă,incep a citi Viața dintr-o partitură. Aleg
TONUL FACE MUZICA ... de GABRIELA DOCUȚĂ în ediţia nr. 1909 din 23 martie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_docuta_1458750401.html [Corola-blog/BlogPost/348611_a_349940]
-
prea întunecate. Am ales numai una, era ca și cum o căutăm anume. Era ea, în rochiță albă cu dantelă la poale, care atingea cu mare grijă juponul scrobit prea tare de mamă. Avea în creștet pamponul mare, tot alb, la fel de bine călcat și, ca un fluture vioi se legăna în pasul ei săltăreț și zglobiu, măi să-și ia zborul. Strângea la piept o carte. Și în vis și în fotografie strângea în pumnul mâinii drepte cinci lei ... Citește mai mult M-
MIHAELA ARBID STOICA by http://confluente.ro/articole/mihaela_arbid_stoica/canal [Corola-blog/BlogPost/357169_a_358498]
-
prea întunecate. Am ales numai una, era ca și cum o căutăm anume. Era ea, în rochiță albă cu dantelă la poale, care atingea cu mare grijă juponul scrobit prea tare de mamă. Avea în creștet pamponul mare, tot alb, la fel de bine călcat și, ca un fluture vioi se legăna în pasul ei săltăreț și zglobiu, măi să-și ia zborul. Strângea la piept o carte. Și în vis și în fotografie strângea în pumnul mâinii drepte cinci lei ... ÎI. SCRISOARE EXPEDIATA ÎN
MIHAELA ARBID STOICA by http://confluente.ro/articole/mihaela_arbid_stoica/canal [Corola-blog/BlogPost/357169_a_358498]
-
pline de rod. Cuvintele mele nu reușesc să redea valorile artistice, care se adresează direct sufletelor noastre, ca sunetele armonioase ale unei simfonii de George Enescu: „Toamna-i o risipă de iubire, de flăcări/ Ce-ngroapă pământul în fluturii-frunze/și calcă alene prin stele, pe roșii cărări/ Când arborii-și ard veșmântul demuze/ grădinile zac mocnit, foșnindu-mi arame/ din frunze agonice, cu fructe-n talaz/Aduse-n miresme, răsfiră marame/ când ziua tresare și cerul nu are răgaz.” (Toamna-i
ION C. ȘTEFAN ELISABETA IOSIF ”ICOANELE TOAMNEI” CRONICĂ de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 2343 din 31 mai 2017 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1496216653.html [Corola-blog/BlogPost/370597_a_371926]