2,216 matches
-
Constantin Romanescu Roza canina Coperta: Florentina Vrăbiuță (c) CONSTANTIN ROMANESCU (c) EDITURA JUNIMEA, IAȘI ROMÂNIA Constantin Romanescu Roza canina EDITURA JUNIMEA IAȘI 2013 Prefață Cât mai stăruie căldura blândă a ultimelor zile de toamnă, las deschise, toată ziua, ferestrele largi, privind îngândurat întinderea molcomă a peisagiului, dealurile obosite de vârstă și vederea generală blândă, înțepată iciacolo de tufele de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
curând cu cetățenii acestei așezări, mai toți, cu excepția funcționarilor medicali și administrativi, fiind foști pacienți, legați prin trecutul lor de această așezare. Mă bucur, așadar, de o societate aleasă, de oameni care îmi sunt vechi prieteni, de o adevărată aristocrație canină (îi cunosc după nume pe toți acești câini, prietenii mei), de o adevărată pădure de copaci falnici și de un peisaj cu totul deosebit. Între aceste dealuri, pe care le văd cu dragoste în fiecare zi, mai ales plăcându-mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
pădure de copaci falnici și de un peisaj cu totul deosebit. Între aceste dealuri, pe care le văd cu dragoste în fiecare zi, mai ales plăcându-mi cum se văd la orele înserării, pierzându-se, discret, printre boschetele de roza canină, măcieșul cum îi spune toată lumea, o cărare se strecoară printre micile dar ascunsele văi, printre dealurile îmbătrânite, pierzându-se departe, într-o regiune mai mult celestă decât pământească, în Basarabia. Teritoriul Basarabiei, văzut de aici, este mai mult presimțit decât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
Un mic și fermecător mozaic primitiv. Are sfințenie, duh, poveste. Este imaginea de unde a plecat un mort și unde este așteptată întoarcerea lui. Un obicei, ritual, de Pastele Blajinilor. În așteptarea sufletului i se pune alături o floare de ROZA CANINA. Eu cred că dacă există rai, nu poate fi rai fără roza canina. Am această părere pentru că lângă o tufă de roza canina am văzut, pentru prima dată, ca într-o fotografie, fața fericirii. Eram trei tineri, o fată și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
a plecat un mort și unde este așteptată întoarcerea lui. Un obicei, ritual, de Pastele Blajinilor. În așteptarea sufletului i se pune alături o floare de ROZA CANINA. Eu cred că dacă există rai, nu poate fi rai fără roza canina. Am această părere pentru că lângă o tufă de roza canina am văzut, pentru prima dată, ca într-o fotografie, fața fericirii. Eram trei tineri, o fată și doi băieți, într-o zi de vară spre sfârșitul războiului, undeva în preajma Hațegului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
Un obicei, ritual, de Pastele Blajinilor. În așteptarea sufletului i se pune alături o floare de ROZA CANINA. Eu cred că dacă există rai, nu poate fi rai fără roza canina. Am această părere pentru că lângă o tufă de roza canina am văzut, pentru prima dată, ca într-o fotografie, fața fericirii. Eram trei tineri, o fată și doi băieți, într-o zi de vară spre sfârșitul războiului, undeva în preajma Hațegului, mergând fără nici un rost pe o cale ferată care ducea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
într-o îmbrățișare aeriană, călcau fiecare pe șina sa, într-un echilibru nesigur, ca într-un exercițiu coregrafic încă neînvățat. I-am ajuns din urmă. Ne-am oprit la o haltă, pe o bancă. Era acolo o tufă de roza canina. Prietenul meu a rupt o floare și i-a dat-o fetei. Se auzea un tren, gâfâind. M-am uitat în zare, să-l văd. Trecea leneș, pe o linie de departe. Când m-am întors, cei doi priveau unul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
leneș, pe o linie de departe. Când m-am întors, cei doi priveau unul la altul cu o fericire uluitoare, fețele le luminau de bucurie. Fata l-a rugat pe prietenul meu să-i pună în păr floarea de roza canina și fiecare se pierdea în ochii celuilalt. Mi-am spus că așa trebuie să fie în rai și fără nici un motiv, am luat o piatră din prundișul terasamentului și am izbit-o, furios, într-o șină de fier. Dar în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
trandafir, alături de unul dintre acești bolnavi, celebrul paranoic "Domnul Papazol" care îl dojenea la o clipă după moarte: "ce te-a apucat, faci glume proaste, ești om bătrân..., ești doctor și profesor!" * Altfel trebuie să-ți dai duhul lângă Roza canina. A cam trecut însă vremea marilor prietenii de acest gen. Nu mai există parteneri potriviți; psihiatrii sunt mai grăbiți, iar bolnavii s-au schimbat și ei, și-au pierdut farmecul. Parcă ar fi o lipsă de curaj din partea ambelor părți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
pasiune atât de mare pentru această motocicletă încât doarme în ataș, unde stăpânul i-a pus niște paie, și nu lasă pe nimeni, nici măcar s-o privească mai atent. Orice intrus, cu excepția factorului poștal, este imobilizat imediat de acest șerif canin, mare cât un vițel. Asta durează de mai mulți ani. Demidor este tânăr, are mai puțin de trei ani, reprezentând, ca să spun așa, a doua parte a existenței mașinii. La început a fost mai greu, stăpânul ieșea periodic, zi și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
aristocrat, un fel de conte al dinților. Animalul, un lup alsacian, se ținea cu dragoste de Teodosie. "Mă tem să nu-mi spuie că l-am furat", mi-a mărturisit omul, cu ochii în patru, clandestin. Într-adevăr, în proletariatul canin din preajma lui Teodosie, contele nu era deloc la locul lui. Problema s-a rezolvat ușor, prin ziar. Teodosie mi-a arătat o bancnotă de o sută de mii, cât îi dăduse stăpânul câinelui, sumă care îi părea uriașă. Cu ceva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
tovarăș al omului, el trebuie exterminat. Un holocaust animal în curs de organizare, astfel pare acțiunea anti-canină. Acesta nu ar trebui să constituie, la urma urmei, un subiect de presă. Sunt atâtea alte evenimente care interesează mai mult decât holocaustul canin... Dar, odată pornită, dintr-o hinghereală electorală, acțiunea persistă mai mult decât alte inițiative care, tot electoral pornite, decedează de plictiseală, de lingoare inactivă și de prostie. Îndemnul, îmbibat inițial de "grijă civică", a fost preluat de activiști care perpetuează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
produc igieniștii sunt, într-adevăr, mijloacele supreme ale opririi unor nenorociri catastrofale, dar sunt mult prea scumpe pentru a fi accesibile oricui. Grivei este un oarecare... unul dintre acești sărăntoci, introdus prin destin în proletariat. Nu prea are șanse lumea canină, de vreme ce s-a pus pe dânsa lumea președinților, de vreme ce trag în Grivei cei mai importanți oameni la modă, oameni cu capul ras, cu trei cefe suprapuse (una prin transplantarea frunții în occiput), bătăuși de vază, VIP-uri de "box total
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
nu-i un câine oarecare; s-ar putea chema Azor sau Grivei; dar ar suna cam prea comun, prea autohton. Dic este altceva..., deși nu-i "Dick", adică nu-i snobism, Dic se "distinge", nu-i un oricine, un boschetar canin. Are locul lui în apartament, este politicos..., se simte cât de colo că-i educat; ba, dacă ești un observator bun, distingi la drăguțul de Dic acel spirit inefabil caracteristic lumii artistice, din care, spre norocul său, face parte. * Acest
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
bărbat înalt, prezentabil, simpatic, cu care am colaborat foarte bine în realizarea vizitei. Fiind un pasionat vânător, mi-a spus că ar dori să cumpere un câine de vânătoare, România fiind vestită prin exemplare de rasă, având în vedere dotările canine ale "primului vânător al țării". Dorea un ogar și "colegii" români, puși în slujba delegației, nu știau cum ar putea satisface solicitarea turcului. Mi s-au adresat mie cu formula clasică: "Voi, ăștia de la externe, le știți pe toate". Le-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
lunece din ochii ei verzi boabe diamantine de lacrimi pure, izvorâte fie și la o cârciumă, sub focul mărturisi rilor mele neinspirate; sau surâzând și râzând cu dințișorii ei perlați printre care am dibăcit, de m-am cutremurat, cei doi canini fioroși ca de mică bestie carnasieră, gata să mă sfâșie. Iar alura ei androgină, cu pulpele și talia Înaltă, sânii mărunței și gâtul lung, nu trezea, desigur, apetiturile mele concupiscente, cât, aș zice, oarecari rămășițe uitate din mai știu eu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
au fost închise, există noi probleme generate de schimbarea stilului de viață românesc. De exemplu, străzile Bucureștiului sunt sufocate de mașini la orice oră din zi și din noapte, iar calitatea aerului în oraș este câteodată înfiorător de proastă. Fecale canine se pot găsi pe toate străzile, iar mulți oameni încă nu sunt convinși de nevoia de a curăța după animalele lor. Cât privește sănătatea, consumul românesc de alcool, tutun și mâncăruri bogate în grăsimi și colesterol rămâne o problemă serioasă
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
bărbat înalt, prezentabil, simpatic, cu care am colaborat foarte bine în realizarea vizitei. Fiind un pasionat vânător mi-a spus că ar dori să cumpere un câine de vânătoare, România fiind vestita prin exemplare de rasa, având în vedere dotările canine ale "primului vânător al țării". Dorea un ogar și "colegii" români, puși în slujba delegației, nu știau cum ar putea satisface solicitarea turcului. Mi s-au adresat mie cu formula clasica "voi ăștia de la externe le știți pe toate". Le-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
gustului amar probabil că am făcut o asemenea grimasă, că n-am putut să devin "frate de sânge" cu nici un uruguayan, argentinian sau brazilian ). De reținut că dacă ceilalți iluștri "plimbăreți" menționați se plimbau pe Rambla însoțiți de mascotele lor canine de rasă, soția și cu mine eram însoțiți de Bobiță, un maidanez tărcat, dar foarte simpatic și isteț, moștenit de trei generații de diplomați români. În sezon, respectiv din septembrie până la sfârșit de februarie, plecam des din Montevideo pe "Costa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
pe care-l oferă acest arlechin degradat, Nae Girimea, se pot citi toate deformările. Lupta cu cocoși este însoțită de o mascaradă cu căței îmbrăcați în roșiori care ucid inamicul turc : Războiul de Independență a fost redus la un spectacol canin. Îi urmează o interpretare cacofonică a unui cântec patriotic care-i mobilizează pe spectatorii improvizați, iar aceasta trece într-o glumă proastă pe care încearcă să o alunge revenirea la registrul sublim cu o poezie erotică de gust postromantic-sămănă- torist
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
o săptămână înainte de Crăciun. Mistrețul, mamifer artiodactil, are la maturitate o lungime de un metru și jumătate, e înalt de circa un metru și ajunge la 200 kilograme în greutate. Se remarcă prin existența la vedere a unei perechi de canini puternici, lungi și tăioși. Deși este un animal destul de dăunător pentru culturile oamenilor, vânatul lui se face numai în perioade ale anului stabilite de lege și numai cu permis de vânătoare. Lupul (Canis lupus) din familia canidelor, mamifer carnivor lung
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
arenaria), Măzăriche (Vicia silvatica, Vicia saepium, Vicia orobus), Bob sălbatec (Lathirus nissolia), Fâseiuță pestriță (Lathirus silvester, Lathirus latifolius) Familia Rosacee. Mărăcine (Prunus spinosus), Scoruș (Sorbus aucuparia), Mura ursului (Rubus fruticosus), Făina de vin (Alchemilla vulgaris), Căpșun (Fragaria Collina), Măceș (Rosa canina), Trandafir sălbatec (Rosa alpina), Barba caprii (Spirea ulmifolia), Scrântitoare (Potentilla silvestris, Potentilla thuringiaca, Potenthilla chrisanta, Geum montanum, Potentilla rubens), Talpa gâștii (Potentilla anserina), Turița (Agrimonia eupatoria), Floare de troiele (Sanquisorba officinalis) Familia Oenotheracee. Sburătoare (Epilobium augustifolium, Epilobium roseum, Epilobiumalsinefolium), Iarba
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
Alyssum Calycinum, Draba verna), Buruiana viermelui (Thlaspi Kovacsii, Thlaspi arvense), Drob mărunt, Drobușor (Isatis tinctoria, Colțu lupului (Bunias orientalis) Familia Resedacee. Rosedă, Coada vacii (Roseda lutea) Familia Violacee.Viorea (Viola hirta, Viola ambigua, Viola gymnocarpa, Viola collima, Viola obscura, Viola canina, Viola montana, Viola alpina, Viola lutea, Viola silvestris, Viola pratensis) Gușa găinii, Mama mașteră, Vioreaua tărcată (Viola tricolor) 2. Clasa Monocotiledonatelor Familia Orchidiacee, Bribonic (Orchis ustulata, Orchis coriophora, Orchis globosa, Orchis cordigera, Orchis morio), Iarba cucului( Herminium monarchis), Iraba de
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
-i da de mâncare lui Fido nu este o îndeletnicire care să-i placă în mod deosebit unui copil, dar să-l îndopi cu biscuiți poate fi o distracție pe cinste. Părinții făceau pe placul copiilor în privința cumpărării de delicatese canine tot așa cum o făceau la raionul cu prăjituri pentru copii. Deoarece nimeni nu observase cine cumpăra sau, mai exact, cine intermedia pe lângă altcineva pentru achiziționarea delicateselor, acestea erau așezate pe rafturile de sus. Camerele noastre de luat vederi au surprins
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
turbat sau un coleg mort prin accident postvaccinal antirabic, nu poate pune protecția câinilor vagabonzi Înaintea protecției omului și cine crede că prin prinderea și sterilizarea câinilor vagabonzi rezolvă problema, nu cunoaște Întreaga complexitate a acesteia. Am trăit problema turbării canine citadine, am trimis sute de copii nevinovați la vaccinarea antirabică și i-am supus cu bună știință virusului și accidentelor postvaccinale; am participat la Înmormântarea colegului, victimă a vaccinării, dr. Mircea Wegner*, m-am supus vaccinării În urma unui accident de
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]