2,572 matches
-
încaiere cât mai repede, înainte de a se face beznă. Câteva clipe, oboseala și absența noastră ne-au făcut invizibili. Soldații năvăliră în sală, trăgând cu automatele în ungherele unde stagnau întunericul și fumul, transformând bucătăria într-o lungă cascadă de cioburi de sticlă. Eram cu toate astea în fața lor, lângă fereastra sfărâmată, acolo unde se putea respira. În picioare, unul lângă celălalt. Totul se redusese pentru noi la acea îmbrățișare, la câteva cuvinte ghicite printre împușcături, din mișcarea buzelor... O secundă
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
că descopăr ceva care, exprimat în cuvinte, pălește și nu spune decât o parte din adevărul ghicit: : „Am fi putut trăi ziua aceea de iarnă!“ Nu, ceea ce tocmai înțelesesem depășea de departe posibilitatea imaginată. Cuvintele au spart clipa întrezărită în cioburi de regrete, de remușcări, de ură. M-am gândit din nou, cu o bucurie răutăcioasă, la intensificarea sentimentului de frică, pe care am să știu cum să-l dozez, atunci când îl voi vizita pe Vinner. Apoi m-am acuzat că
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
afla la celălalt capăt al terasei. A trebuit să aștept ca barmanul să iasă dintr-un bufet, unde orânduia cu zgomot sticlele goale. Stâlpul decorativ care se înălța de la tejghea până la tavan era acoperit cu bucățele de oglinzi. Unul din cioburile astea decupa masa pe care tocmai o părăsisem și pe cea din spatele ei, ocupată de un bărbat care citea un ziar. De-a lungul dejunului nostru, auzisem tot timpul foșnetul paginilor. Acum, în oglindă, îi vedeam deslușit chipul. Coborâse ziarul
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
anume. Vinner era ușor întors spre gura aceea care vorbea în gol. Câteva secunde mai târziu, dădu ușor din cap. Cititorul ziarului își luă sacul așezat pe masă și plecă. Chipul său, reflectat de stâlpul cu oglinzi, sări de la un ciob la celălalt... Așadar, Vinner lua apariția mea mult mai în serios decât o lăsau să se înțeleagă sporovăielile despre omul nou și despre melting-pot-ul de pe plajă. Mi-am regăsit propria imagine într-unul din cioburi. Nu știam dacă reușise să
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
cu oglinzi, sări de la un ciob la celălalt... Așadar, Vinner lua apariția mea mult mai în serios decât o lăsau să se înțeleagă sporovăielile despre omul nou și despre melting-pot-ul de pe plajă. Mi-am regăsit propria imagine într-unul din cioburi. Nu știam dacă reușise să recunoască chipul ascuns sub ochelarii cu rame aurite și barba lungă. Nu știam ce anume reprezentau pentru el anii aceia care-l despărțeau de praful și căldura unei capitale africane, în care se pregătea un
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
Îmi cer scuze pentru dezordine, dar suntem în plină mutare. Sper că prezența lor nu te va deranja.“ Am recunoscut într-unul dintre cei doi ocupați cu mutatul pe cititorul de ziare pe care-l văzusem în oglindă, într-un ciob de oglindă de pe stâlpul restaurantului, în ziua dejunului. Cutiile erau așezate chiar în spatele fotoliului pe care mi-l indică Vinner. Rapiditatea cu care începea întrevederea asta aducea a operație minuțios pregătită. Izbutise, desigur, să ia legătura cu pretinsul nostru prieten
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
și redarea mesajului prin cu vinte și imagini. Dificultatea constă în a lăsa mesajul și deci lucrarea să se nască fără a construi o păpușă din colaje aparținând altor autori, altor sisteme de gândire sau tradiții, decupând și recompunând aceleași „cioburi“. Dimensiunea creatoare este cea care va da viață și chip propriu unui mesaj, respectiv unei lucrări. Trupul se naște din trup, însă sufletul nu. Gestul nașterii sufletului este concomitent cu gestul îmbrățișării, însă fără contaminare, a vizibilului și familiarului, în
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
Pată de culoare” și au avut ca sarcină să și imagineze ce ar putea să reprezinte planșa, să-i dea un titlu potrivit. Copiii au observat-o și au formulat titluri precum: „Explozie de culoare”, „Revărsare de lumină”, „Vis rătăcit”, „Cioburi de fericire”. Limbajul utilizat de elevi, cu nuanță metaforica, este elocvent pentru saltul calitativ în nivelul gândirii, al creativității. S-a cerut deasemeni elevilor să cânte un cântec care se potrivește cu nuanțele petelor de culoare și să expună ceea
CREATIVITATEA ÎN CONTEXTUL EDUCAŢIEI ESTETICE / Metode și tehnici de dezvoltare by Marieana Lucianu/Adriana Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/756_a_1051]
-
trecătoare... Când viața întreagă este înaintea noastră?... GELU (tulburat de această dăruire exaltată a ei, o privește totuși cu un zâmbet neînduplecat): A fost un vas scump dintrun cristal „fără pată“, fără pereche și vasul acesta stă înaintea noastră în cioburi. Știu că adeseori și cioburile pot fi reunite la un loc, dar nu mai e vasul dintâi... MARIA: Suntem oameni... putem greși... Ne iubim, dar suntem oameni. GELU: Doi inși care se iubesc cu adevărat nu mai sunt oameni... MARIA
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
înaintea noastră?... GELU (tulburat de această dăruire exaltată a ei, o privește totuși cu un zâmbet neînduplecat): A fost un vas scump dintrun cristal „fără pată“, fără pereche și vasul acesta stă înaintea noastră în cioburi. Știu că adeseori și cioburile pot fi reunite la un loc, dar nu mai e vasul dintâi... MARIA: Suntem oameni... putem greși... Ne iubim, dar suntem oameni. GELU: Doi inși care se iubesc cu adevărat nu mai sunt oameni... MARIA: Ba da... ba da... sunt
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
vrut să câștige, în primul rând, pentru a scăpa de tirania "turbatului" (șeful său). Un final sentimentalist prezintă cuplul de altădată, într-o viziune romantică: doamna Popescu maică "bătrână, oacheșă, înaltă (...) și cu privirea extatică", aplecându-se mereu să culeagă cioburi, la mănăstirea Țigănești; domnul Popescu un "moșneag micuț (...) intrat la apă și scofâlcit, plimbându-se liniștit și bolborosind viceversa! în haosul Bucureștilor". Scriitor cu viziune modernă, I.L. Caragiale oferă un final melodramatic, facil, pentru cititorul amator de happy-end, dar și
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
pe rând fără să se oprească. Muzica suna în surdină de parcă îi acompania starea abisală. Un alt fior îi trecu pe spate și o amorți, nesimțind decât frigul din suflet. Apoi corpul ei se prăbuși brutal pe podeaua plina cu cioburi. Niciun cuvânt nu mai putea scoate... doar o lacrimă neagră ca tăciunea îi aluneca din nou pe chip lăsând în urma ei o dâră neagră. Pe computer ultimele cuvinte pe care le-a scris erau: "te iubesc și te voi iubi
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by STRUŢĂ RALUCA, DEACONESCU MIHAELA () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_2024]
-
prin aplicarea unei grile psihanalitice, acela dintre revolta împotriva fantasmei paterne și complexul propriei apartenențe etnice, resimțită ca factor inhibitiv și autoritar. Angajată într-un pariu metodologic în aparență perdant, altă lucrare, Filosofia lui Caragiale (2003), reușește să reconstituie din cioburile diseminate ale concepției dramaturgului un puzzle coerent și plauzibil. P. a îngrijit numeroase ediții din autori români și s-a lansat în câteva campanii de presă care au avut ecou, cea mai semnificativă fiind aceea în care a demonstrat plagiatul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288793_a_290122]
-
trestia”, „o transfuziune pală din mînă În crepuscul”, „vorbele sunt ca lampioane În sărbătoarea pădurii”, „atîtea invizibile călătorii te leagă de-o formă virtuală” etc. etc. pretutindeni sînt căutate interferența, ecoul, reverberația culorii, conjugarea straturilor temporale: Să-ți amesteci cu cioburile ecourilor amintirea și sîngele Atunci În palma minții se va opri o lăcustă divină Atunci de porțiile de bronz ale ploii se va izbi un buzdugan invizibil ...................................... Vei fi deodată vuiet și liniște. Revelația, miracolul, misterul, despre care vorbește poetul
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
calmă, Umplînd ca o coroană de foi pădurea veche, Azurul ca un cîntec pe crengile de alamă, Și În torente ochiul pietrelor stînd de veghe, Veți auzi-n legumă clopote minerale, Veți auzi cum aripi cresc În huliții semeni, Și, cioburi, rîsul vostru rămas Între cristale, Vă vor răni gîtlejul și vocile de-asemeni. (Să Întîrzii la acest profil) Același lucru se poate spune și despre alte secvențe ce mărturisesc, cu o intensă vibrație, năzuința unei regăsiri fraterne printre semeni, după ce
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
incontinenței lor confesive, capricioasă mai ales în discontinuitatea axei temporale, constituie un exemplu tipic de cum forma devine semnificație: destrămarea galopantă a centralității puterii discreționare, dezintegrarea unui univers toxic, blestemat, deși cu aparențe de normalitate, spargerea încremenirii funeste în miriade de cioburi: așa-zisul echilibru politic și social, hrănit propagandistic cu splendoarea Portugaliei, nu era decât o perversă, teroristă colecție de sloganuri și butaforie. Să facem cunoștință cu câțiva dintre memorialiștii romanului, personaje și figuranți dintr-o galerie copleșitoare prin puterea aproape
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
unei tematici cu caracter de dezvoltare de la clasele a V-VIII; planificarea pe orizontală a sugestiilor acestei tematici, cu orientare formativă în cadrul substructurilor ei; Asigurarea corespunzătoare a spațiului de desfășurare a jocurilor pentru dezvoltarea forței nu este permisă prezența unor cioburi în cazul desfășurării afară sau a unor pete alunecoase în interior; spațiul de desfășurare trebuie să fie igienizat pentru jocurile care necesită poziția “culcat”, “așezat” etc. Realizarea unor fișe de observație a elevilor pentru a urmări evoluția lor la anumite
Jocuri pentru dezvoltarea forței în învățământul gimnazial by Prof. Ursu Eduard și Prof. Ursu Dorin Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/1598_a_3024]
-
târlele și odalâcurile. Războinice și patriarhale, aceste triburi au trecut prin foc și sabie culturile neolitice din peninsulă. Au stropșit, sub copitele cailor, lutul ars și încondeiat al ceramicii din străvechime pe care au spart-o într-un infinit de cioburi. Fluxul migrator de la începutul Antichității, provenind din zona stepelor nord pontice, a perturbat serios dezvoltarea socio economică a Balcanilor, inclusiv a ținuturilor noastre. Deși conectată, din vremea neoliticului, la binefacerile agriculturii, peninsulei i-a fost grav tulburată liniștea de forfota
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
furent mis en morceaux“. A treia „etapă“ a dramei cosmologice este pentru Isac Luria îndreptarea (Tikkun), care constă în restabilirea plenitudinii originare a luminii primordiale. Teologia istorică a lui Benjamin preia motivul mitic al spargerii vaselor, atunci când este vorba de cioburile (Splitter) timpului mesianic care o compun. Momentul restaurativ al creației, regăsirea plenitudinii inițiale a lumii ca actualizare totală a potențialităților ontologice aparține aici memoriei (Eingedenken) prin recuperarea, în prezent (Jetztzeit), a potențialităților „tradiției“. În această constituire a timpului istoric, memoria
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
hârlețul cu care scormoneau pămîntul ca și întrun dans al scrierii, penița lor, instrumentul lor de scris iar pereții și etajerele casei părintești, carnetul de elev care era decorat pe file albe de var cu note mascate, sub formă de cioburi și oase, de insecte și flori presate. în termeni simbolistici, această colecție de muzeu reprezintă diploma de studii a acestor copii. Așa a luat ființă acest muzeu, această colecție cu inestimabile valori ale soților Costache și Eugenia Buraga în Dăneștii
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
toate problemele satului , motiv ca unii dintre dregători să nu-l aibă la inimă, mai ales când le dedica versuri satirice la „Gazeta ” din fața Primăriei. Preocupându-l, intens, arheologia și trecutul satului scormonea grădinile și dealurile , aduna fericit obiectele și cioburile de ceramică găsite prin gropi , ca și vechi scule gospodărești părăsite și țesături migălite la stative și gherghefuri, de străbunicele plecate în lumea umbrelor. Rânduite, la început, pe mesele din casă ca niște podoabe de preț, năpădeau apoi cerdacul și
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
pe rafturile, polițele, măsuțele , prichiciurile și pe pereții lungilor culoare muzeistice luminate de opaițe, candele sau vr-un bec pricăjit: ulcioare, ulcele, oale, oloaie, străchini și străchinoaie, zeități, lame de silex și felurite unelte și obiecte din ceramică, multe reconstituite din cioburi și ipsos. Alături de ele se înșirau uitate scule și lucruri gospodărești, ragile, piepteni, melițe, chiuie, căușe, coveți, covățele, talgere, tigve , linguri, polonice, scafe, sfeșnice, cățui , fluiere , prima mea pereche nouă de pantofi, apoi dulciuri pentru frații mei: zahăr kandel, turtă
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
și care a rămas în memoria dăneștenilor drept cel mai înțelept om al locurilor. Și-a transformat casa întrun adevărat muzeu de arheologie, etnografie și artă. Toată viața a umblat după lucruri vechi, a săpat în pământ și a adunat cioburi de oale, pe care singur le-a restaurat, obiecte de metal, unelte și arme, pietre, plante și insecte, presă de ulei, stative, covoare, ștergare. în același timp, și-a făcut o bibliotecă pe măsura pasiunii: cărți de istorie, de arheologie
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
ori, mai degrabă, o oglindă, căci aici se reflectă și poetul. Referirile la universul real devin adesea un pretext, în mod paradoxal, de a fugi, de a se distanța de realitate. Este un proces continuu de recompunere a vieții din cioburi, de căutare a unui sens și, din nefericire, toate drumurile par să ducă, spre moarte. Desigur războiul își pune amprenta asupra sensibilității acestor oameni și, de aceea, călătoria de căutare a idealului în care se lansase și generația precedentă se
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
acestora - "Bună dimineața, Verlaine/ ciudatul meu zeu și prieten", Verlaine), păstrează simbolistica morții (spirituale sau universale), dar își potențează semnificațiile prin forma de plural care intră în analogie cu pluralul "adâncuri". Diversificarea, multiplicarea se realizează prin descompunerea tabloului sufletesc în cioburile unei oglinzi sparte care transmit, la infinit parcă, semnele morții ("Cu buze împurpurate, tovarăș morților, de unde vii/ În ceața fiecărei nopți, lunateco?"). Imaginea morții împurpurate amintește de Edgar Allan Poe, dar e lipsită de fiorul groazei. Cotidianul se confundă cu
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]