2,562 matches
-
parte din oastea Transilvaniei, în Italia în contra Neapolului. Deși este vorba de două evenimente petrecute în momente diferite, totuși Cronica de la Buda le pune pe ambele în același an, 1347, bineînțeles, în capitole și pagini separate, după care urmează ravagiile ciumei din 1348. Defecțiunea provocată de Bogdan printre românii din voievodatul său este povestită în capitolul De recessu Bogdano Voyvode, iar data este anul 1347, „circa annum 1347, in Moldaviam migrat”. Dar, având în vedere acțiunea lui Bogdan din iarna anului
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Siciliei. Discuțiile începute, prin Toma de Nympti, pentru încetarea ostilităților cu Veneția, au durat. La 10 ianuarie 1349, Ludovic se afla, în Italia, la Foggia și, în iulie, când regele se întorcea în Transilvania, scria că, având în vedere încetarea ciumei în Ungaria, încheierea păcii o va face după terminarea treburilor din această provincie românească. În scrisoarea sa către doge, regele se scuza, arătând că l-au rugat „cu smerenie și supunere locuitorii acestei stăpâniri..., pentru a-i cerceta..., cât și
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
urgent. Nu știu cum se manifesta poetul național când era „foarte rău”, dar am experiența contemporanilor mei. Ei, cu siguranța impunității, înjură pe oricine, scriu fără a se documenta, lansează acuzații fără acoperire, se leapădă de holera comunistă pentru a căuta bacilul ciumei fasciste, văd în orice acțiune, oricât de generoasă, o simplă manevră prin care ei sunt excluși etc. Cei mai mulți din categoria asta sunt niște perdanți de profesie. Când li s-a dat ceva pe mână, (revistă, editură, subvenție pentru o carte
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
186 III.12. Boala și dizgrația 197 IV. Revenirea în viața publică, căpitan al Bucovinei, ultima parte a vieții IV.1. Memoriile din anii 1790-1791 201 IV.2. Căpitan al districtului Bucovina 226 IV.3. Atacul insurgenților polonezi și pericolul ciumei 263 IV.4. Ancheta și pensionarea 271 IV.5. Ultima parte a vieții 281 Anexe 300 Zusammenfassung 445 Indice de nume 451 CUVÂNT ÎNAINTE De mai mulți ani, în peregrinările noastre istoriografice pe teme bucovinene, ne-am tot întâlnit cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
1793, el notifica Primăriei orașului Cernăuți că "primăria de atunci și-a permis prea multe acțiuni arbitrare și a acționat chiar împotriva dispoziției administrației", fapt pentru care era amendată cu șase ducați 193. IV.3. Atacul insurgenților polonezi și pericolul ciumei Cum în sfera de activitate a Administrației Bucovinei intrau și chestiunile privitoare la asigurarea securității și a siguranței publice, pentru realizarea supravegherii polițienești în orașe și în împrejurimi, pe 20 septembrie 1793, aceasta a emis un nou Regulament de poliție
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
a Bucovinei împotriva atacului insurgenților polonezi, Vasile Balș a fost citat în mod laudativ prin decretul Prezidiului Guberniului Galiției 210. În vara aceluiași an 1797, căpitanul Bucovinei a trebuit să facă față și unui alt pericol, cel al epidemiei de ciumă apărută la granița cu Imperiul otoman. De altfel, în sarcina Administrației districtuale stătea și supravegherea continuă, cu caracter profilactic, a sistemului modern de carantine instituit de-a lungul granițelor Bucovinei în perioada iosefină, cu menirea de preveni și, mai ales
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
în perioada iosefină, cu menirea de preveni și, mai ales, de a combate epidemiile cu efecte devastatoare în plan demografic, care puteau proveni din raiaua Hotinului sau din Moldova învecinată. Pentru a preveni răspândirea celui mai cumplit flagel, cel al ciumei, care a înspăimântat secole în șir individul și societatea, autoritățile habsburgice au luat cele mai drastice măsuri, ori de câte ori această teribilă epidemie se apropia de granițele estice ale monarhiei. Împotriva răspândirii ciumei în Bucovina, Cancelaria Aulică din Viena cerea, atât Consiliului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
a preveni răspândirea celui mai cumplit flagel, cel al ciumei, care a înspăimântat secole în șir individul și societatea, autoritățile habsburgice au luat cele mai drastice măsuri, ori de câte ori această teribilă epidemie se apropia de granițele estice ale monarhiei. Împotriva răspândirii ciumei în Bucovina, Cancelaria Aulică din Viena cerea, atât Consiliului Aulic de Război, cât și Administrației guberniale și provinciale, să instituie o astfel de supraveghere, încât nici un străin să nu găsească adăpost în sate sau în casele locuitorilor, fără știrea autorităților
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
știrea autorităților 211. Ca urmare, Administrația Bucovinei, în frunte cu căpitanul districtului, baronul Vasile Balș, a luat măsuri severe de carantină și închidere a graniței 212. Prin intermediul circularelor Episcopiei Bucovinei, autoritățile provinciale anunțau, în termeni apocaliptici, tuturor locuitorilor provinciei, izbucnirea ciumei în raiaua Hotinului, în vara anul 1797, desemnând-o drept "urgia lui Dumnezeu pe pământ"213. Autoritățile administrative au inițiat o serie de măsuri ce vizau închiderea severă a frontierei, reținerea în carantină a tuturor călătorilor, precum și pedepsirea drastică a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
sau în Moldova, ca și a celor ce îndrăzneau să se sustragă de la carantină. În campania de prevenire a răspândirii epidemiei în provincie, Balș a implicat și biserica ortodoxă. Acesteia i-a revenit sarcina de a explica pericolul prezentat de ciumă, precum și de a face cunoscute toate deciziile și măsurile autorităților districtuale, cu caracter educativ-sanitar preventiv, până la nivelul lumii rurale. În acest sens, la 17 iulie 1797, episcopul Daniil Vlahovici cerea preoților din provincie să-și dea toată silința pentru a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
În acest sens, la 17 iulie 1797, episcopul Daniil Vlahovici cerea preoților din provincie să-și dea toată silința pentru a învăță poporul ca "să să știe fiește care a păzi, ca să nu intre și în Bucovina focul acesta al ciumei", amintindu-se faptul ca pentru cei ce nu se vor supune și "s-au aflat a fi împotrivitor și umplător, pentru unul ca acela va fi pedeapsa morții"214. Deși dispunea de un personal medical fără o pregătire înaltă, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
intrat în conflict, în primăvara anului 1798, cu consilierul gubernial, contele von Sweerts, acuzat de căpitanul districtual că se amestecă în mod nepermis în afacerile administrației bucovinene, în calitatea sa de comisar al cordonului sanitar instituit la granița provinciei, din cauza ciumei din raiaua Hotinului 215. Acest fapt a dovedit, încă o dată, că noul căpitan al Bucovinei dorea s-o administreze ca pe o provincie autonomă, fără un amestec prea mare din partea Guberniului Galiției. IV.4. Ancheta și pensionarea Odată cu numirea baronului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
Russet, Iordachi Balș, Panaioti Casimir și Constantin Carp, în vederea cumpărării moșiilor în bloc și apoi a revinderii profitabile la bucată 259. După mai multe tratative, în aprilie 1798, la Bosanci, unde marele negustor se afla în carantină, din cauza epidemiei de ciumă declarate în Imperiul otoman, s-a semnat o primă înțelegere între Musteață cu tovarășii săi și baronul Balș, în calitate de plenipotențiar, ce prevedea vânzarea moșiilor cu 331.000 de florini, plătiți sub forma unei rente anuale de 16.645 de florini
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
bucovinean, reafirmând faptul că acesta provenea dintr-o veche familie nobilă, ce deținea unele din cele mai înalte demnități din Moldova. Totodată, Balș se distinsese în serviciul statului, apărând Bucovina atât împotriva invaziei polonezilor insurgenți, cât și împotriva epidemiei de ciumă, precum și în acțiunea de vindere a moșiilor clericale din Moldova. Nu era uitată nici menționarea faptului că în funcția de căpitan al Bucovinei a depășit granițele prerogativelor funcției, ceea ce a condus în final la pensionarea sa290. În cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
mai puțin, decât cu noul patron al nazismului, Konrad Adenauer?“ (Gazeta literară, 25 septembrie 1958) Delirul lui Eugen Jebeleanu (nota V. I.) „Când s-a ivit lepra pe suprafața pământului? (Odată cu biciul Iov? Sau mai înainte?) Când s-a ivit ciuma? (Odată cu Vodă Caragea sau cu mult mai înainte?) Dar sifilisul zis și sfrenție, adică boala franceză? (Odată cu superbii cruciați? Sau mai înainte?) Iată întrebări pe care și le poate pune orice om, ca să măsoare vârsta calamităților abătute asupra bietei omeniri
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
amăgească pe naivi și să-i satisfacă pe ipocriți. A persecuta Biserica înseamnă a o întări; a o contraface înseamnă a o slăbi (prin diverse secte religioase, aflate poate în slujba masoneriei sau alăturându-se acesteia). În neagra eră a ciumei roșii, în Penitenciarul Aiud, unde era cel mai mare depozit de inteligențe românești, aduse aici ca să fie nimicite, sărbătorile noastre erau însoțite de un plus de tristețe și amărăciune [...] Dintre țările satelit URSSului, suntem țara cu cele mai multe victime, iar bătăile
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
și ortodoxă, fără situații conflictuale. Misionarii catolici au notat informații care argumentau scăderea influenței bisericii catolice în zone, datorată distanței de Vatican (lipsa de preoți catolici, influența lor slabă asupra localnicilor etc.), invaziilor străine (tătari, poloni, turci) ori a bolilor (ciuma) etc. Unele comunități catolice din Moldova s-au diminuat, altele au dispărut, asimilați fiind sub aspect lingvistic și religios. Analiza situației bisericii catolice din Moldova, sub forma scrisorilor lui Bandini, va determina în timp reorganizarea și consolidarea misiunii pastorale în
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
e preot. Acolo stătea părintele Francesco Antonio Renzi din Stipite și fără știrea mea și-a părăsit poporenii și a plecat la Iași”. Arhiepiscopul explică decăderea credinței apostolice și din cauza incertitudinilor vieții cotidiene: „mulți fugeau fie din cauza războaielor, fie datorită ciumei, o parte dintre aceștia așezându-se pe locurile unde se află astăzi”. Așadar, din cauza sărăciei, au plecat nu numai preotul, ci și o parte din locuitorii catolici ai târgului Huși, preferând să se așeze în Răducăneni sau în alte părți
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
Dumitru Zaharia ajunge la concluzia că, în 1746, în Moldova funcționau peste 2500 de biserici ortodoxe, dintre care în Galați și Bârlad erau câte 7, iar la Huși 2. Orașul evoluase în ultima jumătate de veac, în ciuda incursiunilor, prădărilor, secetei, ciumei și a altor năpaste. Secretarul solului C. Lafont (? - august 1760), în Dare de seamă a soliei (contelui Iosif Podoski), găsea la 18 august 1760, că Hușii erau un „oraș destul de frumos”. Nu frumos, ci „însemnat” îi apărea orașul lui Peter
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
și el galeriei de misionari care au cercetat starea așezămintelor catolice din Moldova și a întocmit un raport adresat arhiepiscopului de Efes, nunțiul apostolic în Polonia, din care aflăm că la biserica catolică din Huși slujea preotul Chiarolanza. De frica ciumei, care făcea ravagii, administratorul parohiei a fost nevoit să se refugieze în pădurile din apropiere, împreună cu mai mulți credincioși. Era, foarte probabil, italian stabilit aici și nu știm câtă vreme a rămas în aceste locuri. Pentru informarea Vaticanului a fost
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
ca urmare a invaziei lăcustelor, a fost distrusă recolta pe o suprafață de 100.000 fălci. Epidemia făcuse 177 de victime din „starea de gios”, determinându-i pe o parte din localnici să-și părăsească locuințele. În toamna anului 1813, ciuma s-a răspândit în Huși, Galați și Focșani, iar în ianuarie 1814 producea victime și la Bârlad și Vaslui. Ispravnicul raporta că nu este cu putință să se strângă birul din cauza fugii multor localnici. Deși autoritățile au încercat să-i
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
anumitor repere genetice generate de prima diadă. Acesta nu a ezitat să explice în emisiune că în 2003 nu l-a ales pe nici unul dintre candidații din cel de-al doilea tur prezidențial, fiind vorba de o alegere dificilă între ciumă și holeră 68. Este un exemplu care ilustrează desființarea primei diade de către unii și persistența sa pentru alții. Astfel spus, dacă pentru anumite partide integrarea sistemică a PSD-ului este înfăptuită (vezi RMDSZ și, parțial, PNL), pentru altele, valorizarea genetică
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
de criză, percepută dureros numai de unii. Se spune buget de criză, buget de austeritate, bugetul șurubului strâns și al buricului lipit de șira spinării, deși acest buget, așa cum este alcătuit, se dovedește a fi pentru unii mumă, pentru alții ciumă. Mă îndoiesc că cineva ar putea spune că Ileana lui Cocoș, ea, cu ministerul ei creat hocuspocus, este în criză. Pentru cei care sunt mai aproape de sursa banilor, criza are altă dimensiune față de toți ceilalți lipsiți de această șansă. Nu știu cât
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Franța din 1983, autoarea publică romane (Sezon mort în 1990 și O afecțiune de lungă durată în 2006), nuvele ( Trandafirii păcii în 1989 și Fantome în mormânt în 1994). Realizează traduceri de referință din franceză în română (Teatru de Sartre, Ciuma și Străinul de Albert Camus), precum și traduceri din română în franceză (Garabet Ibrăileanu, Ștefan Bănulescu, Gib Mihăescu), acestea din urmă contribuind la difuzarea literaturii române în străinătate. Ana Ludușan, Zinzin Georgeta Horodincă, La Songeuse. Une affection de longue durée (c
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
și câte nu mai inventaseră oamenii noștri pentru a se face credibili și a se scoate în evidență cu actele lor "eroice". Au văzut toți românii cum aduceau în fața televizorului tot felul de "teroriști", acei "eroi" care ne eliberau de ciuma comunistă, în frunte cu tov. Iliescu și alți activiști de partid, ba chiar și generali, care doreau grade, funcții, decorații și cine știe ce-și mai doreau deși știau adevărul. Acasă la familia Mocanu era zarvă mare, inclusiv tatăl fetei
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]