2,434 matches
-
indice de valoare ridicată. 76 G. D. Pencioiu "Proza lui Eminescu", Antologia Eminescu Pe mine mie redă-mă. Contribuții istorico-literare până la 1939, coord. Mihai Cimpoi și Cristiana Crăciun, Chișinău-București: Editura Litera & David, (1999), p. 72. Articolul este cuprins și în Corpusul receptării critice a operei lui Mihai Eminescu, realizat de Teodor Vârgolici și Ionel Oprișan, București: Editura Saeculum, (2002), volumul 2 (1890-1893). (Conform Amita Bhose, G. D. Pencioiu are [și] meritul de a fi primul critic care a semnalat prezența unor
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
exprimare și al necesităților de interacțiune comunicativă, enunțurile iau forme infinite în interiorul cărora genurile discursive intervin ca factori determinanți. Fiecare gen discursiv devine o componentă a interacțiunii lingvistice, care se desfășoară într-un anumit cadru social. În prezent, lingvistica de corpus oferă mijloace teoretice și tehnice de studiere a spațiilor textului și discursului, transformînd în dualitate falsa antinomie dintre limbă și vorbire. Noua disciplină, derivată dintr-o metodă de investigație lingvistică, se bazează pe textele reale ca produse rezultate în comunicarea
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
față de mizele argumentative ale unui obiect discursiv atît de empiric, atît de diversificat. Dincolo de această contingență aparentă, regularitățile semnificative pe care le vom examina vizează stabilirea existenței unor moduri de textualitate generică și specifică, fundamentale și recurente, deoarece examinarea unui corpus vast arată că acest tip de discurs este mai "restrictiv" decît s-ar crede și că autorul și editorul sînt mai puțin "inovatori" decît și-ar putea imagina chiar ei. Domeniul "comunicare, editare" ne furnizează contextul global în care se
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
trebuie remarcată o evoluție foarte profundă a teoriei lingvistice în domeniile enunțării, discursivității și pragmaticii (1982, p. 35). Ne propunem abordarea globală a diverselor practici de prefețe, epigrafe sau reclame. Totuși, principala noastră intenție nu a fost să constituim un corpus închis și exhaustiv. Am avut grijă să acoperim mai multe segmente de editare (Clasici, Literatură pentru Tineret, Literatură...) și să abordăm genuri paratextuale care țin atît de sfera restrînsă, cît și de cea diversificată a producției editoriale. Extraordinara eterogenitate a
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
cîteva dintre abaterile pe care lingvistica textuală este obligată să le accepte și, mai ales, cîteva dintre limitele pe care se presupune că ea și le fixează pentru a putea spune ceva despre un obiect care trece de la statutul de corpus (enunțul ca obiect empiric material) la cel de obiect teoretic (1989, p. 187). Ne înscriem în această perspectivă lingvistică și considerăm textul ca unitate de analiză, încercînd să stabilim relații între modurile de funcționare textuale și orientarea lor argumentativă în
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
textului aceluiași volum, dar care circulă întrucîtva liber, într-un spațiu fizic și social nelimitat din punct de vedere virtual (1987, p. 316). Astfel, epitextul editorial va acoperi trei genuri discursive ale paratextului editorial: publicitatea, catalogul, nota asupra ediției. Analiza corpusului constituit din textele publicitare va scoate în evidență diferite trăsături ale strategiilor comerciale editoriale; există legături între strategiile enunțiative și strategiile de "marketing" ale serviciilor de la edituri? Catalogul ne va permite să formulăm ipoteze despre discursul editorului, formă de paratextualitate
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
publicitare, Gallimard Jeunesse Această campanie publicitară este alcătuită din 13 apariții în Libération, în iarna 1987-1988. Sînt enunțuri monosau bipropoziționale care formează o unitate, o rețea a cărei textualitate se bazează pe un co-text vizual, alteori verbal. Să luăm din corpusul nostru cele treisprezece enunțuri propoziționale (ordinea numerotării de la 1 la 13 corespunde vîrstei publicului, format din copii și adolescenți, implicat în lectura cărților de la cei mai mici la cei mai mari). Indicăm, sub fiecare enunț, și titlurile cărților prezentate. (1
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
același timp, enunțarea se exhibă simptomatic ca un argument ce se îndreaptă în sens opus. [...] Ironia nu e lipsită de valoare argumentativă, ea le are pe toate (1981, p. 237). Acest citat marchează foarte clar principala funcție a ironiei. În ceea ce privește corpusul nostru, ea are trei consecințe. Mai întîi, ironia este un mijloc de a scăpa, prin asumare, de normele discursive proprii fiecărei instituții (reguli de necesitate: " Nu e posibil să faci X fără să faci Y"; reguli de calitate: " Nu e
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
lumii. Bărbatul devine din nou o enigmă căreia îi este greu să se gândească pe sine, să se trăiască și să se arate sub "forma" unei identități stabile și fixe. Tocmai o astfel de labilitate, un astfel de relativism fragilizează corpusul legislativ al cărui garant era tatăl. Ne aflăm în centrul unei adevărate trans-substanțializări societale, schimbare de fond în care controlul progresiv al unui eu puternic și sigur de el însuși, chiar spiritul critic, puterea moralei ce-i servește ca fundament
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
descoperit, la Cucuteni, urmele celei mai vechi civilizații de pe teritoriul țării noastre. Singur sau împreună cu profesorul Gr. Buțureanu, a făcut săpături arheologice la Rădășeni, Preutești, Belcești, Dolhasca, Siret, Volovăț, Sârca ș.a. Plănuia o lucrare fundamentală pentru istoria țării, inspirată de Corpus Inscriptionum Latinarum al lui Th. Mommsen. S-a numărat printre fondatorii Societății Științifice și Literare din Iași. A publicat două lucrări de arheologie, Antichitățile de la Cucuteni (1885) și Epitaful aflat la Bunești (1888). În manuscris i-a rămas o lucrare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285682_a_287011]
-
și televizuale ține de rolul major al televiziunii de azi în crearea imaginarului social ca un imaginar care celebrează și valorizează violența (tendința de a reduce interacțiunile umane și relațiile sociale la raporturi de forță). Cercetarea românească a violenței televizuale. Corpusul investigat și perioadele de studiu. Analiză de conținut Conform contractelor cu Consiliul Național al Audiovizualului, cercetarea asupra conținuturilor violente din programele televiziunilor din România s-a desfășurat timp de câte două săptămâni continuu, între 26 iulie-8 august și 28 octombrie-11
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
aceasta din urmă având un destin asemănător, circulând și ea în copii-manuscris. Mai apoi, să nu uităm că pe lângă frecventarea școlilor din Europa Centrală, munca iluministului român se desfășoară în convergență cu aceea a culturii și politicii maghiare și austriece. Corpusul lui Șincai, Rerum spectantium ad universam gentem daco-romanam, pe bună dreptate considerat ca un „semnal evident al unui nou spirit istoric, un pas înainte spre încorporarea experienței erudiției secolului precedent”, este, între altele, și rezultatul etapei pestane a cărturarului ardelean
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
toate vremurile au fost întrebuințate cu mare cinste. Și într-un caz, și în celălalt, pasiunea, erudiția, înțelegerea superioară a dialogului își spun cuvântul. În biblioteca lui Széchenyi avea să lucreze și Gheorghe Șincai, în calitate de prim colaborator al lui Kovăchich. Corpusul de documente, Rerum spectantium ad universam gentem daco-romanam este rezultatul etapei pestane a cărturarului ardelean. Prin munca desfășurată în biblioteca maghiară, va lua contact cu noua istoriografie, va înregistra experiențe privind tehnica de editare a izvoarelor. Cu siguranță că și
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
ceea ce am numi „perioada de tranziție”, când mai exista pluralism politic și, deși aflați În ascensiune, comuniștii Încă nu controlau În Întregime scena politică. O foarte interesantă ediție de documente aparține Arhivei Ministerului de Externe, ce a publicat un voluminos corpus de documente - primul dintr-o serie - despre relațiile româno-israeliene6. Volumul a selectat câteva sute de documente semnificative din bogata arhivă a Ministerului. Pentru cercetarea noastră, de o importanță deosebită este problematica emigrației evreilor din România, pe care xe "Israel"Israelul
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
Istoricul chinez Ssu Ma Chien (145-87 î.Hr.) a descris sudul Chinei ca „o zonă joasă, cu climat umed, unde bărbații mor tineri”, din cauza unor boli identificate mai târziu ca malarie, febră denga și schistosomiază. Din Grecia Antică ne-a rămas “Corpus Hippocraticum”, care structurează etimologiile bolilor (ethios= cauza + logos=știință) în trei categorii: (1) Factori inanimați, pe care se bazează teoria miasmelor, conform căreia bolile contagioase sunt cauzate de “aburi toxici care se nasc din putrefacții, în special în zonele mlăștinoase
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
înțelepte care evită de-la-sine-înțelesul cotidian în beneficiul strategic al unei viziuni destinale superioare. Aici se reunesc, în unitatea unui proiect care are nevoie de o profundă cunoaștere de sine, reflectările aplicative ale tuturor prescripțiilor pe care inteligența le extrage din corpusul normativ etic, arătând că dexteritatea neutră a întreprinderilor adaptative individuale trebuie dublată de o intensă participație spirituală (de o constant-implicată "asistare" a unei transcendențe suprastructurale). Ele definesc istoricitatea mijlocită rațional a persoanei și traduc în categorii sintetice ale temporalității regularitatea
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
cu soliditate științifică în portretul subiectiv (și în particularitățile acestuia) o sugestie de interpretare care urmează a fi încorporată ecuației actualității, pentru ca apoi să integreze sensurile individuale unei lumi a legităților principiale. Ea vizualizează, pornind de la datele interiorității emergente, un corpus armonic de cerințe situaționale și are de împăcat în perspectiva succesului adaptativ tot ce este antagonism manifest al acestei complexități, tot ce este contrarietate conjuncturală originată în raportul forțelor normative participante. De aceea, fără a invita la o integrare oarecum
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
a cărui voință, ca suprem principiu al activității, furnizează suportul individualității incomunicabile care constituie fiecare natură umană ca persoană"44, delegând personalitatea cu statutul de adevărat subiect al acțiunii. Voința devine, într-un asemenea context explicativ, însușirea principală a unui corpus caracterizant chemat să rezume diversitatea ființială umană și să mandateze profilul individual în vederea determinării directe a faptului moral. Dacă alte tipuri de activitate nu implică personalitatea decât indirect, pierzându-se în firescul unui automatism al reflexului vital, întreprinderile din regiunea
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
practici abținerea ca exercițiu al unei corecte pregătiri în vederea succesului oricărei întreprinderi. Iar această abținere este tot expresia unui răgaz deliberativ care implică reflexivitatea, deci tensiunea cognitivă a replierii în perimetrul noetic. În general, principiile de acțiune sunt extrase din corpusul normativ etic, ceea ce presupune, în imaginea globală a unui destin individual, elaborarea unui proiect. A viza fapta din înălțimea suverană a legilor moralității înseamnă a da sens metafizic orizontului pragmatic fără a risca suspendarea lui într-un spațiu al valorii
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
un dublu sens de implicare atitudinală, unul al unei motivante chemări a contribuției subiective la bunul mers al relației și altul al unei corespondente inițiative lăuntrice care punctează etape ale evoluției comune. În primul sens, conceptul reacției atitudinale definește un corpus comportamental al raportării la prilejuri și invitații condiționale. În al doilea sens, conceptul unui activism de conduită relaționantă definește raportarea la oportunități de inserție și, in extremis, la învingerea unor rezistențe exterioare care se pot interpune pe calea bunei desfășurări
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
stadiu de evoluție comunitară. Această definiție face posibilă comprehensiunea acolo unde destinul comun trebuie inspirat guvernat. De aceea viața socială pornește de la consubstanțialitatea atomară a două condiții esențial similare și se desăvârșește în unitatea structurală globală pe care o reprezintă corpusul social. William James considera că "corect vorbind, un om are tot atâtea eu-ri sociale câți indivizi care îl recunosc și care poartă o imagine a lui în mintea lor sunt. A prejudicia oricare dintre aceste imagini înseamnă a-l prejudicia
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
din "avatarurile" personalității excepționale materie cognitivă relevantă comunitar și îngăduie astfel o sanitară întoarcere din spațiul public în zona mult mai specifică vieții reflexive a cercului privat individual. Experiența socială are nevoie de o ghidare înțeleaptă pentru a alcătui un corpus unitar de voințe individuale, adică pentru a statua armonia însumării diversității personaliste. Mai mult, în simetric angajament fenomenologic, raționalitatea își întărește temeiurile existențiale o dată cu forța cumulativă a agregării sociale. Pe bună dreptate s-a afirmat că "rațiunea umană, ca și
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
Paris în 1863, sub semnătura Marie Movila. Virtuți de romancier U. avea totuși puține, neștiind să depășească spațiul de tranziție de la povestire la roman. De aceea, după decenii, va reveni la înzestrarea adevărată, aceea de povestitor, în Legende române (1891), corpus de proză scurtă, reluat și completat în câteva ediții. Povești, legende, snoave, anecdote transpuse într-o expresie inspirată, alertă, plastică, ca într-un joc, autorul lăsând impresia că „povestește de dragul poveștii” (I.L. Caragiale). Țară fără bătrâni, bunăoară, o prelucrare ingenioasă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290374_a_291703]
-
din care au apărut primele șase volume (2002-2003). SCRIERI: Elogii, Cluj-Napoca, 1986; Solilocvii, Cluj-Napoca, 1989; Catulliene, București, 2002. Ediții: Alexandru Todea, Luptele mele, un strigăt în pustiu vreme de un pătrar de veac, Cluj-Napoca, 2003.Traduceri: Albius Tibullus și autorii Corpusului tibullian, Elegii, ed. bilingvă, îngr. și introd. trad., București, 1988; Properțiu, Opera omnia, ed. bilingvă, îngr. și introd. trad., București, 1992; Montri Umavijani, Călătorii prin tranziții, pref. trad., Cluj-Napoca, 1997 (în colaborare cu Lucia Sav); Sfântul Augustin, Opera omnia, I-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289515_a_290844]
-
pref. trad., Cluj-Napoca, 2002-2003. Repere bibliografice: Petru Poantă, „Elogii”, TR, 1986, 25; Adrian Marino, Intertextualitatea, TR, 1986, 27; Adrian Popescu, „Elogii”, ST, 1986, 7; Artur Silvestri, „Elogii”, LCF, 1987, 12; Irina Petraș, Tibul, „Elegii”, ST, 1989, 2; Gheorghe I. Șerban, „Corpus Tibullianum” în română, LCF, 1989, 32; Ioan Milea, Dialogul sinelui cu sinea, TR, 1990, 14; Tudor Vlad, Semnificația unui premiu, TR, 1993, 22; Irina Petraș, Portret de traducător, ATN, 1993, 9; Adrian Popescu, Traducător și poet, ST, 1993, 11; Poantă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289515_a_290844]