1,604 matches
-
de bostani galbini, dolofani și frumoși! Minune nu altăceva. Șî, cum aveam scroafă cu purcei, că așa își mai scotea tata pârleala, vânzând de Crăciun câte un porc, doi grași sau măcar câte un burling. Vreo 11 purcei o fo’ fătat atunci scroafa, da’ ce să vezi? Scapă purceii într-o zî prin cucuruz și adio, frate. Ia purceii de unde nu-s. Cotăm cu tata purceii șî prin fundu’ pământului, pe unde o fi ajuns nebunu’ ăla de Prâslea din basm
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
o lungă tăcere și apoi ea spuse sincer: — Te-aș minți dacă ți-aș spune că îmi pare rău... Te întorci mâine? N-am altă soluție! Ni se termină apa. Ai grijă de tine! — Vreo noutate la bază? — Azi-noapte a fătat... O fetiță. — Bine. Pe mâine! închise și rămase câteva clipe cu receptorul în mână, privind gânditor pustiul ce începea să se acopere cu o pâclă cenușie. Se născuse o cămilă, iar el urmărea un targuí fugar. Era, fără nici o îndoială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
de nota patru. Directorul, triumfător, îi arată partea din podoaba mea capilară care odihnea pe biroul său, ca trofeu. Ea nu schițează nimic. Directorul face alți pași. E marfă de marfă. Îl admir... Zi mă, așa, de curiozitate, ce înseamnă fată mare?... Eu, nimic. Adevărul este că-l credeam așa de prost, încât eram sigur că dacă i-aș fi spus că fetele mari sunt altceva decât fetele mici, n-ar fi priceput nimic. N-avea rost să-mi răcesc gura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Dumnezeu, cînd umblă rătăciți și flămînzi? $39 1. Știi tu cînd își fac caprele sălbatice puii? Vezi tu pe cerboaice cînd fată? 2. Numeri tu lunile în care sunt însărcinate și cunoști tu vremea cînd nasc? 3. Ele se pleacă, fată puii, și scapă iute de durerile lor. 4. Puii lor prind vlagă și cresc sub cerul slobod, pleacă, și nu se mai întorc la ele. 5. Cine a lăsat slobod măgarul sălbatic, izbăvindu-l de orice legătură? 6. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
tixite de cunoștințe și de știință, acumulată din fragedă pruncie și permanent amplificată, în ani, prin studii, prin experiență, prin practici normale și de bun augur. Mai precis: în două camere locuiau bătrânii mama și tata; în alte două, fetele; fete bătrâne; în una, doamna care avea grijă de toți membrii familiei; și, în una, Smarald. Smarald era fiul cel mare al familiei. școlit, doldora! Burdușit cu tot felul de cunoștințe, care-i permiseseră să urce, pe scara intelectuală, până aproape de
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
femeile cu peste zece copii, erau numite, cu mândrie, mame-eroine. Deci, dintr-o glumă și celei căreia ulterior avea să i se ducă vestea de Baba, a fost numită mamascroafă eroină. A mai trecut un timp și actuala Babă a fătat un alt rând de purcei. Tot șaptesprezece. Gluma s-a îngroșat, mai râdea câte un consătean de al familiei Sandu. A treia fătare a urmat cu același număr de purceluși. A patra - la fel. și a cincea. Ba, și a
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
și găsește cîteva teancuri de euro, de dolari, de franci elvețieni. Maria rămîne mută. Ea nu mînca decît ce rămînea de la băiat și el avea atîția bani. De unde? Nu fura, era cuminte, stătea mai mult în camera lui, nu tu fete, nu tu țigară, nu tu băutură. Ce-ai făcut, mamă? Lacrimile rup zăgazurile și încep să curgă șuvoi. Spune mamii tale, ce ai făcut? Niște prostii, mamă. Au escrocat pe internet, asta au făcut. Dar are numai note de zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
ce tot face cu batista aia galbenă uite c-o duce la gură doar nu s-o apuca să borască În ea nu se șterge la frunte eu n-am nici pe dracu parcă săraca maică-mea m-ar fi fătat În avion nu Într-un pat de campanie cu tăblii de fier și taică-miu mai mult beat decît treaz și cu biciul după ușă te-ai născut negru În cerul gurii zicea maica-mare da tot l-am mușcat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
a ieșit de tot din minți!“ Ea, care fusese toată viața o femeie cumsecade și la locul ei, și-și văzuse de prăvălioara ei de pălării, și pentru care toată lumea n-avea decît vorbe bune și... sigur, era deja aproape fată bătrîna... să ajungă să se poarte așa. „Vai, era Îngrozitor“ - a zis bătrîna - „nu-i dădea pace nici o clipă“ - zice, și zău că așa era. Știi cum era tatăl tău, vorba aceea, cînd dădea cu ochii de-o femeie nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
avut niciodată succesul pe care i-l asiguraseră poeziile dedicate partidului și secerișului. Niciodată n-a mai făcut turnee de recitare în țară; niciodată n-a mai plescăit la aceeași masă cu bardul neamului. Tanti Mizi însă fusese toată viața fată bătrână. De aia surorile o tot îmboldeau: he he, ce știi tu! n-ai ținut bărbat și copii! plimbarea plimbare, tihna tihnă, televizorul televizor! cred și eu că nu te chinuie reumatismele!. Așa că mezina familiei, la 92 de ani, făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
încremenit și ele neîndrăznind să zică nici câr. ─ Ilie dragă, spune ea. Nu te speria, vezi bine că-s eu, doar mă știi. Ți-amintești pătura albastră cu dungi portocalii? Pe care i-ai dus-o cățelei care de-abia fătase în magazia de mușețel? Ilie dă din cap. Cum să nu-și aducă aminte? N-avea el ce-i drept pe-atunci decât vreo patru sau cinci ani, dar maică-sa îl altoise cu nădejde pentru că-și prăpădise pledul, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
acest sfat. Așa se face că avea mereu prin buzunare pâine uscată. ─ Cuțu, cuțu, întinde el covrigul, aplecându-se înspre arătarea lihnită. Nu, îl oprește Iulia, punându-i o mână pe braț. Nu te apropia de ea. E slăbită, a fătat pui mulți și are mințile rătăcite. Acum omul n-o mai poate ajuta. A ajuns la Dumnezeu. Cățeaua cotește pe linia tramvaiului și la chioșcul S.C. Tundra SRL, dispare. Atunci, întreabă Sandu, ce ni se întâmplă nouă acum cu adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
cu ele. Da, trebuie să contribui și tu, cu oul tău ca să zic așa. Exact. Oare de Paști o să ciocnim ouă, Alexandru? întreabă Iulia. ─ Noi doi? Da, noi doi. Am să ciocnesc un ou cu tine în noaptea de înviere, fată dragă, și dac-ar trebui să alerg în genunchi până la Posești. ─ Tu glumești, eu vorbeam serios. Nu glumesc. Iulia oftează. ─ Bine, hai, lasă, te cred. Mai spune-mi ceva despre verișoara asta a ta, notărița. De la înmormântarea bunicii ei n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
o chema Dumana, ce era înjugată în partea de către om, iar pe cealaltă o chema Florica și era înjugată în partea dreaptă, adică în brazdă. Pe Florica o avea tata de la Hanganu, om cu credință în Dumnezeu. Vaca i-a fătat lui tata doi viței, așa cum i a spus Hanganu lui tata: Să știi că asta are să fete tot câte doi viței că-i rasă bună!, dar vezi, colectivul a spulberat orice speranță de mai bine. La judecătorul literar Alo? Da
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
era înjugată în partea dreaptă, adică în brazdă. Pe Florica o avea tata de la Hanganu, om cu credință în Dumnezeu. Vaca i-a fătat lui tata doi viței, așa cum i a spus Hanganu lui tata: Să știi că asta are să fete tot câte doi viței că-i rasă bună!, dar vezi, colectivul a spulberat orice speranță de mai bine. La judecătorul literar Alo? Da! Bună ziua! Ghiță vă deranjează. Salut! Ce e? Știți, domnul, aș vrea și eu, dacă e cu putință
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
ziua. — Auzi, Îi spuse spilcuitu’, nu-ți mai pierde timpu’ cu ăștia. Sunt vai de capu’ lor, Îți zic eu. — Fă-ne nota, spusei. Ne aduse nota făcută de bătrână și apoi se-ntoarse și se așeză la masă. Altă fată ieși din bucătărie. Traversă camera și se așeză În prag. — Nu-ți mai pierde timpu’ cu ăștia doi, spuse spilcuitu’ pe un ton plictisit. Vino să mănânci. Ăștia n-au pic de valoare. Plătirăm și ne ridicarăm În picioare. Toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
încât deschizătura pleoapelor ajunsese cât un fir de ață, iar în colțul gurii a apărut un crâmpei de zâmbet parșiv care părea să spună: „Așa, pocitanie, depărtează-te, că altfel râd și curcile de tine. Ești un neisprăvit! Te-o fătat mă-ta înainte de vreme. Orice ai face, tot mic și prizărât rămâi!” În cele din urmă, chipul lui Toaibă, împotriva a tot necazul prin care trecea - și nu era pentru prima oară - s-a destins într-un zâmbet ca un
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
-ntregi fără tutun și fără legi, bărbat grozav gemând de haos, iatac, chilie și pronaos. Biserică cu sfinți bețivi beci cast de idoli primitivi. Cu barba ta de stele bete ai desfetit atâtea fete care-au plecat, râzând năuc să fete cântecul de cuc. Ai spart pocalul sub călcâi și nimeni nu ți-a spus ...rămâi! Frumos și mârșav Împărat de clopot nedesferecat, cum călăreai pe Dumnezeu cu capul de blesteme greu, cum te-ntorceai cu nara-n vânt Secat de
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Aici. Să ne facem public de râs ? Să ne arate publicul larg cu degetul? Să vină de la județ să întrebe cum stăm cu Fonciara, cu Campania și cu celelalte nenorociri? Să zică că n-am fost în stare nici să fătăm un mânz ca lumea?! Că dacă ar fi fost cocoșat, mai treacă meargă, că se mai întâmplă...Că dacă ar fi avut cinci picioare, iarăși se poate, că s-a făcut și un film cu o pocitanie de asta, dar
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
și pe de lături reporterii secerau voinicește noi și noi declarații, pulsul viu și să-nătos al opiniei publice. Sînt un bătrân pensionar. Puteam să dau de multe ori în primire dar, ca fost gestionar, gândul că odată și odată va făta și la noi cineva un mânz cu aripi m-a ținut în viață cu toată împotrivirea medicilor și a celor patru neveste dintre care ultima e aici de față... Sunt fericit de gloaba noastră și de cei doi litri de
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
Știe de întîlnire... Il Comandante întoarse din nou capul către Adrian. Îl zări apropiindu-se de un grup de lângă estradă. - Vasăzică știa, repetă, zâmbind cu înțeles. - Dă-i ce trebuie, reluă Orlando, și vezi dacă afli ceva. - Ce-i place? fete? băieți? - Dar cine poate să știe? Vorbea de Orfeu. Încearcă să afli ce-i cu el, adăugă, coborând și mai mult glasul. Dar fără super și fără extra. Mi-e simpatic și pare deștept. Păcat că nu știe ce vrea
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
pariurile sînt pentru boemi. Dar doar cînd intru-ntr-un joc din Ăsta reușesc să nu mă gîndesc la ce va fi mîine. Ți-a plăcut fata aia, Manolita? Ei Îi plăcea de tine. — Are ochi de șarpe. — Nu-i fată rea. E prietenoasă și e de treabă. Nu vreau nici o fată. Vreau să mă bag Înapoi În jocu’ Ăla. În cealaltă parte a mesei, Manolita rîdea de ceva ce spusese În spaniolă englezul cel nou. Cei mai mulți plecaseră deja. Hai să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
le vedeau În Runway? Câte altele ca ea se hotărâseră să o iubească necondiționat pe femeia care realiza revista asta lună de lună - orchestratoarea unui asemenea mit seducător -, deși ea nu merita o singură secundă de adorație din partea lor? Câte fete ca ea nu aveau nici cea mai vagă idee că obiectul adorației lor era o femeie Însingurată, profund nefericită și adesea plină de cruzime care nu merita nici cea mai infimă frântură din afecțiunea și atenția pe care i‑o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
educată, atât de atentă cu mine, că n-o pot jigni nici cu o floare; mă invită la ea Într-un sat de pe lângă Sfântul Gheorghe. Aș veni, Adriana, cum aș mai veni, dar nu-mi arde de Însurătoare, căci tu, fată dragă, ești bună de nevastă. Ce nevastă bună ai fi tu! (azi) Aproape toți, În liceu, eram fascinați de Caterina, o fată mai coaptă, ce se plimba cu soldați pe centru, fără frică de profesorii severi cu carnețelul În mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
iubi și pe mine cineva... Le azvârli bucățelele una câte una, găsind porecle pentru fiecare : ia de-aici, cârlionțatule, hai și tu, Piticot, na-ți, tanti Aglaia... Termină și-și scutură palmele cu satisfacție, apoi o privi cu luare-aminte : Auzi, fată, ia fă-te-ncoa’ ! Îi atinse fața cu vârfurile degetelor, le mirosi și, pentru a nu greși, le puse pe vârful limbii. — Să mor io dacă tu nu te fardezi... ! — Ia nu mai muri atât, își întoarse fața Cosmina și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]