4,151 matches
-
cuvintele nerostite de tainice gânduri.. E toamnă iar și-n suflet ș-afară, mă cuprinde ușor dorul de primăvară când văd copacii cu degetele spre soare cerând către-nalt supremă-ndurare și când știu că iarna bate la ușă cu ger și zăpadă de vânt adusă Referință Bibliografică: Vezi iubite, e toamnă iar!... Mariana Ciurezu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 631, Anul II, 22 septembrie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Mariana Ciurezu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
VEZI IUBITE, E TOAMNĂ IAR!... de MARIANA CIUREZU în ediţia nr. 631 din 22 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Vezi_iubite_e_toamna_iar_mariana_ciurezu_1348326455.html [Corola-blog/BlogPost/343840_a_345169]
-
sau nuci, abia mai căram traista prin nămeți, mai mult o târam de grea ce era... Eram o copilă firavă dar inimoasă, mergeam la urat în ceata copiilor mari, nu acceptam să merg cu cei mici și plângăcioși. Afară era ger, troienele erau mari, pe ulițe ne lătrau câinii, ciomegele fiind foarte prețioase. În plus, le mai foloseam și ca bastoane pe nămeții care, pe alocuri, erau înalți cât casa. 24/25 decembrie- Ajunul Crăciunului și Crăciunul. În seara de 24
TRADIŢII DE CRĂCIUN de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 709 din 09 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Traditii_de_craciun_floarea_carbune_1355051258.html [Corola-blog/BlogPost/365775_a_367104]
-
treci de la cel mai permisiv sistem, în care ne înecam cu toții în fum de țigară, în orice loc, la cel mai restrictiv, în care nu mai ai voie, să scoți nici aburi pe gură, în vremuri de cod roșu de ger. Uneori, am sentimentul că România nu poate fi decât curva batalionului sau Fecioara Maria. Paradoxul este că sfârșim, inevitabil, prin a fi nimic. În forma incipientă a legii, țigările nu se mai puteau comercializa precum guma de mestecat, la casa
„Fumez. Știu, nu contez!” Mesajul meu către „România care respiră” by https://republica.ro/zfumez-c-tiu-nu-contez-mesajul-meu-catre-zromania-care-respira [Corola-blog/BlogPost/338368_a_339697]
-
vin, măi prinde si-el putere... De când se știe, el a colindat... Nu a lipsit de loc... Și-acum, de gazda-i invitat... Să sada lângă foc... "Stai, moșule, te rog, cu noi nițel... C-ai înghețat, e frig și ger afară... Și să ciocnim cu totii-un păhărel... Din cea palinca veche, gălbioara... Și sa-ncercam niște cârnați... Ce stau cuminți intr-acea oală... Si-abia asteapta-a fi mâncați... De-aceia, ce de bine, ne urară..." Și vin colindătorii cete
...IARNA... de CRISTIAN GABRIEL GROMAN în ediţia nr. 707 din 07 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Iarna_cristian_gabriel_groman_1354943446.html [Corola-blog/BlogPost/351673_a_353002]
-
cam trăit destul; Și-a îngropat bărbatul și-un nepot, De parcă o uitase Dumnezeu. Mai bine că s-a dus. Așa socot!„ Ei, da’ și eu m-am ostenit ceva”, Făcu groparul, mai turnându-și vin. „Se sapă greu pe ger și de-așa chin Vă faceți milă de-un bănuț în plus”. „Acuma, că s-a dus, vă rog frumos”, (Grăi printre meseni o întrebare), „Veți scoate casa asta la vânzare Sau o păstrați și voi pentru nepoți?” „Da, o s-
ÎNGER PUSTIIT (S-A STINS O BABĂ-N SAT) de CAMELIA RADULIAN în ediţia nr. 1603 din 22 mai 2015 by http://confluente.ro/camelia_radulian_1432293378.html [Corola-blog/BlogPost/362347_a_363676]
-
ocupați, mai mult de-o oră De două ori pe an, pe-aici n-am stat”. În colțul prispei, în ghiveciul strâmb, O floare de mușcată se usca Și-n lanț, bătrânul câine scheuna De timp, de foame și de gerul lung. La cimitir, pe deal, spre asfințit, Când parastasu-abia ce se stârnise, Un înger pustiit petale ninse Și lemnul crucii se pierdu-n ninsori... Camelia Radulian Referință Bibliografică: ÎNGER PUSTIIT (S-a stins o babă-n sat) / Camelia Radulian : Confluențe
ÎNGER PUSTIIT (S-A STINS O BABĂ-N SAT) de CAMELIA RADULIAN în ediţia nr. 1603 din 22 mai 2015 by http://confluente.ro/camelia_radulian_1432293378.html [Corola-blog/BlogPost/362347_a_363676]
-
de care chiar nu avea nevoie. Strada... , bloc... - Da, doamnă, nu am uitat unde mergeți, a întrerupt-o el imediat, destul de rece, privind-o pentru o clipă prin oglinda retrovizoare. Amalia privea absentă prin geamul ușor aburit. Din nou era ger afară. Ca în ultimele patru-cinci nopți. Pe străzile necurățate bine, zăpada scârțâia puternic și neregulat sub cauciucuri, mai cu seamă în zonele cu denivelări. "Sunt câțiva ani de când n-am mai avut ierni așa bogate ca acuma. Anul ăsta, 2010
EPISODUL 13, CAP. V, CHEMAREA DESTINULUI, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1672 din 30 iulie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1438210687.html [Corola-blog/BlogPost/379935_a_381264]
-
necurățate bine, zăpada scârțâia puternic și neregulat sub cauciucuri, mai cu seamă în zonele cu denivelări. "Sunt câțiva ani de când n-am mai avut ierni așa bogate ca acuma. Anul ăsta, 2010, nu se va uita prea ușor. Zăpadă multă, ger, viscole... de toate avem. Scârțâie încălțămintea și cauciucurile precum a început și Puterea să scârțâie. Multe mai vorbesc oamenii la masă. Și par tare îngrijorați. Iar înjurăturile se țin lanț. Nu mai au teamă ca înainte. Îl înjură și pe
EPISODUL 13, CAP. V, CHEMAREA DESTINULUI, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1672 din 30 iulie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1438210687.html [Corola-blog/BlogPost/379935_a_381264]
-
să-și păstreze cumpătul. Intenționat sau nu, s-a clătinat când el și-a retras mâinile. A prins-o repede de un braț și cu celălalt pe după mijloc și a ajutat-o să se târască încet până în camera în care gerul era parcă mai tăios decât afară. A aprins lumina și a împins-o pe pat. Ea ținea ochii întredeschiși ușor, atât cât reușea să distingă obiectele și mai ales omul care a adus-o acolo. Nu vorbea. Icnea greu din
EPISODUL 13, CAP. V, CHEMAREA DESTINULUI, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1672 din 30 iulie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1438210687.html [Corola-blog/BlogPost/379935_a_381264]
-
-i toarne foc în vene Iată, s-au întors străbunii Într-o aprigă furtună Pe cai negri ca tăciunii, Gândul lor ca să ni-l spună! Nu mai pot să stea în ceruri Și nici oasele-n morminte, Vin călare, tunând geruri, Fulgerând cu-a lor copite. Țara noastră e prădată De toți veneticii lumii, S-au strâns toți precum o haită, S-o disece-n umbra lunii. Iată, s-au întors străbunii Într-o aprigă furtună Risipind din cer genunii, Vrerea
IATĂ, S-AU ÎNTORS STRĂBUNII! de GABRIEL TODICĂ în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/gabriel_todica_1464892340.html [Corola-blog/BlogPost/370354_a_371683]
-
chinuie Mă umple de o melancolie adâncă, Despărțindu-mă de-a mea iubire unică. Legenda Primăverii Din vechile cărți ale pământului, Se citește din neam în neam, De o aspră-mpărăție, Care stăpânea toată omeneasca suflare, Ținând-o-n grelele geruri ale vremii. Marsyas Silen, văzând suferințele muritorilor, Se pornește mânios, mâhnit și înverșunat, Cu o mică armie de titani, Mazilind domnia Reginei Zăpezii, Ce-și adună-n grabă oștirea haină Și-nvinge meschina rebelie și tulburătoare. Regatul Ghețurilor, își mărește
PARTEA II DIN VOLUMUL MASTI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1479472490.html [Corola-blog/BlogPost/342962_a_344291]
-
cei trăitori, Care mă fac să mă bucur de darul Domnului. Mama Ce e mama pentru mine Poate adesea vă-ntrebați, Și de n-ați găsit răspunsul Iată, acum o să aflați! Ghiocelul ce găsește Forța de-a - nflori voios Deși gerul stăpânește Iar soarele e sfios, Steaua care strălucește Marinarului pierdut În bărcuța ce plutește Fără vâsle, catarg rupt. Mâna care alină dulce O durere din senin Iar lacrimă ce curge Răsplătește pe deplin. Mama-i forța ce mă poartă Și
PARTEA II DIN VOLUMUL MASTI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1479472490.html [Corola-blog/BlogPost/342962_a_344291]
-
viața e o formă de furișare printre pietre mai ales când încerci să păstrezi strânsă-n pumn luna cu toate pietrele ei sidefii nu vrei să te pierzi de tine vorbești cu palmele fără mănuși fără acoperișuri inutile în plin ger tu cu tine și păsările acelea deschise larg spre cer într-o rugă numai a ta în care simți că-ți trosnesc oasele de durere când gândești fericirea ------------------- păsările își cheamă puii în stol să plece să plece eu ce
AUD PĂSĂRILE CUM ÎŞI CHEAMĂ PUII de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2109 din 09 octombrie 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1476009371.html [Corola-blog/BlogPost/369098_a_370427]
-
s-a cuibărit apoi tot căutându-și fiica adorată. A părăsit Olimpul și nimeni niciodată n-a mai putut s-o-aducă înapoi. Doar Pluto a-nțeles-o și timp de șase luni i-o trimitea pe Persefona-alături. Atunci piereau deodată și geruri și omături și în natură se-ntâmplau minuni. Când se-ntorcea-n adâncuri, Demetra se-ntrista. Un vifor devenea a ei durere și pân’ la următoarea frumoasă revedere natura lângă dânsa suferea. Anatol Covali Referință Bibliografică: Pome / Anatol Covali : Confluențe Literare
POME de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1548 din 28 martie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1427567368.html [Corola-blog/BlogPost/382588_a_383917]
-
încet, purificând prin apă, Dinspre-nceput spre mâine, vii și morți, E Mureșul, eterna acoladă! " Ruseni " au fost, vor fi, suntem noi toți... În primăveri sau toamne planetare, Sub aspre ierni sau timp neroditor, Vom dăinui ca neam, de-i ger, de-i soare, La Rușii-Munți... Transcedental decor... ( vol. " Catarge peste timp ", ed.NICO, dec.2016 ) ..................................................... LA RUȘII-MUNȚI ( II ) La Rușii-Munți... Seară fierbinte de vară... Greierii cern Timpul, cu aripi de ceară. Trec lin păstori Turme spre somn și uitare... Fusele
LA RUŞII-MUNŢI de MUGUREL PUŞCAŞ în ediţia nr. 2347 din 04 iunie 2017 by http://confluente.ro/mugurel_puscas_1496560606.html [Corola-blog/BlogPost/371765_a_373094]
-
Vânătorii , pădurarii, cele suflete curate, Peste ape-mpușcând duhurile necurate. Se aprinde-un foc mai mare, fie și de artificii, Pregătindu-se o cruce, să alunge sânul fricii, Preotul la locul slujbei aruncă o cruce-n apă, Iar feciorii satului sfidând gerul chiar de-i crapă- Apele pământului așa, capătă sfințire... Cu puterea vântului spală și pe-nvrăjbire, Vine noaptea Bobotezei fetele își văd consoarta, Că-și leagă pe inelar busuioc să-și știe soarta. Referință Bibliografică: Troparul Bobotezei / Elena Buldum : Confluențe
TROPARUL BOBOTEZEI de ELENA BULDUM în ediţia nr. 1831 din 05 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/elena_buldum_1452023417.html [Corola-blog/BlogPost/368094_a_369423]
-
tu ți-apleci fruntea grea dezvelind primăveri, o cunună de flori ne-nvelește hieratic, peste lut de tăceri, ca doi miri,într-un ieri! Pe sub geamăt de frunze ne colind-o vioară, eu torn vinul de mir în pahare de ger, strâng iubirea difuză pe sub pași lini,de ceară, două umbre dansând, ca doi miri,într-un ieri! Pe sub coarne de ger hoinărea o visare, luna-ncet croșeta pe sub noi primăveri, pe nisipul din vise-ți scuturam dor de floare, rădăcină
CA DOI MIRI,ÎNTR-UN IERI! de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1867 din 10 februarie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1455114447.html [Corola-blog/BlogPost/383941_a_385270]
-
într-un ieri! Pe sub geamăt de frunze ne colind-o vioară, eu torn vinul de mir în pahare de ger, strâng iubirea difuză pe sub pași lini,de ceară, două umbre dansând, ca doi miri,într-un ieri! Pe sub coarne de ger hoinărea o visare, luna-ncet croșeta pe sub noi primăveri, pe nisipul din vise-ți scuturam dor de floare, rădăcină-ți eram, ca doi miri,într-un ieri! Referință Bibliografică: CA DOI MIRI, ÎNTR-UN IERI! Doina Bezea : Confluențe Literare, ISSN
CA DOI MIRI,ÎNTR-UN IERI! de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1867 din 10 februarie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1455114447.html [Corola-blog/BlogPost/383941_a_385270]
-
cântului amar O inimă aprinsă de cleștar! Întinde-ți ramul greu și mă cuprinde! Mai bine ca aici nu-mi e niciunde! O să te-aprind la margine de drum Și amintirile vom face scrum. Vom arde amândoi și-al iernii ger Va fi numai un zâmbet efemer. Referință Bibliografică: Stejarului meu / Ioana Voicilă Dobre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 607, Anul II, 29 august 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Ioana Voicilă Dobre : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
STEJARULUI MEU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 607 din 29 august 2012 by http://confluente.ro/Stejarului_meu_ioana_voicila_dobre_1346247158.html [Corola-blog/BlogPost/355308_a_356637]
-
689 din 19 noiembrie 2012 Toate Articolele Autorului Câteodată urmăresc fantomele, lumina luxurianta ce scalda ruinele și mă apropii de un spațiu imberb când încă sper, că sunt adolescent. Atunci nu-mi doresc nimic și sper, mă copleșește soarele prin ger și mă cuprinde o oboseală luminoasă ascunsă în mantia groasă de acasă. Oare pot să adopt un adevăr, cănd linia scurtă dintre puncte, este dreapta, iar fericirea se măsoară cu o șoaptă? Marea îmi neagă tristețea și splinul, sunt rezultatul
SFINXUL CARE MA INVATA de PETRU JIPA în ediţia nr. 689 din 19 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Sfinxul_care_ma_invata_petru_jipa_1353354349.html [Corola-blog/BlogPost/359410_a_360739]
-
câinele mai latră-n zori. Eu vocea lui ascult, în pragul nopții, Cănd negura profundă își arată colții. Visez un vis în care-observ a ta perfecțiune, Mi-i dor de noi, de-a ta blândă afecțiune. Crăiasa mi-s, prin gerurile iernii efemere, Durerea grea m-a redus iarăși la tăcere. Referință Bibliografica: Din ceas în ceas / Maria Cristina Pârvu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1893, Anul VI, 07 martie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Maria Cristina Pârvu : Toate
DIN CEAS ÎN CEAS de MARIA CRISTINA PÂRVU în ediţia nr. 1893 din 07 martie 2016 by http://confluente.ro/maria_cristina_parvu_1457348582.html [Corola-blog/BlogPost/369229_a_370558]
-
străini și goi, Amestec de pelin și cer cu îngeri răstigniți în noi, Necruțătoare neiertări, inseparabile visări, Vers necitit dintr-un poem, definitive neuitări. Eu, licuriciul unui vis, parfum de lotus pătimaș, Răscumpărat de-un curcubeu, salvat de vânt și ger vrăjmaș, Nedivizat de stări de fapt, de legi proscrise sau furtuni, Iubind etern, adevărat, sfințit prin hâr și rugăciuni. Tu clipă veșnic peticita cu-ntârzieri fără răspuns, Un joc al sorții răvășite, fără-nțeles, de nepătruns. Strivește lacrima-ntre gene
ANOTIMP CU PLOI DE MACI de INES VANDA POPA în ediţia nr. 1341 din 02 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ines_vanda_popa_1409663100.html [Corola-blog/BlogPost/353812_a_355141]
-
cum ai facut lipsa răspuns Nespus să desăvârșească tăcerilor mierii! Primejdia oului din care veșnicia cu flori adastă nara la glastre Doamne, pofta de sărut-mâna, atingere neatinselor coaste! Nașterea mișcării: stăpânirea. a căldurii - tăcerea, cumințenii Doamne fuioare dincolo de haos, domn, gerul Izbește nesimțirii Cremenea îmblânzește resfințirii fierul și focul. sunt cenușă. calcă-mă. Naște-mi oazele, ibișii, mireasma sorilor. răcorește-mi-Te Ghioc în căutare, respins de murmurul mării Eram noroiul. fi-mi rinocerul. Referință Bibliografica: Auz dulce - de Alex Amarfei
DE ALEX AMARFEI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2338 din 26 mai 2017 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1495788957.html [Corola-blog/BlogPost/342955_a_344284]
-
mai repede ca vântul și ca gândul, călărind pe calul lui cel alb, abia atingând pământul! Însă de la țărmurile stâncoase ale mării Sudului până la întunecatele păduri din Nord, era prea puțin timp, prea puțin loc, pentru tristele sale plimbări. Nici gerurile iernilor nu erau îndeajuns de reci, nici furtunile verii nu erau îndeajuns de răcoroase, nici fluviile cele mari n-aveau destulă apă să-i stingă inima în flăcări! Și crunt se întoarse la oștire unde, adunând mulțimi mari de tătari
BALADA TĂTARĂ de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1102 din 06 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Balada_tatara_viorel_darie_1388974638.html [Corola-blog/BlogPost/361626_a_362955]
-
să știu că ați scris despre mine dacă nu mi-ați spus niciodată?... - Cum o să vă uit?! schimb eu subiectul. Noi am trăit împreună lucruri care nu se pot uita. Vă amintiți cum vă așteptam în frig, în ploaie, în ger apoi, duminică de duminică, la capătul tramvaiului 4, ca să o vizităm împreună pe Doamna Comloșan?! Doamna Comloșan suferea de un cancer osos. Își acceptase cu demnitate boala, se pregătea psihic să facă față următoarei etape dintr-o suferință cu un
DE IERI... de MIRELA BORCHIN în ediţia nr. 1051 din 16 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/De_ieri_mirela_borchin_1384630681.html [Corola-blog/BlogPost/347212_a_348541]