5,330 matches
-
mi-a spus și Jake când ne-am întâlnit prima oară. Mă tot bătea la cap pe tema curajului de a-ți asuma convingerile. —Ei... Hugo nu considera că ăsta era cel mai potrivit exemplu. Asta a fost altceva. Tu habar nu aveai despre ce convingeri vorbea el. Dac-ai fi știut, nu te-ai mai fi căsătorit cu el. —Așa e, a răspuns Alice sperând că era adevărat. Acum, că vraja se risipise, îi era foarte dificil să-și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
a trecut așa de mult timp. Cred că e foarte încântat că vii, a adăugat Laura, alegându-și cuvintele cu grijă. Și îmi închipui că și Hugo e într-o stare similară. Amanda și-a examinat unghiile fericită. —A, ei habar n-au că vin. E o vizită scurtă. O să fie o surpriză pentru ei. Amanda se întreba, nerăbdătoare, despre ce voia Laura să discute cu atâta disperare. Ar fi făcut bine să treacă odată la subiect. Nu-și dădea seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
o bucățică de sushi de pe tăvița din bambus împletit și s-a decis s-o impulsioneze. Era vital să pună lucrurile în mișcare. Laura, în calitate de mamă care stă acasă, evident că avea la dispoziție tot timpul din lume. Sincer vorbind, habar n-avea ce norocoasă era. — Ar cam trebui să mă îmbrac, a oftat Amanda. N-am vreme să lenevesc. Mă așteaptă o după-amiază grea. —Ce-o să faci? a întrebat-o Laura nesesizând apropoul. Maxilarul bine hidratat și ușor bronzat mastica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
a urmat-o pe directoarea creșei în bârlogul acesteia și s-a uitat la numărul surprinzător de mare de monitoare care erau aprinse. Și-a spus că locul semăna cu un centru de control al traficului aerian. Nici nu avusese habar că procesul de conducere a unei creșe era așa de tehnic. Vreau să vă vorbesc despre Theo, a spus Rottweilerul așezându-se de partea cealaltă a uriașului birou. —Dați-i drumul, a poftit-o Hugo relaxat. Pentru prima dată, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
greșit. În legătură cu ceva. A, da. Cu un aer absent, Amanda și-a trecut mâinile prin părul ei cel costisitor. — Am greșit, a zis ea verificându-și rujul într-una din oglinjoarele de la patul lui Theo, în legătură cu mine. —Cu tine? Hugo habar n-avea la ce se referea Amanda. Femeia a început din nou să se plimbe prin cameră, încercând să nu adune jucăriile împrăștiate pe podea cu tocurile. — M-am gândit la mine, a anunțat ea. —Da-a? Ce era nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
până la urmă. Alice era acasă numai cu Rosa, pentru că Jake era plecat la o demonstrație împreună cu Joss și Jessamy. Dar i-a răspuns la telefon lui Joss, care nu numai că nu era la nici o demonstrație, dar nici nu avea habar c-ar fi trebuit să fie. —A, aha, a zis el. Deci, a ieșit pe undeva cu Jess, da? —Așa s-ar părea, i-a replicat scurt Alice, asurzită de zgomotul a milioane de penny căzând în același timp. Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
lăudase În fața profesoarei ei și a colegilor de clasă În legătură cu această cauză nobilă, ar fi protestat Încontinuu dacă i s-ar fi spus că În loc de Birmania urmau să meargă În Italia, țara modei. Cum de știam toate astea, la Început habar n-am avut și nici nu mi-am pus această problemă. Dar Îi percepeam pe ceilalți cum mă percepeam și pe mine; sentimentele lor deveneau și ale mele. Eram la curent cu cele mai secrete gânduri ale lor: motivațiile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
teribil de frustrată că, de câte ori vorbeam, nu mă auzea nimeni. Nu știau că sunt cu ei. Nu mă auzeau cum mă opuneam vehement oricăror sugestii de modificări la planurile pe care eu le alcătuisem cu atâta grijă. Și acum, uite, habar n-aveau că strecurasem aceste „comentarii“ În itinerar și cu scop distractiv, pe lângă acela de a elucida etapele excursiei În sine. De exemplu, remarca despre Shangri-La: aveam de gând să pornesc de la ea o discuție În legătură cu diferitele transformări suferite de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
de la Început până la sfârșit. Dacă aș fi putut să mă scol din morți ca să Împiedic acest fiasco, aș fi făcut-o. Domnișoara Rong nu era din zonă, nu era nici măcar din provincia Yunnan. Nu vorbea nici un dialect al nici unei minorități, habar n-avea de artă și cultură. Bărbatul fără un braț, apropo, era un ghid excelent, cel mai bine pregătit dintre toți ghizii. Dar domnișoara Rong se poziționa undeva pe fundul unui butoi foarte adânc. Nu era În stare să vorbească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Era oare un semn de rău augur prevestind cele ce vor urma? Oare ceilalți credeau că era numai vina lui pentru că alesese un ghid prost? Se străduia așa de tare ca totul să iasă perfect, făcea lucruri de care ei habar n-aveau! Și acum, În loc de mulțumiri, numai plângeri, reproșuri și furie. Dwight fu cel care sparse tăcerea. Spuse că ar fi trebuit să existe indicatoare și În alte limbi la Templul Clopotul de Piatră. De unde să fi știut el că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
conducător de grup, ținându-mi locul. —O, domnișoara Bibi nu a putut să vină? se interesă domnișoara Kong. Nu, nu a putut, confirmă Bennie sperând că ceilalți nu auziseră schimbul de cuvinte dintre ei. Dacă cei de la biroul de turism habar nu aveau că organizatorul inițial al acestei călătorii murise, Dumnezeu știe ce le mai scăpase. Ghidul se Întoarse cu fața spre grup: —Numele meu este Kong Xianglu. Puteți să-mi spuneți Xiao Kong sau domnișoara Kong, zise ea. Sau dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
aveți nevoie de ceva, doar strigați Lulu. Repetă lungind vocalele: —Luuu-lu! În drum spre autocar, Lulu Îi spuse lui Bennie Între patru ochi: — Am văzut raport despre problemele de la Templul Clopotul de Piatră. Bennie se Înroși. N-am vrut. Adică, habar n-am avut că... Ea ridică mâna precum Buddha cerând să se facă tăcere pentru a medita. — Fără probleme, fără griji. Bennie remarcă faptul că toată lumea din China care vorbea un pic de engleză repeta expresia asta: „fără griji“. Cine știe ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Îl Înghițea ca pe un sedativ dorindu-și să poată scăpa de sentimentul acela de groază și să gândească limpede. În lumina veștilor conform cărora nici un turist din vest nu mai trecuse cu mașina În Myanmar de foarte mult timp, habar nu avea cum va reuși să treacă pe toată lumea În siguranță. Granița respectivă se deschisese pentru cetățeni din țări terțe doar de câteva luni, dar nimeni, până În acel moment, nu-i dăduse de cap groaznicului și Învechitului proces pentru obținerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
foarte violentă, groaznică. Acest loc era poziție cheie și pentru japonezi și pentru KMT pentru că e intrare importantă În Birmania pe care voiau s-o ocupe. Wendy nu mai Înțelegea nimic. —KMT? —Armata Kuomintang, explică Marlena. —Așa. Wendy aprobă, deși habar nu avea de care parte se aflase Kuomintangul. Își Închipuia În mod eronat că erau comuniștii, pe când ei fuseseră naționaliștii. Așa e În liceele americane: nu se predă aproape nimic despre cel de-al Doilea Război Mondial În China, doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
sub arest la domiciliu pe Aung San Suu Kyi. Tot SLORC i-a dat Birmaniei și noul nume, Myanmar, și a schimbat numele capitalei Rangoon În Yangon, a râului Irrawaddy În Ayeyarwaddy. Iar acum, practic nimeni din Vest nu are habar ce Înseamnă aceste nume. E adevărat. Întrebați-i pe zece dintre prietenii voștri ce și unde este Myanmar, și pun pariu că nouă din ei habar nu au. Dar dacă veți spune Birmania, vor exclama: „O, Birmania!“ - amintindu-și vag
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Yangon, a râului Irrawaddy În Ayeyarwaddy. Iar acum, practic nimeni din Vest nu are habar ce Înseamnă aceste nume. E adevărat. Întrebați-i pe zece dintre prietenii voștri ce și unde este Myanmar, și pun pariu că nouă din ei habar nu au. Dar dacă veți spune Birmania, vor exclama: „O, Birmania!“ - amintindu-și vag ce Înseamnă, la fel cum spunem: „O, Barbara - ce mai face?“. La fel ca și disidenții birmanezi care au dispărut fără urmă, țara numită cândva Birmania
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
se Împingeau să ajungă la cortul cu mâncare. Nu ți se pare uimitor? Îi zise Harry Marlenei. Am Înaintat doar câțiva kilometri În noua țară și deja Îmbrăcămintea națională s-a schimbat complet. Și arătă către un bărbat pe bicicletă. Habar n-am cum reușesc băieții ăștia să-și țină fustele pe ei. Și scoțienii poartă fuste, spuse Marlena. Și am auzit că nu poartă chiloți. —Ți-am zis vreodată că sunt pe jumătate scoțian? Marlena Îl privi jumătate zâmbind, jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
se bucurau de pauza de toaletă și-i Îndemnă să urce În autocar. Se ridicară pantaloni În grabă, siluete Întunecate se Îndreptară Împiedicându-se spre mașină În timp ce-și trăgeau fermoarele. Dar Harry, acest hoinar ferice cu probleme urinare, habar nu avea de toate acestea. Era undeva mai departe În josul drumului, admirând gămăliile strălucitoare ale stelelor când ajunseră la el zgomotele agitației de la autocar. Se uită Înapoi și-i văzu pe ceilalți urcându-se În mașină. Era timpul să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
păru că arăta ca harta unei comori pentru furnici, un labirint de cărări Întrerupte care se continuau cu niște linii la fel de subțiri ca acelea trasate de acele unui seismograf. Chiar dacă ar fi știut să citească harta, Își dădu seama că habar n-avea care era destinația lor. Nu asta era frumusețea excursiilor organizate? De alții. Nu trebuia să planifici nimic. Plecai la drum fără să-ți asumi vreuna dintre responsabilitățile pe care le implică o călătorie: nu tu bilete de avion
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
despre țara lor. Ultimele două grupuri aduse de Walter afirmaseră că a fost unul dintre momentele cele mai interesante din călătoria lor, un moment plin de emoție. Walter spera ca și acestui grup să-iplacă. Cum așteptau pe ponton, prietenii mei habar n-aveau că surpriza de Crăciun consta Într-o modestă scenetă, așa că erau foarte nerăbdători să o ia din loc și să vadă ce surpriză amuzantă sau impresionantă li se pregătise. Dar, ca de obicei, erau În Întârziere, de data
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Iar Pată Neagră Își făcuse griji cum Îl va convinge pe Fratele Alb Mai Mic că aceasta era chemarea lui. Dar apoi ajutorul le dăduse o indicație folositoare: băiatul nu va veni fără ceilalți. Iar acum, uite ce ușor era. Habar n-aveau care era surpriza și totuși erau dispuși să meargă În căutarea ei. Marlena Îi spuse fiicei ei: —Walter probabil face ultimele pregătiri. Esmé tot nu se uita la ea decât În treacăt. Ne grăbim acum, spuse Pată Neagră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
gătit. Nu a trebuit decât s-o scoatem, să o curățăm de cenușă și s-o punem În oală. Lipsa lacrimilor, acesta a fost al doilea semn. Gemenii nu au plâns niciodată. De ce se presupune că o divinitate nu plânge, habar n-am. Dar nu o făcuseră niciodată. Nici când erau bebeluși. Nici când le era foame. Nici când au căzut și și-au rupt nasul sau vreun deget de la picior. Nici când tatăl și mama lor au murit. La oricine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
o expresie sumbră. Când Heinrich i-a adus pentru toastul obligatoriu „cu bule“, l-a prezentat pe Harry drept „o vedetă de televiziune din America și acum printre noi“. „Weltberühmt“, concluzionă el - da, așa de cunoscut În toată lumea Încât nemții habar n-aveau cine era Harry În afară de Încă un exemplu de american fudul cu cele fünfzehn Minuten de faimă. Heinrich Îi lămuri că ceilalți din grupul lui Harry insistaseră că vor să facă o serie de excursii de câte o zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
prietenilor mei. Guvernul militar de aici să zicem că e foarte strict când vine vorba de cum trebuie făcute lucrurile. Tipul care e director aici crede că e mai bine să stau la locul meu. Garrett Își dădu seama că Harry habar n-avea ce se dăduse deja la știri În lumea Întreagă. Complexul turistic Insula Plutitoare era un tărâm lipsit de orice informație: fără televiziune prin satelit, fără BBC, CNN sau GNN, doar două posturi ale guvernului din Myanmar care anunțau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
mai mare parte, dar felul În care o exprima era ridicol de clișeizat. Elsbeth și Garrett nu dădură nici un semn că așa gândeau și ei. Câți ani are? Întrebă Elsbeth cu blândețe. — Are... Începu Harry, dar Își dădu seama că habar n-avea. Trase de timp râzând scurt. —Păi, dacă materialul va fi televizat, nu cred că și-ar dori să dezvălui acest lucru. Dar vă pot spune: ca majoritatea asiaticelor, nu pare să aibă o zi peste 29 de ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]