1,637 matches
-
2002, The Guardian a organizat un concurs de poezie prin texting, « Scrie o poezie de 160 de caractere». Poate părea imposibil, dar poți spune multe în 160 de caractere, adică în 30-40 de cuvinte. Să ne gândim de pildă la haiku, o formă literară foarte concisă, dar care arată că, în trei rânduri, poți exprima enorm. O parte dintre rezultatele acestui concurs au scos la iveală talente reale, unii folosind prescurtări, alții nu. În sud-estul Asiei a căpătat formă un nou
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4596_a_5921]
-
să fiu uncool și unsexy./ la 35 de ani ce se va scrie după elena vlădăreanu virgulă./ unde îmi este umorul. cum stau cu networkingul./ corespondez cu un jurnalist austriac/ cu un artist plastic berlinez/ cu un autor mexican de haikuuri care trăiește la praga/ - oare asta contează mai mult? -/ cu câțiva intelectuali albanezi/ dar asta chiar nu se pune./ de ce dorm atunci pe o ureche./ mă zbat suficient ca literatura mea să fie tradusă./ este mai bună engleza mea după
Poezie cu virgulă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6732_a_8057]
-
afară pisica și să nu intre în casă portăreasă"), sora - Colombe, "normalienne" și cele două pisici pe nume Constitution și Parlament. Până atunci însă ține un jurnal intitulat cu ostentație adolescentină "Pensée profonde" (în 16 capitole, fiecare începând cu un Haiku sau cu o Tanka, de altfel învață japoneza la școală și nu ratează nici o manga) completat de "Journal du mouvement du monde" (în 7 capitole). Ambele eroine ale romanului regardent les riches: Paloma din interior, cu ingeniozitate sarcastică, Renée, din
Fals tratat de eleganță by Simona Brînzaru () [Corola-journal/Journalistic/8250_a_9575]
-
sau arta“ spune definiția. Aici este clenciul, pentru că, veți recunoaște, arhitectul este un artist. La fel ca pictorul, muzicianul, sculptorul și, peste toți, poetul. Și, tot ca și ei, visează. Iar creația lui nu este câteodată decât, ca într-un haiku japonez, un vis într-un alt vis. Sau, în cazul nostru, o „Grădină cu vise“. Cetatea întărită În Timișoara, arhitectura ne înconjoară oriunde am fi. Peste tot găsim amprenta celor care au imaginat și mai apoi și-au transpus în
Agenda2004-2-04-senza3 () [Corola-journal/Journalistic/281935_a_283264]
-
apare în opt pagini, nu se găsește la chioșcurile obișnuite, însă a fost livrată individual celor 28.000 de membri ai Yakuza. Revista conține un editorial scris de șeful Yakuza, o pagină cu jocuri (Go, Shogi), o cronică literară cu haiku (poeme tradiționale japoneze) și o pagină de știri mondene, unde cititorii pot vedea toate detaliile despre cele mai recente partide de pescuit ale șefilor clanului. Yakuza este cel mai puternic clan mafiot din Japonia, notorietatea sa având ecouri internaționale. Deși
Yakuza, temuta mafie japoneză, și-a lansat propria revistă by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/55790_a_57115]
-
lumea/ se reduce continuu.// în curînd/ ea nu va fi/ decît un punct.// Atunci/ voi ști/ că a venit vremea/ ultimei propoziții". Chiar dacă nu-și scrie încă "ultima propoziție", Vasile Gogea o aproximează în tiparul poemului ultrascurt, cu alură de haiku: "Călare pe melc/ galopez/ pe colinele verzi/ ale memoriei". Ori: Sunt/ atît de departe/ de casă/ încît/ numai murind/ mă mai pot/ întoarce". în consonanță cu o asemenea strictă încorsetare verbală, observăm o "stingere" a patetismului topit în anodin, în
Litota morala by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10118_a_11443]
-
locale au fost scanate și postate on-line pe un „raft electronic” . Cărțile similare în limba maghiară sunt găzduite de Biblioteca Electronică Maghiară din Budapesta. În 2006 poetul optzecist Viorel Mureșan a obținut titlul cel mai mare "haijin" (autor ce scrie "haiku", specie japoneză de poezie cu structură fixă) din țară. Alte personalități: pictorul clujean Radu Șerban, poetul Marcel Lucaciu, istoricul Doru E. Goron, traducătoarea Simone Györfi, politologul Iosif Boda, chestorul de poliție Pavel Abraham etc. În oraș există mai multe stadioane
Jibou () [Corola-website/Science/297052_a_298381]
-
l-au cunoscut și apreciat, să ofere revelația întinderii lumii poeziei lui Ion Chichere. Poezia a fost dimensiunea cea mai importantă a existenței acestui personaj boem și teribilist. Nimic din ce ținea de arta versurilor nu îi era străin. De la haiku-uri la poemele ample cu rezonanțe epice, de la sonurile romantice și simboliste la intertextualitatea, aluziile livrești și ironia specifice liricii postmoderne, de la dulceața versului popular la ciudatele asocieri suprarealiste, totul îi era la îndemână acestui "poet excepțional", în poezia căruia
Poeme din anticamera morții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8655_a_9980]
-
mai degrabă cu un amplu poem în proză decît cu un roman. Nu există o miză narativă a cărții, fie ea și formală. Micile scene (care, mutatis-mutandis, par, uneori - prin concentrație și dimensiuni - a fi corespondentul în proză al unor haiku-uri) se succed cu repeziciune, precum clipele care ne măsoară existența. În fond retrăim la nesfîrșit, în alte forme, aceeași poveste biblică despre dragoste, putere, trădare și remușcare. Viața noastră întreagă, toată istoria și literatura lumii pot fi circumscrise perimetrului
Umanitatea în 60 de pagini by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11692_a_13017]
-
Copiilor Timișoara și a Consiliului Județean Timiș, în data de 29 mai, între orele 15-17, se desfășoară Ziua Culturii Japoneze. În acest scop, vor fi amenajate ateliere de lucru susținute de cadre didactice de la Palatul Copiilor: ikebana (tehnica aranjării florilor), haiku (poezie japoneză), stampa japoneză (desene), origami (tehnica împăturirii hârtiei). Înscrierea participanților la diferitele ateliere se face între orele 14,30-15. ( L. R.) Inaugurare oficială Joi, 3 iunie, „FM Romania”, în colaborare cu Nestle Romania, organizează ceremonia de inaugurare oficială a
Agenda2004-22-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/282484_a_283813]
-
de el însuși numită donquijotescă, înfășurat în multele mantii ale personalității, acest autor cunoscut, între altele, și ca dramaturg, prozator, sau traducător de poezie americană și sud-americană (recent a apărut César Vallejo, cu aluviuni care sunt exact contrariul lapidarității de Haiku - titlul celuilalt volum de traduceri publicat în 2011) nu străbate, desigur, un teritoriu lipsit de versanții „realismului anecdotic și critic”; dar ceea ce păstrez eu în memorie de fiecare dată, după o lectură din poezia lui Constantin Abăluță, este mai degrabă
„Omul cu broaște țestoase“ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/4976_a_6301]
-
muți și fericiți com continua/ să bâjbâim amândoi printre cărți” (Fericirea). Nu voi continua acum cu alte „teme recurente” în poezia lui Constantin Abăluță, deoarece aș dori să nu treacă neobservată, între recentele sale volume de traduceri, o culegere de haiku semnată Herman van Rompuy, n. 1947. Într-adevăr, este vorba de Herman van Rompuy care a fost nu numai prim-ministru belgian, ci și președinte al Consiliului European (dovedind astfel că nu e imposibil ca un om de cultură, cu
„Omul cu broaște țestoase“ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/4976_a_6301]
-
însuși numește „esența cuvântului, exprimând mult în atât de puțin spațiu și într-un limbaj nesofisticat”. Putem înțelege că autorul mult-încercat în discursuri preferă concizia - de altfel, chiar el povestește că la sfârșitul lui octombrie 2009 a încheiat cu un haiku discursul ocazionat de troica prezidențială a Uniunii Europene: „Trei valuri se sparg/ ajung deodată în port./ Troica e acasă”. Ce politician de la noi ar fi îndrăznit să-și încheie astfel un discurs? Dar, se pare că tocmai sinceritatea poetică i-
„Omul cu broaște țestoase“ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/4976_a_6301]
-
Babel!” Constantin Abăluță, Nu eu dar nici altcineva, cu Postfața autorului, Editura Charmides, 2011. César Vallejo, Poemas humanos. Poemas en prosa / Poeme umane. Poeme în proză. Traducere din limba spaniolă de Constantin Abăluță, Editura Paralela 45, 2011. Herman van Rompuy, Haiku. Traducere din neerlandeză de Constantin Abăluță și Jan H. Mysjkin, Editura Limes, Cluj-Napoca, 2011.
„Omul cu broaște țestoase“ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/4976_a_6301]
-
Gheorghe Grigurcu Lapidaritate și iar lapidaritate pare deviza poetului-actor George Drăghescu. Așezat în marginea haikuului și a aforismului, d-sa se străduiește a face economie de cuvinte într-o vreme în care cuvintele se risipesc prea adesea într- o vînturare sterilă, într-un zadarnic simulacru al plăsmuirii poetice. Se află implicat în pasiunea lui George
Vîrsta edenică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5469_a_6794]
-
chiar atunci când poemele și poemele ajung să sune asemănător, explicația rezidă, după părerea mea, în solida cultură naturalizată și de unul, și de celălalt. Referințe livrești (și nu doar livrești) există. Nenumărate. Inclusiv titlul. N-am să mă refer la haiku-urile (pp. 21-23) sau la sonetele impecabil rimate (p. 27) ale lui Alex Leo Șerban. (Deși, cât privește grația, acestea ar putea oferi un bun inventar de exemple.) În schimb, miniaturile picturale reunite în ciclul aproape omonim, În alte camere
Aspecte lirice contemporane by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5447_a_6772]
-
de piață ("fudulii de bișnițar,/ organe de bivolar, / chiftele de marinar,/ tocăniță de maghiar,/ costițe de preșcolar...") și nici poeme ca Veta cu racheta sau mult prea lunga Baladă a Caporalului M. Ilie. în schimb, câteva "rime duioase", precum Pisicuța, Haiku felin, Cu satârul ridicat, pot fi citate ca adevărate capodopere ale genului: "Cu satârul ridicat/ mama m-a întâmpinat/ și duios m-a întrebat/ că de ce-am întârziat./ Eu i-am spus adevărat,/ însă dânsa m-a tranșat./ Acu
Un liric satiric by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/9548_a_10873]
-
geam străzile imită / mersul prostituatelor bete / leproase pisici se aruncă / sub roți de tramvai / la terase ieftine / mușterii cu dantură stricată / se pronunță critic”. La alte pagini, câte o notație sumară e suficientă pentru amplificarea sugestiei, oarecum pe urme de haiku, precum în Exuvii: „cămașa părăsită / la marginea drumului / cu nasturii descheiați // așteaptă”; ori, într-o suită de „impresii” alimentate livresc, definite chiar ca Haiku basarabean, unde înregistrarea faptului cotidian e orientată insidios spre reflecția amar-ironică: „la masa tăcerii / scaunele-și
Debutul unui poet: Virgil Botnaru by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/2383_a_3708]
-
La alte pagini, câte o notație sumară e suficientă pentru amplificarea sugestiei, oarecum pe urme de haiku, precum în Exuvii: „cămașa părăsită / la marginea drumului / cu nasturii descheiați // așteaptă”; ori, într-o suită de „impresii” alimentate livresc, definite chiar ca Haiku basarabean, unde înregistrarea faptului cotidian e orientată insidios spre reflecția amar-ironică: „la masa tăcerii / scaunele-și dau / picioare-n fund / lehuz / troleibuzul frânează / la penultima stație /.../ vânez / șoareci în biblioteca / lui borges”. E un mod de a evita retorica și
Debutul unui poet: Virgil Botnaru by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/2383_a_3708]
-
pe buze. El este avid de cunoaștere. În Nord, nu există timp pentru trei povești comasate într-una singură. Nordul nu dispune de atâta timp cât Sudul. Povestea din Sud narată în Nord trebuie să fie un simplu rezumat. Un fel de haiku epic. Care ar fi explicația acestor diferențe de mentalități? Nu știu. N-aș vrea să mă hazardez făcând afimații neacoperite sau să spun niște lucruri insuficient aprofundate. Poate e vorba de istoria noastră. Este vorba de război. Mai este vorba
"Libertatea și democrația - valori pe care trebuie să le apărăm cu orice preț..." by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/15435_a_16760]
-
e posibil, nu?!) atunci da, există în literatură un perpetuum mobile, dar imprimarea mișcării eterne nu mai cade strict în seama scriitorului, ci, în mod natural, și asupra fiecărui cititor, participant activ la ficțiunea care continuă liberă în imaginația proprie. Haiku și caligrame și Chemarea lui Matei sînt, ŕ leur maničre, ediții bilingve (ca să nu spun dicționare multicod). Nutriți cumva nostalgii secrete de ordine în Babilon? Trăim într-o lume în care deja foarte mulți oameni vorbesc cel puțin două limbi
Am îndemnat-o pe Doamna T. să scrie... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10808_a_12133]
-
cititori români o gusta. Sunt de acord cu ei. Nici eu nu gust "lirica nipona" scrisă în limba română, așa cum nu gust nici fotbalul feminin sau creditele universitare în România. Am susținut întotdeauna că oricine vrea să scrie în maniera haiku sau renga e liber să o facă, atâta timp cât se limitează la a scrie în terține, respectiv în alternanta de secvențe de două și trei versuri. Cand însă are pretenția că ceea ce face el este "lirica nipona" și, mai mult, stă
Mai nimic despre "lirica niponă" by George Șipoș () [Corola-journal/Journalistic/18004_a_19329]
-
asta după ce sute de ani japonezii au fost cei care au occidentalizat tot ce-au putut. Este, în egală măsură, singurul caz în care occidentalii, fie ei americani sau europeni, i-au întrecut pe japonezi în măiestrie. Este mișcarea noului haiku. Sub influența ei, poeții occidentali au intrat în contact și cu alte forme de poezie nipona, precum tanka sau renga și și-au pus condeiele la încercare și în aceste specii. Cu toate astea, nicăieri în lume, haiku-ul nu
Mai nimic despre "lirica niponă" by George Șipoș () [Corola-journal/Journalistic/18004_a_19329]
-
mișcarea noului haiku. Sub influența ei, poeții occidentali au intrat în contact și cu alte forme de poezie nipona, precum tanka sau renga și și-au pus condeiele la încercare și în aceste specii. Cu toate astea, nicăieri în lume, haiku-ul nu mai este altceva decât o terțina, care poate să respecte formă de poezie cu forma fixă și să se plieze pe structura 5-7-5, dar poate, la fel de bine, nici să n-o bage în seamă. Poetul alege, ca o
Mai nimic despre "lirica niponă" by George Șipoș () [Corola-journal/Journalistic/18004_a_19329]
-
bine, nici să n-o bage în seamă. Poetul alege, ca o probă a măiestriei sale, să scrie în terține datorită dificultății pe care o presupune exprimarea unui gând în doar trei versuri, dar și datorită extraordinarei lapidarități a speciei. Haiku-ul răspunde cel mai bine cerințelor societății moderne: pragmatism și rapiditate. Cu atat mai dificil pentru un poet să se exprime și să ajungă la cititor. În România lucrurile stau ușor altfel. Școlile (?) noastre de haiku, tanka, renga sunt mai
Mai nimic despre "lirica niponă" by George Șipoș () [Corola-journal/Journalistic/18004_a_19329]