2,694 matches
-
pentru gândirea modernă, a adăugat esteticii clasice dimensiunea dionisiacului artei și gândirii vechii Grecii, oferindu-ne astfel, nouă, „figura plenară” nu numai a omului, a artistului antic, dar și a celui etern, în creație, prin Metaforă, prin „fanta” sau „calea” iraționalului, a „dionisiacului”, suntem capabili nu numai de o artă „plenară”, reprezentativă și înalt simbolică a umanului, dar și a Ființei, cea care stă în centrul artei noastre. Ea însăși, Ființa, evacuată cu o anume brutalitate din artele plastice, mai ales
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
pe care îl știu și îl admir și azi, dar care, pentru spiritul meu din tinerețe și dintotdeauna, reprezintă „sudul”! Sudul literar, dar și caracterial, temperamental, cu panașul și podoabele sale incontestabile, dar „străin” cumva mie, eului meu profund și irațional, care rămâne cumva rece în fața câmpiei și a mării, dar caută „obstacolul” și munții (Drumul la zid!Ă, simetria, simetriile și redundanțele, în frază, ca și în existență, acele „ocoluri”, dar și „reveniri” ideatice care reușesc, după un timp, să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
a.m.d. nu duce necesarmente la prizonierat confesional, bigotism sau hirotonisire. E plină lumea de atei născuți în medii pioase. Ca să nu mai spun că, fără educație religioasă, nici ateu nu poți să fii cu adevărat: rămâi doar captivul unei iraționale idiosincrazii. Vrem libertate de opțiune? Atunci să proclamăm orice formă de învățământ drept facultativă. Nu m-a întrebat nimeni dacă vreau să studiez, în liceu, chimia organică. De ce m-ar întreba dacă vreau să studiez religia? La această întrebare nu
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
sub tăcere rolul ciobanului. Ca atare, la mutarea prin avansare camarazii îi dăruiesc ca amintire, cu apropos, bustul imens al lui Napoleon. Armata în timp de pace și în formă obligatorie e, hotărât, absurdă. Literatura o atestă ca atare. Probabil iraționalul ei o și face să reziste la noi de la Cuza-Vodă care începe „muștra”, adică instrucția sistematică, și până în prezent când, totuși, va deveni voluntară. Un personaj al lui G. Călinescu, Gavrilcea, își instigă camarazii să bată un gradat care înjosește
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
Dumnezeu și să-l ascult cu promptitudine». «Așa cum ochii slujitoarei rămân atenți la ochii stăpânei sale» (Ps 123,2) A crede, pentru don Calabria, însemna a se încrede complet în Dumnezeu. Credința sa nu s-a pierdut într-un fanatism irațional; era fondată și înrădăcinată pe Cuvântul lui Dumnezeu, pe Tradiție și pe Magisteriul Bisericii. Este o credință vie și iluminată, și prin urmare firească. «Ori se crede ori nu se crede; dacă nu se crede, atunci să rupem Evanghelia!», conchidea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
locuia cu ei, de ce nu venea niciodată în vizită. Se pare că numărul ieșirilor lacrimogene și al tăcerilor prelungite era în creștere; era vorba de confuzie și de obsesia de a i se prezenta dovezi; era vorba de anxietate, frică irațională, tulburări relaționale, scene la școală. Nu-i lăsa pe ceilalți să-l atingă. Însă la nunta din Nashville a întins instinctiv mâna spre a mea - eram oficial un străin; prietenul mamei lui; un nimeni - să-mi arate o șopârlă pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
realitate sub care omul geme, incapabil de a se mișca, ei vor înțelege istoria și poate i se vor integra. Românii n-au aproape nici o înțelegere pentru istorie, căreia-i substituie concepția destinului. Și ce este ideea de destin? Logica iraționalului. Suntem un popor prea bun, prea cumsecade și prea așezat. Nu pot iubi decât o Românie în delir. [...] Se spune adesea despre câte o țară rămasă la periferie: n-a avut oameni la înălțimea evenimentelor. Sau cazul României: la evenimente
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
cazul bulgar întrucât aici "clivajul postcomuniști/democrați se încrucișează cu un centru/periferie anterior socialismului real și specific spațiului Transilvaniei", la care se adaugă fenomenul total-naționalismului în sensul lui Morin", ilustrat de Partidul România Mare, adică "o sinteză între naționalismul irațional și difuz moștenit de la Imperiul otoman și comunismul național", un fenomen "care intră cu greu problematica clivajelor așa cum a fost concepută de către Stein Rokkan"62. În opinia lui Seiler, Transilvania este un caz particular, dar în alt sens, întrucât acesta
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
ni se transformă, ci și cea a poemelor noastre. Cuvintele poemelor mele s-au întunecat ca marea-n furtună. Sunt tot mai convins că Nietzsche și Freud au avut dreptate atunci când au arătat că omul e construit pe un eșafodaj irațional, pe care doar fragila structură a culturii și artei îl mențin pe un plan al raționalului. Acolo unde poezia e izgonită din cetate, se instalează barbaria. Când ești lucid, îți dai seama că nu poți să faci abstracție de faptul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
că perioada dificilă pe care o parcurgem, criza asta sâcâitoare care roade în toate sectoarele, nu se datorează supraproducției, fiindcă noi nu putem fi într-o asemenea situație, este o criză atipică, determinată de consumul resurselor (cheltuirea banilor în mod irațional) care este însoțită peste tot și în tot locul de hoție și corupție. Traversăm o criză a proastei gospodăriri, a încălcării priorităților, a lipsei de obiective și perspective. Situația în care ne aflăm se aseamănă cu situația Franței, anterioară revoluției
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
rămâne de trăit, i se pare lung. Prin urmare, citește. Când vin prieteni în vizită, soțul ei povestește frânturi din accidentul care o cufundase în stare comatoasă. Un medicament sau o bacterie nosocomială, uneori nu se știe bine, provocase proliferarea irațională a globulelor albe, împiedicând-o să respire. A fost pusă atunci pe respirație asistată. Aparatul a funcționat la început cu 80%, apoi cu 90% și la urmă, la 100%. Tehnic, nu se putea merge mai departe. Dacă plămânii nu-și
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
asupra mediului (defrișarea pădurilor, desțelenirea pajiștilor) învelișul vegetal spontan a fost înlocuit cu vegetația cultivată (cereale, plante tehnice, furajere, melifere, vii, livezi), amplasamente industriale, căi de comunicație, vetre de sat, încât nu se mai păstrează decât 30% din teritoriu. Exploatarea irațională a pajiștilor (17% din suprafață din care 80% sunt pășune) a dus la înmulțirea plantelor toxice și a buruienilor (plante ruderale), cu valoare furajeră slabă, altele de-a dreptul toxice care dăunează metabolismului animalelor. Dintre plantele toxice amintim (unele au
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
ei dimineață când poate să doarmă mai mult. Înțeleg, spuse Brunetti. La fel e și la mine acasă. Și eu a trebuit să mă furișez afară ca un hoț În dimineața asta. Făcură schimb de zâmbete la gândul acestei tiranii iraționale a femeilor care dorm, după care Brunetti Începu: — Aș vrea să vă Întreb despre fiul dumneavoastră. — Daniel? Întrebă americanul. — Da. — Mă gândeam eu. Nu păreți surprins, remarcă Brunetti. Înainte să răspundă, soldatul făcu câțiva pași și se sprijini de mașină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
prezinte drept revolta autentică a întregului popor împotriva unei puteri abuzive. La fel cum Iliescu manipula minerii acum 20 de ani, urmașii săi manipulează azi ce le-a mai rămas: pensionarii, loviți pe nedrept de criză. Acțiune cinică și complet irațională, dar cu efect artistic la TV. Spiritul mineriadelor a supraviețuit, s-a refugiat în instituții și televizor. Mineriadele de astăzi s-au sofisticat. Instrumentul numărul unu de terorism social a devenit televiziunea. Ajunse pe mâna unor foști colaboratori ai Securității
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
De ce s-a ajuns aici? Am mai spus-o: partidul președintelui a dovedit că are resurse nebănuite de slugărnicie și poate fi profund irațional. Servilism total față de șeful statului. Părintele din Traian Băsescu pare să fi cedat, la rândul său irațional, în fața unor capricii absurde. Nimeni din partid n-a avut curaj să denunțe impostura, farsa, să arate pericolul căderii sub PSD. Sprijinind-o, PDL și-a pus în situații absolut ridicole nou-veniții: Macovei, Preda, TRU. Mezina președintelui este exact opusul
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
Mulți admit, în particular, că o groază de oameni aparent întregi la minte apelează la vraci, vrăjitoare și alți șamani locali cu speranța că ajută. Așa se explică mai bine de ce ne merge atât de prost, de ce guvernarea pare uneori irațională, iar dezbaterea publică, atât de ermetică, de încifrată. Acum capătă alt înțeles licărul bolnăvicios și sclipirea dementă din ochii celor care spumegă la televizor. Nu li se trage doar de la incompetență, ci și de la aură. Câtă vreme flacăra violet pâlpâie
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
sistemul democratic. Nimic mai fals. Opoziția din România a renunțat la construcție. Distruge și blochează orice tentativă de reformă, desființează, în numele unui populism radical, tot ce propun guvernul Boc și Traian Băsescu, legitim sau nu. În vremuri de criză, acțiunea irațională a opoziției egalează efectele incompetenței guvernului Boc. Deasupra tuturor, veghează un arbitru atotputernic și imprevizibil, el însuși nereformat: Curtea Constituțională. Din asta nu poate ieși nimic bun. În mod clar, România are nevoie de a treia cale. Greu de crezut
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
amintești câți oameni au ieșit pe străzi când liberalii au dat-o afară din Guvern? Vreo câteva zeci, ghemuiți în jurul fântânii din Piața Universității. Nația e așa cum au descris-o deja alții, nu-ți mai pune nădejdea în ea: vegetală, irațională, fără simțul revoluției. O mămăligă care îți explodează în față. De aia l-au ales, de exemplu, pe Sorin Oprescu. România rurală mă îngrozește. Acolo îmi pare aproape totul pierdut. Bătălia fără sfârșit va fi pentru o subzistență mizerabilă. Apropo
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
flăcării unei candele și își aprinse țigara. ă De ce? Nici ea nu știe? ă Ea nu va vorbi despre asta, spuse Zoia printre dinți, ca și cum ar rosti un blestem. Nu va spune nimănui. Cuvintele aveau intonația plină de pasiune și irațională a unui cântec liturgic, ridicându-se până la un adagiu final: Nu va spune numănui.' Capitolul șaisprezece Scrisoarea parfumată Tunul Fortăreței Sfinții Petru și Pavel anunță miezul zilei cu o bubuitură fără greș. Ca și cum ar fugi de impactul loviturii distante, Porfiri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Îngălbenit și, Într‑un fel, Îl compătimeam, deși nu mă simțeam bine nici eu și inima mi‑era cât un purice. - Îmi datorezi acest lucru, a stăruit Vela. Ce voia să spună? Dar eu din principiu nu discut cu oamenii iraționali. M‑am mulțumit să clatin din cap și să repet: - Nu se poate face așa ceva, nu se poate și n‑am să accept. - Nu? - Tu nu Înțelegi ce Îmi ceri. - Nu? - Din tonul tău reiese că eu nu știu ce fac. Frumos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
grijă. Ar trebui să existe o lumină de avarie, se gândi încercând să distingă ceva în bezna absolută din jurul ei. Respirația i se precipitase și își propuse să se calmeze. Însă partea rațională a gândirii ei era hărțuită de teama irațională de întuneric. Ascultă să vadă dacă se întâmpla ceva, însă tăcerea era la fel de profundă ca și bezna. Inima îi bătea și mai tare și simțea cum începe să tremure. —E o pană de curent, își spuse cu voce tare. Cuvintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
a înlătura tenebrele, e încă tânăr ca să știe că Dumnezeu încape în sufletul nostru fără să se simtă strâmtorat atunci când noi înșine suntem cu adevărat părtași la lumea creată de El, dar, dacă noi refuzăm această lume ca pe ceva irațional, fără sens, sau dacă încercăm s-o facem să graviteze în jurul eului nostru, Dumnezeu suferă înlăuntrul nostru izgonit, îl putem chiar și omorî încetând din acel moment noi înșine să mai trăim, dacă ne rămâne însă o fărâmă de credință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
pot obișnui cu ideea că aparține altui bărbat și eu n-am făcut nimic ca să împiedic, în orgoliul meu nemărginit am crezut că, mă port ca un dobitoc cu ea, Oare demonul tău are nevoie într-atât de aceste ieșiri iraționale? se hrănește pictura ta din neputința asta oribilă de a te stăpâni?! se-ngrașă desenul tău din sucul amar al îndoielilor tale, al izbucnirilor turbate de gelozie, tot noroiul ăsta uman din tine să fie oare teren fertil și gras
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
tot noroiul ăsta uman din tine să fie oare teren fertil și gras pentru sămânța strălucitoare a geniului tău?! e necesar tot acest chin al ființei mele, această rupere de echilibru, ca să împing cu aceste forțe obscure și oarbe ale iraționalului întreg mecanismul creator, ciclul Patimilor are într-adevăr nevoie de aceste arderi cu miros pestilențial?! 13 decembrie, Radu își pregătește expoziția cu grafica pe calculator, pe calculator, îmi explică și mie cum, cum, funcționează, Mi se închid ochii de somn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
îți vizitează înțelegerea. E presimțirea unui mister, e adulmecarea unei adîncimi, și nu vînturarea unor glumițe care risipesc o tensiune și evită un conflict. Un gînditor jovial e o raritate patologică, căci elementul care dictează dispoziția filosofilor e de ordin irațional și sumbru. În schimb, în cartea lui Thomas Cathcart și Daniel Klein, înfiorarea e lipsă, iar bășcălia ea la ea acasă. Cu trei bancuri pe seama lui Kant și două aluzii malițioase la gîndirea lui Nietzsche nu poți spera să scrii
Hohotul filosofilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6775_a_8100]