2,482 matches
-
îl chema stați, stați, și pronunță parcă numele unui fotbalist ca și cum juca la Șahtior Doneț... - Dosto...ev...ski. - Bravo! exclam, plin de entuziasm. Trage te rog pe dreapta! - dreapta asta fiind o străduță dincolo de Calea Dorobanți; și oprește băiatul mașina mirat, că de ce? Și că nu că îi cunoaște el, personal... dar auzise de ei, știa că acela pe care îl chema Albert era african... - din Alger! precizez eu... în fine, mă gândesc eu, dar de unde și până unde, mai ales
Dură legea, dar lege! by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9521_a_10846]
-
stranie, de care nu scapi până la sfârșit, este că toate aceste pagini ar fi trebuit scrise la persoana a treia, dar că, dintr-un motiv obscur, s-a produs o deraiere înspre persoana întâi. Și aceasta pentru că, dincolo de logica fetiței mirate, se insinuează la răstimpuri în ecouri vagi, neverosimile, preocupările livrești, filosofice, ale naratorului adult. Astfel, în culisele povestirii se întrezărește adesea ochiul matur al autoarei. Prin urmare, copilăria apare aici în primul rând ca mască, ca exercițiu de îmblânzire a
Înainte de a fi prea târziu by Irina Marin () [Corola-journal/Journalistic/13038_a_14363]
-
în viață. Doresc mult succes în activitate comandantului B 202 apărare C.B.N.R. - domnului lt. col. Perdun Adrian Vasile care este mereu alături de întregul personal din unitate zilnic și la toate activitățile ce se desfășoară. Ceva nou în cazarmă ce am rămas mirat este construcția unei biserici în ajutor din timpul când a început activitatea de comandant lt. col. Cata Martin și va trebui depus un efort financiar pentru a fi terminată în acest an. În încheiere vreau să transmit multă sănătate cadrelor militare
CADENȚE PESTE TIMP by Col.(r) Ioan GEMAN () [Corola-journal/Journalistic/91799_a_93211]
-
și observă că marinarii, cârmacii și mașiniștii se retrăseseră deja în cabine. Când se întoarse, îl întrebă pe străin: „ De ce mergeți pe apă?” Bărbatul susținu că vrea să stabilească un record. „Dar cum de puteți merge pe apă?” întrebă Isac mirat. „Ține de exercițiu”, spuse bărbatul, „am început prin a așeza un ac pe apă. Dacă ai destulă grijă, acul plutește. Cu timpul, am început să folosesc obiecte din ce în ce mai grele. Ce mă interesa de fapt, era motoreta, și în cele din
J.M.A. Biesheuvel – O motoretă pe mare () [Corola-journal/Journalistic/4512_a_5837]
-
de la Editura Polirom, Iași, 2002, 57. footnote>. În Retractationes, între Adnotații la Cartea lui Iov (II, XIII) și De Trinitate (II, XV), aflăm considerațiile lui Augustin față cu De catechizandis rudibus - liber unus (II, XIV). Aici, episcopul lacrimilor constată, parcă mirat: „este chiar o carte a noastră ce poartă acest titlu: De catechizandis rudibus”! L’ESILIO DI DOMITILLA Nicola BIFFI* (Università di Bari Aldo Moro) Cuvinte-cheie: Domitianus, Domitilla, Clemens, exil, Pandataria Rezumat: Articolul își propune să arată că exilul Flaviei Domitilla
Classica et Christiana Revista Centrului de Studii Clasice şi Creştine by Nelu Zugravu () [Corola-journal/Journalistic/125_a_452]
-
ești, tu, doamne(2? Cine și cum să-i fi răspuns? Prin sufragerie a început adierea unui anume mister, care s-a menținut până a doua seară când domnul Marko Bela, la aceeași emisiune de la Realitatea tv, și cam la fel de mirat, a răspuns unei întrebări turcesciene spunând: - ,Textul l-am știut, dar nu l-am discutat cu colegii din coaliție... În orice caz, trebuie să fim mândri de Gyorgy Frunda..." (3 - Și eu! Și eu!, a scâncit sentimental Claustrina, nevasta lui
Noi ziceri televizionistice by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10875_a_12200]
-
a nasului, Stroescu are ceva iremediabil păsăresc, o față dăltuită în unghi clonțos, cu ochii rostogolindu- se vertiginos, ca sub apăsarea unei curiozități care o ia cu mult înaintea cuvintelor, de aceea pupilele lui aduc cu niște mărgele mari și mirate, care fie te prind în fixitatea unei priviri care trece prin tine, fie alunecă sacadat într-un nistagmus de concentrare, în momentele cînd atenția îi e întoarsă înăuntru. Mai mult, barba tunsă cu strictețe geometrică îi împrumută un aer de
Fabula finală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5696_a_7021]
-
articulate, că este vorba de o autoare � " Am fugit de soare/ ca de un coșmar eliberată"). Transcriindu-i aici strofa finală din Milenii, spre recunoaștere, � S-au adumbrit salcâmii de prea-plinul florii/ s-au adumbrit/ s-au aplecat miratele dumbrăvi de meri roșii/ s-au aplecat -/ nu s-au stins") ne-am amintit că le-am mai avut nu demult în fața ochilor, și că le-am acordat atunci un răspuns la post-restant. * Vedeți dumneavoastră cum stau lucrurile și cum
POST-RESTANT by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/13941_a_15266]
-
rămase fără răspuns etc.), pe care nu vrea și nici nu ar putea să le umple. Nostalgicul din el nu caută să structureze trecutul, ci-l contemplă, ca dintr-un scaun de cinema, cînd plîngînd soarta eroilor, cînd amuzat, cînd mirat, cînd pur și simplu indiferent. Există, de altfel, o scenă extrem de impresionantă, și totodată relevanță din acest punct de vedere în român: cînd Ganin merge cu amantă să de ocazie (mai mult sau mai putin) Liudmila, la un cinematograf, recunoscîndu-se
Nostalgia by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18188_a_19513]
-
și al Regelui Mihai. Am înțeles că am primit acest semn de recunoaștere pentru Memorialul Durerii”. Întrebată dacă nu a fost mirată că și Sandra Pralong a primit o medalie regală, dna Lucia Hossu Longin a replicat: ”Am fost foarte mirată, dar nu pot comenta o decizie regală. De ce am fost mirată? O știu fan Băsescu. Am întrebat de ce a primit medalia, cum se împacă acest lucru cu sprijinirea unui om care l-a ofensat pe Rege? Mi s-a spus
Hossu Longin, mirată că Pralong, fan Băsescu, a primit o medalie de la Regele Mihai by Ion Voicu, ionvoicu () [Corola-journal/Journalistic/37745_a_39070]
-
Cristina Alexandrescu Un cuplu în vârstă stă ca întotdeauna pentru micul dejun pe terasă. Deodată, soția se apleacă peste masă și îi trage soțului una de-l lipește cu spatele de scaun. O vreme e liniște, după care bătrânul întreabă mirat: -Pentru ce dracu’ a fost asta? -Pentru 45 ani de sex nereușit. La auzul răspunsul, bărbatul rămâne un timp pe gânduri, afundat în scaun. După o vreme, se ridică și îi trage el una ei peste cap, de zboară cu tot cu
Bancul Zilei: Sexul, motiv de scandal între soț și soție by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/62190_a_63515]
-
celei care a făcut cunoscută povestea lui. Îi era teamă că va ploua și le va uda. Fiecare persoană care s-a apropiat de bărbatul cu barbă mare a rămas impresionată. "Am avut parte de un zâmbet larg, o privire mirată și fericită, pare un om tare drăguț și mi-a înseninat ziua", a spus cea care a descoperit povestea lui. Mobilizarea din online- 10 lei/lună pentru o viață demnă Acum, comunitatea mare de oameni care a fost emoționată de
Povestea bătrânului rămas pe drumuri, care citește în Parcul Circului, viral pe Internet. Vezi ce face duminica, în semn de respect by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/77750_a_79075]
-
anecdote delicioase. Cu picanterii. Cu miticisme palatalizate. Ion Ghica, G. Sion, I.L. Caragiale par că-și dau mâna aici. Sus-amintita bunică are totdeauna pregătite vorbe cu două tăișuri. Nurorii de pildă, un pic prea țeapănă în societate, îi aruncă, parcă mirată un „quel beau marbre”. (p. 64) Zgârcenia proverbială a lui Costache Conachi îl face să umble într-o trăsură cu coviltir peticit și cu roțile centrate care-ncotro. (p. 130) O damă trecută prin multe îl refuză pe dizgrațiosul Sturdza
Muntenia moldavă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5414_a_6739]
-
are ce poate o veveriță să-i facă alteia". În plus, femeile din carte sînt dezvoltări prea puțin nuanțate ale unor clișee masculine (dacă nu machiste) de reprezentare a femeii: de la tipar (tînăra cochetă, zăpăcită, mincinoasă căreia nici măcar "ochii mari", "mirați" nu-i lipsesc etc.) pînă la sintagme consacrate ("ca o pisică", comparația cu recurență obsedantă în mai toate romanele scriitorilor români). Mult mai convingătoare sub raportul sugestiei de autenticitate sînt textele cu fetițe mici implicate în complicate legături senzuale cu
Femei (nu încă) între ele by Cristina Ionica () [Corola-journal/Journalistic/15467_a_16792]
-
știe că nu o va putea niciodată satisface. Oamenii diformi, ca și femeile prea frumoase, remarcă la un moment dat în roman un personaj, sînt priviți prea mult, captivi ai curiozității mereu reînnoite, pironiți de o nouă pereche de ochi mirați. Sub această veghe permanentă se petrece ceva pur și simplu inevitabil, dar nu mai puțin cutremurător: devii într-atît de conștient de tine încît nu mai ești capabil să-ți închipui măcar apropierea de ceilalți căci ei devin cumva simple ficțiuni
Despre frumusețe și singurătate by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16937_a_18262]
-
Constantin Țoiu Aergând cu taxiul prin București, tânărul care îl conducea a exclamat la un moment dat, vesel: hait, a-ncasat-o, a-ndoit dunga!... Era pe calea Dorobanți. Cam pe la Perla. Mirat, întrebasem ce se întâmplase. Șoferul mi-a explicat că o mașină de dinaintea lui trecuse nereglementar peste linia neîntreruptă ce desparte drumul în două. Tipul, luat la ochi imediat de agentul de circulație avea să-l oprească și să-i dea
Bagatele by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9943_a_11268]
-
sală înțesată de tineri îl sorbea din ochi pe-un călugăr (sau preot) în vârstă, posesorul unei imense bărbi de tip slav, prelinsă abundent pe piept. Monahul, în transă, vorbea despre forța mistică a numerelor. Am ascultat câteva minute destul de mirat de ceea ce mi se părea a fi o improvizație despre lucruri care-ar fi sunat mai credibil în gura unui matematician, după care am plecat, iritându-i în mod vădit pe-o parte dintre ascultătorii aflați în extaz. La ieșire
Servește: Vadim. La preluare: Csurka by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15385_a_16710]
-
ori avansurile palatului... Dar nu era nici locul și nici momentul pentru asemenea explicații. Pe de altă parte cunoșteam perseverența bucovineamă a lui Flondor... Pocnesc din două degete spre Antohi: - Un scotch dublu pentru domnul baron - Și pentru Dstră? întreabă mirat Antohi. - Și pentru mine răspund după o clipă de ezitare... Nu poate să-mi facă decât bine. Am un whisky Mc. Callum de doisprezece ani. Cu pinten! Sticlele în adevăr nobile au la bază o protuberanță de sticlă. Este pintenul
Addenda la Troica amintirilor de Gh. Jurgea Negrilești by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12953_a_14278]
-
el. Chiar dacă doamnele nu-i dădeau crezare, zvonul că Fănică n-avea un rinichi s-a răspîndit în oraș, deși se știa că el, ca și șeful gării. fusese mobilizat pe loc din rațiuni strategice. Una dintre fetele din deal, mirată că era atît de bun la pat, în ciuda a ceea ce se spunea despre el, l-a întrebat, în timp ce era deasupra ei, cum de se descurca atît de bine cu un singur rinichi. Cîrciumarul s-a indispus brusc la auzul acestei
Vis în doi by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/6856_a_8181]
-
bine sentimentele, nu își laudă copiii atât cât aceștia ar merita. Îmi aduc aminte de o situație în care un copil nu se simțea prea apreciat de către mama sa; aceasta, în momentul în care a auzit problema a rămas foarte mirată: “Dar eu sunt foarte mulțumită și mândră de el!”. Nu știu cum, dar această mulțumire și mândrie nu ajungeau și până la cel mic. Copiii înțeleg multe dintre aspectele nerostite de către dumneavoastră; aceasta nu trebuie să vă oprească în a accentua ceea ce este
Mic ghid privind dezvoltarea inteligenței emoționale în relația părinte-copil () [Corola-journal/Journalistic/66846_a_68171]
-
mulțumesc să- mi aduc aminte de iubirea unui bărbat care a fost al meu - numai al meu! Niciodată atins de mâna alteia. Nimeni alta în afară de mine! Doar eu! (Gâfâie și iese în fața casei, pe trepte. Lumina soarelui o inundă. Pare mirată. Se pomenește plângând. Scotocește în poșetă după batistă.) FLORA: Niciodată atins de mâna alteia? SERAFINA (cu aprigă mândrie): De nici o femeie în afară de mine! FLORA: Știu eu pe cineva care ar putea să spună altfel. Și nu departe de-aici. Nu
Tennessee Williams - Trandafirul tatuat () [Corola-journal/Journalistic/5924_a_7249]
-
Planul Marshall, refuzat de „tătucul” Stalin. În fine, funcționarul dispare și Giovanna tot nu se lasă, umblă creanga de una singură prin URSS, tot arătând o poză a lui Antonio babelor și întrebând dacă nu-l cunosc, iar astea, deloc mirate că văd o străină, vorbind, vorba lui Eminescu, „în limba păsărească”, răspund, absolut firesc că nu, Doamne ferește. Pasămite, Antonio, soldat italian, nu avusese la îndemână, ca eroul nostru național, mioritic, o oiță bârsană și năzdrăvană, care să-i spuie sau
A ști sau a nu ști by Nicolae Prelipceanu () [Corola-journal/Journalistic/2772_a_4097]
-
că s-ar fi putut să fie o problemă de vedere. Dar eu mă trag din această femeie, care văzuse un înger... Alexandru Macedon... ski - Întorcându-ne în anii ’50, cum priveați, totuși, lumea din jur? - Trăiam într-o inconștiență mirată. Mă miram că așa ceva era posibil. La un moment dat, prin 1957-58, era la editură o evreică basarabeancă; traducea de zor o istorie universală și îi tot dădea cu Alexandru Macedonski. Eu văd și îi atrag atenția că Macedonski e
“Dinu Păturică este un prototip al activistului” by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13745_a_15070]
-
mașină în fața casei noastre, a început să funcționeze un sistem de zvonuri, mai întâi numai foarte perfide, apoi monstruoase. De exemplu, noi locuim lângă Radio. Și am întâlnit pe cineva de la Radio, care, când m-a văzut, m-a întrebat mirat: „Ce faci aici?” „Cum ce fac aici?, am spus, aici locuiesc.” „Știu, dar mi-a spus cutare - și mi-a spus numele unui alt redactor de la Radio - că te-a întâlnit pe aeroportul din Lisabona, ieri!” Vreau să vă spun
De la cenzura ca formă de libertate la libertatea ca formă de cenzură1 by Ana Blandiana () [Corola-journal/Journalistic/4986_a_6311]
-
la care mă refer, și președinte al Societății Scriitorilor Englezi. L-am cunoscut pe la mijlocul anilor ‘80 într-o vizită pe care o făcea în România. Și el mi-a spus: „Dacă ați ști cât vă invidiez!” „De ce?”, am întrebat eu mirată. „Pentru condiția de poet, pe care o aveți în România.” I-am spus: „Vă bateți joc de mine? Veniți dintr-o țară liberă, puteți scrie orice...”. (Eu chiar nu aveam dreptul să public, atunci când vorbeam.) Și el mi-a răspuns
De la cenzura ca formă de libertate la libertatea ca formă de cenzură1 by Ana Blandiana () [Corola-journal/Journalistic/4986_a_6311]