1,935 matches
-
flaques d’eau J’aimerais éduquer mă lumière Qu’elle se dirige comme toujours vers moi Comme lorsque je me sentirais embrassé par leș arômes Mais elle descend lentement et dans un corps de chimère Și laidement se plonge en moi qu’elle Me prend pour l’ obscurité et elle m’écrase. Alors îl m’est și difficile à lutter conte la lumière Que, je pouvais voir mon visage en réalité Je ne reconnetraîs que la cendre d’une souche. Et
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92962]
-
mon amour accompli sur la croix Prie-moi”ego” que je te restitue à toimême Prie-moi”ego” que je me révèle à țoi. Demande-moi “ego” de la compasion et sauve-toi par toi-même Détache de țes branches leș fruits pouris Et reviens chez moi pur comme, une fois je ț’avais connu.
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92962]
-
îi țin la distanță, beți pe stradă, cu risipă de energie la mers, în semicercuri, râzând, ne ținem sudați, mergând tare peste continente, asta mai trebuia, să te bați cu portarul... trebuie să plec, spun cu vocea de cârpe îngrămădite muiate din alcool în tutun și invers, pierd Săgeata, nu schițează nimic, nici zâmbet, se face că doarme, poate chiar doarme... și ușa cu multe fotografii lipite adolescentin de Iulia, ce dracu’ caut eu aici, un întreg arbore genealogic al relației
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
duc să iau pizza, stai așa! Uite ce drăguță ești, sexy cu blugii ăștia, ia întoarce-te! el pe burtă în pat și ochii lui râdeau spre verde cât toată camera, dacă mai spui așa, nu mai plec, m-am muiat eu în genunchi lângă pat, de ce îți place ție de mine? Nu pot să spun de ce, mă simt atrasă, ca un fluture care nu se poate abține, e o chestie de chimie, a zis el. Te încui ca să nu pleci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
în care cad, în cap memoria fuge ca pământul de sub picioare, se sparge în fuioare, nori albi subțiri, de ce să te agăți cu degetele? Oh, Doamne, Tatăl nostru care ești în ceruri... lasă-mă, nu mă atinge, genunchii tremură, încheieturile se moaie, cuvintele le citesc ca să le pot recunoaște iar, nu mai știu nimic... știu să citesc! Știu să citesc! Cad în plexul solar dinspre trup cu mâini până la cot, dinspre pulpe cu picioare până la rotulă, merg pe fractura deschisă și respir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
fusese un mare crai. Cucerise inima unei boieroaice, Eglantina, femeie frumoasă, extrem de elegantă, căreia, din acest motiv, i se mai spunea și Elegantina. Preotul de la capela Văcăreștilor rupse o bucată de pâine și, după rugăciunea de sfințire a bucatelor, o muie în mâncarea așezată dinaintea lui. Moment bine primit. Invitații își făcură cruce, se așezară în jurul mesei mari și uitară cu totul de Marioritza. Dar Nicolae nu o putea uita atât de ușor. Și, între două răcituri, se aplecă spre ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
toți în picioare, strigându-și înfricoșați salutul milităresc. Generalul smulse o hârtie dintr-un teanc mare și o puse pe cel mai apropiat birou, sub ochii bulbucați de groază ai pisețului. ― Stai jos și scrie! ― Scriu, Înălțimea Voastră! Slujbașul își muie pana în cerneală cu o mână atât de tremurătoare, încât semănă mai multe pete pe birou de la călimară la hârtie, sub ochii încruntați ai generalului. Sosi nacealnicul filiform, urmat de stolnacealnici, și toți priveau spre glavnoie komandir îndoiți, în poziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
frică eram să mă înec. Atunci, namila îmi băgă palma sub bărbie și făcând-o cornet îmi strigă: - Scuipă! În clasă se făcu o liniște de moarte, când au început să se scurgă în cupa labei lui, vreo zece acadele muiate în scuipat. Dascălul, liniștit, se îndreptă cu ele spre catedră, le răsturnă grămadă lângă călimara cu trei capace și tocul de tinichea, cu care însemna absențele și începu să le mănânce în răstimpuri. La sunetul strident al clopoțelului, am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
simplu, că Hilda mă așteaptă alături. - Pentru ce? întrebai eu, bineînțeles numai de formă, căci atitudinea lui îmi dădu să înțeleg că mi-o cedează de bunăvoie. - Poate că Hilda nu-ți place? făcu el amestecând pe paletă, cu pensula muiată în ulei, o culoare cafenie, în care adăugase din tuburi pântecoase trei viermi încolăciți, negru, roz și galben. Nu, pe Hilda n-am dorit-o. Spectacolul din seara trecută nu-mi trezise dorința s-o am, ci dimpotrivă, mă simțeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
plămânilor, construind o gamă surdă de țimbal cu coarde și ciocănașe de lemn. Tăcurăm o secundă. - Uite Amidé, ține să-ți cumperi mărgele, spusei prietenos, scoțând din buzunar un pumn de monede. Ea întinse o mână de pământ, mică și muiată în apa găleții. O brățară de argint, încolăcită ca un șarpe subțire, îi strângea antebrațul deasupra încheieturii palmei, în care număram banii cu pauze dinadins prelungite. Îi luase, fără să clipească și fără nici un gest de mulțumire. - Ramses, vezi-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
dictat: Dumnezeu deșartă parcă, noaptea, tancuri mari, - Larmă-n țărmul cu prundiș răsună, Luna e un cap tăiat din mătrăgună, Norii sunt cărunte zdrențe de șalvari. Ziua, pe talazuri clătinate de tumult, Nor e Dumnezeu cu mâna-ntinsă. El își moaie barba albă-n sticla ninsă Și se-apleacă-n mine, vesel peste pult. Dincolo de zvârcolirea apelor năpârci, Pleacă-n larg un braț de piatră arsă. Pe argint suflat cu aur se revarsă Pene roșii, flamuri verzi și fulgi de cocostârci. Flăcările galbene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Trebuie să recunosc, însă, marele ei talent de a mistifica adevărul, căci de fapt am ologit-o numai o singură dată, cu o bătaie pe care cred că n-o s-o uite până la adânci bătrâneți. Nu atât pentru preacurvie îi muiasem coastele, cât mai mult pentru minciuna odioasă, în care m-am bălăcit din pricina ei. Incidentul pe care îl regret rezultase din vina mea, căci interpretasem fals realitatea. Credeam pe atunci că iarba e iarbă și că femeia de lângă mine trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
zise Nicholson, Înainte ca Logan să reușească să apese butoanele de Înregistrare. — Criginches e suficient de sigur pentru tine? Întrebă Logan. Numai până te duci la Peterhead, desigur. — Nu! Ca-n filme: custodie protectivă! Undeva În siguranță. Își frecă fața muiată de sudoare. — M-omoară dacă află c-am vorbit! Buza de sus Îi tremura și, pentru o clipă, Logan crezu că va izbucni iar În lacrimi. Insch Își scoase pachetul de forme de jeleu și-și vârî două În gură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
lui Ahaz, tu și fiul tău Șear-Iașub, la capătul canalului de apă al iazului de pe drumul care duce la ogorul nălbitorului, 4. și spune-i: Ia seama și fii liniștit; nu te teme de nimic, și să nu ți se moaie inima, din pricina acestor două cozi de tăciuni care fumegă: din pricina mîniei lui Rețin și a Siriei, și din pricina fiului lui Remalia! 5. Nu te teme că Siria gîndește rău împotriva ta, și că Efraim și fiul lui Remalia zic: 6
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
de istorie, cu rezultate catastrofale, fiindcă băieții din clasa aceea erau de vârsta lui și aveau să-și strige unii altora propoziții cu subînțeles toată săptămâna care a urmat: — Oo... eu cred, nu-i așa, că rrevoluția omericană a fost moi oles o afacere a clasei mujlocii... sau — Washington descindea dintr-o familie cu sunge ales... ooo, foarte bun, cred eu. Amory a Încercat ingeniozitate să-și răscumpere greșeala, făcând intenționat gafe. Cu doi ani Înainte Începuse compoziția unei Istorii a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Îți recunosc glasul. - Cum urc acolo? a strigat el de la poalele căpiței, unde ajunsese murat până la piele. Un cap s-a ițit de după margine, dar bezna era atât de groasă, că Amory n-a deslușit decât un smoc de păr muiat de ploaie și doi ochi strălucitori, ca de pisică. - Dă-te Înapoi, ia-ți elan și sări, l-a povățuit vocea, iar eu te prind de mână... Nu, nu de acolo! Din partea cealaltă! El a urmat indicațiile Întocmai și, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
o fiică pe care o adora. Lindenaur l-a întâlnit pe Hartshorn prin intermediul unei agenții pentru poponari, apoi l-a amenințat că-l toarnă fiicei sale. Hartshorn ne-a sunat, l-am arestat pe Lindenaur, pe urmă Hartshorn s-a muiat și și-a retras plângerea. — Sergent, era Hartshorn un tip înalt și cărunt? Skakel râse. — Nu. Gras și chel ca o morsă. Cum merge cazul? Ceva indicii? — Lindenaur e la municipalitate și nu prea sunt cine știe ce indicii - încă. Ce părere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
la Iași în 1785, cuprinzând „doftoriile cele cu lesnire și fără de cheltuială ce se găsesc pe la casele celor săraci, ca să le folosească la vremea boalelor lor”, se recomandă : „[Pentru ca] să doarmă omul : să iei flori roșii de mac și să moi în apă sau vin ; și să bea” (152, p. 226). Pentru folosirea macului ca somnifer în farmacopeea populară, nu voi cita un informator popular, ci un scriitor, Mircea Mihăieș, care vorbește despre „consumul excesiv de mac” în zona rurală a Aradului
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
înșală cu un alt bărbat (277, p. 82). De altfel, încă din Antichitate - ne sigură poetul Ovidiu -, fetele se spălau pe față cu zeamă de flori de mac pentru a-și spori atractivitatea erotică : Pe o femeie-am văzut cum muia-n apă rece maci proaspeți, Cum după-aceea-i zdrobea și se freca pe obraz (Medicamina faciei femineae) (274, p. 294). Se știe că, în octombrie 1848, Maria Rosetti a urmărit pe mal, în susul Dunării, între Giurgiu și Orșova, ghimia în care
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
mâna pe acest om înainte de a ne gândi măcar la un al treilea mandat. Nici un răspuns. Patru ore, gândea Jefferson Dayles, patru ore mai erau până ce avea să-și cunoască soarta. CAPITOLUL 10 La fermă, înghețul nopții din deșert se muiase într-un răsărit rece care dezmorțea încet întinderea cenușie. Cei de acolo se treziseră devreme. Își luară micul dejun aproape în tăcere, nu ridicară nici o obiecție la declarația lui Craig privind prizoniera și, în cele din urmă, se împrăștiară. Unii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
la Acapulco le tăiase tot avântul, iar eu simțeam cum se răspândea nemulțumirea printre ei. Cu toate acestea, solii au refăcut convoiul poruncindu-le supușilor să țină sulițele și steagurile. Am intrat pe poarta orașului. În piața din fața porții, acum muiată de ploaie, negustorii și târgoveții făceau zarvă mare. Uluiți de alaiul japonezilor pe care-i vedeau pentru prima oară în viață, mulți au uitat de negoț sau de cumpărături și s-au luat după noi. Ne-am întâlnit cu frații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
a o cuceri tocmai pentru că este așa cum este. Vreau să mă lupt cu Japonia, tocmai pentru că nu este o țară lesne de cucerit.” Ușa din încăperea de așteptare se deschise cu un scârțâit. În prag stătea vărul său, Don Luis, muiat de ploaie și ținând în mână o pălărie cu boruri largi. Plimbându-și degetele pe marginea pălăriei, se uită cu milă la vărul său și îi spuse: — Episcopii tocmai s-au retras. — Oare am sorți de izbândă? Velasco își dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
în urechi. „Zeu al câmpurilor, bine ai venit! Așează-te În zori de zi bine ai venit! Ca să vii mai repede N-am schimbat pasul cântecului.” Râsul însoțitorilor se încetă dintr-o dată. Velasco stătea în prag chircit ca un cerșetor muiat de ploaie. Privirile japonezilor erau ațintite asupra lui. — Senior Velasco! se ridică Nishi bucuros de pe scaun. Te așteptam cu toții să vii cu vești bune. Îl rugă să se așeze pe scaunul pe care stătuse el. Ca de obicei, Velasco zâmbea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
de momente îi prindea bine chipul acela pe care nu se citeau nici bucuria, nici tristețea. Când toți ceilalți adormiră lângă vatră, samuraiul deschise cutia de scrisori pe care o adusese înapoi din călătorie. Cutia aceea fusese de câteva ori muiată de apa mării și arsă de soarele dogoritor din Nueva España. Urmând porunca seniorului Ishida, trebuia să ardă tot ce purta mirosul credinței creștine. În cutia de scrisori se găseau foi pe care preoții și călugării din mănăstirile pe unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
dea niște leacuri, dar temnicerul ne-a adus doar un vas de pământ cu rădăcini de copac fierte fără măcar să încerce să cheme un doctor. Neavând încotro, eu și Luis Sasada i-am pus părintelui Vasquez pe frunte un ștergar muiat în nămol ca să-i mai domolim fierbințeala. Dacă ziua osândei noastre va mai întârzia, pesemne că mai devreme sau mai târziu, vom cădea bolnavi și noi. Cu toate că mă străduiesc să-mi primesc soarta, uneori frica de moarte îmi împunge sufletul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]