2,334 matches
-
pe mânerul săbiei. Audbert, care îl știa cât e de impulsiv, nu-l scăpa din ochi, temându-se să nu facă vreun gest neașteptat și violent, cu consecințe imprevizibile. Ceilalți își strângeau degetele pe amulete și se uitau în jur neliniștiți, cercetând lada descoperită, micul spălător cu o găleată de metal lângă el, vreascurile uscate, sacii cu cereale și așternutul - nimic altceva decât o împletitură din trestie, cu o piele de berbec veche și zdrențuită întinsă peste ea; în sfârșit, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Cei doi soldați din avangardă continuară să înainteze o bucată de drum; la un moment dat, bănuitori, probabil din cauza liniștii ciudate ce se simțea pretutindeni, își încetiniră mai întâi caii, apoi se opriră cu totul. în vreme ce unul dintre ei scormonea neliniștit cu privirea printre copaci, celălalt se întoarse și făcu semn cu mâinile către cei ce se apropiau, căutând, parcă, să-i facă să se oprească. — Prea târziu, strecură Odolgan printre dinți. De-acum, sunt ai noștri. 10 Trăgând adânc în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
expresie de spaimă în frumoșii ei ochi albaștri, o ținea de mijloc, mai mult ca să o rețină, de fapt, decât ca să o protejeze ori să o consoleze. Tânăra se smulse din brațele ei și, făcând un pas înainte, îl întrebă neliniștită pe marcoman: — Cum s-a întâmplat atacul? Știi să spui cum de am reușit să fug? Ce culoare avea calul tatălui meu? — Erau cam douăzeci, între care mulți arcași. Mulți arcași, da... Tu erai într-un car, vizitiul a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
-și sabia în mâna dreaptă, se apropie puțin de ea, la pas, și ridică mâna stângă în semn de pace. — Așteaptă! îi strigă. Vreau să-ți vorbesc. Frediana, care pornise deja să dea pinteni calului, îl trase îndărăt, privind însă neliniștită spre locul bătăliei. Balamber înaintă și mai mult spre ea. — M-ai recunoscut? o întrebă. Citi pe fața ei o grimasă de dispreț. Bineînțeles, blestematule! Shudian-gun! Dacă vrei să vorbești, adăugă, întinzând înainte sabia, oprește-te unde te afli. Balamber
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
incapacitatea Flaviei de a susține mai departe, pe termen lung, propriul rol, cel de martor neputincios al efuziunilor pe care Cilonus și Hippolita și le împărtășeau, practic, sub ochii săi. Preocupată de prelungirea absenței sale și intuindu-i cauzele, domina, neliniștită din pricina ei, ar fi vrut să meargă să o caute, și chiar era pe punctul de a o face, când Cilonus atinse, în discuția cu Claudianus, delicatul subiect al jefuirii cetății Divodorum. întrucât în austera cetate locuiau părinții Livillei, Hippolita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
minimum de disciplină. Ceva-ceva am reușit până la urmă și, poate, dacă aș fi avut mai mult timp ca să-i organizez și să mă îngrijesc de instruirea lor, aș fi putut scoate din ei niște soldați adevărați. Oricum, nu asta mă neliniștește. Oftă, aruncând în jur o privire plină de nerăbdare. Vezi tu, Sebastianus, eu sunt ultimul dintr-o familie ilustră și, dă-mi voie s-o spun, cu merite mari în istoria Imperiului. Locul meu ar trebui să fie mâine în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
cel mai important era să ajungă pe culmea acelui cocoașe înaintea hunilor. Imediat, folosindu-se de cei care sunau din corn, ordonă unității sale să se desfășoare în linie de atac și să treacă de la trap la galop, căci îl neliniștea faptul că nu putea vedea ce se întâmpla pe celălalt versant al colinei. Cercetașii pe care-i trimise în avangardă și care se distingeau limpede pe coasta acoperită de iarbă nu ajunseseră încă pe culme și, deci, nu puteau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de pe toată întinderea acea stearpă și dezolată. Rămase să observe de acolo mersul bătăliei, schimbând când și când câte un cuvânt cu cei din jurul său. în vreme ce în fața sa se dădea bătălia, Balamber revenea mereu cu câte o privire fugară și neliniștită la ace grup de cavaleri. De unde se găsea nu-l putea zări însă decât uneori pe rege, înconjurat de toți acei demnitari. între ei îl recunoscu pe tânărul Ernak, fiul său cel mai iubit. Ceilalți doi erau deja angajați în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
acceptă cu plăcere oferta. Trase, așadar, un gât lung, în vreme ce ea îl mângâia cu o privire îndrăgostită. Cu nevinovăția celor șaptesprezece ani ai săi, îl întrebă când avea să se încheie bătălia. Nu se temea pentru sine, dar era foarte neliniștită pentru el. Când îl văzu că-și ia burduful de la gură, se apropie de el până aproape să-l atingă, căutând parcă, încă o dată, îmbrățișarea sa afectuoasă, ceea ce făcuse adesea din ziua când îl văzuse învingându-l pe Milone, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de panica soldaților, trebuia deci să-i împingă imediat înainte la contraatac. Descălecă și, luându-și de la oblânc scutul rotund, lăsă liber calul, care în acel tip de înfruntare s-ar fi dovedit inutil, apoi, trăgând sabia din teacă, privi neliniștit spre Ambarrus; nu fu însă nevoie să-l îndemne în vreun fel: învârtind daga în aer, bagaudul, care, ca și el, renunțase la cal, strigă ceva către ei săi și se aruncă înainte, trăgând după sine mai mult de două mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
loc, își deschise drum prin mijlocul războinicilor, lovindu-i fără să mai stea pe gânduri atunci când nu se dădeau la o parte. Apropiindu-se de scutierul său sub un torent de săgeți și javeline, putu chiar să arunce o privire neliniștită către coastă, unde mingan-ul lui Atila continua să înainteze lent printr-o puzderie de dușmani. Era cumplit: păreau la un pas de a străpunge liniile dușmane, dar această străpungere, în loc să le aducă victoria, ar fi dus la înfrângerea cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
și se îngrijeau mai degrabă de ei înșiși și de vreunui loc mai liniștit pentru răniții fără număr, care, duși pe brațe, erau încredințați spre îngrijire femeilor ce urmaseră armata. Multe din ele se învârteau pe lângă supraviețuitorii bătăliei cerând vești neliniștite despre bărbații lor și nu puține erau cele care, primind vestea de care se temeau cel mai tare, își strigau disperarea ori se îndepărtau mecanic, cu ochii scăldați în lacrimi, fără să ia în seamă îmbrânceala mulțimii în continuă mișcare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
îmi lepădă câteva cuvinte din care am înțeles că lipsește două zile și că are să spună și celor de acasă să nu aibă grijă, dă bici calului, cotește la stânga și se tot duce pe drumul Hușului. Eu mirat și destul de neliniștit de rămânerea de unul singur, ascult uruitul căruței până se pierde în depărtare, pe urmă-l văd și pe cotei zbuciumându-se în curmeiul care-l lega de un lemn al colibei. Cu toate mângâierile mele, cu tot dărăpul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
al cărui nume l-am uitat. Ca temă, am avut un nud întreg culcat, formatul pânzei 80 x 60 cm, durata cinci ore, așa ni s-a comunicat la ora 8 dimineața când am început lucrul. Vestea aceasta m-a neliniștit, însă mi-am revenit repede și până la amiază am făcut o lucrare aproape terminată, atât cât se poate termina în cinci ore. Cei șapte, opt elevi din anul 8, oameni în vârstă, erau foarte mirați de iuțeala mea de lucru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
aibă alt curs și alt înțeles. Griji mai multe, alte bucurii. Bucuriile, pe lângă griji, au fost și ele umbrite de tristeți, ca de obicei în toată viața mea. Nu ajunsesem încă în Italia și starea sănătății soției începu să mă neliniștească. Din fata voinică și sănătoasă care fusese devenise acum de nerecunoscut. Stare ce a durat până ce a născut singurul copil ce-l avem noi. Această stare rea a soției a impus vieții noastre în Italia un anumit regim de viață. Totuși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
un sistem care să dispună de mai multe fonduri destinate unor astfel de victime. Ceea ce, din păcate nu se întâmplă... Pe cei care suferă în tăcere, îi rog să bată la ușa mea, fără ezitare. Măcar încercați! Indiferent ce vă neliniștește, vă rog să poftiți. Chiar dacă nu sunteți grav afectat. În legătură cu orice durere, ar fi bine să vă sfătuiți măcar o dată cu un specialist. — Care sunt simptomele care ar trebui să alarmeze? Primul indiciu: frica. Rememorați momentul atacului? Aveți insomnii, coșmaruri? Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
veniți aici.» Am întrebat: «Îi este pusă viața în pericol?» Mi-au răspuns în termeni medicali. Pe moment nu am înțeles, dar, apoi mi-au explicat în cuvinte mai simple. Era în stare critică. În drum spre spital eram din ce în ce mai neliniștit. Spitalul era plin de victime. În holul mare de la intrare era o droaie de pacienți. Toți aveau perfuzii și li se făceau analize. S-a întâmplat ceva foarte grav», mi-am dat seama imediat. Nu cunoșteam exact toate detaliile. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
am putut să mă concentrez decât două-trei minute. De la stația Ebisu până la Hiro-o. Aici am observat un bărbat îmbrăcat cu o haină de piele, care stătea jos în stânga mea. În tot acest timp fusesem concentrat asupra cititului, dar ceva mă neliniștea. De multe ori pielea are un miros ciudat, nu? Mirosea a dezinfectant, a crezol sau a acetonă. «Tipul ăsta pute», mi-am zis și am încercat să-i văd fața. S-a uitat la mine cu o privire de genul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
nici dacă mă încordam din toate puterile, nu reușeam. Eram șocat. Cam a doua zi simptomele au început să se înrăutățească treptat. La început nu avusesem mare lucru, totuși... Mă gândeam că nu o să-mi mai revin și eram extrem de neliniștit. Începând cu a treia zi situația s-a mai ameliorat. Se pare că după atac obosesc repede. Înainte nu dormeam în metrou, însă în ultima vreme adorm în timp ce citesc, lucruri de genul ăsta. Nu știu dacă e din cauza sarinului sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
știu dacă e din cauza sarinului sau nu. Cu câțiva ani în urmă am făcut o operație de scoatere a fierii și sunt îngrijorat pentru că am auzit că sarinul atacă ficatul. Acum o mai fi cum o mai fi, dar sunt neliniștit în privința viitorului. Modul de a judeca al sectei Aum în raport cu al nostru, al majorității oamenilor, este radical diferit. Noi considerăm că au făcut un lucru greșit. Însă, din punctul lor de vedere, noi suntem cei care greșim, în plus, ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
spun superiorii lui. Din punct de vedere psihologic era o mare ușurare. Totuși, așa cum îmi spuseseră și ai mei, eram trecut de treizeci de ani și renunțam la valorile acestei lumi, de aceea nu pot să spun că nu eram neliniștit. Dacă nu mergea bine, ce aveam să mă fac? Am privit lucrurile din perspectivă inversă și, pentru că nu era cale de întoarcere, dorința de a mă antrena până la epuizare devenea mai pregnantă. Nu-mi permiteam să mă răsfăț. Am ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
cu legea împotriva activităților anti-subversive. Dacă era adoptată toți colegii mei aveau să fie împrăștiați, eu nu m-aș mai fi putut concentra asupra antrenamentelor și ar fi fost sfârșitul eforurilor depuse până atunci. Trebuia să fac un plan. Mă nelinișteau toate astea. - Practic, dacă se aproba legea respectivă, nu mai puteați duce o viață de renegat și trebuia să câștigați bani pentru a trăi. În acest fel nu mai puteați continua antrenamentele. Acela a fost primul șoc. Nici la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Promt Global Strike (o nouă clasă de proiectile supersonice dirijate, care ar putea ajunge la țintă cu viteza de circa 5,8 mii km la oră). Interesul președintelui american pentru programul armei nenucleare, Promt Global Strike (lovitură globală rapidă), a neliniștit China și Rusia. Serghei Lavrov, a avertizat că va fi greu de acceptat situația în care arma nucleară va dispărea, iar în mâinile unor membri ai comunității internaționale va apărea o armă deloc mai puțin destabilizatoare, iar adjunctul secretarului Consiliului
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
să se aleagă de noi? -Om vedea. p.127 Această nouă existență începu de a doua zi. M-am trezit târziu, după ce am dormit scandalos de mult. M-am marinat nițel în pat întrebându-mă, pentru plăcerea de a mă neliniști, dacă Sigrid se ținuse de cuvânt. Am făcut un duș, m-am înfășurat în halat și am coborât. În bucătărie, Sigrid îmi întinse o cană de cafea. -Ești aici, spusei cu o plăcere așa de evidentă încât ea păru fericită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
nu ai vrea să fac. -Cunosc genul acesta de avansuri. Trebuia neapărat să rămân cu ea în noaptea asta. Nu cunoșteam intențiile asediatorilor noștri, știam doar că voiam s-o protejez pe Sigrid mereu. De altfel, nu voiam s-o neliniștesc avertizând-o despre pericol. Exista vreo altă metodă pentru a rămâne aproape de ea decât galanteria? Am privit-o în ochi. -Sigrid, vreau să dorm cu dumneata. Promit să nu abuzez de situație. -De ce ți-aș acorda o asemenea permisiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]