2,519 matches
-
în mod periodic un guvern cleptocratic. Însă America Latină demonstrează că înlocuirea unui grup de politicieni cu un altul nu rezolvă problemele unei democrații frînte (cf. O'Donnell, 1994). Profilul noilor democrații din Europa Centrală și de Est este fără îndoială oblic (vezi tab. 10.1). Toate cele nouă țări BND au organizat alegeri libere și democratice, deși în Belarus președintele ales prin vot popular a organizat de atunci alegeri care nu corespund acestui standard. S-a creat un minim de responsabilitate
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
care s-au răspândit peste tot în lumea veche. Probabil că din această perioadă datează obiectele nonutilitare, asupra cărora s-a constatat intervenția omului: o lamă de os, de vârstă acheuleană, de la Pech-de-l’Aze, Franța, decorată cu șiruri de striuri oblice, dispuse în zig-zag; o plachetă de la Quneitra, Israel, de aceeași vârstă, avea incizii curbe (G. Davidescu, V. Chirica, M. Cucolea, 2005). - Între 500.000 și 200.000 de ani se include faza clasică a Paleoliticului inferior, care ocupă întregul teritoriu
Prelegeri academice by VASILE CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92370]
-
cu măsuri coerente de protecție a vânatului, de unde se evidențiază permanența caracterului social al comunităților umane. La Bilzingsleben, Germania, o tibie de elefent a fost decorată cu serii de 3 incizii dispuse organizat, în “stea” (verticale, pe friză orizontală, și oblice, la extremități), datată spre 300.000 ani (J. K. Kozlowski, 1992, fig. 18, p. 33). Să mai amintim că în Spania, la Cima de los Huesos, Atapuerca, un mormânt colectiv a fost amenajat într-o groapă naturală, dar ca ofrandă
Prelegeri academice by VASILE CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92370]
-
necesare pentru executarea sarcinilor, poate avea loc între departamente, grupuri de activitate etc. și utilizează canale de transmitere prevăzute în organigrama organizației. În funcție de direcția de vehiculare a informației în interiorul organizației, putem avea comunicare pe verticală, comunicare pe orizontală și comunicare oblică. 1. Comunicarea pe verticală - permite transmiterea informației între șefi și subalterni și poate avea sens ascendent sau descendent. Comunicarea descendentă pornește de la nivelul superior spre baza ierarhiei. Transmite informații legate de funcționarea organizației, prezintă un grad mare de rigurozitate și
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
anumit tip de activitate - duce laconcentrarea asupra sarcinilor proprii și la diminuarea importanței acordate celor din jur; • dispariția motivației - apare ca o consecință în situațiile în careprocesul de comunicare în cadrul organizației nu este încurajat și stimulat. 3. Comunicarea pe diagonală (oblică) - apare între persoane sau compartimente situate pe niveluri ierarhice diferite, fără să existe între ele relații de autoritate de tip ierarhic 1 (subordonare directă), și este specifică mai ales structurilor matriceale. Comunicarea oblică reprezintă modalitatea de comunicare cel mai puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
încurajat și stimulat. 3. Comunicarea pe diagonală (oblică) - apare între persoane sau compartimente situate pe niveluri ierarhice diferite, fără să existe între ele relații de autoritate de tip ierarhic 1 (subordonare directă), și este specifică mai ales structurilor matriceale. Comunicarea oblică reprezintă modalitatea de comunicare cel mai puțin folosită, din cauză că traversează liniile ierarhice tradiționale de autoritate. Angajații situați pe poziții ierarhice inegale în diferite departamente pot simți totuși nevoia de a comunica direct între ei- mai ales atunci când acest lucru permite
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
central al axului, compacta). Cum deja s-a precizat, pe circumferința feței inferioare lipsește un mic sector fracturat recent (fig. 1/1). Pe cele două fețe și pe margini, se pot observa ușor urmele operației de fasonare prin raclaj axial, oblic și circular; marginile rotunjite au fost fasonate minuțios prin raclaj și, poate, prin abraziune transversală și oblică (fig. 2). 5. Materie primă Piesa a fost confecționată dintr-o placă subțire de corn de cerb (compacta), extrasă probabil din sectorul bazilar
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Corneliu Beldiman, Diana-Maria Sztancs, Dan Lucian Buzea () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_650]
-
fracturat recent (fig. 1/1). Pe cele două fețe și pe margini, se pot observa ușor urmele operației de fasonare prin raclaj axial, oblic și circular; marginile rotunjite au fost fasonate minuțios prin raclaj și, poate, prin abraziune transversală și oblică (fig. 2). 5. Materie primă Piesa a fost confecționată dintr-o placă subțire de corn de cerb (compacta), extrasă probabil din sectorul bazilar sau central al axului (fig. 1/2). Cu ajutorul lupei binoculare se pot observa pe fața inferioară urmele
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Corneliu Beldiman, Diana-Maria Sztancs, Dan Lucian Buzea () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_650]
-
în plină cupolă au fost clasificate de Moreaux în trei tipuri:rahidian (în peste 50% din cazuri);central (în 15% din cazuri);costal, antero-lateral (12,5% din cazuri) (Moreaux citat de 56, 69). În funcție de direcția lor, rupturile se împart în: oblice către anterior și la stânga; oblice către posterior și la stânga; anteroposterioare; transversale. Rupturile cupolelor sunt cele mai frecvente și se întâlnesc cu o preponderență covârșitoare la nivelul cupolei stângi. Astfel raportul între herniile stângi și cele drepte variază de la 8 / 1
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
clasificate de Moreaux în trei tipuri:rahidian (în peste 50% din cazuri);central (în 15% din cazuri);costal, antero-lateral (12,5% din cazuri) (Moreaux citat de 56, 69). În funcție de direcția lor, rupturile se împart în: oblice către anterior și la stânga; oblice către posterior și la stânga; anteroposterioare; transversale. Rupturile cupolelor sunt cele mai frecvente și se întâlnesc cu o preponderență covârșitoare la nivelul cupolei stângi. Astfel raportul între herniile stângi și cele drepte variază de la 8 / 1 în statistica lui Moreaux până la
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
drepte variază de la 8 / 1 în statistica lui Moreaux până la 19 / 1 în cea a lui Z. Popovici [1, 2, 52, 69]. Cel mai obișnuit tip de ruptură a diafragmului este ruptura radiară cu punct de plecare rahidian și orientată oblic anterior și la stânga, în afara pericardului, și terminându-se la 5-10 cm de rebordul costal (Moreaux citat de [69]). Apoi, în ordinea frecvenței depistării lor, pe locurile următoare se situează rupturile oblice înapoi și la stânga (10,6% din cazuri după Moreaux
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
ruptura radiară cu punct de plecare rahidian și orientată oblic anterior și la stânga, în afara pericardului, și terminându-se la 5-10 cm de rebordul costal (Moreaux citat de [69]). Apoi, în ordinea frecvenței depistării lor, pe locurile următoare se situează rupturile oblice înapoi și la stânga (10,6% din cazuri după Moreaux [65]) și cele transversale (6,3% după Moreaux [65]). Foarte rar ruptura diafragmului afectează hiatusul esofagian (Moreaux prezintă 4 cazuri; Bernatz descrie 11 cazuri; Z. Popovici identifică 3 astfel de cazuri
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
cazuri după Moreaux [65]) și cele transversale (6,3% după Moreaux [65]). Foarte rar ruptura diafragmului afectează hiatusul esofagian (Moreaux prezintă 4 cazuri; Bernatz descrie 11 cazuri; Z. Popovici identifică 3 astfel de cazuri; 6,7% în statistica proprie). Rupturile oblice pot interesa nervul frenic, conducând la paralizii ale porțiunilor cupolei rămase fără inervație, cu afectarea motilității diafragmului și apariția mișcărilor paradoxale. S-a constatat că rupturile transversale și cele paracardiace, precum și dezinserția freno-costală protejează cel mai mult funcția musculară, prin
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
diafragmului (aceasta corespunde frenotomiei clasice) (Gibelli citat de [69]). Rupturile în plină cupolă dreaptă sunt întâlnite cel mai ades pornind de la dreapta venei cave inferioare către linia axilară anterioară. De asemenea, și pe partea dreaptă se regăsesc rupturile transversale sau oblice înapoi și în afară [65, 95]. Rupturile cu direcție antero-laterală se orientează fie net anterior, fie transversal către pericard. Rupturile centrale ale cupolei sunt rar observate pe partea dreaptă. Rupturile centrale, pur tendinoase, sunt întâlnite cu o frecvență redusă (4
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
fibrelor musculare, în timp ce rupturile vechi posedă margini indurate, retractate și scleroase, cu aderențe la structurile vecine. 1. Rupturile celor două cupole diafragmatice nu se află dispuse în continuitate - punctul de plecare este situat la nivelul coloanei vertebrale, se orientează radiar, oblic înainte și în afară, ruptura din partea stângă având dimensiuni mai mari. 2. Rupturile în continuitate ale celor două cupole, putând oferi următoarele variante anatomo-patologice: dezinserția anterioară a celor două hemidia-fragme, însoțită uneori de o ruptură radiară a cupolei stângi; ruptura
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
zonelor. 112. Prezentați punctuația folosită în ISBD R: După cum se observă din schema elementelor și a punctuației în descrierea individuală a fiecărui volum: . (punct spațiu linie spațiu) separă zonele între ele, cu excepția zonei notelor și a ISBN-ului / (spațiu bară oblică spațiu) precede noțiunea de responsabilitate = (spațiu egal spațiu) precede titlul paralel (lucrare sau serie) : (spațiu două puncte spațiu) precede o explicativă(informații la titlu) sau menționarea ilustrațiilor sau prețul (element facultativ ); (spațiu punct și virgulă) precede responsabilități intelectuale (traducător, prefațator
Biblioteconomie în întrebări şi răspunsuri by Marinescu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/450_a_1367]
-
iar, dintre acestea, un număr și mai mic este acceptat de norma literară. - Crește ponderea clasei substantivelor invariabile și, în mod special, a celor total invariabile (lipsite complet de flexiune enclitică), cu urmări sintactice semnificative, mai ales în privința marcării cazurilor oblice. - Continuă procesul de limitare a alternanțelor vocalice și, implicit, de pierdere a caracterului regulat al acestora. Sunt mult mai conservatoare alternanțele consonantice, declanșate cu regularitate sub presiunea desinenței -i de la pluralul masculinelor și al femininelor. 1 Nu orice indicație de
[Corola-publishinghouse/Science/85017_a_85803]
-
de origine naturală sau artificială, pun în evidență structura generală a peisajului și servesc drept ghid pentru evaluarea prin intermediul privirii. Valorile psihologice ale acestora sunt și ele diferire: orizontalele exprimă stabilitate, verticalele exprimă echilibru și au supremație asupra celorlalte direcții, oblicele exprimă o tensiune; b) punctele de ”apel” - constituite la intersecția liniilor de forță sau a elementelor independente utilizate drept repere azimutale, permit reperajul și accentuează ierarhia peisajului. De aceea, orice acțiune la nivelul unui astfel de punct va influența profund
Mentoratul în geografie: Ghid metodologic pentru practică pedagogică - studenţi, absolvenţi şi profesori-mentori by Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/1702_a_3117]
-
6-8 săptămâni) decât implanturile endoosoase (4-6 luni). Cercetările din ultimele decenii menționează necesitatea extinderii la maximum a implanturilor subperiostale, care trebuie să se sprijine pe suprafețe cât mai mari. James a subliniat importanța extinderii bazelor implanturilor subperiostale până la nivelul liniei oblice externe. Bodine și Wakay (4) au insistat asupra poziționării barelor care susțin extremitățile implanturilor în zona canină și molară. Cranin (11) folosea bare de întindere mare, de la molar la molar. Mish a extins designul barelor până aproape de ramurile ascendente, cu
Modulul 3 : Aspecte clinice şi tehnologice ale reabilitării orale (protetică şi tehnologia protezelor) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101014_a_102306]
-
de augmentare a câmpului protetic sau a realizării terapiei implantare. Pregătirea locală Pregătirea nespecifică Pregătirea specifică: s-a realizat o intervenție chirurgicală de augmentare a suportului osos mandibular; pentru a îmbunătăți stabilizarea protezei mobile, s-a intervenit pentru regularizarea crestei oblice interne bilaterale. Încercarea de a mări stabilitatea protezei totale nu a fost un succes, deoarece, chiar dacă a fost îndepărtată una din cauzele instabilitații protezei totale, prin intervenția remodelantă la nivelul crestelor oblice interne, atrofia marcată de la nivelul crestei alveolare mandibulare
Modulul 3 : Aspecte clinice şi tehnologice ale reabilitării orale (protetică şi tehnologia protezelor) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101014_a_102306]
-
protezei mobile, s-a intervenit pentru regularizarea crestei oblice interne bilaterale. Încercarea de a mări stabilitatea protezei totale nu a fost un succes, deoarece, chiar dacă a fost îndepărtată una din cauzele instabilitații protezei totale, prin intervenția remodelantă la nivelul crestelor oblice interne, atrofia marcată de la nivelul crestei alveolare mandibulare face imposibilă purtarea unei construcții protetice amovibile, deoarece aceasta nu poate reface decât morfologic arcada dentară, funcționalitatea fiind greu de atins datorită lipsei de stabilitate a protezei. Situația clinică a pacientei nu
Modulul 3 : Aspecte clinice şi tehnologice ale reabilitării orale (protetică şi tehnologia protezelor) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101014_a_102306]
-
cu mențiunea că aruncarea mingii va fi efectuată la poartă (și nu la partener). Ex. 4. Suveică simplă și dublă, efectuate cu pase din săritură, din mers sau alergare ușoară. Ex. 5. Aruncări la poartă din săritură cu elan: puțin oblic dreapta, după un pas (stg.), după doi pași (dr.-stg.), după trei pași (stg.-dr.-stg.), după duble sărituri (dr.-dr.-stg. sau dr.-stg.-stg.) Obs.: Pașii de elan au fost prezentați pentru jucătorul dreptaci; pentru cel stângaci se
Handbalul în şcoală by Ileana Popovici () [Corola-publishinghouse/Science/1151_a_1942]
-
descrise anterior, jucătorul apărător utilizează următoarele procedee tehnice specifice: deplasarea laterală spre stânga și spre dreapta cu pași adăugați; deplasarea spre Înainte și spre Înapoi cu structură de pași diferiți; mișcări speciale ale brațelor, independente de mișcarea picioarelor: sus, lateral, oblic jos, stânga sau dreapta; sărituri pe ambele picioare. Exerciții pentru Învățare și consolidare Ex. 1. Jocuri cu procedee ale mișcării În teren, folosite În etapa de Învățare: "De-a prinselea", "Leapșa pe perechi", "Provocarea prin atingere", "Lovește genunchii (gambele sau
Handbalul în şcoală by Ileana Popovici () [Corola-publishinghouse/Science/1151_a_1942]
-
pe lângă sau peste adversar, și blocarea mingilor se va realiza prin mai multe procedee: a. blocarea mingilor În lateral: sesizând procedeul de aruncare, apărătorul aflat În poziție fundamentală va Încerca să blocheze cu brațele mingea, ce vine din lateral sau oblic. Apărătorii vor duce brațele lateral În dreptul umerilor pentru aruncările efectuate cu sprijin pe sol. b. blocarea mingilor Înalte: se efectuează de unul sau de doi apărători, realizându-se de pe loc sau cu desprindere pe ambele sau pe un singur picior
Handbalul în şcoală by Ileana Popovici () [Corola-publishinghouse/Science/1151_a_1942]
-
porții. a. Respingerea mingilor trimise sus sau lateral Pentru respingerea mingilor Înalte, portarul utilizează, de regulă, ambele brațe. Viteza și surpriza care caracterizează majoritatea aruncărilor la poartă, determină o serie de intervenții În care se folosește doar o singură mână (oblic În sus pe colțul porții, lateral sau oblic În jos). Acțiunea brațelor este Însoțită și de deplasarea corpului În aceeași direcție, prin Întinderea piciorului opus. Obs.: respingerea mingilor care vin la semiînălțime se poate realiza cu pieptul, umărul, brațul semiflexat
Handbalul în şcoală by Ileana Popovici () [Corola-publishinghouse/Science/1151_a_1942]