2,466 matches
-
sumbră a unei ratări istorice, a unei „moșteniri de nenoroc“, cum spune undeva Iorga, într-o pagină de călătorie prin Hațeg. N-am putut deci să-i spun tinerei juriste decât atât: feriți-vă de tonul mesianic. Lucrați conștiincios în ograda priceperii dumneavoastră, fără planuri de mântuire universală, fără așteptări nerealiste. Mă tem că, la această oră, soluția nu poate veni de la mari aglutinări de energie, de la organizații militante, partide, „grupuri de inițiativă“, apeluri eroice. Trebuie mai curând să reîncepem de la
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
pună la maximum muzica preferată, că pot vocifera fără să ia notă de prezența altora, că pot chiui ca pe câmp la ora trei dimineața. Bucureșteanul de azi e suveran. Se simte bine. Se plimbă prin târg ca printr-o ogradă de uz privat: rage, ambreiază viril, înjură, se lăfăie, euforic, într-o mare de decibeli. Cei încă „neadaptați“ trebuie să se resemneze: să asculte „în direct“ manelele care explodează din câte o bronzată mașină decapotabilă, să mănânce auzind, de la masa
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
specială proiectelor noastre, scopurilor noastre, ideilor noastre. În ultima vreme însă, întâlnesc tot mai mulți oameni care și-au făcut din eul propriu o obsesie. Trăiesc halucinați de ei înșiși, de micile (și marile) lor ambiții, de imaginea lor, de ograda barocă a vanității lor. Pustiesc totul în jur etalându-și, aproape obscen, portretul propriu. Lumea în întregul ei și oamenii din jur par să fie instrumentele de ocazie ale destinului lor, ale planurilor lor imediate și de perspectivă. Rezultatul e
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
fost luate în evidență 56 familii, iar la Streza, 38 familii. Nu luăm în calcul familiilor băjenite în momentul în care acestea au simțit că vin recenzorii să-i numere pe ei și tot odată și sesiile și animalele din ogradă și câblele de bucate pe care le aveau în ferdelă sau pe care urmau să le aducă la toamnă din câmp. Pentru că știau că după numărătoare vor fi puși la biruri și sarcini tot mai mari. Așa dar în toată
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
domnești sunt numiți cavaleri de onoare, împreună de asemenea cu unu, doi, dintre muzicanții angajați se duc la nănași, pe care îi iau cu alai și de unde cu toții merg la casa miresei. În caz că e vreme frumoasă se organizează joc în ograda acesteia, se bea un pahar, două, de băutură, vin sau rachiu, după preferințe, se servesc și oarece gustări, poate și o felie de hencleș. Totul până în jurul orelor 2200 - 2300, ca după aceea toți să meargă către casele lor, pentru ca
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
sărbătoare, cu crengi de brad, cu flori și cu multă verdeață. Un grup de fete și borese, proaspăt sosite, cele ma bune de gură, strigă acum chiuituri cu referire la cei doi protagoniști ai evenimentului, mirele și mireasa, dar în ograda acesteia un alt grup de fete, format din prietenele ei cele mai bune și nu mai puțin gureșe, așteaptă pregătite să răspundă în replică, menținând o stare generală de bună dispoziție : Nu țâpați grâul pe gios, Că v-aducem om
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
una din seri în curte unde se făceau trei jocuri, ca mai apoi feciorii să fie invitați în casă, sau erau serviți de gazdele, părinții fetei, acolo pe loc cu beutură, pâine, slană și ceapă. Fata care accepta jocul în ograda părinților ei era scutită de plata jocului pe toată perioada sărbătorilor. Fata care nu primea ceata la joc trebuia să plătească de fiecare dată o taxă fixă primarului, casierul cetei. Codanele care încă nu ieșiseră la joc, erau scutite de
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
spre stânga sau spre dreapta zece pari și așa cum era acesta, așa va fi mirele, scurt sau înalt, drept sau cocârjat, țapăn sau putred, urât sau frumos etc. La miez de noapte pe rând, fetele luau o scovergă, ieșeau în ogradă, se urca pe grămada de bălegar și începea să mănânce din scovergă. Primul lătrat de câine pe care-l auzea, după ce apuca să înghită bucătura, îi spunea fetei în ce parte a satului se va mărita. Pe o spată a
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
În soare, în ploaie, în vânt deasupra pădurii, La tine cu sufletu-mi revin să te cânt, minune-a naturii ! Părinții Părinții mei au fost țărani, Plugari trăind între plăvani. În fiecare an creșteau viței, Și aveau în ferdelă purcei, Ograda plină de găini, Precum aveau și-ăilalți vecini. Pământ ? cu patimă-l iubeau, Hodină ? noaptea nu aveau. Munca cinstită ,singur gând Și Sfânta Pâine, idol sfânt. V-ați dus de mult bătrâni sărmani, V-ați dus de-atât amar de
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
are înțelepciunea, rafinamentul și răbdarea necesare, fie că nu știe unde să umble. Ceea ce știe domnia-sa e că deși bătrânii aceștia sunt primii care își achită impozitele și taxele, primii la vot și la întreținerea spațiilor verzi și a ogrăzilor, cei mai importanți ecologi în cătunul sau cartierul unde locuiesc, statul și autoritățile nu le acordă atenție decât atât timp cât au nevoie de serviciile lor, pentru vot în special, apoi îi uită. Majoritatea vârstnicilor se află la granița dintre a trăi
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
rămâne în drept, oricând ar voi să deschidă izvoarele de apă ce sunt în deal spre Porcăreț pe locul ce cedează comunei, a face orice rezervor sau casă de apă, precum și condurile necesare pentru aducerea apei la o cișmea în ograda curții sau aiurea unde ar voi, fără nici o indemnisare sau oprire a comunei; 7.Din momentul ce convenția se va ratifica de corpurile legiuitoare și se va promulga, toate rămășițele de besman, câte vor fi atunci neplătite către propetate, vor
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
lăsa peste pădurea Băceștilor, Cazac și Rândunica pășeau alene în sus spre culmea dealului. Când am început să coborâm spre Gârceni, căiuții au trecut la un trap ușor. Se grăbeau și ei spre casă. Când am intrat pe poartă, în ogradă, noaptea își intrase demult în drepturi. Am deshămat, am băgat caii în șură, le-am dat de mâncare și m-am simțit, dintr-odată, un adevărat gospodar. Lucru firesc. Eram acum un ditamai băiat mare. În toamnă urma să intru
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
faci din plodul ăsta al tău, fă? O lua la rost doamna Averescu. Nu știu nici cât fac unul și cu unul. ai?! Pune, fă, biciușca pe el dacă vrei să iasă ceva din el. Altfel, rămâi cu prostu‟ în ogradă. și-i păcat. Că minte are. Asta era doamna Averescu. O sufletistă adevărată. În nici un caz, în cei șapte ani de școală primară, n-am auzit vreo mamă de copil să bombăne că doamna Averescu i-a bătut odorul. Dimpotrivă
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
pentru vitele și oile sătenilor, în lunca Buzăului din împrejurul satului și până la albia râului. În „grădinițele” din fața caselor se aflau flori, nelipsitul busuioc și arbuști ornamentali de trandafir, liliac, lămâiță și calapăr. In spatele casei se afla o curte (ogradă) mare, cu grajd, șură și coteț pentru porc, țarc pentru oi și cotețe pentru păsări. Curtea trebuia să fie mare pentru a se folosi ca „arie” pentru treeratul orzului, al ovăzului și chiar al grâului sau al meiului. Fasolea se
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
și-a îngroșat glasul și a strigat „bărbătește” „Adu bățul cela măi”, iar Costică, mai mic decât Florica, a răspuns tot cu vocea încruntată. „? „Ioti bățul colea fă”, și câinele s-a ridicat de pe prag și s-a dus în ogradă. Acest act de bravură a fost povestit și înflorit de tanti Florica de sute de ori. Bunicul, având trei copii la școală „secundară”, în același timp, se descurca greu cu plata taxelor. Băeții umblau aproape desculți. Distanța de la Brăila la
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
în primul rând, continuarea acțiunilor de subordonare a Legislativului față de Executiv și de confiscare a administrației locale prin obligarea «aleșilor» de altă culoare la înregimentarea în PSD. În teritoriu, sute de aleși locali au trecut «cu arme și bagaje» în ograda PSD-ului, terorizați de distribuirea «din pix» (vorba unui cunoscut «baron» PSD-ist) a resurselor bugetare. Politizarea instituțiilor statului s-a accentuat, PSD-ul devenind și mai clar un partid-stat, care modifică legile jocului democratic, când și după cum îi convine
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
hunii (secolele IV-V), gepizii, avarii, bulgarii. Mai stabili decât populațiile de neam germanic, de pildă, s-au dovedit a fi slavii: la începutul secolului al VI-lea, au fost asimilați și au lăsat urme în toponimia hușeană (Dobrina, Drăslăvăț, Ograda ș.a.). Populațiile turanice (cumanii și pecenegii) vor stăpâni aproape două veacuri, începând chiar să se creștineze, dar stabilitatea lor aici a fost întreruptă de năvălirea tătarilor, în 1241. Planurile Papei, ce prevedeau convertirea românilor prin catolicizarea cumanilor, au fost spulberate
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
pentru birnici. Alți locuitori (argați, muncitori sau slujitori) plecau cu intenția de a se stabili definitiv în târguri: un locuitor fugit din Novaci la Huși se stabilise la Calciu bulgarul; un alt locuitor fugit din Pocreaca la Huși, „slujește în ograda episcopiei”; doi locuitori din Vetrișoaia - Fălciu fug la Galați, „oploșindu-se sub chezășia prietenilor lor, muncesc acolo”. Târgurile din regiunile viticole ale Moldovei erau un loc de refugiu pentru mulți dintre țăranii fugari. Astfel, de pildă, un locuitor din Huși
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
suferințele vieței. Jucăriile cele mai simple îmi absorbeau timpul și mintea și mă transportau într-o lume cu totul închipuită. Eu și unicul meu frate, Matei, care avea trei ani mai puțin decât mine, eram singuri stăpâni în tot cuprinsul ogrăzii. Câinele, rațele, curcele, toate aveau nume date de noi și erau dragă-doamne proprietatea noastră, împărțita drept în două; însă la împărțală căutam sa alegem nu atât pe cele mai frumoase pre cât pe cele mai tari, căci puterea era în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
la spatele mele. Apoi iată și o rață grasă, pânticoasă care trecea pe dinaintea cerdacului, legănându-se din șele ca o preuteasă. ...Trosc!... Asta s-o faci cu curechi!146 Ho! Tatarilor, ienicerilor, bașbuzucilor!147... Ce, ați venit să-mi pustiiți ograda? strigă Manolucă desperat. Dacă nu ni se dă de bună voie, noi rechiziționăm ca la război. Auzi, mă rog, re-chi-zi-ți-o-nați!... Mi-ați ucis tocmai rața cea leșească și găinele cele bătrâne, care se ouau în toate zilele. Apoi găina bătrână
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
la Curtea de Casațiune, unde a ajuns și stă și astăzi. II Revin acum la ramura picturei cu care se îndeletniceau alți câțiva membri din "Junimea". De când eram mic îmi plăcea să mâzgălesc hârtie. Schițam caii din grajd, cânele din ogradă, motanul din casă, încercam portretul babei Maria care mă dădăcea; apoi, mai târziu, sub conducerea unui francez Cavaroc, am început să desinez de-a binelea, așa că la vârsta de 10 ani eram aproape de aceeași putere ca și profesorul meu. Aveam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
Când însă partidele subtilizează miliarde pentru tolba lor, hienele tac. Cartea e și ea o marfă, iar promovarea mărfurilor costă. Fără să conștientizăm acest lucru vom continua să ne lamentăm că Academia Suedeză ne ignoră, că premiul Nobel merge în ograda altora. A.B. Dacă am avea posibilitatea și, pentru o zi, prietenii plecați la îngeri ar putea să se întoarcă pe Pământ, pe cine ați dori să revedeți? Sincer, nu cred în viața de apoi și nici în paradisul care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
rămâne lângă baricada ocupată de Tăriceanu. Văzând în deconspirarea colaboratorilor cu securitatea o vacă bună de muls, liberalii s-au gândit că, în loc de lapte, le-ar curge capital politic și au luat-o înaintea P.D.-iștilor cu curățenia în propria ogradă. Chestia n-a impresionat pe nimeni, nu interesează, așa cum ar trebui, coaliția pentru o guvernare mai curată, mai uscată. Dacă intenția liberală n-ar fi fost urmată de cei 29 de grei, din toate partidele, rămânea, așa, o buricăreală, încât
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
șomerului Ticu, că Mircea Dinescu are ce face: va scrie poezie câteodată și va face agricultură la Cetate. De Ticu mă îngrijorez, că, ce se face el, justițiarul, apostolul dreptății, el care ține strâns măturoiul moral, de făcut curățenie în ograda oricui. Păi, don’Ticu, așa cum milioane de oameni lucrează în străinătate, de ce nu ceri lui Bush să-ți dea pe mână dosarele intelectualilor din perioada interbelică și din timpul războiului rece aflate în arhivele F.B.I. sau C.I.A.? Ai putea avea
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
corectă și de interes, recunoscând că România n-a putut să-i integreze pe țiganii itineranți, fiind de acord cu aplicarea legii pentru țiganii infractori. Totuși, nu pot să-mi ascund nedumerirea și satisfacția că s-a aruncat pisica în ograda italienilor : spălați-vă pe cap cu toți emigranții, inclusiv cu țiganii de la noi, din moment ce ani de zile ați luat jar cu gura despre drepturile omului în țările din estul Europei. Cu ceva timp în urmă, când nici nu se bănuia
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]