3,494 matches
-
distincția între nemarcat și nespecificat. În analiza pe care am adoptat-o pentru neutrul din română, substantivele neutre sunt nespecificate pentru gen. Genul nespecific se asociază în română cu marca de masculin la singular și cu marca de feminin la plural (vezi cap. 2. Acordul în grupul nominal). Prin urmare, substantivele neutre au niște mărci ale trăsăturilor phi, nu sunt ca adjectivele din engleză, lipsite de mărci. Nemarcarea înseamnă doar absența mărcii morfologice, nu absența trăsăturii. Pentru absența trăsăturii se folosește
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
a. A-l ierta pe dușmanul tău e bine / *bun. b. Să-l ierți pe dușmanul tău e bine / *bun. c. Să-l ierți pe dușmanul tău și să încerci să ți-l apropii e bine / *sunt bine. - acordul la plural este agramatical, deși subiectul este "multiplu" (format prin coordonare) 3.1. Persoana Trăsătura persoanei este asociată cu identificarea referentului în discurs. În română, ea reflectă distincțiile locutor (p. I) - interlocutor (p. a II-a) - invidid sau entitate neimplicat(ă) în
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
inanimate să fie de genul neutru), ci pe baze formale, morfologice. În GALR, substantivele din limba română sunt împărțite în zece clase flexionare sau declinări, în funcție de forma de singular pentru N-Ac, forma de singular pentru G-D și forma de plural. Fiecare clasă de declinare se include într-o clasă de gen: declinările I, II, III, VIII și IX cuprind substantive feminine, declinările IV și V cuprind substantive masculine, iar declinările VI și VII cuprind substantive neutre. Declinarea X cuprinde substantive
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
denotate de nominalul respectiv. Această relație este indirectă, mediată de sintaxa internă a grupului determinant. Absența distincțiilor de număr (numărabil singular vs. numărabil plural) se traduce morfologic prin utilizarea singularului. Astfel, substantivele masive au doar formă de singular. Forma de plural, disponibilă pentru mai multe substantive masive, este asociată cu o schimbare semantică: ea denotă sorturi (Am cumpărat mai multe vinuri roșii) sau entități numărabile atomice care cuprind substanța denotată de masiv (iaurturile din frigider). Din perspectiva relației dintre trăsăturile semantice
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
perspectiva relației dintre trăsăturile semantice [singular], [plural] și morfologia de singular, plural, se pot face câteva distincții: (i) în cazul entităților numărabile atomice indivizibile (ex. pui, scaun, minge, caiet, copil etc.), forma de singular denotă o proprietate, iar forma de plural denotă suma cumulativă a entităților. Suma cumulativă reprezintă entitățile și subansamblurile de entități care se pot forma, până la cele mai mici subansambluri posibile (perechi), conform lui Landman (2000). Mai simplu spus, pluralul denotă suma părților sale. Aceste entități atomice sunt
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
de singular denotă o proprietate, iar forma de plural denotă suma cumulativă a entităților. Suma cumulativă reprezintă entitățile și subansamblurile de entități care se pot forma, până la cele mai mici subansambluri posibile (perechi), conform lui Landman (2000). Mai simplu spus, pluralul denotă suma părților sale. Aceste entități atomice sunt indivizibile în sensul că ele nu se pot divide în alte entități atomice uniforme și egale. Astfel, o minge nu se poate divide. Un pui sau un scaun se pot divide, dar
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
respectiv spătar, picior) nu sunt uniforme și egale. (ii) în cazul entităților numărabile atomice divizibile, morfologia de singular și plural se asociază cu aceleași caracteristici semantice ca la entitățile atomice indivizibile: forma de singular denotă o proprietate, iar forma de plural denotă suma cumulativă a entităților, prin sumă cumulativă înțelegându-se entitățile și subansamblurile de entități care se pot forma, până la cele mai mici subansambluri posibile (perechi). Aceste entități atomice sunt divizibile pentru că ele se pot divide în entități atomice uniforme
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
grupuri, iar substantivele care le desemnează sunt numite colective (guvern, echipă, populație etc.). (iii) entități non-numărabile, non-atomice, denumite de substantivele masive. În general, în română ele au doar formă de singular (lapte, unt, fier etc.). Câteva au doar formă de plural (tărâțe, icre7). 3.4. Cazul Cazul unui GD nu este o trăsătură interpretabilă, spre deosebire de gen, număr și persoană (la pronume). El este impus substantivului-centru în anumite configurații sintactice și transmis prin acord adjectivului care se acordă în caz (unei fete
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
trăsături morfosintactice specificate: +feminin, +singular, ceea ce impune ca acordul să se facă formal. În general, în minimalism, trăsăturile verbului și adjectivului sunt considerate neinterpretabile, ele fiind dependente de trăsăturile substantivului-sursă. În Fetele au cântat, GD fetele are trăsătura de număr +plural interpretabilă, pentru că fetele desemnează mai multe entități. Verbul are trăsătura de număr non-interpretabilă, pentru că verbul desemnează un singur eveniment, nu mai multe. Pluralul verbului-predicat este analizat ca o consecință a pluralului nominalului-subiect, nu ca o consecință a faptului că denotă
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
neinterpretabile, ele fiind dependente de trăsăturile substantivului-sursă. În Fetele au cântat, GD fetele are trăsătura de număr +plural interpretabilă, pentru că fetele desemnează mai multe entități. Verbul are trăsătura de număr non-interpretabilă, pentru că verbul desemnează un singur eveniment, nu mai multe. Pluralul verbului-predicat este analizat ca o consecință a pluralului nominalului-subiect, nu ca o consecință a faptului că denotă mai multe evenimente. Dacă presupunem că verbul are trăsături interpretabile, consecința semantică este că în Fetele au cântat avem mai multe evenimente [a
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Interpretarea distributivă poate fi declanșată de adverbe ca separat sau sintagme adverbiale ca pe rând. Deși în Ion și Vasile au ridicat dulapul împreună avem un singur eveniment [ridicare], verbul nu poate avea formă de singular. Prin urmare, forma de plural a verbului nu este impusă de numărul de evenimente [a ridicat], ci este legată de faptul că avem două entități care participă la acest eveniment: (18) a. *Ion și Vasile a ridicat dulapul. b. Ion și Vasile au ridicat dulapul
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Predicatul a face testul antidoping este distributiv deoarece se aplică fiecărei entități din setul denotat de GD echipa: (21) Echipa a făcut / *au făcut testul antidoping. Chiar dacă în evenimentul [a făcut testul antidoping] sunt implicate mai multe entități (membrii echipei), pluralul este imposibil în limba română 8. Exemplele de mai sus arată că morfologia verbului nu reflectă numărul de evenimente sau numărul de entități implicate în eveniment. Trăsăturile GV sunt dependente de caracteristicile morfosintactice ale GD subiect. Abia în absența unor
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
semantice. Nu putem lega numărul flexionar al GV de numărul de evenimente. Semantica unui GV plural este mai complexă, într-un mod comparabil cu semantica unui GD plural. Ajungem astfel la problema pluralizării predicatului. Începând cu Link (1983), substantivele la plural sunt analizate ca sume cumulative, care cuprind entitățile și subansamblurile formate de acestea. Un substantiv plural având ca referent trei entități A, B și C va desemna entitățile: A, B, C, A+B, A+C, B+C, A+B+C.
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
denotă suma cumulativă a evenimentelor (cf. Kratzer, 2008, urmând o analiză propusă de Krifka, 1989). Operația sumă este extinsă la perechi ordonate formate din membri ai Domeniului entităților (denotat de GD plural) și ai Domeniului evenimentelor (denotat de GV la plural). Enunțul din (22)a are reprezentarea semantică din (22)b: (22) a. Ion și Maria au căzut. b. [[*a căzut]] = {<Ion, a căzut 1> + <Maria, a căzut 2>, <Ion + Maria, a căzut 1 + a căzut 2>} Același operator star implicat
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
căzut 1> + <Maria, a căzut 2>, <Ion + Maria, a căzut 1 + a căzut 2>} Același operator star implicat în formarea de sume cumulative în domeniul nominal ar acționa și în domeniul verbal, formând sume cumulative ale evenimentelor. Astfel, și nominalul plural, și verbul plural sunt concepute ca având referință cumulativă, ca la Krifka (cf. principiul universal al lui Krifka: "În limbile naturale, predicatele simple sunt, în general, cumulative")9. Conform analizei lui Kratzer pentru limbi ca engleza (care s-ar putea
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
operator star care pluralizează nodul soră al GD-ului. (apud Kratzer, 2008) Prin urmare, pluralizarea are două surse: trăsătura flexionară [plural] și cumulativitatea lexicală, conform lui Kratzer. Sunt contexte în care GV ce denotă un singur eveniment are formă de plural (Ion și Vasile au ridicat dulapul împreună) și altele în care GV ce denotă mai multe evenimente are formă de singular (Echipa a făcut testul antidoping). Prin urmare, pluralizarea verbului are întotdeauna o sursă nominală, atât în contextele distributive (implicând
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Echipa a făcut testul antidoping). Prin urmare, pluralizarea verbului are întotdeauna o sursă nominală, atât în contextele distributive (implicând mai multe evenimente și mai multe entități), cât și în cele colective (implicând un singur eveniment și mai multe entități). Chiar dacă pluralul nu este marcat morfologic pe verb, ca la multe forme verbale din limba engleză, verbul este marcat semantic pentru plural (The boys arrived). Și dacă nominalul-subiect nu este marcat morfosintactic pentru plural, sursa pluralizării verbului este tot nominalul, mai precis
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
multe evenimente și mai multe entități), cât și în cele colective (implicând un singur eveniment și mai multe entități). Chiar dacă pluralul nu este marcat morfologic pe verb, ca la multe forme verbale din limba engleză, verbul este marcat semantic pentru plural (The boys arrived). Și dacă nominalul-subiect nu este marcat morfosintactic pentru plural, sursa pluralizării verbului este tot nominalul, mai precis, trăsăturile semantice ale acestuia. În ceea ce privește adjectivul, acesta se poate acorda semantic în anumite contexte, când GD nu are trăsături specificate
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
un singur eveniment și mai multe entități). Chiar dacă pluralul nu este marcat morfologic pe verb, ca la multe forme verbale din limba engleză, verbul este marcat semantic pentru plural (The boys arrived). Și dacă nominalul-subiect nu este marcat morfosintactic pentru plural, sursa pluralizării verbului este tot nominalul, mai precis, trăsăturile semantice ale acestuia. În ceea ce privește adjectivul, acesta se poate acorda semantic în anumite contexte, când GD nu are trăsături specificate sau nu este lexicalizat (ca în (Tu) ești obosită). În altele, când
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
de acordul "semantic". Problemele pentru această ipoteză sunt că unele substantive par să aibe o proiecție superioară phi, iar altele nu. De exemplu, substantivele colective din limbi ca engleza (government) sau ceha (deca "copii"), care se pot acorda "semantic", la plural, susțin ipoteza centrului phi. Pe de altă parte, faptul că în română substantivele cu neconcordanțe între genul sau numărul formal și genul sau numărul semantic (ordonanță, vedetă; guvern etc.) se acordă formal (în general) arată că acestea nu au un
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
este hibrid sau mixt, același nominal declanșând simultan două tipuri de acord diferite: formal și semantic. În sârbo-croată, substantivul deca, feminin singular (nominativ), are sensul colectiv "copii"; prin urmare, acest substantiv colectiv prezintă o neoncordanță între formă (singular) și sens (plural). În grupul nominal, acordul este formal, iar acordul predicativ este semantic (acord mixt, hibrid): (35) Ta dobra deca su došla. acel-f.sg. bun-f.sg. copii-f.sg. aux-pl. venit-f.sg./n.pl.18 "Acei copii buni au venit." Wechsler și Zlatić (2000
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
multe limbi, acestea se pot acorda formal în interiorul GN, dar semantic în exteriorul GN. La fel ca în sârbo-croată, în engleză, o serie de substantive colective impun determinantului numărul singular, dar verbul și pronumele anaforice pot avea fie formă de plural, fie formă de singular: (36) a. This England team have put themselves in a good position to win the championship. (cf. Kim, 2004) b. This England team has put itself in a good position to win the championship. c. *These
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
astfel acordul adjectivului din poziții interne grupului nominal cu cel din poziții externe grupului nominal. Am putea face generalizarea că adjectivul se acordă formal, CONCORD, indiferent de poziția sa sintactică. Rămâne însă de explicat de ce nu se pot acorda la plural substantivele colective. Doar ipoteza CONCORD - INDEX nu este suficientă pentru a explica astfel de exemple, dacă admitem și cele două generalizări de mai sus. Putem să nu admitem generalizarea (ii), restrângând observația că acordul predicativ se face pe baza trăsăturilor
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
se poate face generalizarea de la (iii): (iii) acordul verbului-predicat reflectă se face întotdeauna pe baza trăsăturilor INDEX ale numelui. Prin urmare, presupunând că în toate limbile colectivele de tipul guvern, familie, echipă etc., care în engleză se pot acorda la plural, au valoarea de număr INDEX [plural], rămâne de explicat de ce acordul la plural nu este posibil în limbi ca româna. Este de preferat să găsim o explicație sintactică, nu una care ține de conceperea diferită a entităților colective în română
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
pe baza trăsăturilor INDEX ale numelui. Prin urmare, presupunând că în toate limbile colectivele de tipul guvern, familie, echipă etc., care în engleză se pot acorda la plural, au valoarea de număr INDEX [plural], rămâne de explicat de ce acordul la plural nu este posibil în limbi ca româna. Este de preferat să găsim o explicație sintactică, nu una care ține de conceperea diferită a entităților colective în română și engleză. (iv) trebuie să reajustăm cadrul teoretic în sensul că un element
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]