1,991 matches
-
frumoase și deștepte ale unor ștabi din localitate. Persoane "grele", cu pile! Directorul fusese cândva, la începutul erei staliniste, miner, apoi secretar cu propaganda la regiune. Avea "Ștefan Gheorghiu" la București. Dar nu și liceul. Începuse și el tot la seral, școala medie. Dar se lăsase păgubaș. Mai avea vreo șapte ani până la pensie. Și-l pasiona peste măsură ... paharul. Puține zile erau cele în care era treaz. Tot târgul îl știa ca pe un cal breaz. Palid, înalt, subțire, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
în vreo două veri la cursuri de specializare. Și-a susținut examenul de bacalaureat la un an după ce-a intrat în serviciu. Avea când a murit doar 43 de ani. Se pregătea să dea la Politehnica din Iași, la seral. Bițu o îndemna și-i promisese c-o va ajuta. Corina îl asculta și dincolo de unele controverse inerente dintre ei îl admira pentru câteva din calitățile sale incontestabile, care depășeau cu mult defectele. Era foarte bun la suflet. Un neîntrecut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
de Gheorghe, că dacă Îl nimerea cred că Îl reteza. Gheorghe era un tip puțin mai săltat, dar aproape pătrat. Muncise atât de mult la cuptor, la forjă, și făcea și două schimburi, pentru că fratele lui, Mihai, făcea liceul la seral. Și el lucra ca Mihai să poată Învăța. Dar era un pachet de mușchi, avea o față de urangutan, dar un suflet de Înger. Plângea de foame. N-au reușit să ne sperie și și-au rechemat câinele. Când s-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Și la cât timp după eliberare ați fost din nou arestat? Păi, după eliberare, de la Capul Midiei am venit acasă, m-am angajat la o firmă din Sibiu, la un prieten care s-a eliberat odată cu mine. Am mers la seral și mi-am terminat liceul. Pe urmă m-am dus la Cluj, la Facultatea de Matematică-Fizică. Și după absolvire m-am și căsătorit cu sora unui fost deținut ca și mine, pe nume Stoica Ciprian. Tatăl lui a fost directorul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
am făcut cerere și mi-au respins-o, că n-am ce căuta acolo, că nu sunt demn pentru a face Învățământ, și atuncea am hotărât să mă duc la Timișoara la facultate. Și-am Încercat să o fac la seral, da’ n-am găsit. Și m-am dus la serviciul Personal, la atelierul de reparat vagoane de la Timișoara, și l-am găsit acolo șef pe un fost locotenent care m-a anchetat la Sibiu prima dată, Loplich. Nu știu de ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
șef pe un fost locotenent care m-a anchetat la Sibiu prima dată, Loplich. Nu știu de ce nație era... El m-a cunoscut, eu l-am cunoscut... și m-a refuzat. Și-atuncea, văzând că nu pot să merg la seral, și nici pe sănătate nu puteam conta..., pentru că soția era medic stomatolog și putea să mă sprijine, am mers și-am dat examen și am intrat ca student la Mecanică În Timișoara. Ați mai avut probleme cu Securitatea, cu autoritățile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
un om și un regim despre care, practic, nu știe nimic direct, obiectiv și necontrafăcut. Tensiunea crește și granița Dunării dintre cele două țări dobândește un regim special, cu practici militare care nu se aplică în alte zone. Pentru cursurile serale de partid sunt tipărite broșuri speciale cum ar fi cea intitulată „Lupta împotriva bandei de spioni și asasini a lui Tito, datorie a partidelor comuniste și muncitorești și a tuturor oamenilor muncii din lumea întreagă”, apărută în 1950, pe care
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
liceu am rărit-o cu ei. Familia lui Jimmy fusese lovită rău de valul de concedieri - Tommy și-a pierdut slujba de la Primărie când au fost dați jos republicanii de Cermak - iar Jimmy muncea pe brânci; studia și contabilitatea la seral, sau încerca cel puțin, pentru că nu era deloc bun la socoteli și de altfel la nici un fel de muncă intelectuală. Numai că era foarte hotărât să își facă un rost de dragul familiei. Sora lui, Eleanor, plecase în Mexic cu autocarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
vând puști de vânătoare și n-am împușcat un animal în viața mea. Dar doamna Renling voia să știu să călăresc, voia să mă lustruiască și să mă școlească în fel și chip. M-a pus să mă duc la seral la Universitatea Northwestern. Din cei patru vânzători de acolo - dintre care eu eram cel mai tânăr - doi erau absolvenți de universitate. Iar tu, mi-a zis ea, cu chipul și personalitatea pe care le ai, dacă mai ai și diplomă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
cultivat poate primi în America orice-și dorește, deoarece, îmi explica ea, iese în evidență față de ceilalți ca un diamant între cărbuni. Eram foarte ocupat în noua mea ipostază, de care, la vremea aceea, eram nepermis de mândru. Cu cursurile serale, după-amiezile petrecute la bibliotecă citind istorie și tot felul de cărți deștepte care te învățau cum să creezi nemulțumire în inima consumatorului; mergând la seratele de bridge și majong ale doamnei Renling, în salonul ei de mătase, de la ultimul etaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să mă doboare uneori. Mă mai mustra și conștiința că îmi neglijasem încercările de a mă ridica social. Ar fi trebuit să fiu mai ambițios. Adeseori căutam în reviste diverse oferte de meserii și mă gândeam să urmez niște cursuri serale, voiam să mă fac reporter care acoperă evenimentele de la tribunal dacă dovedeam că am aptitudinile necesare, ba chiar să mă întorc să-mi reiau studiile de la facultate pentru un post și mai bun. Și nu o dată mă purta gândul la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Lucy Magnus, care avea mai mulți bani chiar și decât Charlotte. Iată cum îmi pusese el viitorul la cale. N-aveam decât să-mi termin cursurile pregătitoare pentru avocatură și să mă duc la Facultatea de drept John Marshall, la seral, în timp ce continuam să lucrez pentru el. El avea să-mi plătească taxa și să îmi dea optsprezece dolari pe săptămână. În cele din urmă avea de gând să mă ia partener. Sau dacă nu-mi plăcea domeniul lui, puteam să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mare la palton, dintr-o piele brumărie, scînteind ca argintul topit, în valuri, și o căciulă tot brumărie, înfiptă bine pe cap. La oraș există sonerie, bade îi rîde în nas femeia, recunoscînd în cel din fața sa pe elevul de la seral, tînărul cu care s-a certat zilele trecute. Ei nu, că asta-i culmea! Ce cauți la mine acasă? Am venit să-mi cer... s... sc... iertare, doamnă! conchide apăsat bărbatul, înroșindu-se tot, cu bărbia în piept. Poate scuze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Mamă, ce i-o fi făcut lui taică-su? N-o fi vrut bătrînul să intre în colectiv, pe el îl presau la uzină să-și lămurească tatăl..., știu că-mi spunea... Cînd? Aa... Doar mi-a fost elev, la seral. Apucase odată să mi se plîngă... Săteanu?! s-a mirat fata. Nu-i ăla care te-a spus directorului că-i iei peste picior?... Bătrîna a încremenit. Trecuseră deja cinci zile, dar ea mai păstra încă încrederea că va veni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
patimă încît, uneori, avea impresia că numai gîndurile ei îl vor naște, făcîndu-l să se întrupeze aici, în cameră. I se mai întîmplase o dată: fusese dată afară din învățămînt, iar unul din motive era că-i lua pe elevii de la seral, muncitori majoritatea, peste picior (deși ea, să se apere, a cerut directorului să-l cheme din nou pe Săteanu, să-l întrebe dacă-i adevărat, dar directorul, care primise dispoziție s-o dea afară, nici nu a ascultat-o). Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
foarte greu, nu mai avea bani, de vîndut încă nu se hotărîse cu care lucru să înceapă, alimente erau puține în oraș, astfel că, pur și simplu, nu mai aveau ce mînca. S-a gîndit atunci la Săteanu, tînărul de la seral; s-a gîndit la el toată noaptea, cu ciudă, apoi cu ură și a sfîrșit prin a-l invoca pătimaș, fără să-i fie clar dacă îi dorește răul, pentru că a spus-o directorului (de declarația cu "insolența" avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
popa nostru, părintele Mihai, prin Iași, o dată, venise la băieți, la facultate; m-a întrebat cum o duc, cum e la oraș, dacă-mi place și aflînd că da, m-a sfătuit să rămîn, să fac școală mai departe, la seral. Ținea mult la mine; de cîte ori udam cu roata grădina lipovenilor, la iaz, i-o udam și lui; îmi dădea bani pe ascuns, să nu știe tata, să am de iarmaroc; "du-te, Toadere, și îmbogățește-ți sufletul" îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
comună, sau rămîneam pe tarla. Vezi, m-am analizat de multe ori: femeia aceea, profesoara, a născut în mine ideea, nu de-a parveni, ci de-a mă ridica. Voiam să rămîn în uzină, să învăț, să fac facultatea la seral... Haralamb al vostru, directorul, proaspăt venit din facultate, era cu u-te-me-ul în uzină. Avea sarcină să mă lămurească să-l lămuresc pe tata. Sîmbăta mă chema la el: "Te duci la tat-tu acasă (așa era Haralamb, necioplit și atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
lui?! Doina e-a lui!? țipă profesorul. A lui Theodor Săteanu?! Bătrîna clătină lung din cap, lăsîndu-se în voia vîntului pornit mai cu ură: Cînd dumneata ai plecat cu Maria la Operă, eu am rămas cu un muncitor, elev la seral, care venise să-mi ceară să-l iert că... Ce vrei? Nu toți sîntem ca la Evanghelie... Theo era tînăr, frumos; adusese cu el o anume puritate..., o... Un timp, profesorul stă ca paralizat, apoi, dintr-o singură mișcare, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
venerat pe tatăl ei, de la care am învățat atîtea... În nici un caz nu cred c-ai învățat de la soțul meu să dai declarații ca acelea aflate la dosarul lui! Și despre mine ai declarat că afișez insolență față de elevii de la seral, "față de toți cei proveniți din rîndurile clasei noastre muncitoare, forța de elită..." îi strigă bătrîna, apoi o rupe la fugă spre ușă, dincolo de care, tupilată, stă cățelușa. Odată ușa deschisă, cățelușa o zbughește afară în zăpadă, zbătîndu-se din răsputeri să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
treptele spitalului sunt Lazăr și Mihai... Ar trebui să-i las pe toți naibii seara aceasta puțin îmi pasă! Cînd am plecat cu Teofănescu la operă, mama a rămas să se certe cu tînărul acela, care-i era elev la seral... Cînd am revenit acasă, mă așteptam la o mustrare cumplită; uitasem de timp și stătusem la Vicențiu pînă la prînz... Mama însă era total schimbată; zăcea pe canapea într-un fel de inconștiență, cu privirea pierdută; abia auzea ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
e caracteristic pentru orașul nostru faptul că deține numeroase specimene de acest gen) fac mari eforturi pentru a-i integra pe cei nou-veniți în multiplele noastre „activități valoroase“. Deținem cercuri bisericești, cercuri de femei, cercuri dramatice, cercuri de dezbateri, cursuri serale, o Societate de Istorie, o Societate de Arte Frumoase, un cerc al scriitorilor. Avem un muzeu interesant și o grădină botanică. Se desfășoară la noi o bogată activitate muzicală, care include un cerc de operă, o fanfară și „Orchestra din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
le desfășurau la un centru social. Aris nu-i mai vorbise niciodată despre el. — De exemplu, am deschis un ambulatoriu medical pentru imigranții care nu au acces la serviciile de sănătate publică. Ce gest nobil, spuse Maja. — Organizăm și cursuri serale pentru imigranți. — Și asta-i frumos. Dar, după părerea mea, ar trebui să faceți distincție Între cei cu acte În regulă și clandestini. Toți suntem clandestini, spuse Aris. Maja dădu neîncrezătoare din cap și-i atrase atenția că era doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
să face revizia la termocentrala de- acolo. SÎntem mecanici, cap sec ăsta de-acia e șef de echipă. De-aia vorbește așa din vîrful buzelor, de zici că-i sare șmalțu’. L-a făcut comuniștii șef că are zece clase la seral. Și ete că acuma Îi Înjură și nu-i mai plac. Și-l mai face ăștia acum o dată, pentru că tac-su a fost liberal, ’ce c-a făcut pușcărie prin cinzeci și ceva. Cine dracu’ a mai pomenit, domn’e
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
III.1982, Iași), poet. Este fiul Anei (n. Vultur) și al lui Nicolae Rusu, agricultori. Urmează primii ani de școală în satul natal. În timpul celui de-al doilea război mondial, la paisprezece ani, devine copil de trupă. Face liceul la seral și, ulterior, se înscrie la Conservatorul din Iași. După doar un an se îmbolnăvește și este nevoit să se retragă. Întors la Băița, lucrează în 1949 și 1950 ca secretar de plasă la Teaca, ulterior fiind ofițer la Ministerul de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289413_a_290742]