1,663 matches
-
Pot să-mi țin capul sus. După ce sună de trei ori, Lara ridică receptorul. — Biroul lui Arnold Saville. Mi-o închipui instantaneu stând la biroul ei de lemn pal, în jacheta grena pe care o poartă în permanență, scriind de zor la computer. Toate astea par că se află la un milion de kilometri distanță de mine. — Bună, Lara, spun. Sunt... Samantha. Samantha Sweeting. — Samantha ? Lara zici că mai are puțin și face apoplexie. Dumnezeule ! Ce faci ? Cum îți merge ? Sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Sau aș putea să iau liftul. Ajungem la bucătăriile atașate zonei de protocol și mă uit în jur mirată. Habar n-am avut că există așa ceva aici. E ca și cum aș intra în culisele unui teatru. Bucătarii șefi se agită de zor la aragazurile profesionale, iar chelnerii mișună în uniforme care-ți sar în ochi, cu dungi albe și verzi. — Uniformele sunt acolo. Jan îmi arată spre un coș de răchită plin cu uniforme frumos împăturite. Va trebui să te schimbi. — OK
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Continuă cercetarea, îi ordonă Kane. (Se întoarse spre Lambert și o întrebă): Deci, unde suntem? Ai stabilit? ― Mai dă-mi un minut, nu? Nu e ușor. Am ieșit din parametri, se pare. ― Bine, mai încearcă. ― Asta și fac. Lucră de zor preț de mai multe minute, punând la grea încercare calculatoarele de bord, care erau de neînlocuit. În sfârșit, o idee de mulțumire îi lumină fața. ― Am găsit... Ne aflăm în fața lui Zeta II Reticuli. Nici n-am atins inelul exterior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
atunci... Glasul se pierdu în depărtare. ― Să nu mai vorbim de probleme ultime, sugeră Dallas. Să ne ocupăm de cele mai urgente, și să sperăm că altele n-o să mai fie. ― Bine de noi. ― Just! adăugă Brett care lucra de zor lângă Parker. ― La muncă. ― Sala mașinilor la muncă. Puneți de niște cafea! Ripley debranșă intercomul și se întoarse meditând, spre Dallas. Acesta se așeză tăcut, îngândurat. ― În cât timp vom putea porni, Ripley? inclusiv timpul necesar lui Parker și lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
nu fie descoperit. Se afla de mai multă vreme pe ecranul de interceptare, în rama ușii. Nimeni nu-l văzuse încă, transpira, inima se zbătea, vinovată, picioarele se muiaseră, brațele atârnau, mutra speriată nu îi tulburase pe judecători. Lucrau de zor, se auzea, din nou, murmurul vocilor, surdina refrenului voios. „Jigo, jig, jigodia. Jigo Jigo, s-o întinzi.“ Foile foșneau, sucite răsucite, refrenul susura, ațâțat. Străinul rămăsese țintuit, cu scaun cu tot, în rama ușii. Il priveau acum cu toții, disprețuitor, stăruitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Un cuptor e sfântul soare, și cărbune sub picioare E nisipul. Când ajunge la fântână, Jos pe‐ o pajiște săracă Pune‐ odorul ei. Din mână Saltă cumpăna bătrână și se pleacă. Scârțâind, din nou ea crește. Mama toarnă cu tot zorul Apă‐ n pumni, și se grăbește La copil și‐i răcorește 121 Obrăjorul . Bea apoi, și ea pe fugă Merge iarăși după asta La copil. și- i dă să sugă, Frânt‐apoi, pe‐o buturugă Stă nevasta. Singur vântul, se
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
cu noutăți. Curiozitate Copilele rămăseseră în grija bunicilor, părinții fiind plecați la serviciu. Bunica le pregăti locul de joacă la umbra unui dud, în așa fel încât să le poată supraveghea cu ușurință din bucătăria de vară unde trebăluia de zor. Angelina și Cezara erau absorbite de jocul cu păpușile, însă Viviana se cam plictisise; fiind mai mare, curiozitățile ei asupra vieții erau de altă natură. Cu ochi ageri, pândi un moment de neatenție al bunicii și se furișă spre cușca
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
20 mai 2004 ATÂTEA EURI Atâtea euri lesne vin, Se nasc cu mari iluzii Și tot atâtea-apoi devin O sumă de confuzii. Atâtea euri lesne trec Cu falsă rezonanță, În lașitate se întrec, În oricare instanță. Atâtea euri plâng de zor În clipa cea mai dulce Că totul este trecător În proprii, mici uluce. Atâtea euri spre apus Zadarnic spun ce-i viața Când moartea-i - vălul suprapus - Pe toată suprafața. Atâtea euri vin și trec Cu slabe fapte-n urmă
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
convins că e mai bine să se afle prin noi. Ale lor și le rezolvă cum vor. Dar ale noastre - le rezolvăm numai noi. Nu există dubii. E completă.“ Parcurse șirul de nume de câteva ori. Iliuță, nerăbdător, învârtea de zor biluța sa. „Ce fac, dom Duduleț?“, îl întrebă într-un târziu șoferul, văzându-l cum stă și se uită prostit la scrisoarea lui Iachimovici. „Mai stau, sau mă duc să mănânc ceva și p’ormă mă retrag? De trei nopți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
nu se mai aprinseseră pe stradă, cine să le mai poarte de grijă! Emoționat Burtăncureanu privea ceata revoluționarilor. Îngenunchiați, cu automatele lăsate pe cimentul curții sau sprijinite de poarta metalică, ocroteau în căușul palmelor flăcăruile pale. Corul îi dădea de zor cu alte tropare. „Facem toată liturghia?“ șopti episcopul. Romancierul clătină din cap. Valerian tuși de câteva ori și cântarea încetă sugrumată. „Ridicați-vă, băieții mei“, le făcu semn Burtăncurencu. „Înțeleg pentru ce ați venit la mine. Să mă arestați. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de urât, s-o ajute dacă are probleme casnice și alte astea. Și Urdinare a trecut, din ce în ce mai des. Pe 25 noiembrie, același an, chiar în ziua când începea Congresul al XI-lea al Partidului și când la pușcărie prelucrau de zor, pentru a doua oară, cu citate memorate, grafice și proiecții de diapozitive, Programul P.C.R. de făurire a societății multilateral dezvoltate și de înaintare a României spre comunism, care urma să fie adoptat în unanimitate la acel congres, Șfița a depus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
vezi că de-aici a-nceput toată nebuneala? Că doar noi am făcut predarea ca la mama ei. Curată și cum trebuie s-o preia istoria. Adică, Replace all! Te-ai prins?“ Burtăncureanu scosese un caiet vișiniu și nota de zor spusele lui Goncea. Umpluse zeci de astfel de caiete de când începuse să lucreze cu Generalul. Îl privea din când în când cu coada ochiului. Goncea se apropie și mai mult de fereastră. Urmărea concentrat depărtările dinspre Dunăre. - Așa că Andromanda rezolvă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
o agenție imobiliară virtuală un petic de pământ pe lună să fiu mai aproape de nopțile mele de dor... Revelion ratat Trecuse Crăciunul cu bine, sănătoasă. Moșul fuse darnic, și de astă dată. Ca o Penelopă cuminte, credincioasă, îmi țeseam de zor o rochie prea-frumoasă și-l așteptam pe Ulise pe mess, conectată. (plecase-ntr-o localitate civilizată, să arvunească masa pentru revelion). Dar cum se-ntâmplă-n viață, avuse ghinion și-o întâlni pe Viroza, chiar în avion. ca și Circe
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
și-a zis că pe el nu are cine să-l sancționeze dacă mai îndoaie un pic regulile, așa că a început să se fălească în fața lui tata. Cum e situația în fiecare familie, când mama începe să-l ia la zor pe tata, acesta zice mai tot. Cum povestea el despre laboratoare și despre secretele Guvernului, a fost atât de captivat și de absorbit de relatare, încât nu a băgat de seamă că eu stăteam după colț și sorbeam fiecare cuvințel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
la Brad, care stătea încă sprijinit de biroul Lisei. — Sunteți Bradley A. Gordon? O clipă mai târziu, unul dintre polițiști îl învârti pe loc, îi trase brațele la spate și îi puse cătușe. Dumnezeule! își spuse Josh. Brad urla de zor: — Ce dracu’ e asta? Ce mama dracului e asta? — Domnule Gordon, sunteți arestat pentru atac cu circumstanțe agravante și viol asupra unei minore. — Cum? — Aveți dreptul să nu spuneți nimic ... — Ce? Care minoră? urlă Brad. La naiba, nu cunosc nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
că maică-sa spera ca măcar fiicele ei să nu fie ca ea, care spune că a fost o proastă, a trăit ca o măicuță-avocată, și că a fost prea severă cu fetele ei. Cealaltă fată, Hortensia, se răzbună de zor de când s-a despărțit de soțul ei, mi-a râs în nas că vrea să cunoască măcar atâția bărbați câte degete are la mâini, face asta fără a pierde ocazia de a-i povesti Loredanei, în cele mai mici amănunte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
că m-am trezit din nou, tot singur, iar mâncărimile începuseră să mă cam sâcâie peste tot. Am coborât călcând cu grijă pe dușumeaua de lemn care scârțâia la fiecare pas și am ieșit afară, unde amicul Dănilă fuma de zor. - I-ai simțit și dumneata? - mă întrebă zâmbind. - Ce anume? - Puricii. Salteaua aia e plină de purici. Am prins vreo câțiva, dar cred că sânt cu sutele. Mâine îi spun moșului că dacă nu le schimbă, plec. - Asta cu siguranță
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
mergeți cu bine că eu vaștept cu fripturica! Mulțumindu-i doamnei Maria, am plecat către casa domnului director, două străzi mai la vale. Ne-am oprit în fața porții, așteptând să vedem dacă nu cumva ne observă, dar dumnealui trebăluia de zor în grădina din fața casei. - Să trăiți dom' director! Ridicând privirea cu o mișcare bruscă a capului care părea să însemne nu atât surprindere, cât mai degrabă iritare, văzându-ne în fața porții, i se lumină fața. Lăsă deoparte grămăjoara de buruieni
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
e conștient, pentru că nu e așa de mare încât să-l fi lăsat inconștient. S-a dus chiar și la câțiva doctori și pe mulți i-a minunat cu întrebarea lui; după ce intra respectuos în cabinet, cu mâinile frământând de zor ceva în față, că auzise el că nu e bine să mergi la doctor așa chiar cu mâna goală, văzându-l așa de încurcat, îl întrebau: - Ce ai dumneata? Ia să vedem! - De avut nu am nimic, dom' doctor! - Păi
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
o luăm pe jos până la gară, în șir indian, printre liniile de cale ferată. Mergeam încet pentru că n-aveam nici o grabă, ne amuzam cu remarci hazlii pe care ni le aruncam unul altuia ca la pimpong. Doi muncitori lucrau de zor, fumând și astâmpărându-și din când în când setea cu o dușcă dintrun lichid maroniu, destul de neplăcut presupun, de vreme ce se strâmbau după fiecare înghițitură. Mihai, cel mai în vârstă dintre noi, care părea și cel mai serios, îi abordă politicos
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
am călătorit În viața mea În asemenea condiții! Chiar nu-mi vine să că chiar mă lasă să stau aici. — E clasa Întâi ? șoptesc, privind cu aviditate luxul calm din jur. În dreapta mea, un tip În costum elegant bate de zor la un laptop, iar două femei În vârstă, aflate În colț, tocmai Își pun căștile pe urechi. — Clasa business. Pe ruta asta nu există clasa Întâi. Ridică iar vocea la volumul normal. E În regulă, vă convine ? — E perfect ! Mulțumesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
alții fac ordine rapidă În hârtii și bârfesc aprins. Când trec pe lângă biroul lui Neil Gregg, care se ocupă cu strategiile de mediatizare, Îl văd aliniindu-și premiile de Eficacitate În Marketing pe birou, În timp ce Fiona, asistenta lui, lustruiește de zor fotografiile Înrămate, care Îl prezintă dând mâna cu diverse celebrități. Tocmai Îmi atârn haina În cuier, când Paul, șeful departamentului nostru, mă ia deoparte. Ce dracu s-a Întâmplat la Glen Oil ? Am primit azi-dimineață un e-mail foarte ciudat de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
În clipa În care sosește, vreau să vă văd lucrând. Faceți ce faceți de obicei, pe parcursul unei zile normale de lucru. Privește În jur absent. Unii dintre voi, să zicem, pot vorbi la telefon, alții veți scrie la computer de zor... alții veți fi În plin brainstorming... Țineți minte, acest departament este Însăși esența companiei. Panther Corporation e renumită pentru geniul său În marketing ! Se oprește și noi ne uităm la el ca tâmpiții. — Hai, hai ! Bate iar din palme. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
mai firesc de care sunt În stare, deschid un fișier nou și Încep să scriu cât de rapid și de eficient pot, cu spatele perfect drept. N-a fost niciodată așa o liniște totală În departamentul nostru. Toată lumea bate de zor la computer, nimeni nu scoate o vorbă. Parcă am fi cu toții la examen. Mă mănâncă piciorul, dar nu Îndrăznesc să mă scarpin. Cum naiba or face oamenii ăia documentarele alea ciné-vérité? Mă simt complet epuizată și nu au trecut decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
cioburi de sticlă erau împrăștiate peste tot pe pardoseală și pe la ghișee. O fetiță era ranită la braț. Nimeni nu o băga în seamă.O luă de mânuță. Pe strada mașinile circulau în viteză cu farurile aprinse și claxonau de zor. Aceste imagini îi aminteau de seara din data de 4 martie 1977.De urmările seismului de la blocul Lizeanu.O duse pe fetiță la spitalul de copii. La urgență erau multe cazuri deosebite. In fine,o asistentă o preluă pe puștoaică
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]