14,677 matches
-
ideologică a apărut o opresie dureroasă a lipsei de semnificație a actului teatral. Teatrul a devenit un comerț elegant, un loc unde se propun valori pentru a fi parafate, cultivate și lansate pe piața mondială, unde idealurile se adaptează la modă, unde nu mai are rost să trăiești intens viața, pentru că a trăi intens pe scenă înseamnă a-i obosi pe cei care trăiesc intens chiar viața adevărată. înlăuntrul meu s-a produs un șoc, o surpare, între ceea ce înseamnă teatrul
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
observată din cele mai vechi timpuri. Subiectul a inspirat și multe eminențe literare de la Homer la Shakespeare sau Dostoievski. Mai apoi, oamenii de știință celebri, precum Freud, Kraepelin, Janet și alții s-au preocupat și ei de această problemă. Conform cu moda timpului, era suspectată o cauză exclusiv organică, o leziune pe creier provocată de impactul exploziilor din teatrul de război. De aceea, în timpul Războiului Civil american, afecțiunea respectivă a primit denumirea de „inima soldatului”urmată de „șocul exploziei”(care datează din
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
traumatizante ale vieții, se poate recurge la surogate salvatoare (de tipul anestezicelor), ceea ce poate să-i creeze predispoziția spre varii dependențe (la alcool, droguri, somnifere etc.). Opinia de mai sus plasează într-o lumină profund nefavorabilă practica devenită astăzi o modă primejdioasă, cea a utilizării anesteziei epidurale la nașterea vaginală. Procedura privează abuziv nașterea de orice sintaxă psihologică și spirituală, transformând mama și copilul în două legume insensibile și mult prea detașate pentru a onora un asemenea eveniment crucial. Cercetând agenda
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
Joseph și Linley (2006) fac o trecere în revistă a modelelor teoretice care explică manifestarea rezilienței, a dezvoltării persoanei consecutiv confruntării cu evenimentul advers. Autorii identifică: 1. Dezvoltări teoretice timpurii Sunt identificate opt modele timpurii, grupate în două categorii teoretice: Modele intenționale ale schimbărilor evolutive, de creștere și dezvoltare a persoanei. Intenția de schimbare pozitivă este specifică intervențiilor terapeutice. Sunt modele care subliniază importanța procesului de reflecție al persoanei, care reușește să construiască astfel un sens nou din suferința cu care
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
auteur a débuté son exposé, en faisant des références à la definition formulée par la doctrine en ce qui concerne le concept de la mise en libérté conditionnelle (méthode d'individualisation administrative de l'exécution des châtiments privatifs de liberté et mode d'exécution d'une partie de ces châtiments pénaux en tant qu'institution complémentaire de l'exécution du châtiment ou comme une moyen de la politique pour la réalisation du but de la peine), pour compléter son discours en dressant une liste
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
un ensemble de moyens juridiques, soumis de manière dialectique et unitaire à l'ensemble des moyens d'influence sociale "29 et, en même temps, comme une approche idéologique de la responsabilité en général, comme un instrument d'éducation. Bien que la mode du temps obligeât à une telle approche, M. Eliescu, auteur attentif aux nuances, sait tirer son épingle du jeu en affirmant: " il ne faut pas oublier que le but immédiat de la responsabilité délictuelle est de restaurer le patrimoine de la victime
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
international, A. Pedone, Paris, 1977, p. 61. 3 Ioan V. Maxim, Terorismul, Editura Politică, București, 1989, p. 79 -87. 4 Pe plan european, încă din anii `80, acesta a fost denumit "euroterorism". 5 Brian M. Jenkins, International Terrorism. A new mode of conflict, în International Terrorism and World Security, London, 1975, p. 13-17. 6 Raymond Aron, Peace and War, Weidenfeld & Nicolson, London, 1966, p. 112 7 André Malraux, La condition humaine, Paris, 1970, p. 189 8 Paul Wilkinson, Political Terrorism, Macmillan
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
o gândire de mare cuprindere și finețe. Autotrul caută dincolo de esențialism, însă nu fără de acesta, elementele definirii identitare. Le-ar fi putut găsi într-o sinteză a feluritelor concepții, prin abstragere simplă. Le-ar fi putut căuta prin opțiunea la modă pentru constructivism, deci prin definire laterală. A optat spre o strategie a diferențierii, nu a însumării. Insul are identitate întrucât se autoidentifică în raportările lui, în cadrul acestora. Pe cale de consecință, el include, nu exclude: strategia identitară este inclusivistă nu exclusivistă
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
teoreticienii critici ai comunicării de masă se bazează pe un puternic suport publicitar (și deci comercial) care face ca aceste produse să devină extrem de seducătoare pentru consumatori, împrumutul de elemente culturale nespecifice (produse de consum, modele de comportament, stiluri în modă, sărbători etc.) este o practică aproape universală. Împrumutul cultural este dublat de o logică hedonistă (vezi și Baudrillard, 2005), a gratificării instantanee, a căutării noutății și senzaționalului cu orice preț: "mulțumită Hollywood-ului, companiei Microsoft și postului CNN, ele (SUA, n.n.
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
erau bieți mahalagii din capul Sărăriei, iar scenele de muncă, sărmanii căruțași din Țicău, încărcînd sau descărcînd. Toate lucrate în felul inimitabil al pictorului, de altfel asemănătoare celor din celelalte două mape. Și doar cu multă bunăvoință supunîndu-se tematicii la modă, care făcea ravagii. Activitate, în mintea celor două suflete candide ce veneau dintr-o lume frumos concepută, lumea românească nobilă dinaintea războiului, însemna raportul ce trebuia dat vizitatorului privind aderența artistului (și a mamei sale) la lumea nouă, la cohorta
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
din producția timpului și pictează întruna, fără program, părîndu-i-se că viața-i prea scurtă pentru a o pierde în fleacuri. Dar același moment îi cere să țină cont de imperativul său. Unul nou, turbulent, contrariant pentru spiritele clasate. E la modă decadentismul, morală a "hedoniștilor cu mustrări de conștiință", căruia Pallady îi plătește tribut pe măsură, însușindu-și forma de dandysm care-i convenea cel mai mult, nu o frondă plebee și păguboasă, ci un aristocratism pe care oricum îl purta
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
alelor ruso-române se aliniază liniei lungi și tragice care ne-a siluit istoria, iar acum, într-un moment fast, ne sîcîie să ne urmăm vocația europeană dintotdeauna. Vai, trăim încă într-un spațiu în care căciula rusească, urecheată, face încă moda. Aruncați-vă privirea, în aceste zile de iarnă, pe stradă, și veți constata ponderea căciulii rusești. Chestiune de modă trecătoare, veți spune. De-ar fi așa! 1996 Cîte nu spune omu' la un Beaujolais! 9 ianuarie Aș fi preferat să
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ne sîcîie să ne urmăm vocația europeană dintotdeauna. Vai, trăim încă într-un spațiu în care căciula rusească, urecheată, face încă moda. Aruncați-vă privirea, în aceste zile de iarnă, pe stradă, și veți constata ponderea căciulii rusești. Chestiune de modă trecătoare, veți spune. De-ar fi așa! 1996 Cîte nu spune omu' la un Beaujolais! 9 ianuarie Aș fi preferat să fi vorbit în deșert atunci cînd, indignat de insolența "ministrului culturii" (care, întîmplător, este și pictor), am arătat ce
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
așa: Siècle, Maxim's, Business Club, Cercul celor 30, Clubul L (pentru doamne), Clubul Bois de Boulogne. Și mai amuzant (amuzant pentru noi, cei de la porțile Orientului) pare evantaiul de stabilimente care deservesc rafinatele gusturi ale clanului politocrat: case de modă, frizerii de lux, terenuri și săli de sport, stațiuni speciale de cură balneară și... și... institute de înfrumusețare. Ei, da, luînd act și de această ultimă bolgie a fabricării politocratului, nu mi-am putut reprima reacția, de altfel cu totul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Dar care, spuneți-mi care institut (terestru) ar fi în stare să producă schimbarea la față a unor: Dumitrașcu, Păunescu, Verdeț, Vadim, Văcaru, Văcăroiu, Popa Tatu și compania, cînd aceștia, drăgălașii de ei, începuseră să urce scara? Care? 19 februarie Modă nouă. Fata, chiar dacă e ger, își pune-n valoare părul, generos, des, involt, liber în gerul iernii. Alături, băiatul, efilat sau bondoc, își îndeasă pînă peste urechi fesul (obligatoriu negru), avînd aerul unui neajutorat nătîng, înfiat de cea pe care
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Picasso (apropo, ca simplă bîrfă între "falocrați", acesta vedea în "Prințesa X" a lui Brâncuși nimic altceva decît "un falus"), de Chirico, Dali, Brâncuși însuși, Brauner, Giacometti, Magritte (dintre cei mai vechi, clasicizați), Pollock, Kooning (medianii), apoi ultimele curente și mode: pop-art, minimalism, action-performance etc. Pe scurt, pentru toți aceștia, pentru toate acestea, sexul (printre altele) a fost preocupare centrală în obsesiile și realizările lor. Se disting, în viziunea organizatorilor, două mari orientări, avîndu-i ca mentori pe Pablo Picasso și pe
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ce avea să-și urască visceral părintele (spiritual), trebuia să rupă definitiv cu lumea veche. Tunica! Asta trebuia. Tunica insului în permanentă stare de atac. Vi-l imaginați pe tătucul roșu cu leninista cravată mic-burgheză? Și ce-a mai prins moda asta! Dacă Ghiță Dej a rămas, în sumbra noastră amintire, cu griul lui costum de burjui, Ceaușescu a reintrodus garderoba stalinistă: tunica, încheiată maoist-militărește pînă sub gușă, șapca trasă bine pe urechi (nu fără perfida umilință a omului de rînd
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
trenul și veniți să vedeți electrocutante trupuri goale de fete și băieți într-o crispantă, dar convingătoare piesă, aflată acum în repertoriul Naționalului ieșean: Roberto Zucco (ce dulce sună, nu?). Veți realiza că dincolo de provocările regizorale ale momentului, atît de la modă, în cazul de față, singura... ținută obligatorie e chiar cea propusă de ne...rușinosul regizor canadian. 9 decembrie Milița Petrașcu, cea care ucenicise, și ea, pe lîngă Brâncuși, la Paris, și căreia, și ei, marele sculptor îi lipise prenume de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
stomacal pur și simplu); ultimul bănuț (provenit de unde?), în loc să-l dea pe un covrig, acești hămesiți, cu aspectul lor famelic, de lumea a treia, îl dau pe idioatele pocnitori - toți pirotehniștii ăștia jalnici trebuie remarcat poartă invariabil fes; e o modă a fesului, însușită, ce oroare! și de alți tineri, unii dintre ei destul de curăței, acompaniindu-și însă partenerele (de altfel, cu valpurgice și frumoase coame) cu fesul ce le dă un dubios aer de neajutorați sexual; fes care provine, de unde
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mea intenție, n-am vrut decît să contribui la augmentarea legendei sale. Bine, bine, dar cum... a căzut replica maestrului. Cu dicția aceea inconfundabilă, ușor poticnită atunci cînd ilustrul om era marcat emoțional. Ar fi putut în stilul atît de la modă atunci printre bucureșteni să răspundă pipărat argumentului meu, dar n-a făcut-o. Ca unul ce venea din cealaltă Românie, a crezut că e suficient dar atît: bine, bine, dar cum... Copilul Goethe era păzit să nu vadă lucruri urîte
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pictorii au fost și gureși. Taciturnul Van Gogh simțea irepresibilă nevoie să-și detalieze, în scris, către fratele său Theo, momentele lucrului, zbuciumul, proiectele. Era, ea, sarabanda vorbelor scrise, una în sine, doar de dragul exercițiului epistolar, de altfel atît de la modă în vreme? Nu. Angoasele olandezului aveau rostul explicitării îndoielilor. Dureroaselor îndoieli ale diletantului de geniu. Că va fi înțeles greșit de contemporani, de improbabilii discipoli. Apoi, modernii tîrzii, mai toți s-au exersat prolific în pagini de exegeză. Iar suprarealiștii
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fereastra atelierului repetau, pe aceeași terasă, schema eclipsei. Străini de angoasa generală. Amorul ca antidot la răzvrătirile planetei. 10 februarie Printre semenii ce-i văd curent se numără, adesea, și oameni de afaceri, patronii unor firme, într-un cuvînt la modă, întreprinzătorii. Culmea: nefiind, la rîndu-mi, nici afacerist, nici patron, nici întreprinzător. Ba, să nu mă pripesc: într-un fel, sînt întreprinzător, pentru că ce fac în atelierul meu de pictură, de vreo patruzeci de ani, decît să "întreprind", să născocesc mereu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sfîrșise: cancer al limbii. 17 februarie Fără complicații în raportarea la Occident, total dezinhibat, un fost pictor de-aici (Manoliu pe nume, dar nu asta are importanță) n-a mai vrut să se plaseze în seria de imitatori (întîrziați) ai modelor apusene și, brusc, a dat el tonul în "jungla" de-acolo: a luat bancnota de un dolar și a montat-o într-o armătură metalică, într-o raclă (de altfel, foarte lucitoare, foarte arătoasă) și multiplicînd halucinant operația, a expus
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
naționalism ceaușist, spurcă Occidentul. Capitalist. Deci nemilos, decăzut (tot decade de pe timpul Marii Revoluții din Octombrie... sau Noiembrie, dar nu vrea să și putrezească, așa cum era prevăzut). Îl spurcă, dar... dar... își întrețin odraslele acolo. Într-o competiție autohtonă la modă, de mare bonton azi. Sînt, de fapt, aceiași compatrioți care ar putea avea capitalism (fie și decăzut) chiar aici, acasă, dacă nu i s-ar opune (mișel-prostește) prin vot. Păi, costurile pentru întreținerea progeniturii n-ar fi astfel mai mici
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
neguroasă a planetei. Oricum, trăiască diferența! Ne-am închipuit că rufoșii ce năpădiseră străzile după 1989 erau doar o defulare (de altfel și erau) după căderea comunismului, atît de grijuliu să-și ascundă, pudibond, furunculele, o defulare ținînd cît o modă: moda cerșitului la vedere, fără teamă. Ne-am zis că rufosul cerșind pe trotuar, în poziție patmasana, și mișcîndu-se ore întregi ca un metronom dereglat era doar o sordidă modă. O găselniță cerșetorească pentru sensibilizarea trecătorului. N-a fost așa
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]