16,537 matches
-
ca peștele în apă, dar nu consuma alcool, i-au ajuns experiențele de la recrutare și de la o nuntă, bea doar suc sau câteodată bere. Dimineața ajungeau devreme la școală aproape toți băieții, pe urmă începeau să sosească restul.... fumau o țigară cu geamurile deschise și discutau despre lecții sau le făcea Magi sinteza scriitorului din acea zi. Se apropia sfârșitul trimestrului când Stani a intrat în clasă. Geamurile erau închise și un nor greu de fum care tot sporea și îl
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
vii pe la școală! îi răspunde, mulțumit că au scăpat neobservați. Când s-a înapoiat în clasă l-au luat băieții la rost: - De ce ai gonit-o? Aveam de gând s-o ducem la Gavri! - Nu ați văzut, duhnea urât a țigări, ca și voi de altfel dar ce vroiați să faceți cu ea ? - Îi puneam un cearșaf în cap și ne făceam treaba! găsește repede soluția un coleg. A dat din mână a lehamite, dar colegii toată ziua lau acuzat că
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
spune dirigintei. Era alergică la arome, mai ales la cele parfumate din abundență iar clasa părea un curcubeu de miresme. A sosit diriginta în clasă alertată de profesoară, distinge într-adevăr un vag iz de colonie ieftină, dar și de țigări. A dat din umeri indiferentă cine are nevoie de istoria contemporană? Doar ei urmează s-o înfăptuiască! Și spuse înțelegătoare : - Vedeți nu faceți larmă în această oră, cât sunteți singuri. Doamna Martinov refuză să mai vină în clasa voastră. Vă
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
nu avea rival printre ei el trebuia întâi să-și dea corijența dar participa indirect la emoțiile lor. Într-o seară ajunge la Cazinou mai devreme la întâlnirea obișnuită cu colegii veniseră numai Costică și Magi. - Hai, să luăm niște țigări pentru noi și pe urmă ne întâlnim cu ceilalți colegi! Trebuiau să zărească marinarii greci de la care luau țigările, bineînțeles contra cost. Pe el l-ar fi interesat eventual niște cingo dar nu avea niciun ban, așa că urmărea marinarii care
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
o seară ajunge la Cazinou mai devreme la întâlnirea obișnuită cu colegii veniseră numai Costică și Magi. - Hai, să luăm niște țigări pentru noi și pe urmă ne întâlnim cu ceilalți colegi! Trebuiau să zărească marinarii greci de la care luau țigările, bineînțeles contra cost. Pe el l-ar fi interesat eventual niște cingo dar nu avea niciun ban, așa că urmărea marinarii care ieșeau pe la Poarta 1, cocoțat pe gardul de piatră, să îi vadă mai bine. Era foială și concurență
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
mulți bișnițari adevărați, multe fete să se iubească cu marinarii când zărește câțiva greci venind spre Poarta 1 și a strigat la colegi să fie pe fază: - Magi, Costică, vin grecii ! Nu au apucat să cumpere cele doua pachete de țigări că au pus mâna pe ei milițienii, deghizați în civili; era razie și se urmăreau infractorii care se legau de greci, fetele etc. Îi bagă într-un IMS împreună cu ceilalți borfași. Mașina arhiplină demarează în trombă pe Valea Portului, hurducăindu
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
El nu are ce să scoată, îi arată buzunarele întoarse; Gavri avea vreo 15 lei și o monedă de câțiva peny; Magi, 35 de lei, un flacon subțire cu parfum bulgăresc, din trandafiri și un pachet mototolit aproape gol de țigări. - Ce clasă sunteți și la ce școală? - Suntem în clasa XII-a și am terminat la Mircea! În zilele următoare începem examenul de bacalaureat! răspunse unul dintre ei. - Adunați-vă lucrurile. Trebuie să plătiți o amendă însă pentru că sunteți elevi
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
răspunse unul dintre ei. - Adunați-vă lucrurile. Trebuie să plătiți o amendă însă pentru că sunteți elevi ajung 10 lei de fiecare. Stani se gândește: - Ăsta face mișto de noi, în definitiv nici nu trebuia să ne ia, nu cumpărasem nicio țigară, nici nu încercasem să luăm legătura cu grecii, am căzut ca din oală nevinovați. Intenția colectivă nu cred că se plătește. În sfârșit... căpitanul le înapoiază banii, moneda, pachetul mototolit, parfumul și rupe câteva bonuri; ei strâng banii și plătesc
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Extradidacticii la lucru,, suna cam așa: ,,Ieri a fost anihilată o puternică rețea de traficanți și infractori din orașul nostru în frunte cu elevii de la Liceul Mircea și le scria numele exacte la toți trei. Le-a fost confiscată valută, țigări, diverse mărfuri de proveniență străină, bani și alte lucruri. Tinerii în loc să învețe pentru examenul de bacalaureat care îl au de susținut a doua zi și continua pe această temă. A ieșit un articol stufos și destul de lung. Era cea mai
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
târziu sigur a aflat; nu i-a vorbit sau amintit niciodată despre această întâmplare, nici măcar în glumă. Apare acasă la ei unchiu-său Titi, fratele mamei, speriat. Cu puțin timp înainte, într-o seară i-a dat două cartoane de țigări să le ducă la niște doctori pentru tatăl său. Credea că l-au prins cu ele într-o razie. Îi povestește și lui cum s-a întâmplat, răsuflă ușurat și hotărăște pe loc: - Îl dăm în judecată pe ziarist ! Cerem
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
din comisie se uitau strâmb la el, l-au notat și șeful comisiei, decanul de la Institut vrea să facă un spirit de glumă și îi șoptește tare să audă toata sala: - Îmi faci și mie rost de un carton de țigări? Îi răspunde la fel șoptit tare: - Acum e periculos, nu vedeți că ne urmărește poliția peste tot! Și se uită complice la profesorii care erau înșirați la mese cu felurite hârțoage în față. L-a bufnit râsul și pe profesor
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
și pauză? întreabă el mai departe și ascultă comentariile savante atent dar întrebă cu naivitate: - De ce? Eu sunt dispus să le fac fără pauză! Acum este lămurit cu răbdare: - Nu se poate, după fiecare oră se face pauză pentru o țigară! - Dar eu nu fumez! sări Laur revoltat. - Pentru fumători, studenți și profesori! precizează altul. - Cum?....Profesorii ne dau voie să fumăm? În fața lor? Este uimit la culme. Așa cum arăta cu chipul prelungit de surprindere, derutat, neștiind ce să creadă, toți
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
și s- au tocmit cu nașul în tren iar dimineața, la 7,30 îi prinde la Universitate în grup compact așteptând cunoscuți unul dintre ei vroia să fumeze, dar obiceiul fumătorului, n-are foc. - Îmi permiteți să aprind și eu țigara? îl întrebă pe primul fumător întâlnit. Întâmplător, era un profesor sobru, întunecat la figură care tocmai urca scările clădirii Universității, - Nu! spuse acesta scurt. Atât a trebuit găștii, s-au înfuriat și l-au blagoslovit cu un potop de cuvinte
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
stăteam la cârciumă până la ora unu când, credeam că li s-a făcut destul de sete băieților. S-au prins ceilalți colegi spre sfârșitul practicii și ajunsesem să mergem jumătate dintre noi cu cele două bidoane după apă. Ceilalți își procurau țigări de pe șosea se făceau șiruri interminabile și de multe ori nejustificate de mașini care trebuiau să oprească, la semnele vizuale făcute de noi cu stegulețele. Erau întreruperi normale, datorate lucrărilor însă ajunsesem să le facem după bunul nostru plac. Fluturam
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
de multe ori nejustificate de mașini care trebuiau să oprească, la semnele vizuale făcute de noi cu stegulețele. Erau întreruperi normale, datorate lucrărilor însă ajunsesem să le facem după bunul nostru plac. Fluturam stegulețele voioși și se întrerupea circulația. Primeam țigări în schimbul trecerii câte unei mașini și așa câte două țigări de la fiecare mașină, se adunau suficiente pentru colegi și pe gustul fiecăruia. Când mai adăugam că suntem studenți, primeam câteodată și pachete întregi. Nu mă interesau țigările, așa că acest punct
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
la semnele vizuale făcute de noi cu stegulețele. Erau întreruperi normale, datorate lucrărilor însă ajunsesem să le facem după bunul nostru plac. Fluturam stegulețele voioși și se întrerupea circulația. Primeam țigări în schimbul trecerii câte unei mașini și așa câte două țigări de la fiecare mașină, se adunau suficiente pentru colegi și pe gustul fiecăruia. Când mai adăugam că suntem studenți, primeam câteodată și pachete întregi. Nu mă interesau țigările, așa că acest punct îl socoteam nesemnificativ dar majoritatea băieților erau atrași de vânzoleala
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
întrerupea circulația. Primeam țigări în schimbul trecerii câte unei mașini și așa câte două țigări de la fiecare mașină, se adunau suficiente pentru colegi și pe gustul fiecăruia. Când mai adăugam că suntem studenți, primeam câteodată și pachete întregi. Nu mă interesau țigările, așa că acest punct îl socoteam nesemnificativ dar majoritatea băieților erau atrași de vânzoleala mașinilor. Într-o zi eu nu i-am observat pe ziariștii de la România Liberă, care sosiseră pe acolo și făceau un reportaj. M-au fotografiat de departe
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
ascult. Asta-i ceea ce numim civilizație. Oameni care, altfel, n-ar arunca în ruptul capului un gunoi din mașină te izbesc fără să stea pe gânduri cu bubuitul radioului. Oameni care nu ți-ar sufla în ruptul capului fumul de țigară în față într-un restaurant aglomerat zbiară cât îi ține gura în celular. Țipă unii la alții la două palme distanță. Oamenii ăștia, care n-ar da în ruptul capului cu ierbicide sau insecticide, își otrăvesc vecinii cu boxele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
pediatrului, figurează, evident, în notele mele. Și Duncan zice: — Ești bun, dom’le, ce să mai! Scuipatul lui mi se usucă pe piele și pe buze. Podeaua bucătăriei era acoperită cu linoleum cenușiu. Blaturile erau roz, cu urme negre de țigară insinuându-se dinspre margini. Pe blatul de lângă chiuvetă era o carte luată de la bibliotecă. Versuri și poezii din lumea-ntreagă. Cartea era închisă și, când am așezat-o pe cotor, când am lăsat-o să se deschidă singură, sperând că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
florale pe maro și albastru. Pe pardoseala băii e un prosop ud pe care se văd pete de sânge și gel de bărbierit verde. Cineva a uitat să tragă apa la toaletă. Așternuturile sunt bleumarin și miros a fum de țigară. Nu văd nicăieri nici o carte. Întreb dacă familia a luat ceva de la fața locului, iar polițistul zice că nu. Dar a venit cineva de la serviciile sociale, care a luat niște haine. — A, da, zice, și niște cărți de la bibliotecă, le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
de asfaltul fierbinte, în timp ce mașinile și camioanele vâjâie în ambele sensuri, și-și freacă obrazul de mormanul de blană maronie. Se ridică și se uită în lungul autostrăzii, în amândouă părțile. Se întoarce în cabina camionetei și-și aprinde o țigară. Așteaptă. Așteptăm și noi, dom’ sergent și cu mine. Asta este; am ajuns o săptămână mai târziu. Întotdeauna cu un pas în urmă. După ce s-a întâmplat deja. Prima apariție a Mântuitorului de pe Șosea a fost semnalată de o echipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
plac tradițiile străvechi. Îmi pun speranța că, nu știu cum să spun, călătoria asta va fi pentru mine ca o căutare de sine. Și că o să mă aleg cu un nume indian și, zice, că o să sufăr o transformare. Stridie scoate o țigară din săculețul Hopi și zice: — Vă deranjează? Și-i zic că da. Și Helen zice: — Nu, deloc. Și doar e mașina ei. Și încep să număr: 1, 2, 3... Lucrul pe care noi îl numim „natură“, zice Stridie, nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
roz din carte. O duc la nas și-mi închipui că părul Monei are același miros. Răsucind pana între degete, îl întreb pe Stridie, care vorbește acum la telefon - a sunat la ziar -, ce face de fapt. Stridie își aprinde țigara. Își vâră bricheta și telefonul la loc, în săculeț. — În felul ăsta își face el rost de bani, zice Mona. Descurcă firele și nodurile din plasa de vise. Dintre brațe, de sub bluza portocalie, i se ițesc sânii cu sfârcuri roz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
rost de bani, zice Mona. Descurcă firele și nodurile din plasa de vise. Dintre brațe, de sub bluza portocalie, i se ițesc sânii cu sfârcuri roz. Și număr: 4, 5, 6... În timp ce-și încheie cămașa, cu buzele lipite de țigară și ochii mijiți dincolo de norul de fum, Stridie zice: — Vă mai aduceți aminte de Johnny Appleseed? Helen dă drumul mai tare la aerul condiționat. Și, încheindu-și gulerul, Stridie zice: — Stai liniștit, tati. Îmi sădesc și eu semințele. Privind cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
E împrumutat. În legătură cu bibliotecarul, detaliile ar fi următoarele: are șuvițe blond-cenușii în părul înțepenit cu gel sub forma unei copertine care-i umbrește fața. Un fel de vizieră blond-cenușie. Stă la birou în fața unui monitor și miroase a fum de țigară. Are un pulover pe gât cu un ecuson de plastic pe care scrie „Symon“. Îi spun că multe vieți atârnă de găsirea acestei cărți. Iar el zice: Nasol. Îi spun că, la drept vorbind, viața lui atârnă de găsirea cărții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]