15,045 matches
-
fine și se fac ridicoli, voind a începe cu definițiile și apoi cu principiile, ceea ce nu constituie un mod de a lucra în această categorie de raționamente. Nu că mintea nu o face, dar o face pe tăcute, în mod firesc și fără artă; căci exprimarea aparține tuturor oamenilor,, iar priceperea numai unui cerc foarte restrîns! Spiritele fine, din contra, obișnuind a judeca lucrurile dintr-o singură privire, sînt atît de mirate cînd le prezinți probleme în care nu înțeleg nimic
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
substantiv poate fi legat cu verbe sau adjective felurite, el însuși rămînînd același. Intenționalitatea lui cuprinde deci substratul imuabil, pe care după vechi deprinderi metafizice îl facem să coincidă cu lumea esențelor. Spiritualismul lui Barbu îl îndruma deci în chip firesc către un vocabular saturat de substantive. O astfel de bogăție și constantă apelare la substantive aflăm mai ales în Tratatul de antropologie creștină al lui Petre Țuțea, cu o aceeași determinare. Într-o scrisoare din 13 iulie 1938, adresată prietenului
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
stabilitatea totală a început să fie percepută mai curînd ca pericol decît ca un bun prețios care merită păstrat. "Noul conservatorism" (de după 1815) a putut cel puțin să pretindă că a găsit un teren comun cu noul liberalism". O reacție firească, motivată inclusiv psihologic, în fața succesiunii rapide de revoluții modernizatoare a fost o acută nevoie de trecut, de valorizare și fie și iluzorie conservare a lui, cu tradițiile, cutumele, prejudecățile care îl definesc. "A fost o amplă mișcare de reabilitare a
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
și a brumei de cîțiva meseriași care îi avem și noi, o sumă de lume, dacă nu toată, trăiește nu din schimbări de formă, ci parte din schimbări de loc, parte din transmisiuni, care amîndouă se confundă uneori. În locul seriei firești de schimbări de formă, singurele producătoare, vine seria de schimbări de loc și nesfîrșite schimbări de posesiune. Tot costul acestor nenumărate medieri se scade din valoarea naturală a produsului; producătorul dă mult pentru a primi puțin în schimb, consumatorul asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
a portului și a manierelor exterioare. Printre oamenii de acest fel se vor întîlni, cred, cititorii cei mai potriviți ai acestui volum. Oamenii cari n-au spiritul nervos imitator, nici înjosit de apetituri și vanități particulare se țin, în chip firesc, departe de grosolăniile modelor intelectuale sau politico-sociale. Singură atenția acestor oameni mă interesează și mi-a călăuzit scrisul". Cu o ironie în umbra sarcasmului sînt ruinate visele războinice și militarizante care i-au animat pe beligeranți în prima conflagrație mondială
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
sub dictaturile roșii și brune, ne propune un adevăr cît un aforism: "Mulțimile trăiesc de azi pe mîine, se bucură, cît se poate, de favorurile momentului și disprețuiesc, fără pic de spirit creștin, necazurile și păcatele vecinului. Este fără îndoială firesc și sănătos să te bucuri de pace, cu toate bunurile pe care ți le hărăzește, o dată cu dînsa și în clipa de față, norocul. Dar nu-i frumos să-ți completezi bucuria aceasta zîmbind pe sub mustață de nenorocirile celor de peste hotar
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
cea mare și esențială, și dintr-o lovitură taie firul explicațiilor obositoare". Nici diletantul, indiferentul de domeniul în care exersează, nu scapă de cerneala acidă a eseistului. Vorbind despre libertatea gustului, rostește un adevăr, în ce privește omul de mijloc, de o firească actualitate: "Acestui om de mijloc nu-i trebuie orchestră simfonică, ci lăutari; nici pictură născută din vizualitate artistică, ci cromolitografie sentimentală. De aceea dezvoltarea tehnicii artistice este de neînțeles dacă o raportăm la rudimentarele trebuințe estetice ale omului normal". Între
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
mai puțin adevărat că în confesiunile lui stăpînite putem descoperi un capăt al poeziei de concepție de mai tîrziu. Treaza plăcere este un prim semn. Nicolae introduce în poezia galantă a Văcăreștilor o notă de austeritate, punînd un prag (ordinea firească, dragostea cu socoteală) în calea plăcerilor și a anarhiei simțurilor. Discursul său a devenit preponderent moral. Figura lui lirică este retragerea și legea morală pe care o recomandă e cumințenia (temperanța)". La Iancu Văcărescu, nepotul întemeietorului, asistăm la apariția și
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
este decelată cauza impactului: "Secretul este că amîndouă, și plumbul ca și violetul, au rădăcini comune, nu în natură, ci în metafizică, însemnînd descompunerea". Analizînd Poemă în oglindă constată, dar în același timp își pune și ne propune bune și firești interogații: "Oglinda măritoare ne transportă la limitele neantului pline de reflexe și de agonie violetă. Muzica, culoarea și cuvintele se întîlnesc pentru a satura de sensul descompunerii întregul cosmos. De unde această viziune catastrofică, mai rea decît orice dizgrație? De ce se
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
principal scop să ațîțe mereu acea flacără". Politic, sîntem datori să acționăm cu măsură și maximă responsabilitate, fără a fi niciodată siguri că acțiunile noastre vor avea totdeauna rezultatul scontat și că nu sînt șanse să ne eliberăm de îndoielile firești care apar întotdeauna cînd înfăptuim. Cum principalul mijloc politic este constrîngerea, marea tensiune se naște între mijloace și scopul acțiunii politice. Cînd - machiavellic, scopul scuză mijloacele, etica convingerii nu mai are nici o șansă. Pe de altă parte adepții eticii convingerii
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
de măsline joacă un rol de prim ordin nu e decât un pas. Este adevărat că această materie grasă este fără Îndoială cea mai bună dintre toate, alături de untura de pește. Bogat În antioxidanți, echilibrat, el se potrivește În mod firesc nevoilor fiziologice ale omului. Dar nu acționează singur. Memorator al regimului cretan • Mai puține grăsimi animale: adică mai puțină carne (exceptând carnea albă sau peșteleă și mai puține produse lactate, cu excepția laptelui de oaie și de capră. • Mai multe fructe
[Corola-publishinghouse/Science/1861_a_3186]
-
scurt, să nu ne temem de destinul nostru ca provincie demnă, centru regional (ca și cu provincia, regiunea are o poveste proprie din care nu lipsesc Chișinăul și Cernăuțiul) de iradiere a civilizației europene și a democrației liberale, cu distanța firesc asumată față de jivinele dâmbovițene (cu scuzele de rigoare pentru cele câteva zeci de oameni cultivați, demni de respect, trăitori în Sodoma națională). Să învățăm, deci, finețea și mândria provensală! Post scriptum. Și să nu uit: stricto sensu, "provincie" desemnează un
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
abitir într-una care pretinde că are un statut cultural atestat istoric. Să vedem, totuși, câteva argumente și câteva observații față de acest proiect generos. Departamentele pentru cultură (în diversele lor combinații cu educația, turismul, monumentele, tineretul sau acțiunea socială) sunt firești în orice structură administrativă a autorităților locale din Europa, ba chiar și în Statele Unite (unde nu există un minister de resort, dar există la nivel federal o structură de finanțare pentru proiectele culturale și artistice numită National Endowment for the
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Radu. Deși realitatea ne arată un om distins și educat, provenind dintr-o familie celebră a Iașului (dacă nu aristocratică stricto sensu, cel puțin de o înaltă calitate umană și intelectuală), cu maniere impecabile și cu excelente abilități de comunicare (firești pentru un om care a iubit scena), imaginea din oglinda mass-media este șocant de contorsionată și de nedreaptă. Admit că diverși comentatori care s-au înfruptat din privilegiile vechiului regim, obișnuiți să cânte osanale activiștilor "luminați", au naturale pulsiuni poporane
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
impostor academic, cu toate cărțile scrise de "negrii" din ograda proprie, care s-a autointitulat rector, transformând o universitate privată importantă într-o asociație familială de jefuit și extorcat (de unde și porecla sa de alint "academicianul PârNae") au apărut ca firești și la locul lor. Cu securiști, judecători și politicieni pe statul lor de plată, acești tâlhari dovediți se adresează rapid instanței unde, de regulă, își cumpără verdictul pe față. Ce e de făcut cu toate aceste tarabe universitare care dau
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
punct de plecare pentru a iniția o dezbatere pe care o resimt ca urgentă în spațiul nostru. Desigur că acest festin francofon a adus la Iași două consistente delegații diplomatice conduse de Excelențele Lor, ambasadorii Franței și Canadei, care, în mod firesc, au făcut o vizită de curtoazie autorităților locale și, cu acest prilej, directorul CCF a înaintat primarului Gheorghe Nichita o solicitare de sprijin financiar, propunând Primăriei Iașului un parteneriat pentru alte două evenimente culturale importante din agenda acestui an: un
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
a-l asculta pe unul dintre cei mai cunoscuți artiști francezi contemporani specializați în muzică medievală, Jordi Savall. Sperăm ca autoritățile locale, degrevate acum de facturile imense acoperite din bani publici pentru fotbaliștii din prima divizie, să își amintească, odată cu fireasca retrogradare a Politehnicii, că există la Iași încă mulți plătitori de impozite care au și nevoi culturale pe care Primăria are obligație să le acopere. Poate articolul acesta le dă o idee. A bon entendeur, salut! 29 aprilie 2010 Am
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
care au dispărut între timp. Dar acest reflex omenesc, cu toate ingredientele sale mundane și cu tot sosul său existențial, are rareori sclipiri artistice sau reflexe formative. E doar proiecția mentală a unei existențe banale, cu accidentele și accentele biografice firești, și ea nu poate spera, de regulă, la o ridicare în grad, la o schimbare de plan, așa cum, uneori, reușește să facă artistul. Descrierile biografice sunt la îndemâna tuturor și rareori fac obiectul literaturii sau al filmului. Paradoxul pariului lui Dan
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
al verbului și cu ploaia acidă a ironiei. Ceea ce e fascinant în acest univers personal, instituit și livrat on-line cu o franchețe câteodată derutantă, e stilistica directă, fără ocolișuri și, cum am mai spus, lirismul viril. Autoarea își construiește lumea firesc, fără aerul că vrea să facă o demonstrație, sublimând, printr-o proză poetică sau printr-un hiperrealism concis, structural diferit de artificialitatea neorealismului mizerabilist al filmului românesc contemporan, duritatea cotidianului, pe care își propune, programatic, să-l prezinte în toată
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
și de definiție ale universului, constituindu-se ca o matcă în care timpul, „ceas ca de lemn putred”, le face pe toate să curgă spre neștiut, măsurând neliniștitor destrămarea, ca la Lucian Blaga. Imagistica, de foarte multe ori inspirată și firească, se hrănește cel mai des din semantica plecării, a ducerii, a părăsirii. Aerul „pleacă printre degete, cu casă cu tot”; „pe o apă o să plece chipul meu”; „Eu știu: anii, pădurea, toate / Cum înfrunzesc / Și cum de mine se îndepărtează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285395_a_286724]
-
Laurent și Tsar de Van Cleef și Arpels. Scorpion Ambițioase, reflexive și uneori singuratice, nativele din Scorpion preferă miresmele profunde ascunse sub un covor de flori într-un parc strălucitor. Aveți atâta siguranță și mândrie înnăscute, încât gravitați în mod firesc către acele parfumuri care sunt pe măsura voastră, cum ar fi: Poison de Dior sau Shalimar de la Guerlain. Vi se potrivesc, de asemenea, L’Air Du Temps de Nina Ricci, Mitsouko de Guerlain, Mystère de Rochas. Pentru bărbați: Equipage de
Aromaterapia, magia parfumului, cromoterapia şi meloterapia : terapii alternative by VIOLETA BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/373_a_651]
-
a demonstrației” - dubiului arată că implicațiile ei nu au Încetat să seducă nici moraliștii, nici teologii și nici pe simplii analiști ai adâncimilor psihicului uman. În spirit postmodernist, acest lucru poate fi pus pe seama detabuizării și a intrării În ordinea firească a gândirii. În același spirit, dar fără a ignora și posibilele sale antecedente istorice, lunga listă a răzvrătiților cuvântului și a contestatarilor impenitenți, gândirea știe că Își poate permite luxul de a se comporta firesc În Însuși spațiul nefirescului. Soluții
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
jurnalului pare doar o Întâmplătoare piedică, menită să Întârzie mult dorita salvare prin dispariție. Jurnalele intime ale sinucigașilor sunt guvernate de o iminență a morții și, pe măsură ce zilele trec, amânarea se transformă Într-o nevroză a așteptării. Acutele sunt notele firești ale confesiunii - nu atât ca formă a disperării, cât un semnal că ancestrala frică de moarte a omului poate să ia o Înfățișare paradoxală. Străvechile cuvinte ale lui Epicur („Adeseori, ceea ce-i Împinge pe oameni spre moarte e teama de
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
semnul dorinței de a pleca, de a călători, de a descoperi necunoscutul („Cât de fericit sunt să plec!”, exclamă tânărul Werther) și paradigma Freud, În care lucrurile Își ies din matca naturală, nemaifiind percepute, ca la Goethe, drept un fenomen firesc sau, În cel mai rău caz, drept un accident. La Freud, mecanismul sinuciderii coboară În adâncurile ființei, „drenând ego-ul”, Într-o suprapunere a misterioaselor canale genetice, care leagă prezumtivul pacient de o Întreagă genealogie a demonismului. Pentru eroul romantic, sinuciderea
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
cel mai rău caz, drept un accident. La Freud, mecanismul sinuciderii coboară În adâncurile ființei, „drenând ego-ul”, Într-o suprapunere a misterioaselor canale genetice, care leagă prezumtivul pacient de o Întreagă genealogie a demonismului. Pentru eroul romantic, sinuciderea Înseamnă ieșirea firească din scenă, deznodământul căruia nu numai că nu i se Împotrivește, dar În direcția căruia lucrează cu tot dinadinsul. Eroul modern pare să se opună fatalității, cu atât mai mult cu cât el o percepe cu o minte rece, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]