14,677 matches
-
a planetei. Oricum, trăiască diferența! Ne-am închipuit că rufoșii ce năpădiseră străzile după 1989 erau doar o defulare (de altfel și erau) după căderea comunismului, atît de grijuliu să-și ascundă, pudibond, furunculele, o defulare ținînd cît o modă: moda cerșitului la vedere, fără teamă. Ne-am zis că rufosul cerșind pe trotuar, în poziție patmasana, și mișcîndu-se ore întregi ca un metronom dereglat era doar o sordidă modă. O găselniță cerșetorească pentru sensibilizarea trecătorului. N-a fost așa. Mai
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
să-și ascundă, pudibond, furunculele, o defulare ținînd cît o modă: moda cerșitului la vedere, fără teamă. Ne-am zis că rufosul cerșind pe trotuar, în poziție patmasana, și mișcîndu-se ore întregi ca un metronom dereglat era doar o sordidă modă. O găselniță cerșetorească pentru sensibilizarea trecătorului. N-a fost așa. Mai la tot pasul întîlnim și acum jalnicul metronom, făcîndu-ne, pentru o clipă, să credem că ne-am afla în nu știu care cotlon din lumea a treia. Eronat. Cerșetoria e un
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dă în clocot. Măscările și spurcăciunile lumii în gura ei. Un barosan ras la tîmple, cu cerceluș în stînga, își roade șapca de draci. Stop! Printre rîndurile turbate se strecoară felin o roșcată. Ieșită parcă acum dintr-o paradă a modei. Muțenie generală. Unde să se-așeze? Barosanul sare ars și-i oferă galant locul. Atît. Galeria își reia clocotul. Cu Mihai Ursachi, la peluza pestriță. Debut absolut: n-a mai fost niciodată aici. Îmi spusese că acceptă, cu o condiție
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
garanție a stabilității și seriozității reieșite din temeiuri de sînge. Azi? Tandemul operează și azi. Într-o Românie care-și resuscită apetitul pentru individualismul capitalist. Numai că cei doi asociați se "ascund" acum sub sonoritatea derutant-cosmopolită a unor firme la modă. Citez, întîmplător, doar pentru această sonoritate: Maxwell, Blues, Amanda, Miky, Comodi, Casio. Oricum, să recunoaștem cu cît mica/mare afacere e pe temeiuri familiale, cu atît sorții reușitei sînt mai siguri. Temeiurile imanentei naturi umane. Nu știu cum or fi percepînd americanii
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mustăți, favoriți: laseri hipnotici. Fascinanta și bizara Spanie. În iarnă, sînt nevoit să-mi fotografiez cîteva pînze. Apelez, ca de fiecare dată, la efebul cu nume deja vehiculat în mediile supersofisticat-postmoderne, excelent fotograf (aptitudine, de altfel, implicată demersurilor curentului la modă). Locul desfășurării: curtea atelierelor. Fulguiește. Cunoscînd ce expune efebul fotograf, ce piese îndepărate stilistic de ale mele (și nu sînt singurul), menite să producă șocul neiertător al anulării "tradiționalelor", "vetustelor" armonii, simt o oarecare jenă de fiecare dată cînd îmi
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
la cravată cu briliant. Graseind franțuzește, el, "homo americanus", întreținea în juru-i o atmosferă dezinvoltă, ritos neacademică, efervescența ideilor în conclav consumîndu-se, extrem de contaminant, în ținută total degajată și benevolă. Nu că n-ar fi arătat bine în costum la modă (venea, de altfel, dintr-o Românie civilizată, dintr-un mediu elegant, în care orice putea fi tolerat, numai mitocănia nu), dar lăsa să se înțeleagă/să-l înțeleagă cei la care ținea, că nu asta contează, nu scorțoșenia și găunoșenia
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
vedem ce s-a petrecut. Și dacă tot am vorbit de locuri stigmatizate, să observăm că și acesta, aflat în miezul orașului istoric, stă sub destin. După ce, în aceiași ani de comunizare masivă, curtea Teatrului s-a aliniat, și ea, modei (proletare) de a înlătura feroneria (burgheză) a gardului ce delimita această incintă elitară de vulgul străzii. Locul luîndu-l o mizerabilă improvizație artizanală, iată că și aceasta e intrată într-un ireversibil proces de disoluție, porțiuni mari din ea fiind furate
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de iapă de curse, geantă neagră, pe umăr, mănuși negre, mers tipic de top-model. Dar și... și... țigară lungă-lungă între degetele lungi-lungi. Neaprinsă. Spectacol stradal. O revăd, întîmplător, după cîteva zile, pe bulevardul Carol: aceeași țigară, stinsă, în dreapta. Accesoriul ultimei mode... Sînt rugat de amicul B. să-i acord noii sale cunoștințe cîteva minute pentru edificare întru pictură. Gracila ființă practică aspra îndeletnicire în taină și și-ar dori o ieșire în lume cu lucrările care s-au tot adunat. Accept
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
edificator al fostului regat, n-a vrut să audă de reconstituire, arogîndu-și, agresiv, rolul de edificator al grandorii găunoase. Prezența vidului. Doar cîteva clădiri din cele discret monumentale ale interbelicului, încîntătoare, au scăpat neatinse, altele, și mai ales după ultima modă operînd chiar și într-un Iași oricum mult mai important arhitectonic cunosc hărnicia bidinelei de țoapă. Pereții boiți violent-chimic, la fel cu gardurile, cu băncile, cu bordurile trotuarelor: cît de departe e acest totuși iubit Dorohoi de cel din ilustrata
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
chiar existenței sale, nu numai al picturii, pe care, din păcate, a și părăsit-o. Apropo de cei care vin din urmă. Chiar dacă unii fete, băieți aderă la stilul nucă de cocos, o fac, sînt convins, din aliniere distrată la moda zilei. E adevărat, n-am surprins încă la nici unul din ei că ar fi pîndiți de morbul "ereditar" al lecturii, dar dialogurile cu acești căutători (și aflători) de nemaivăzut/ nemaifăcut sînt de-a dreptul fascinante. Prin plasarea lor în zona
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mie (dacă mai trăiesc...). Printre cele cîteva repere din fulgeratul meu traseu sentimental dorohoian se află, evident, și școala primară de pe fosta Carmen Sylva (azi, mde! Republicii). Clădire impozantă și-acum, dacă n-ar suporta, și ea, apetitul boitului la modă. Urc la primul etaj, unde sper să reconstitui mental clasa în care, pedepsit de însăși sora mea Cornelia, suplinind un timp pe veneratul învățător Lavric, eram trimis la colț, pe nuci, pentru rolul de felcer jucat în acea dimineață, vaccinîndu-mi
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
care conduc țara în halul ăsta? Răspuns: Dacă el o spunea cînd încă se mai putea face ceva în acest sens și, totuși, nimeni nu a mișcat, atunci ce crezi dumneata că mai putem face? Iscodită în legătură cu gingașul subiect la modă, homosexualitatea, care în trecut nu era o problemă fundamentală de... stat (Deci nu se punea problema asta, constată tînărul), autoarea "Vlașinilor" o retează: Absolut! Erai prost sau deștept. Restul erau scorneli. Mă așez vădit imprudent în condiție reportericească și-i
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cu toții cam cît de însîngerat-religios debutează secolul XXI. 2002 Dacă nu-ți plac, te gîtui! 3 ianuarie Două frumoase elvețiene (de expresie franceză), încă tinere, își propun o evadare în Mediterana, dorindu-și astfel să scape de... bărbați. Asta, grosso modo. Pentru că nu numai presiunea masculilor (fără de care rafinatele dezabuzate n-ar fi ele cu adevărat), ci și alte plictiseli (de ființe răsfățate de soartă de a se fi născut într-un spațiu hipercivilizat) le determină pe cele două să evadeze
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Gomora acum zece ani. Lucid detașat de eticheta consacrată, am pictat un Proust în tonalitate... amuzată: față vag melancolică (melancolia bolnăviciosului care, totuși, seara făcea, invariabil, vizite galante), floare roșie, mare, la butonieră (sîngele care hrănește capilarele rușinoase), canotiera la modă (agățată emblematic în cuierul ce-i atinge umărul), degetele mari, policarele, prinse în jiletcă (atît de dorohoian-evreiescul gest văzut de mine la simpaticii mei concitadini, în micile lor afaceri, dar și în petrecere). Portret donat mai demult Centrului Cultural Francez
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
la ușile "puterii"; înainte de toate, revulsiva impresie că pe bătutele preșuri ceaușiste mărșăluiesc aceleași fantome late-n funduri, care au deturnat pentru totdeauna efigia nobilă a Iașului; așa-mi trebuie! mi-am zis spăsit în fața refuzului perfid-grobian al apartcicilor de modă nouă; - magnolia din curtea Primăriei, altădată explodînd sublim în invoaltele corole, s-a asfixiat subit, înainte de termen, în momentul în care s-a deschis o fereastră; - la Cultură, nimic nou pe frontul ideologic; - Valeriu Gherghel continuă. (Nu sînt singur!!!); - am
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
teleatenția noastră se justifică oarecum, iar curiozitatea aflării unor culise imunde ale dictaturii ne așază, de ce nu?, în curată aventură. Chit că în locul acestui soi de aventură am prefera mai degrabă deși frecvența lor e mult agasantă thriller-urile la modă. Oricum, mai simpatice. Pentru că, iată, ce cîștig poate avea spiritul nostru, avid de noutate, dacă vine tovarășul Mizil să ne mărturisească în premieră cum l-a montat pe tovarășul spaniol Santiago Carillo, pentru a-l determina pe... pretinul său Nicolae
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
paralaxă timpul scurs preluăm, de la o etapă culturală la alta, formule gata făcute, gata stabilite de tipul de folclor ce operează mai la toate nivelele, de la cel al exegezei docte, la simpla oralitate. Astfel, dacă din epoca amintită păstrăm grosso modo doar cîteva nume, asta se datorează în mare parte și comodității de a memora minimumul necesar. Necesar cui? Necesar superficialității noastre din ce în ce mai endemice. Care preferă într-o șuetă mai mult sau mai puțin avizată doar jaloanele importante, lipsindu-se de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
comandamentelor dictaturii soft (moale) de după '89? Fugi, dom'le! mi-ar răspunde înțepat amicul. Unde vezi, mă rog, linie kremlinească în gesturile acestui libercugetător părinte al țării, menite să-i răsplătească pe cei ce slujesc cultura?! Comandorii și cavalerii de modă nouă... Dincolo de parafrazele noastre glumețe la întîrziatul leninism iliescian, ceva se vede totuși cu ochiul liber. Și numește exact actuala stare de spirit impusă de puterea criptocomunistă instalată după '89. Dacă imediat după lovitura de stat (alintată leninist revoluție), staffurile
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
înșira chiar genuri: 1. un goblen, 2. "unul cu mine" (și se arăta, făcînd cu ochiul, pe sine), 3. o Răpire din serai (kitschul emblematic, n.n.).Nu un tablou, așadar, ci trei! Ar trebui, în stilul catastrofic al evaluărilor la modă, să împrumutăm aceleași concluzii de un pesimism iremediabil, vorba lui Topîrceanu. Nu e cazul. Păstrînd proporțiile reieșite din diferența de civilizație credem oare că olandezul, francezul, neamțul, italianul, onorabili carevasăzică, puși în fața situației interogative de pe trotuar, s-ar distanța tranșant
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
inocență aproape angelică în fața intențiilor casante ale noului ministru Ungureanu, lăsîndu-ne să credem că mediul... diplomatic (în care s-au mișcat domniile lor atîta vreme) ar fi unul mai aseptic decît cel olandez. Sau norvegian, de ce nu. Iar marota la modă a momentului le și dă celor două cinstite fețe schima nevinovată a profesionistului de carieră, contrariat de lipsa de nuanțe a noii remanieri. Care ține să opereze, vezi doamne, otova, fără să aibă în vedere și titulescienele eminențe cenușii ale
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
altul, asumîndu-și, finalmente, un ansamblu unic. Prea grav în aventură totală, pentru a-l minimaliza noi prin eticheta frivolității. (Singura frivolitate în care catalanul s-a plasat prost a fost cea a confecționării porumbelului păcii, servind, nedemn, poncifelor sovietismelor la modă. Apropo, episodul coridei e, poate, singurul care mă așază dincolo de însîngerata arenă a lui Picasso, gîsindu-mă în tagma iată, din ce în ce mai numeroasă a desființării sangvinarului cinism. E de ales, mai degrabă, nu? cealaltă arenă spre care fug acum loc singular prin
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cu cît e vorba de o... domnișoară. (Că această domnișoară Gabriela Șerban spre deosebire de-a lui Mihai Ursachi, de-o feminitate indubitabilă pare mai degrabă un... domnișor, să iau lucrurile ca atare, nefiind eu prea habotnic în privința permutării la modă a sexelor.) Iată așadar scrisoarea (scrisă nu la biroul pentru corespondență, ci pe patul freudian-proustian-procustian al atelierului din Armeană, nu cu toc, nu cu pană, ci cu, pur și simplu, creionul. De desen, se-nțelege: "Stimată domnișoară Gabriela Șerban, Sînt
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
oră, cu nimic însă mai prejos de valorile narative al predecesorilor notorii, deja clasicizați în dezbateri aride despre... impasuri. Toți aceștia și mulți alții, egali lor scriu pur și simplu admirabil și asta pentru că feriți de tentații exacerbat auctoriale la modă povestesc admirabil. Inventează trame dense și imprevizibile, inventează personaje substanțiale și memorabile. Regăsindu-se nu în obsesive și la urma urmei sterpe autoreferințe, ci în credibilitatea personajelor ce le animă romanele. Atît de căutate! Atît de vîndute! Atît de capabile
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
arme. Unul din fapte se vrea a fi arta vizuală. Nu pictura, nu sculptura, îndeletniciri, puah, insuportabil de vetuste. Artele vizuale! Drăguțul băiețică, vag efeminat nedisplăcînd tocmai prin asta rafinatelor fete se aruncă brav, cavalerește, în luptă, alegînd soluții la modă, cele care deși fumate acum o sută de ani au încă șartul provocării. Iar dacă arătosul băiețică se mai și integrează unui grup congener, atunci rezonanța se amplifică în decibeli nemăsurabili. Frumoaselor fete cu hormonii lor total receptivi le plac
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dacă e de dat sexului ce-i al lui, atunci există, tot acolo, și doza homeopatică, administrată, literar oricum, de un Bruckner. De ce paradigmaticul Pavel Șușară nu comentează sistematic ieșirile în arenă ale complexatului băiețică vizual? Atît de insolent la modă acum, dar și atît de trist anonim, în cazna de a-și propune vidul. Doar înțeleaptă detașare?... Cineva ar trebui să-i onoreze pe acești insurgenți ai nimicului cu imediate întîmpinări, fie ele și galante. Să le frăgezească retina, arătîndu-le
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]