19,069 matches
-
mântuiește dacă tu nu îți dorești și nu lucrezi pentru asta. Omul modern nu face diferența între adevărul științific și cel religios, sau, pentru a-și simplifica existența, renunță la cel din urmă. Cu toate acestea, aproape toate religiile Îl mărturisesc pe Dumnezeu ca fiind o forță creatoare, infinită, spirituală, incogniscibilă. În loc de încheiere Spiritul problematizant specific ființei umane a determinat o dublă traiectorie a destinului său : pe de o parte, prin întrebări și tendința de a iscodi, de a sonda necunoscutul
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Elena-Georgiana Amăriuţei, Răzvan Ciobanu, Ioana-Ruxandra Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_951]
-
harul, pe care l-a dat Dumnezeu în Bisericile Macedoniei. 2. În mijlocul multelor necazuri prin care au trecut, bucuria lor peste măsură de mare, și sărăcia lor lucie, au dat naștere la un belșug de dărnicie din partea lor. 3. Vă mărturisesc că au dat de bună voie, după puterea lor, și chiar peste puterile lor. 4. Și ne-au rugat cu mari stăruințe pentru harul și părtășia la această strîngere de ajutoare pentru sfinți. 5. Și au făcut aceasta nu numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85045_a_85832]
-
ajutorul dat de darurile acestea, nu numai că acopere nevoile sfinților, dar este și o pricină de multe mulțumiri către Dumnezeu. 13. Așa că dovada dată de voi prin ajutorul acesta, îi face să slăvească pe Dumnezeu pentru ascultarea pe care mărturisiți că o aveți față de Evanghelia lui Hristos, și pentru dărnicia ajutorului vostru față de ei și față de toți; 14. și-i face să se roage pentru voi și să vă iubească din inimă, pentru harul nespus de mare al lui Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85045_a_85832]
-
ar fi el, ar putea face așa niște balamale” - și-a dat unul cu părerea. „Nici nu par a fi făcute de mână de om” - i s-a alăturat un altul. Cei care îl cunoșteau mai bine pe Biscornet au mărturisit că nu-și pot da seama dacă acele obiecte de artă au fost făcute din fier forjat, din fier moale, din fier topit și lipit, din fier nesudat sau din fier înfierbântat și bătut zdravăn cu ciocanul pe nicovală. Așa
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92335]
-
mea și amândoi am rămas cufundați într-un extaz care ar fi trebuit să fie veșnic. Când în acea seară fatală am destupat vrana valurilor ce-mi spărgeau pieptul, ea a tăcut, a ascultat, apoi atât de nevinovat mi-a mărturisit că îl iubește pe cel cu covrigii încât, a naibii treabă, pe dată și eu m-am simțit ușurat. Ei bine, abia acum am aflat că, de cinci ani, fata e profesoară la școala vecină. Sub un pretext oareșicare am
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
trimis bătrînilor și dregătorilor care locuiau cu Nabot în cetatea lui. 9. Iată ce a scris în aceste scrisori: "Vestiți un post, puneți pe Nabot în fruntea poporului, 10. și puneți-i în față doi oameni de nimic, care să mărturisească astfel împotriva lui: "Tu ai blestemat pe Dumnezeu și pe împăratul!" Apoi scoateți-l afară, împroșcați-l cu pietre și să moară." 11. Oamenii din cetatea lui Nabot, bătrînii și dregătorii care locuiau în cetate, au făcut cum le spusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85038_a_85825]
-
în scrisorile pe care li le trimisese ea. 12. Au vestit un post și au pus pe Nabot în fruntea poporului. 13. Cei doi oameni de nimic au venit și s-au așezat în fața lui; și acești oameni răi au mărturisit așa înaintea poporului, împotriva lui Nabot: "Nabot a blestemat pe Dumnezeu și pe împăratul!" Apoi l-au scos afară din cetate, l-au împroșcat cu pietre, și a murit. 14. Și au trimis să spună Izabelei: "Nabot a fost împroșcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85038_a_85825]
-
În domeniul nostru medical surprizele nu sunt niciodată plăcute și e mai bine să fii cu băgare de seamă. Și nu uita, lasă la o parte orice convingeri ai avea, lasă-le pentru vreo carte de teorii și idei, îți mărturisesc că nu întotdeauna îmi e ușor să-ți urmăresc argumentația surprinzătoare, dar cred că pot fi idei interesante în ce spui și, deși te plângi că nu poți scrie, lungimea scrisorilor tale te contrazice. Eu mă bucur că-mi scrii
Poveşti cu scriitoare şi copii by Luminița Marcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1772]
-
poporul stătea pe locul deschis dinaintea Casei lui Dumnezeu, tremurînd din pricina împrejurării aceleia și de ploaie. 10. Preotul Ezra s-a sculat și le-a zis: "Ați păcătuit luînd femei străine și ați făcut pe Israel și mai vinovat. 11. Mărturisiți-vă acum greșeala înaintea Domnului, Dumnezeului părinților voștri, și faceți voia Lui! Despărțiți-vă de popoarele țării și de femeile străine." 12. Toată adunarea a răspuns cu glas tare: "Trebuie să facem cum ai zis! 13. Dar poporul este în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85086_a_85873]
-
ca să-și strîngă pentru vremea viitoare drept comoară o bună temelie pentru ca să apuce adevărata viață. 20. Timotee, păzește ce ți s-a încredințat, ferește-te de flecăriile lumești și de împotrivirile științei, pe nedrept numite astfel, 21. pe care au mărturisit-o unii și au rătăcit cu privire la credință. Harul să fie cu voi! Amin.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85043_a_85830]
-
A apropiat casa lui Zabdi pe bărbați, și a fost arătat prin sorți Acan, fiul lui Carmi, fiul lui Zabdi, fiul lui Zerah, din seminția lui Iuda. 19. Iosua a zis lui Acan: "Fiule, dă slavă Domnului, Dumnezeului lui Israel, mărturisește și spune-mi ce ai făcut, nu-mi ascunde nimic." 20. Acan a răspuns lui Iosua, și a zis: "Este adevărat că am păcătuit împotriva Domnului, Dumnezeului lui Israel și iată ce am făcut. 21. Am văzut în pradă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85104_a_85891]
-
este Capul, Hristos. 16. Din El tot trupul, bine închegat și strîns legat, prin ceea ce dă fiecare încheietură, își primește creșterea, potrivit cu lucrarea fiecărei părți în măsura ei, și se zidește în dragoste. 17. Iată dar ce vă spun și mărturisesc eu în Domnul: să nu mai trăiți cum trăiesc păgînii, în deșertăciunea gîndurilor lor, 18. avînd mintea întunecată, fiind străini de viața lui Dumnezeu, din pricina neștiinței în care se află în urma împietririi inimii lor. 19. Ei și-au pierdut orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85080_a_85867]
-
a consultat-o i-a spus mamei că tânăra născuse de curând și fiind la prima naștere avea rupturi; apoi a cusut-o pe Petronela și a început să o întrebe despre copil. Fata a început să plângă și a mărturisit că pe când mergea cu văcuța la păscut cunoscuse un soldat în termen, pe nume Vasile, care trecea cu căruța să ducă mâncarea de la cazarmă, la un corp de pază a rezervelor pentru front aflat prin apropiere. Din vorbă-n vorbă
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
tânăr activist UTM, cu vreo câțiva ani mai mare decât ea, care s-a îndrăgostit de Floriana și de multe ori o conducea de la Casa de Cultură la ea acasă. Așa a cunoscut activistul pe mama Florianei, căreia i-a mărturisit că are gânduri serioase cu Floriana. Mama Florianei, care nu avea posibilități materiale suficiente pentru a-și pregăti fiica să urmeze studii superioare, având de întreținut încă un copil care abia intrase la liceu, s-a gândit că este bine
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
În acest sens ne-a întrebat prin ce colț al lumii am vrea să călătorim. Fiecare ne-am aventurat cu gândul în diferite locuri, care mai de care mai exotice. Singura care nu a avut vreo preferință a fost Floriana, mărturisind că întrucât nu vedea pentru ea vreo șansă, nici să nu încerca să viseze. Nu s-a gândit însă că Dumnezeu nu doarme! Ulterior, Floriana a fost prima care a văzut vestul Europei. Face și în prezent multe drumuri în
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
de la Capșa servea băutura, vinuri vechi româ nești, a fost și șampanie... Un chiul meu știa să pri mească, era un senior. Suzanne, care era prea mică să ia parte, se uita de la geam.“ La 80 de ani, ea îi mărturisea Manuelei că sus, de la acea fereastră, privise vrăjită lampioanele care luminau în noapte peluza și ascultase cu nesaț muzica lăutărească, pe care n-a mai putut s-o uite niciodată. În casa Manuelei am întâlnit-o de câteva ori pe
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
senzație că ne cunoșteam dintotdeauna. Putea fi totuși adevărată prima impresie? Peste puțină vreme am sunat-o pe providențiala pictoriță s-o întreb cum e Ioana. Mi-a spus că o voi în drăgi din prima clipă. Nu i-am mărturisit că eu o iubisem dintotdeauna, de departe, dar că mă temeam de ea. ODISEEA PRIMEI ÎNTÂLNIRI În atelierul de pictură Cu o zi înainte de plecarea spre Paris, i-am telefonat Ioanei ca nu cumva, furată de mondenități, să uite că
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
zidurile înalte ale blocurilor vecine, și ne-am întrebat cum putea picta Ioana niște tablouri atât de strălucitoare în acea semiobscuritate. Am găsit mai târziu 15 ÎN ATELIERUL DE PICTURĂ răspunsul într-un interviu din 1980, în care artista îi mărturisea reporterului: „Mie îmi place lumina de seară... de aceea îi înțeleg, poate, pe artiștii flamanzi care pictau la licărirea unei lumânărele, în întuneric. Este o concentrare pe care nu o poți avea când ai prea mult soare în încăpere. În
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
Maestru?“ Am scris despre Sergiu altfel. Le-am de dicat cartea tuturor celor care l-au iubit, spunându-le: „Ați plâns destul, hai acum să râdem!“ — Într-un interviu radiofonic pe care ți l-a luat Ileana Corbea în 2001, mărturiseai că scrisul a fost o terapie... — Sergiu era un om vesel, cu un haz nebun, știa să po ves tească extraordinar. M-am gândit să pun pe hârtie felul lui de a fi mai puțin vizibil celorlalți. El nu era
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
din cărți... Când băiatul meu era de vreo cinci-șase ani, avea un pisic pe nume Zorro. Cum eu îl tot certam pe Miky pentru năz bâtiile pe care le făcea, copilul se ducea necăjit într-un colț și acolo îi mărturisea lui Zorro, cu tristețea și suferința întregii lumi pe față: „Aici în casă nimeni nu mă înțelege!“ Apoi am mai avut ca prieten un țap mic, Țipiri, salvat din brațele unui asasin care îl ducea la abator. Sergiu îl hrănea
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
gândeam la ea zi și noapte, restul lumii nu mai conta. De dorul ei am făcut eu primii pași spre poezie. Toată viața am fost amorezată de ceva, de cineva sau poate numai de dragoste, nu știu bine nici astăzi, mărturisi Ioana cu un zâmbet de nedescris. — Unde îți compuneai poemele? — Îmi era drag să visez în copacul din spatele cona cului. Acolo, sus, îmi clădisem între două crengi mai solide un fel de cabană. În singurătate, ca tânărul Werther, îmi sufeream
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
nu s-a știut că eram femeie. Oamenii veneau totdeauna în galeriile unde expuneam să cunoască pictorul, maestrul. Pe ei îi interesa pictura, găseau că tablourile erau foarte bune, dar despre iden titatea pictorului nu aveau nici o informație. Când le mărturiseam cu modestie că eu sunt autoarea, ri postau energic: „Cum? Nu sunteți secretara? Credeam că aveți barbă, că sunteți un domn foarte important, de o anumită vârstă.“ Eu le răspundeam amuzată: „Regret că vă dez amăgesc, eu sunt pictorița cu
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
joc, probabil o naturalețe enervantă, o indiferență față de restul lumii. 77 1. Soarele antenei/postului (fr.). ȘEVALETUL ȘI BAGHETA — Poate că e felul tău de a te apăra. Oricum, ești imprevizibilă după câte îmi dau seama. — Știi ce i-a mărturisit Sergiu odată unui prieten comun? L-a luat de braț și a exclamat: „Ioana e viața, în fiecare moment e alta.“ Într-adevăr, ce e viața? O schim bare cu fiecare pas. IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE Ala, bala
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
Veneția, a avut un atac cerebral și l-am pierdut. Dar, cu câteva secunde înainte să i se întâm ple catastrofa, a pus-o pe secretara lui să ne telefoneze ca să-și ia la revedere de la noi și să ne mărturisească ce mult ne-a iubit... La Milano, la un dineu oficial, la care parti cipa și președintele Italiei, Michelangeli 5 a ridicat paha rul de șampanie, spunând: „Nu eu sunt cel mai genial pianist, cum declarați, ci Lipatti este cel
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
las?“ Dar eu, în cele din urmă, îmi făceam apari ția și le spuneam: „E ora opt“, adică: e timpul s-o șter geți! Ei râdeau, se ridicau și își luau politicos tălpășița. După ce Sergiu s-a prăpădit, mi-au mărturisit că se simțeau orfani. E ciudat că pot să văd înregistrările filmate, dar mi-e impo sibil să-i ascult concertele pe CD. — De ce? Oamenii îmi tot spun: „Ce bine că-l ai lângă tine prin muzică“, dar pe mine
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]