19,069 matches
-
că descopeream în aceeași clipă, una prin cealaltă, România iubită a unor vremuri de demult. Privirile noastre 111 se scormoneau în căutarea nostalgică a familiei dispărute, a țării noastre de altădată. — Deși am părăsit totul când eram atât de tânără, mărturisi Ioana după un moment de tăcere, am luat în suflet România copilăriei și adolescenței mele. Așa se face că de câte ori Sergiu și cu mine ne-am creat o locuință, fie în Franța, la Puiseaux, fie în Italia, la Lipari, am
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
dintr-un plic puțin îngălbenit o foaie împăturită și mi-o întinse, îndemnându-mă să citesc cu voce tare întrebările. Am deschis hârtia și am început: — Ce calitate admiri la un om? 123 1. Proust a început prin a-și mărturisi „nevoia de a fi iubit, de a fi răsfățat și alintat în toate felurile“. Apoi a dat următoarele răspunsuri: 1. Ce calitate admiri cel mai mult la un om? „Farmecul.“ 2. Ce apreciezi mai mult la un prieten? „Blândețea, calmul
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
principala trăsătură a caracterului tău? — Nerăbdarea, se grăbi Ioana să răspundă. Tu ce spui? — Eu sunt mai contemplativă, îmi place să visez cu ochii deschiși. Am trecut la altă întrebare: — Care e cel mai mare defect al tău? — Spiritul polemic, mărturisi Ioana. — De ce ar fi spiritul polemic un defect? m-am mirat. — Detest felul meu de a polemiza, îmi explică ea, deoa rece creează animozitate, rupând bruma de iluzie că oamenii s-ar putea înțelege între ei. Există în mine un
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
răspunderea pe care o avea față de țara ei. Spune-mi acum alegerea ta. — Maica Tereza. Am văzut-o o singură dată la Bucu rești, după 1989, când a venit să ne vorbească la Univer sitate. „Îmi pare atât de rău, mărturisea, că nu am trăit pe vremea Mântuitorului și că n-am putut să-I spăl rănile 126 IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE când L-au dat jos de pe cruce, dar mi s-a alinat sufletul când am simțit în
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
a întâmpinat Pâcu. Nu spune la Talmud, dar se spune la dumneavoastră și nu-i nimic rău în asta. Am mai ieșit oleacă din casă, jupâne. Și cât ne or mai ține ciubotele nu ne-om lăsa de cărăușie - a mărturisit moș Dumitru râzând. Atunci bine ați venit, gospodarilor, și Cel de Sus să vă dea sănătate! Până una-alta, ia spune-mi dumneata: îs bune socotelile așa cum le-au gândit oamenii? - a întrebat moș Dumitru. Îs bune, moș Dumitre. Îs
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
că tot asta va face până în pragul morții. Era un prost - de o mie de ori își spusese că e un prost fără-pereche - , dar tot mai spera că, într-o bună zi, Cayle va intra în atelier și-i va mărturisi: - Tată, mi-am primit lecția. Dacă mă poți ierta, învață-mă meseria și retrage-te pentru o odihnă binemeritată. La 26 august, teleecranul se declanșa exact după ce terminase Fara prânzul: - Apel pentru bani, oftă aparatul. Apel pentru bani! Fara și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
veste. Tiparul acela al reapariției fusese stabilit cam la o săptămână de la prima dispariție. Dar ea tot mai insista să fie ținută la curent cu mișcările clădirii, deși nu ar fi putut spune de ce anume. "Sunt ca un copil", își mărturisi ea, autocritic, "nu vreau să las nimic să-mi scape de sub control". Gândul acesta o întuneca și o întrista. Făcu vreo câteva observații aspre cu privire la eficacitatea savanților militari de sub comanda generalului, și puse apoi întrebarea vitală. Generalul clătină din cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
că am acceptat. În cursul zilei și serii n-am mai făcut nici un fel de referire la această conversație. În schimb, mi-a povestit tot ce i s-a întâmplat de când îl văzusem ultima oară în acea "casă a iluziilor". Mărturisesc că pe alocuri relatarea lui nu era chiar atât de clară și că, de mai multe ori, mi-a dat impresia că povestește lucruri care i se întâmplaseră cu foarte multă vreme mai înainte. În dimineața de după căsătorie s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
de a atins această vârstă. Personal nu i-ași pune o astfel de întrebare. Sunt bogătași pe lumea asta hrăniți cu tot ce le-a poftit inima. Și? Ating suta de ani? Pentru mine mama rămâne o enigmă și când mărturisesc cuiva că are 101 ani, zâmbesc a mirare iar interlocutorul îmi întoarce o față luminată de un zâmbet asemănător. De unde îmi vine în minte să spun că mama este un zâmbet... Publicat în Ion N.Oprea „Carte: MAMA”antologie , Editura
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93050]
-
a judeca ambele romane ca o unitate semnificativă globală dar, reflectând mai bine, cred că necesități pur editoriale au impus publicarea lor în același volum. Ele par să fie scrise la un interval apreciabil de timp unul de celălalt și mărturisesc, fiecare, preocupări și obsesii distincte. Comisionarul este o poveste dezvoltată dintr-un citat camusian privind sensul sinuciderii. Comisionarul Filip este angajat pentru a-l supraveghea pe Carol și a-l împiedica să se sinucidă. Î ntre ei se țese un
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
scindată, justifică pe deplin procedeul stilistic întrebuințat. Comisionarul are un nerv adolescentin, se simte că s-a hrănit din frământările vârstei de formare, pe care le decantează într-o meditație ordonatoare și reculeasă. Al doilea roman este mai baroc, el mărturisește gustul autorului pentru extravaganță și simțul lui estetic ascuțit. Un arhivar pensionat, devenit colecționar de curiozități, inventariază cufărul obținut de la personajul breughelian Rebis. Achiziționează apoi stranii prototipuri de perpetuum mobile care aduseseră ruina unei familii burgheze prospere. Vizitează pe fascinantul
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
cum ți-a poruncit Domnul, Dumnezeul tău, ca să ai zile multe și să fii fericit în țara pe care ți-o dă Domnul, Dumnezeul tău. 17. Să nu ucizi. 18. Să nu preacurvești. 19. Să nu furi. 20. Să nu mărturisești strîmb împotriva aproapelui tău. 21. Să nu poftești nevasta aproapelui tău, să nu poftești casa aproapelui tău, nici ogorul lui, nici robul lui, nici roaba lui, nici boul lui, nici măgarul lui, nici un alt lucru care este al aproapelui tău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
într-un coș și să te duci la locul pe care-l va alege Domnul, Dumnezeul tău, ca să facă să locuiască Numele Lui acolo. 3. Să te duci la preotul care va fi în zilele acelea, și să-i spui: "Mărturisesc astăzi înaintea Domnului, Dumnezeului tău, că am intrat în țara pe care Domnul a jurat părinților noștri că ne-o va da." 4. Preotul să ia coșul din mîna ta și să-l pună înaintea altarului Domnului Dumnezeului tău. 5
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
aceasta în care curge lapte și miere." 16. Astăzi, Domnul Dumnezeul tău îți poruncește să împlinești legile și poruncile acestea, să le păzești și să le împlinești din toată inima ta și din tot sufletul tău. 17. Astăzi, tu ai mărturisit înaintea Domnului că El va fi Dumnezeul tău, că vei umbla în căile Lui, vei păzi legile, poruncile și rînduielile Lui, și vei asculta de glasul Lui. 18. Și azi, Domnul ți-a mărturisit că vei fi un popor al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
sufletul tău. 17. Astăzi, tu ai mărturisit înaintea Domnului că El va fi Dumnezeul tău, că vei umbla în căile Lui, vei păzi legile, poruncile și rînduielile Lui, și vei asculta de glasul Lui. 18. Și azi, Domnul ți-a mărturisit că vei fi un popor al Lui, cum ți-a spus, dacă vei păzi toate poruncile Lui, 19. și îți va da asupra tuturor neamurilor pe care le-a făcut: întîietate în slavă, în faimă și în măreție, și vei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
început: să ne iubim unii pe alții! 6. Și dragostea stă în viețuirea după poruncile Lui. Aceasta este porunca în care trebuie să umblați, după cum ați auzit de la început. 7. Căci în lume s-au răspîndit mulți amăgitori, care nu mărturisesc că Isus Hristos vine în trup. Iată amăgitorul, iată Antihristul! 8. Păziți-vă bine să nu pierdeți rodul muncii voastre, ci să primiți o răsplată deplină. 9. Oricine o ia înainte, și nu rămîne în învățătura lui Hristos, n-are pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85048_a_85835]
-
nu va fi făcut de mîini omenești." 59. Nici chiar în privința aceasta nu se potrivea mărturisirea lor. 60. Atunci marele preot s-a sculat în picioare în mijlocul adunării, a întrebat pe Isus, și I-a zis: "Nu răspunzi nimic? Ce mărturisesc oamenii aceștia împotriva Ta?" 61. Isus tăcea, și nu răspundea nimic. Marele preot L-a întrebat iarăși, și I-a zis: "Ești Tu, Hristosul, Fiul Celui binecuvîntat?" 62. "Da, sunt", i-a răspuns Isus. Și veți vedea pe Fiul omului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85114_a_85901]
-
persecuți... Eu, cultural, sunt un european, dar fundamentul spiritual e de țăran din Muscel. La închisoare, grija mea a fost să nu fac neamul românesc de râs. Și toți din generația mea au simțit această grijă. Dacă mă schingiuiau ca să mărturisesc că sunt tâmpit, nu mă interesa, dar dacă era ca să nu mai fac pe românul, mă lăsam schingiuit până la moarte. Eu nu știu dacă vom fi apreciați pentru ceea ce am făcut; important e că n-am făcut-o niciodată doar
322 de vorbe memorabile ale lui Petre Ţuţea by Petre Ţuţea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1381_a_2692]
-
Alunecarea). apărut cu titlu schimbat (Sufletul pământului) și cu multe amputări de text, în culegerea de nuvele și povestiri intitulată Ioana din primăvară, ed. Junimea, Iași, 1986. Ultima vânătoare (din același volum) are ca punct de plecare o dorință unică, mărturisită de trei oameni foarte apropiați: Tata, „Unchiul” Gh. Cahu și Socrul - toți foști combatanți pe frontul antibolșevic, ultimii doi având și „stagiu complet” în temnițele comuniste. Era dorința de a-l împușca pe N. Ceaușescu, „lupul sur” din respectiva proză
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
nu există, nefiind probe. Acestea sunt de obicei fapte, mijloace și rezultate, iar eu nu dețin nimic, deși am promis că nu voi umbla cu scorneli, adică să depun mărturie pentru o inexistență. Să spui: „Iată omul care nu există!” mărturisesc, nu este prea ușor. Metoda mea polițistă, observ, nu a fost eficientă. Poliția a fost creată ca răspuns la o necesitate socială, și mi-e teamă că eu creez necesitatea din cauza poliției... Ar fi prea de tot, ar fi împotriva
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
fraze pe care le-am auzit rostite de el suna cam așa: Cui îi place, bine. Cui nu, tot bine. Dar ce sau cine anume putea să placă sau să nu placă? De bună seamă că însuși prietenul nostru. Vă mărturisesc că asemenea făpturi dintr-o bucată mă atrag. Când ai meditat vreme îndelungată asupra omului, fie obligat de meserie, fie din vocație, ți se întâmplă uneori să te simți cuprins de-o adevărată nostalgie pentru primate. Căci ele, cel puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
nici un prilej, dar știu să păstrez distanțele, așa cum se cuvine. Când trăiam în Franța, îmi făceam prieteni din toți oamenii inteligenți pe care se întâmpla să-i fi întâlnit în cale. Ah! Văd că ați tresărit la auzul acestui subjonctiv. Mărturisesc că am o adevărată slăbiciune pentru acest mod, precum și pentru limbajul ales în general, slăbiciune de care mă simt vinovat, vă rog să mă credeți. Știu prea bine că gustul pentru rufăria fină nu înseamnă neapărat că ești nespălat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
acceptam ofrandele cu mândrie și bunăvoință, într-adevăr, fiind atât de om, din plin și cu simplitate, mă socoteam oarecum supraom. Mă trăgeam dintr-o familie onorabilă, dar modestă (tatăl meu fusese ofițer), și totuși, în anumite dimineți, v-o mărturisesc cu umilință, mă simțeam fiu de rege sau rug aprins. Era, vă rog să rețineți, altceva decât convingerea mea de fiecare zi că sunt mai inteligent decât ceilalți. O atare convingere, de altminteri, n-are nici o importanță, de vreme ce o împărtășesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
Casa aparținea unui negustor de sclavi. Oho! în vremurile acelea se juca cu cărțile pe față! Oamenii nu se sfiiau să spună în gura mare: "Iată, sunt bogat, fac negoț cu sclavi, vând carne neagră". Mai vedeți azi pe cineva mărturisind deschis că asta-i este meseria? Ce scandal s-ar mai isca! Parcă-i aud de aici pe confrații mei parizieni. Căci în chestiunea asta sunt de neînduplecat, și n-ar șovăi să pună în circulație două-trei manifeste, ba poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
meu compatriot, e greu să mai crezi cu tot dinadinsul că ești chemat să sprijini dreptatea și să fii apărătorul văduvei și al orfanului. Fiindcă văd că ploaia se întețește și mai putem sta de vorbă, voi îndrăzni să vă mărturisesc o nouă descoperire pe care, tot scormonind în amintire, am făcut-o la puțină vreme după aceea. Să ne așezăm pe banca asta, la adăpost. Sunt secole de când fumătorii de pipă privesc de aici aceeași ploaie căzând peste aceleași canale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]