19,069 matches
-
și nici generozitatea, ci numai dorința de a fi iubit și de a primi ceea ce, credeam eu, mi se cuvenea. De îndată ce eram iubit, îmi uitam iar partenera, eram strălucitor, în cea mai bună formă, din nou simpatic. Trebuie să vă mărturisesc, de altfel, că orice afecțiune, o dată redobândită, devenea pentru mine o povară. În clipele de enervare îmi spuneam că soluția ideală pentru acea femeie ar fi fost moartea. Căci, legându-ne pentru totdeauna, ea ne-ar fi eliberat totodată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
tot anul. Se rotesc deasupra pământului, se uită, ar vrea să coboare. Dar nu văd decât marea și canalele, acoperișurile pline de firme și nici un cap pe care să se așeze. Nu înțelegeți ce vreau să spun? Trebuie să vă mărturisesc că mă simt obosit. Pierd șirul vorbei și nu mai am acea minte limpede atât de mult lăudată de prietenii mei. Spun prietenii mei, din principiu. Căci nu mai am prieteni, ci numai complici. În schimb, aceștia sunt mai numeroși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
timp să-mi împlinesc menirea. Dar care menire, n-aș fi putut spune. Merita oare osteneala să mai fac ceea ce făcusem până atunci? Dar nu era numai asta. Mă urmărea o teamă ridicolă să nu mor înainte de a-mi fi mărturisit toate minciunile. Nu lui Dumnezeu și nici unuia dintre reprezentanții săi, vă dați seama că eram deasupra unor asemenea lucruri, ci oamenilor, unui prieten, de pildă, sau unei femei iubite. Altminteri, chiar dacă în viața unui om nu s-ar fi ascuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
tot ce ne-a mai rămas din paradisul terestru? Descumpănit, am alergat la adăpostul meu firesc. Dar acum renunțasem la frazele frumoase. Mai jucam puțin, din obișnuință; totuși, nu mai dădeam dovadă de aceeași imaginație. Mi-e greu s-o mărturisesc, de teamă să nu spun cine știe ce cuvinte grosolane: mi se pare că în acea vreme am simțit nevoia unei iubiri. Obscen, nu-i așa? Eram, în orice caz, năpădit de o suferința mocnită, de un fel de senzație de privațiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
nemurire. Fiindcă doream viața veșnică, mă culcam cu târfe și beam nopți întregi. Dimineața, bineînțeles, simțeam în gură gustul amar al condiției mele de făptură muritoare. Dar ore în șir plutisem, preaferice, la mari înălțimi. Voi îndrăzni oare să vă mărturisesc? Îmi amintesc încă și acum cu duioșie de nopțile când mă duceam într-un local sordid ca să mă întâlnesc cu o dansatoare care mă onora cu favorurile ei și pentru a cărei bună reputație m-am bătut chiar, într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
ienupăr. Sunt învățat cu asemenea accese. Cred că sufăr de friguri, pe care le-am căpătat pe vremea când eram papă. Nu glumesc decât pe jumătate. Știu ce gândiți: că e greu să descurci din spusele mele adevărul de minciună. Mărturisesc că aveți dreptate. Nici chiar eu... Unul dintre cunoscuții mei împărțea oamenii în trei categorii: cei care vor să nu aibă nimic de ascuns ca să nu fie siliți să mintă, cei care preferă să mintă ca să aibă ceva de ascuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
cel mai mare randament îl am cu ei. Cu ei obțin, ca un adevărat virtuoz, efectele cele mai rafinate. De câtăva vreme îmi exercit utila profesie la "Mexico-City". Ea constă mai întâi, după cum singur ați putut observa, în a te mărturisi cât mai des în public. Mă învinuiesc, așadar, de toate crimele cu putință. Nu-i prea greu, acum mă ajută memoria. Dar, atenție, nu mă învinuiesc în chip grosolan, lovindu-mă cu pumnii în piept. Dimpotrivă, mă strecor cu dibăcie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
acolo acel confort pe care l-am căutat întreaga viață. Am greșit, de fapt, când v-am spus că esențialul e să eviți judecata. Esențialul e să poți să-ți îngădui orice, chiar dacă ești nevoit din când în când să mărturisești în gura mare propria-ți josnicie. Acum îmi îngădui, din nou, orice și de data asta nu mai râde nimeni în spatele meu. Duc aceeași viață, de vreme ce, ca și înainte, mă iubesc pe mine însumi și mă slujesc de ceilalți! Numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
josnicie. Acum îmi îngădui, din nou, orice și de data asta nu mai râde nimeni în spatele meu. Duc aceeași viață, de vreme ce, ca și înainte, mă iubesc pe mine însumi și mă slujesc de ceilalți! Numai că faptul de a-mi mărturisi greșelile îmi îngăduie s-o iau din nou de la capăt, cu inima ușoară, și să mă bucur îndoit, mai întâi de firea mea și apoi de o plăcută căință. De când am descoperit această soluție, mă las în voia voluptății, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
plimbările zilnice cu nepoțica mea, în orele petrecute în parcul Copou sau stând pe băncile inspirat așezate pe unele artere de circulație, folosite și ca locuri de promenadă, fetița mă asaltează cu multe și neașteptate întrebări dintre cele mai diverse. Mărturisesc că nu de puține ori sunt pus în dificultate atunci când încercările mele de a-i da explicații pe măsura puterii ei de înțelegere nu reușesc. Privirile și mintea iscoditoare ale Mălinei sunt izvorul nesecat al interogațiilor și necunoscutelor cu care
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
orele, cer elevilor să citească din manual una, două lecții, le dau o lucrare de control pe care nu o corectează, le pun două note de 9 și 10 cu date diferite și le încheie media semestrială. Greu de crezut? Mărturisesc că am întâlnit asemenea practici și probabil că mai există și astăzi. În alte cazuri, profesorii se preocupă mai mult de propriile afaceri și mai puțin sau deloc de îndatoririle didactice. Fac lecții de mântuială, la lucrările de control și
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
mai spune nimic. Simte că inima îl învelește cu atâta iubire și dor pe băiețelul lui minunat!... Mirosul de levănțică îi amintește lui Andrei de ceea ce a spus mama înainte de culcare. Atunci a înțeles atât de bine că, dacă-și mărturisește visul în rugăciune, acesta se va împlini. Mama se apropie de cei doi iubiți ai ei: soț și fiu. Andrei îi spune fericit: - Mami, acesta a fost un vis al meu: să vină tati acasă... Și încă ceva, mami: când
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
zicea nimic. Își privea bunica cu ochii ca două scântei gata să dea un răspuns. Nu o făcea, însă. O lăsă pe țața Tinca să-l roage, să audă de la ea că nu o să fie nimic rău dacă va mărturisi, dacă se va mărturisi. Era cu un pas în fața femeii plinuțe, cu carnea moale și cu fața schimonosită de o boală pe care nu o avea, dar la care apela ca truc de fiecare dată când dorea să obțină ceva
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
bunica cu ochii ca două scântei gata să dea un răspuns. Nu o făcea, însă. O lăsă pe țața Tinca să-l roage, să audă de la ea că nu o să fie nimic rău dacă va mărturisi, dacă se va mărturisi. Era cu un pas în fața femeii plinuțe, cu carnea moale și cu fața schimonosită de o boală pe care nu o avea, dar la care apela ca truc de fiecare dată când dorea să obțină ceva de la cei din
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
Ioan $1 1. Ce era de la început, ce am auzit, ce am văzut cu ochii noștri, ce am privit și ce am pipăit cu mîinile noastre cu privire la Cuvîntul vieții, 2. pentru că viața a fost arătată și noi am văzuto, și mărturisim despre ea, și vă vestim viața veșnică, viață care era la Tatăl, și care nea fost arătată; 3. deci, ce am văzut și am auzit, aceea vă vestim și vouă, ca și voi să aveți părtășie cu noi. și părtășia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
El însuși este în lumină, avem părtășie unii cu alții; și sîngele lui Isus Hristos, Fiul Lui, ne curățește de orice păcat. 8. Dacă zicem că n-avem păcat, ne înșelăm singuri, și adevărul nu este în noi. 9. Dacă ne mărturisim păcatele, El este credincios și drept, ca să ne ierte păcatele și să ne curățească de orice nelegiuire. 10. Dacă zicem că n-am păcătuit, Îl facem mincinos, și Cuvîntul Lui nu este în noi. $2 1. Copilașilor, vă scriu aceste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
că nici o minciună nu vine din adevăr. 22. Cine este mincinosul, dacă nu cel ce tăgăduiește că Isus este Hristosul? Acela este Anticristul, care tăgăduiește pe Tatăl și pe Fiul. 23. Oricine tăgăduiește pe Fiul, n-are pe Tatăl. Oricine mărturisește pe Fiul, are și pe Tatăl. 24. Ce ați auzit de la început, aceea să rămînă în voi. Dacă rămîne în voi ce ați auzit de la început, și voi veți rămîne în Fiul și în Tatăl. 25. și făgăduința, pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
a dat. $4 1. Prea iubiților, să nu dați crezare oricărui duh, ci să cercetați duhurile, dacă sunt de la Dumnezeu; căci în lume au ieșit mulți prooroci mincinoși. 2. Duhul lui Dumnezeu să-L cunoașteți după aceasta: Orice duh, care mărturisește că Isus Hristos a venit în trup, este de la Dumnezeu; 3. și orice duh, care nu mărturisește pe Isus, nu este de la Dumnezeu, ci este duhul lui Antihrist, de a cărui venire ați auzit. El chiar este în lume acum. 4
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
dacă sunt de la Dumnezeu; căci în lume au ieșit mulți prooroci mincinoși. 2. Duhul lui Dumnezeu să-L cunoașteți după aceasta: Orice duh, care mărturisește că Isus Hristos a venit în trup, este de la Dumnezeu; 3. și orice duh, care nu mărturisește pe Isus, nu este de la Dumnezeu, ci este duhul lui Antihrist, de a cărui venire ați auzit. El chiar este în lume acum. 4. Voi, copilașilor, sunteți din Dumnezeu și i-ați biruit, pentru că Cel ce este în voi, este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
alții, Dumnezeu rămîne în noi, și dragostea Lui a ajuns desăvîrșită în noi. 13. Cunoaștem că rămînem în El și că El rămîne în noi prin faptul că ne-a dat din Duhul Său. 14. și noi am văzut și mărturisim că Tatăl a trimis pe Fiul ca să fie Mîntuitorul lumii. 15. Cine va mărturisi că Isus este Fiul lui Dumnezeu, Dumnezeu rămîne în el, și el în Dumnezeu. 16. și noi am cunoscut și am crezut dragostea pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
Cunoaștem că rămînem în El și că El rămîne în noi prin faptul că ne-a dat din Duhul Său. 14. și noi am văzut și mărturisim că Tatăl a trimis pe Fiul ca să fie Mîntuitorul lumii. 15. Cine va mărturisi că Isus este Fiul lui Dumnezeu, Dumnezeu rămîne în el, și el în Dumnezeu. 16. și noi am cunoscut și am crezut dragostea pe care o are Dumnezeu față de noi. Dumnezeu este dragoste; și cine rămîne în dragoste, rămîne în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
lumea, dacă nu cel ce crede că Isus este Fiul lui Dumnezeu? 6. El, Isus Hristos, este Cel ce a venit cu apă și cu sînge; nu numai cu apă, ci cu apă și cu sînge, și Duhul este Cel ce mărturisește despre lucrul acesta, fiindcă Duhul este adevărul. 7. (Căci trei sunt care mărturisesc în cer: Tatăl, Cuvîntul și Duhul Sfînt și acești trei una sunt.) 8. și trei sunt care mărturisesc (pe pămînt): Duhul, apa și sîngele, și acești trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
El, Isus Hristos, este Cel ce a venit cu apă și cu sînge; nu numai cu apă, ci cu apă și cu sînge, și Duhul este Cel ce mărturisește despre lucrul acesta, fiindcă Duhul este adevărul. 7. (Căci trei sunt care mărturisesc în cer: Tatăl, Cuvîntul și Duhul Sfînt și acești trei una sunt.) 8. și trei sunt care mărturisesc (pe pămînt): Duhul, apa și sîngele, și acești trei sunt una în mărturisirea lor. 9. Dacă primim mărturisirea oamenilor, mărturisirea lui Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
apă și cu sînge, și Duhul este Cel ce mărturisește despre lucrul acesta, fiindcă Duhul este adevărul. 7. (Căci trei sunt care mărturisesc în cer: Tatăl, Cuvîntul și Duhul Sfînt și acești trei una sunt.) 8. și trei sunt care mărturisesc (pe pămînt): Duhul, apa și sîngele, și acești trei sunt una în mărturisirea lor. 9. Dacă primim mărturisirea oamenilor, mărturisirea lui Dumnezeu este mai mare, și mărturisirea lui Dumnezeu este mărturisirea, pe care a făcut-o El despre Fiul Său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
cu flori Înmiresmate. Flăcăul Își luă calul alb de frâu, Încălecă și se pierdu În desiș.Era Făt-Frumos. Seara, când toate vrăjitoarele se adunaseră la cină, Zâna, căreia Îi spuneau acum Zâna cea bună, datorită răbdării și bunătății sale, le mărturisi că s-a Îndrăgostit. Unele au tăcut, altele și-au văzut mai departe de mâncare.Toate s-au gândit la un vrăjitor bâtrîn, de peste munți, care cine știe prin ce vrăjitorie a fermecat-o pe frumoasa Zână. Însă când au
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]