15,631 matches
-
poftă, spălându-se pe față și pe mâini, jucându-se cu apa, aruncând-o în sus.): Apă, apă! He-he! De când n-am mai văzut așa apă! GRUBI (Reținut.): E bună? OMUL CU’SACAUA: E apă de trandafiri, fraților! E o minune. GRUBI: Hai să bem și noi. BRUNO: Din putoarea asta? GRUBI: Tu n-ai auzit că-i bună? Dac-a cântat înseamnă câ-i bună. Și ce dac-a cântat puțin? BRUNO (Sorbind din apă.): Nu e rea... OMUL CU SACAUA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
da, par atât de solide, atât de puternice... aceste șine de fier... Ei bine, le simt, au murit și ele, da... Sunt sigur că dacă într-o bună zi ar trece pe aici un tren, dacă s-ar întâmpla, prin minune, să mai vină pe aici un tren... ei bine, aceste frumoase șine... s-ar topi, domnule! S-ar topi, ar dispărea pur și simplu sub roțile trenului, s-ar pulveriza... S-ar prăbuși în neant... pentru că sunt moarte, moarte de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
merovingiene, care Îl are ca deschizător de listă pe regele Clovis și ca Încheietor de pluton pe Dagobert al II-lea. Ultimul a murit asasinat Împreună cu Întreaga familie, mai puțin unul dintre fii, Sigibert al IV-lea, salvat ca prin minune. Descendenții acestuia sunt succesorii de drept ai monarhiei franceze legitime, eroina din Codul lui Da Vinci, Sophie Neveu, numărându-se printre ei. Ei bine, abatelui Bérenger Saunière i se pune În seamă deținerea nu numai a tezaurului Templierilor, ci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și defetiste. Am făcut duș, m-am bărbierit Îndelung și meticulos apoi, ca de obicei, mi-am aprins o țigară. Tâmpit obicei, dar, de astă dată, mai mult decât inofensiv, de-a dreptul util: fumatul și așteptarea merg Împreună de minune. Dacă tipilor le-ar trece prin minte și faptul că unora le place să Înceapă ziua cu stomacul plin, ar fi perfect. Deh, homo sum et nihil humani a me alienum puto, vorba lui Terențiu și maxima preferată a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
era Însă altceva. Simțeam că, fără să-mi dau seama, mă prăbușesc În necunoscut, alunec Într-o altă dimensiune a realității. Una teribilă și Înfricoșătoare. - În aparență spuneți? Dar ce poate fi mai umilitor decât să cobori de la statutul de minune a lumii și pildă a viețuitoarelor (parcă așa proclama un dramaturg omul cu majusculă, nu?) la aceea de cobai? - Nu vă contrazic, Însă cred că putem depăși cu relativă ușurință impasul. În fond, cu ce este mai bună ignoranța care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
În curând, prin Întregul spațiu de rezidență templieră prinde să se răspândească vestea abominabilă că soldații-călugări Îl reneagă pe Hristos și se Închină unui idol păgân cu nume exotic: Baphomet. Trebuie știut că prima parte a zvonului se altoia de minune pe trunchiul mai vechii legende care spunea că, după cucerirea Ierusalimului, cruciații primiseră permisiunea de a locui În apropierea palatului regelui Balduin, construit pe ruinele templului lui Solomon, ale cărui subterane părăsite sunt exploatate cu sârg de către cavaleri. Ei află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Dacă se Întâmplă ceva grav, dar numai În cazul ăsta, apeși butonul și vei intra instantaneu În legătură cu mine. Încă o dată: o faci numai dacă situația devine extrem de gravă! Repet și subliniez: extrem de gravă, fără nici o ieșire. Poate se petrece o minune, poate dă Domnul să avem un car de noroc și să nu fie nevoie... 38 La puțin timp după plecarea enigmaticei femei, lucrurile au luat-o razna. Sau, ca să citez o expresie pe care o auzisem de mai multe ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
iraționale știa, ca nimeni altul, să le deschidă și să le prăvălească sub cerul transparent al Lisabonei. Vorbea despre suferințele poporului strivit de tirania monarhiei. Vorbea despre salvarea patriei prin revoluție, de purificarea ei prin sânge. Patriotismul se împăca de minune, atunci, cu revoluția și republicanismul, căci "Bragança" era socotit un străin vândut englezilor. Tribunul își vestea chiar propria lui moarte, dar nu se îndoia că "ideea, înecată în sânge, va reînsufleți", Ideea fixă a lui de Almeida era existența regelui
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
altceva de făcut decât asasinarea lui Sidonio Paes. La 6 decembrie 1918, în timp Președintele decora câțiva marinari portughezi care supraviețuiseră torpilării distrugătorului Augusto de Castilio, un tânăr ridică revolverul și apasă de mai multe ori pe trăgător. Ca prin minune, arma nu ia foc. Sidonio Paes trece înainte, sigur că nimeni altul nu văzuse încercarea de atentat și mai încrezător ca niciodată în steaua lui. Dar tânărul e totuși prins. Se numea Julio Baptista și avea 19 ani. Dintr-o
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
mulțime strigă: "Jos masoneria. Jos spelunca asasinilor!". E de ajuns, pentru ca masa aceea înfuriată să se îndrepte ca un singur om către localurile lojilor Pro Patria și Gremio Lusitano, pe care le devastează. Sidonio Paes scăpase într-adevăr ca prin minune, pentru că tânărul Julio Baptista înmuiase gloanțele în otravă, ca să fie mai sigur, si, datorită acestui exces de prudență, capsa nu luase foc. La sediul Lojii Portugal din Paris, Rue Cadet, vestea atentatului provoacă stupoare. Un document recent publicat, - scrisoarea unui
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
ei, dăruindu-le mai mult decât li se cuvenea, având În vedere cataclismul care urma să lichideze toată lumea pe care o cunoscuseră. Geniul a dispărut după ce totul a fost Înmagazinat, așa cum se Întâmplă și cu ceilalți copii mai speciali, copii minune - copilași frumușei, cu capete cârlionțate, care flutură baghete de dirijor sau Îmblânzesc piane uriașe, și care În cele din urmă ajung muzicieni de mâna a doua, cu priviri triste, boli ciudate și șezutul ușor diform, ca de eunuc. Dar chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
și cu ajutorul unor atlase mai amănunțite am reușit să-i identific. O boală gravă (pneumonie cu febră până la 41o), survenită la Începutul anului 1907, a Înăbușit În mod misterios monstruosul meu talent pentru cifre care făcuse din mine un copil minune timp de câteva luni (astăzi nu sunt În stare să Înmulțesc 13 cu 17 fără creion și hârtie; totuși pot să le adun dacă sunt așezate frumos una sub alta); dar fluturii au supraviețuit. Mama adunase o Întreagă bibliotecă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
de când aveam zece ani, preceptorii și guvernantele știau că diminețile Îmi aparțin și se țineau prudenți deoparte. Referitor la asta, Îmi amintesc vizita unui coleg de școală, un băiat la care țineam foarte mult și cu care mă distram de minune. A sosit Într-o seară de vară - parcă prin 1913 - dintr-un orășel situat la vreo treizeci și ceva de kilometri de noi. Tatăl lui murise recent Într-un accident, familia sărăcise și vajnicul băiețel, nepermițându-și costul unui bilet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
nu fi rezistente la apă, după cum se presupunea. Ochii mei, care Încă mă usturau din cauza strălucirii zăpezii, se căzneau să descifreze un portret așa-zis „tipografic“ al lui Tolstoi. Precum coada șoarecelui de pe o anumită pagină din Alice În Țara Minunilor, portretul era alcătuit exclusiv din tipărituri. O Întreagă povestire a lui Tolstoi (Stăpân și Om), intrase În alcătuirea feței cu barbă a autorului, care, Întâmplător, avea câteva dintre trăsăturile gazdei noastre. Tocmai ne pregăteam să atacăm nefericitul iepure, când ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
o coală de hârtie cu același model o monedă mică (o monedă de argint de douăzeci de copeici e foarte potrivită). Treceți repede degetul peste monedă, având grijă ca dungile sau modelele să se potrivească. Coincidența modelului este una dintre minunile naturii. Minunile naturii Începeau să mă impresioneze la acea vârstă fragedă. Într-una din duminicile lui libere, bietul scamator a căzut pe stradă și a fost azvârlit de poliție Într-o celulă rece, la un loc cu doisprezece bețivani. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
de hârtie cu același model o monedă mică (o monedă de argint de douăzeci de copeici e foarte potrivită). Treceți repede degetul peste monedă, având grijă ca dungile sau modelele să se potrivească. Coincidența modelului este una dintre minunile naturii. Minunile naturii Începeau să mă impresioneze la acea vârstă fragedă. Într-una din duminicile lui libere, bietul scamator a căzut pe stradă și a fost azvârlit de poliție Într-o celulă rece, la un loc cu doisprezece bețivani. De fapt, suferea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
mai socoti pe ale noastre, Mademoiselle și Miss Greenwood) părea aglomerată și mirosea a aer Închis. În stânga mea, una dintre verișoarele cele mai neastâmpărate, o mică blondă vaporoasă de vreo unsprezece ani, cu un păr lung ca Alice În Țara Minunilor și un ten roz sidefiu, ședea atât de aproape, Încât Îi simțeam fragilul os de la șold frecându-se de mine de fiecare dată când se foia pe scaun, jucându-se cu o buclă sau trecându-și dosul palmei prin părul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
cele două acțiuni nu m-a ajutat să accept modul În care Lenski se făcea de râs și ne plictisea și, prin urmare, am fost fericit, când, după Încă trei reprezentații (Călărețul de aramă de Pușkin; Don Quijote și Africa - Tărâmul minunilor), mama a cedat rugăminților mele fierbinți și s-a renunțat la toată povestea. Acum când stau și mă gândesc, acele imagini ca niște meduze, proiectate pe pânza umedă a ecranului (se presupunea că umezeala le dădea mai multă strălucire), păreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
cărți pentru acasă. Chiuleam de la cursuri. Fugeam la Londra sau În alte părți. Întrețineam mai multe legături amoroase simultan. Am avut niște discuții Îngrozitoare cu domnul Harrison. Am tradus În rusă douăzeci de poezii de Rupert Brooke, Alice În Țara Minunilor și Colas Breugnon al lui Romain Rolland. Din punct de vedere didactic ar fi fost același lucru dacă aș fi urmat cursurile „Institutului de Mine“ din Tirana. Chiflele prăjite În unt și gogoșile fierbinți pe care le primeam la ceai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
plasă, fiicelor lor bronzate, tunse băiețește, pe terenuri pline de praf, sub norii ce se deplasau lent pe cerul unei lungi zile de vară. Am căpătat cinci dolari (o sumă frumușică În perioada inflației din Germania) pe Alice În Țara Minunilor În limba rusă. Am colaborat la compilarea unei gramatici a limbii ruse pentru străini, În care primul exercițiu Începea cu cuvintele Madam, ia doktor, vot banan (Doamnă, sunt medic, poftiți o banană). Cea mai bună slujbă a fost să compun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
primăverii. Urca dinspre grădina din fața blocului aburul acela lăptos de pământ dezmorțit, trezit în primăvară, abur de prunc de curând alăptat, răspândind în răsfățul lui mireasma mamei mustoase, cu țâța mozolită, abur de Lume atunci născându-se, umplându-se de minuni abia înmugurite. În capătul aleii, spre stația tramvaiului, un bărbat, într-un fulgarin alb, cu ochelari de orb, sprijinit de stâlpul becului cu neon, cânta ceva la o muzicuță. O melodie șoptită, aproape neauzită, tăcută, ghicită mai mult doar după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
să se piardă dus de mine într-o lume pe care credea că o cunoaște și despre care poveștile mele, cuvintele mele îi aduceau înțelegeri nebănuite. Încercam, de fapt, în felul meu nemeșteșugit, să-l învăț să creadă că toate minunile Lumii sunt aici, lângă noi, sunt în noi. Doar că nu le vedem pentru că nu avem cuvinte pentru a le numi. Lumea, aș fi vrut să-l învăț să simtă, să creadă, este o nesfârșită poveste. Un text pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
N-a fost să fie. Am golit paharul. Am rămas cu gura larg deschisă, de parcă pândeam să-mi intre înțelesul ultim în suflet. Stomacul cedase și începuse să facă tumbe. — Krepkaia, am gemut într-un târziu. Te-ai orientat de minune. N-ai pierdut în zadar timpul cu mine. Ana a zâmbit și ea victorioasă. Trecuse cu bine momentul dramatic. Acrobatul revenise la sol. Am băgat banii în buzunar. Aș fi vrut să-i spun ceva. Experiența m-a avertizat instantaneu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
lungul drum al uitării și al părăsirilor. Lumea moale a veneticilor pripășiți prin crâșmele fără de număr ale tuturor amăgirilor. Credeam că acolo, pe prundul ultim al vieții, se mai ascund bucuriile ei adevărate. Mă cufundam în mocirlă, crezând că-i minunea celei mai curate unde... 4tc "4" Într-un început de decembrie, Ester m-a dus la Văcărești. Ieșiserăm dimineața împreună în oraș. Erau primele ninsori. Nu aveam chef de mers la serviciu. Nici ea nu avea chef de ceva anume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
că a mai rămas cu tot cu vizeta ei închisă.“ Inginerul mi-a surprins privirea. „De-acolo începea sectorul viețașilor“, a precizat el. „Mai tragem la zidărie. Lucrătură zdravănă“, a mai oftat apăsat, ferm convins că acolo era locul meu, nu lângă minunea aceea de Ester, zâmbind întruna, pierită de farmecul ascuns al temniței năruite. Am renunțat să mă îndrept spre sectorul viețașilor. Mă gândeam că inginerul ar fi fost în stare să facă cine știe ce scamatorie, să deschidă vreo trapă secretă care să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]