2,110 matches
-
era singurul mod de a intra în sistem, o luai pe cocoașă de fiecare dată, dar cel mai important era că te găseai permanent în contact cu Securitatea, aflînd direct de la sursă ce era mai interesant. Cît durau audierile, amenințările, înjurăturile, pumnii în burtă, dacă erai băiat deștept puteai să afli mult mai mule de la ei decît aflau ei de la tine. Pe deasupra, îți făceai și un nume. Nu oricine beneficia de un filaj adevărat, asta nu pot ei să înțeleagă. Să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
nesuferit de fiecare dată? Ea cu irigațiile, el cu ciorăpeii, fiecare cu ale lui, spune Tîrnăcop. — Pînă la urmă l-au lăsat pe el în pace și au început să se ciorovăiască între ele, scrisori, amenințări, telefoane la miezul nopții, înjurături, blesteme și tot tacîmul, așa a pățit-o și sistemul, s-a împuțit de la sine, zice Dendé. N-ați auzit pînă acum că fiecare revoluție are cîte un contingent masiv de privitori care-și dau cu părerea, care pun idei
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
în masă, un ghiveci mai mare decît ăsta n-o să ne mai fie dat să vedem nici dacă ne mai naștem o dată. Îngenuncheri în grup în mijlocul caldarîmului, rugăciunea Tatăl nostru recitată amenințător de sute de glasuri la unison, urmată imediat de înjurături, replieri, bateri în retragere, bastoane luate pe spinare, căzături pe caldarîm, șuturi date și primite în stomac, cap, gît, în boașe, scuipat și sînge împrăștiat pe trotuare, o droaie de obiecte pierdute pe jos, în concluzie o Revoluție de mai
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
fluier al arbitrului abia se aude din cauza hărmălaiei din tribună. Jucătorii ambelor echipe încep meciul timorat, cu multe pase înapoi, se tatonează atent la fiecare contact individual. Spectatorii încep să-și piardă încet-încet răbdarea, se aud mai întîi scandări și înjurături răzlețe dinspre o galerie spre cealaltă, care pînă la urmă se transformă în coruri de mii de guri care urlă la unison și sar în același ritm în sus zguduind întreg stadionul. Nimic nu poate fi mai împotriva sistemului decît
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
și începu să-l cîntărească pe rînd în fiecare palmă. Simțind pericolul cîinii o luară la goană chelălăind, înainte ca el să aibă timp să-i ia la țintă. Javre fricoase și împuțite, începu să se enerveze. Mai trase o înjurătură, lăsă să-i cadă din mînă bucata de cărămidă și se puse din nou în mișcare. Ia loc și fă-te comod, îi făcu Angelina semn să se așeze în unul din fotoliile imense care ocupau aproape jumătate din sufragerie
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
din spatele gardurilor se aud lătrînd cîini. De unde avusese impresia că se află în mijlocul unui oraș părăsit, se trezește în mijlocul unei hărmălăi de neînchipuit, înconjurat din toate direcțiile de indivizi care aleargă pe străzi ca niște bezmetici țipînd în gura mare înjurături și lozinci deocheate la adresa regimului. Nici nu-și dădu seama că luat de val ajunsese deja pe Calea Victoriei, se trage la Palat, aude pe cineva strigîndu-i la ureche, noi într-acolo ne îndreptăm, să le venim de hac, să nu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
el și rezolvă problema, pune-i punct, știi unde îl găsești. N-o să crezi ce amintiri năstrușnice mi-au invadat creierașul în clipa cînd am intrat aici, păcat că acum e liniște, adio zbenguială, vremuri bune, aglomerație, Tatăl Nostru printre înjurături și rîgîituri, muzica corului amestecată cu refrenele alea rock, și norișorii de fum de țigară care pluteau deasupra parcă în așteptarea unor îngerași care nu se mai iveau odată. Ești nebun, Roja, dar mă rog, dacă ții morțiș eu nu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
-ți aduci aminte ce ascunde beciul - fă bine și pregătește niște vin. Acușica acușica sosesc musafirii și noi nu suntem gata... Bine că am apucat să mai aud și eu o vorbă domoală. M am săturat de ordine răstite, de înjurături și, amenințări. La auzul acestor cuvinte, un gând amar i-a răsărit în minte Măriucăi: „Cine știe ce-o fi tras el acolo? El, care n-o știut de porunca nimănui”... O spuză de stele a început să se înfiripe
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
Stai! Cine-i acolo? Ați venit la furat? Mama voastră de mujâci!” - o detunat o voce la spatele nostru. Din câțiva pași am fost dincolo de gard, cu sângele înghețat în vine. Filip după mine... „Ce-o fost asta, Costăchele?” „O înjurătură românească!” - am răspuns eu, simțind o căldură în suflet. „Costache, băiete! Tare îmi vine a crede că am ajuns pe aproape de Nistru. Am navigat bine, dragule. Noroc de busolă. Ea ne-a salvat.” „Dar, dacă nu era cine s-o
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
poate repeta. De altfel, În ultima perioadă, vorbea ca un birjar. Radu! La care toate frazele erau polizate, ceremonioase. Senzațional! Am fost uluit când, În parcul Ioanid, a spus la un moment dat: «Gata, să ne cărăm». Suna ca o Înjurătură În gura lui. În ultimul an, chiar Înjura, și anume tot timpul. Moartea lui nu m-a surprins. Știam că are pancreatită, ca să nu mai vorbim de infarctul de acum câțiva ani.” Virgil Duda Îl Întâlnise, cu doar câteva zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
În picioare! (el, În picioare!), lângă trupul prietenului de demult. Peste câteva zile, a izbucnit În plâns, În fața lui Mugur, când venise vorba despre Preda. Rănit de „dezertarea” mea din țară, se dezlănțuise, am aflat, Într-o serie de furioase Înjurături telefonice, la toți cunoscuții și necunoscuții. După vreo doi ani Însă, aflând că „celălalt tărâm” devenise tocmai America și bănuind că Lumea de Apoi și de Dincolo nu mi se prea potrivește, a sunat-o pe mama soției mele. S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
el odată, surprins. „Prea bine nu știu nici eu. Pe mine mă cheamă abia când vine momentul să se insulte. Atunci n-am încotro, stau și ascult. Până izbutesc să-i despart, am ocazia de cele mai multe ori să învăț niște înjurături nou-nouțe. Os de târfă, de pildă. Habar n-am ce înseamnă, dar așa îi zice Negreanu nevestei lui, când se îmbată. Sau cel puțin, simplu, târfă, cuvântul nu poate lipsi și el îl repetă cu un fel de plăcere, făcându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
de lifturi”, după care își vărsau năduful pe automobile, tramvaie, frigidere și așa mai departe. Era clar că, în statul nostru socialist, toate astea nu funcționau, iar dacă funcționau, erau exportate. Cine inventase mașinăriile acelea trebuie să fi uitat câte înjurături există în limba noastră. Țineam ușa de la balcon deschisă și ciuleam urechile. Dumnezeu, organele genitale ale femeii și diverse animale domestice pluteau prin aer, peste balustrada terasei și pătrundeau la noi în apartament, purtate de glasuri bărbătești viguroase. Și mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
ale revoluției noastre, acelea adaptate de Lenin. Când ieșeau din biroul tatei, oamenii înjurau din nou. De obicei înjurau fiindcă tata îi anunța că, între anumite ore, se vor opri curentul și apa și că vor urma scumpiri la încălzire. Înjurăturile rămâneau aceleași, însă erau mai puține și aruncate cumva în treacăt. Uneori, după ce toată lumea se întorsese acasă, se auzeau bătăi în ușa de la biroul tatei. Era sectoristul, care se interesa dacă tata e bine sănătos. Ceea ce dorea el să afle
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
seara meciului, noi ședeam pe niște scaune pliante, așezate pe acoperișul lat și smolit și săream în sus de câte ori Rossi marca un gol în televizorul nostru. Aici pe acoperiș săream noi, pe alte acoperișuri, alții. Bărbații trăgeau și câte o înjurătură, ca atunci când veneau să-și plătească întreținerea, acum însă fără încrâncenare, lungind cuvintele și presărând printre ele comentarii și chiote. Păcat că nu era de față și profesoara noastră de istorie. Ar fi văzut cât e de frumos să bagi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
întoarcă pe dos toate buzunarele. Tata era cumplit de uituc. Când el nu găsea un lucru, venea rândul meu. Atunci trebuia să caut cu el împreună, deși uneori n-aveam nici un chef. Auzeam înjurând din dulap ori de sub pat și înjurăturile aveau glasul tatei. La intrarea în ambasadă, am fost lăsați înăuntru fără probleme. Se vede că ierburile bunicii și poza Madonnei începuseră deja să lucreze. Pe coridorul lung am văzut venind înspre noi un bărbat cu cămașa albă și mânecile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
să uiți de cineva într-o atare situație și încercau să evalueze pericolul care ar fi amenințat-o pe doamna Petrea, dacă rămânea în apartament. Domnul Petrea s-a întors în cele din urmă spre tata. De sus ploua cu înjurături. „Tovarășe Teodorescu, sunteți sau nu sunteți administratorul blocului nostru?” Tata a tușit, așa cum făcea totdeauna când avea de înfruntat ceva neplăcut. M-a lăsat încetișor jos și s-a apropiat șovăitor de domnul Petrea. „Ce vrea să însemne întrebarea asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
s-a întâmplat?” „S-a întâmplat că idiotul de Petrea m-a atacat de față cu toată lumea, pentru că am refuzat s-o scot din apartament pe isterica de nevastă-sa. Ea stătea la fereastră, dând drumul la o cascadă de înjurături. Iar cretinul m-a învinovățit că aș fi spion și securist, fiindcă, zice-se, numai aceia se întorc din America.” „Și?” a întrebat mătușa. „Și ce?” „Ești sau nu ești?” „Termină cu prostia asta, fir-ar să fie!V-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
cu Duma, era și el bun la ceva: la cumpărături. Lui Vuia nu-i păsa dacă întârzie la ore și îți dădea întotdeauna restul exact. Dacă erai nemulțumit și îi făceai reproșuri, puteai fi sigur că o să fii împroșcat cu înjurături. Enăchescu era anemică. Asta are legătură cu sîngele, ne-a explicat iarăși Pintea. Se pare că n-avea destul. Probabil de aceea era mereu albă ca varul și așa de subțirică și moale, că ai fi putut s-o frămânți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Apoi a fost rândul meu să-i descos și i-am întrebat despre signora Maria, signor Giovanni și ceilalți. Doar despre Anna m-am ferit să întreb. Înainte să se aducă mâncarea, a trebuit să dau o scurtă reprezentație cu înjurături în dialectul roman. În seara aceea, toată lumea a râs și nimeni nu s-a gândit la tovarășul. În ziua următoare, le-am arătat musafirilor noștri lucrurile demne de văzut din oraș. Însă ele abia au ajuns ca să umple o zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
ești tu chiar atât de mare. În tot cazul, a fost de ajuns pentru ca majoritatea călătorilor să părăsească în grabă compartimentul. Îl ascultam cum își înjura nevasta și, crede-mă, deși știusem dintotdeauna că limba noastră e destul de bogată în înjurături, ce auzeam acum întrecea orice închipuire. Striga în gura mare că soția lui îl înșeală, primise el un telefon anonim. Și în noaptea dinainte nici nu fusese acasă, el lăsase telefonul să sune mult timp, ca să nu poată spune ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
O vedeam pe după marginea balconului nostru. Turi, de exemplu, verifica altfel forța gravitației. Lăsa să cadă de pe acoperiș pungi de plastic umplute cu apă, care se spărgeau la picioarele adulților. O dată cu părul, adulții își pierd și simțul umorului. Pe Turi înjurăturile nu-l deranjau deloc, le folosea și el cu plăcere. Ca și scuipatul. La el acasă, cu toții scuipau în toate direcțiile. Turi era copil de țigan și un element dificil. Eu nu înțelegeam asta, căci la chimie abia ajunsesem la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
distrugă căsnicia așa cum îmi imaginam eu. E foarte posibil ca ea să fi avut nevoie de ajutorul lui Mark ca să-și cumpere pantofi de golf noi. —Bună, Tally. Scuze că n-am răspuns. Eu... ăă... aveam ceva în gură. Niște înjurături, să zicem. Ce mai faci, Jen? Nu știu ce să spun. Pur și simplu nu-mi vine să cred ce se întâmplă cu tine și cu Mark. Ba eu cred că-ți vine. —Sunt bine, Tally. Și înainte să mă întrebi tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
gonim pe Albert Bridge de parcă am fi avut de livrat organe vitale pentru un copil pe moarte. Pe când ne apropiam de Pimlico, i-am cerut: — Când ajungem lângă școala St. Cecilia, poți să încetinești? Așa și făcu, ignorând claxoanele și înjurăturile care veneau dinspre mașinile din spatele lui. — Poți să oprești acum! am strigat eu. Oprirea lui de urgență fu impresionantă. Și la fel și cea a mașinilor din spate. De-aia nu conduc eu, pentru că există taximetriști ca el cu clienți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Au emigrat în Australia și de câte ori am ocazia să ajut o fătucă aflată la ananghie, o fac cu speranța că cineva face la fel și pentru Katie a mea când are nevoie de ajutor. Excelent. Ca să mă pedepsească pentru toate înjurăturile cu care i-am potopit pe taximetriști de-a lungul vieții mele la Londra, m-am pricopsit cu unul pe post de înger păzitor. În timp ce opream în fața apartamentului meu, mi-a dat o carte de vizită. — Astea sunt toate numerele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]