1,991 matches
-
Cola Light, iar Kitty se duse să danseze. Un bărbat Înalt, brunet, cu trăsături distinse, se ivi ca din pământ și Începu să se Învârtă neobosit pe lângă Kitty. Gravita În jurul ei, Îi zâmbea, se oferi să-i aducă ceva de băut, dar Kitty Îl refuză. Continuă oricum să vorbească și se prezentă, fără să-i ia În seamă refuzul. Era pe jumătate iranian, pe jumătate britanic, un bancher de investiții din Londra, aflat În vizită. — De unde ești? o Întrebă seducător. Simt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
sigur, nici fetei nu-i displaci. Greșesc, cumva...? „Te implorăm, mai rămâi cu noi...” Îl acompaniară pe Doctor gansterii, având o teribilă poftă de băutură. Cum putea refuza? Se așeză din nou pe scaun, rugând ospătarul să mai aducă de băut. Turnă vin În toate paharele afurisindu-l pe Înpielițatul doctor, gândind. Îndiferent ce se poate Întâmpla, peste o jumătate de oră sunt hotărât să plec. Nervos, În cele din urmă fiind În contra timp cu veselia generală, goli câteva pahare pe
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ceva la liniile telefonice și apoi direct la birou, unde Înlocui chiar un aparat telefonic, spre aprecierea funcționarilor care-i invită Într-o cameră alăturată suficient de răcoroasă și unde Îl rugară pe Tony Pavone să le aducă ceva de băut, el fiind considerat de-al casei. Tony Pavone le aduse două sticle de un litru de vermut roșu nesigilate, ridicate de el direct din procesul de fabricație, suficient de reci, de foarte bună calitate: acest produs era pregătit să fie
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
pătrundă încet pe sub haine, să strângă și să mângâie. Știam că nu trebuie, știam că asta mă va slăbi în lupta cu himera mea, și totuși am chemat-o la mine. A mai făcut ceva pe la bucătărie, pe când terminam de băut a 61 doua sticlă, și apoi a apărut îmbrăcată ca un arlechin, cu un pulovăr verde fosforescent și ciorapi roșii cu model floral. își făcuse gura carmin, trecând peste conturul buzelor ca să le facă mai groase, își pusese pe umerii
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
La ora două fără cinci minute, la fel de nedumerit ca și înainte, coborî la sala 752 pentru a dezvolta sensibilitățile celor cincisprezece măcelari din primul an, numiți pe orar „Anul I Carne“. Ca de obicei, elevii au întârziat și-au venit băuți. Am băut în sănătatea lui Bill, îi spuseră ei la două și zece, când se târâră înăuntru. — Chiar așa? întrebă Wilt, înmânându-le exemplarele din împăratul muștelor. Și cum se simte? — Al dracului de rău, îi răspunse un flăcău voinic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
scoată pe dr. Scheimacher din ghearele lui Henry Wilt. Ernst e așa o dulceață! spuse ea când reveni în bucătărie. Nici n-ai zice că a luat premiul Nobel pentru spermatologie! Wilt rămase în picioare în mijlocul grădinii și termină de băut al treilea pahar. Și-l turnă și pe cel de-al patrulea, după care se duse să asculte și el înregistrările din scandalul Watergate. Ajunse exact la timp ca să prindă sfârșitul. Obții o perspectivă mai clară asupra caracterului lui Tricky
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
nicăieri. Știi ceva? zise Betty. Predatul în școala aia ți-a afectat îngrozitor limbajul. Lasă-l dracului de limbaj! Predatul mi-a afectat îngrozitor perspectiva asupra vieții, îi răspunse Braintree. Nici nu-ți mai trebuie altceva ca să te apuci de băut. — E clar că asta i s-a îmtâmplat și lui Henry. îi mirosea răsuflarea a gin. — O să-și revină el... Dar Wilt nu-și reveni. Se trezi dimineața cu senzația că îi mai lipsea ceva în afară de Eva. Blestemata aia de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Cam patru minute, spuse după o vreme femeia, apoi urmează vidul acela. Ar fi putut să fie un moment special. Dar la câteva secunde după ce vorbise cu ea, se deschise o ușă laterală și trei chelneri intrară aducând apă pentru băut. Petrecură aproape un minut umplând toate paharele. Înainte de a ieși, cel care trebuie să fi fost șeful lor se întoarse și întrebă: - Vreți să se servească masa? Președintele Blayney vorbi pentru prima dată, hotărât: - Vreți să se servească masa? Băiatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
toți dau afară pe capete și de vânzătoare nu sunt bună și sunt și bătrână. EL: O tot dai cu vârsta a III-a , te s cot la pensie la 65 și până la 75-85 ce faci, ruginești, te apuci de băut, urli de plictiseală. Uite, eu când am primit decizia de pensionare, mi-am zis să stau și eu. Era să mor. Noroc că un prieten și o prietenă dădeau pe la mine. Nu mă mai rădeam zilnic, podeaua era plină de
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
5 pahare de rachiu. E o boală să fii darnic cu banii altuia, ca la urma urmei nu dai de la tine și așa ai o pila. BEȚIVUL: Bem pe banii noști, d-l colonel ne mai dă și el de băut, tu nu dai nimic. CORUL: Obrăznicie, ne sfidezi, ce dacă ai bani, îți poți permite. Au dreptate cei care spun că este îngâmfat și securist. Să plătești penalizările cum facem toți. EU se uită la ele, scoate o țigară și
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
modul realist. Cum să înfățișezi realist o parabolă vie? Orice tertip, orice întorsătură sau automatism stilistic care aduce cât de cât a proză mă deprimă, mă îngrețoșează. Să mai spun că, după ce a ieșit din închisoare, s-a apucat de băut si în cel mult un an a decăzut îngrozitor. Nu avea slujbă, iar singurele locuri pe unde îl puteai găsi în mod sigur erau câteva cârciumi de duzină, unde de altfel cred că și dormea. Îl vedeai umblând de la o
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
apropie vreun raport de țară, doi fugari își exersează arătatul dedesubturilor fustelor în public. E clar că justiția nu e numai oarbă, dar provine și dintr-o familie cu probleme, în care fra-su mai mic, Internele, s-a dus la băut și nu și-a mai revenit, iar verișorul drept, Serviciile, se ocupă cu tot soiul de prostii, pe la colț de stradă (și probabil că orbirea doamnei i se trage tot de la vreo cafteală încasată pe linie familială... ). În timp ce aceste două
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
un gard de toată frumusețea. Apoi toată iarna se ocupă de casă. Avea doi tineri localnici ca ajutoare, care mai mult stăteau și se uitau la el cu câtă îndemânare lucra lemnul. Ajutoarele așteptau mereu să li se dea de băut. Erau cu ochii după sculele lui, aduse de la București. Își comandase și tot felul de materiale scânduri pentru podele, stinghii, colțare... Văzând că încetul cu încetul îi dispare ba una, ba alta, renunță la cei doi flăcăi și încercă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
și pasca o să le comande la mătușa lui Carmen, o să facă rost de un miel bun și poate de un purceluș de lapte. Se mai gândi la niște hribi și de la pescăria din Văleni o să ia ceva păstrăvi proaspeți. De băut, busuioacă, afinată, sucuri "eco"... Cu planul de bătaie pregătit, Petre se gândi să treacă pe la primar, să-l informeze despre ce făcuse la București. Acesta primi vădit surprins știrile, gândind la "relațiile sus-puse ale domnului Petre", de rezolvase atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
copilotul se strădui să se arate împăciuitor. — Bine! îngăimă. Bănuiesc că aveți dreptate și că într-adevăr locul ăsta nu e Sidi-Kaufa, deoarece conform hărții rutiere acolo este o oază cu peste cincizeci de palmieri... Cât vreți pe apă? — Pentru băut, nimic. — Și dacă nu e pentru băut? — Nu e de vânzare. — Cum adică nu e de vânzare? se miră pilotul. Bănuiesc că are un preț. Aici apa reprezintă diferența dintre viață și moarte, de aceea nu are preț. Cinci sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Bine! îngăimă. Bănuiesc că aveți dreptate și că într-adevăr locul ăsta nu e Sidi-Kaufa, deoarece conform hărții rutiere acolo este o oază cu peste cincizeci de palmieri... Cât vreți pe apă? — Pentru băut, nimic. — Și dacă nu e pentru băut? — Nu e de vânzare. — Cum adică nu e de vânzare? se miră pilotul. Bănuiesc că are un preț. Aici apa reprezintă diferența dintre viață și moarte, de aceea nu are preț. Cinci sute de franci pentru zece litri? — Cu adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Pământ are frumusețea lui. Beduinul care cu răbdarea unui sfânt călătorește pe cămilă săptămâni prin deșertul arid, plin de dunele aurii de nisip, dar în final răsplătit de binecuvântarea oazei care-i oferă răcoarea umbrei unor palmieri și apă de băut; aviatorul care traversează cerul înstelat al nopții și privește la luminițele din satele și orașele lumii peste care trece, la munții falnici cu pletele albe de nămeți sau la puzderia și forfota de luminițe, din marele metropole, văzute de la 11
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
semn sigur că mă lasă să descopăr și alte minuni nebănuite la prima vedere. Privesc în jur cu mare băgare de seamă, pentru a nu-mi scăpa nimic. Pe masă, doar o oală în care știu că ține apa de băut. Pe prichiciul sobei, câțiva știuleți de păpușoi cu boaba aurie. Alături, o strachină plină cu alune. Mă întorc spre locul unde - sub ferestruică - știu că ține sipetul lui vechi... Ca niciodată, capacul este ridicat și rezemat de perete. Caut cu
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
de orice rușine, Marina, plină pe mâini de făină, așa cum ieșise din bucătăria casei vecine. Simion, cu ochii exaltați, slăbit și cu barbă crescută în săgeată, ședea la masă și sorbea lacom dintr-o ceașcă cu lapte. După ce sfârși de băut, privi în fundul ceștii, mirosi, apoi zise: - Aici a fost oțet.Aglae se supără: - Ești nebun? Ce oțet? Dacă era oțet, nu-l beai! De undepînă unde oțet? - Lui Isus, lumea îi dă să bea oțet. Cu asta mă hrănesc eude
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
băiat de familie bună. Ana merse până acolo încît, în grabă, oferi lui Titi câteva mici atenții de ordin erotic, de care acesta era atât de lipsit de multă vreme. Veni și soțul, se arătă încîntat și generos, comandă de băut, se scandaliză la ideea ca Titi să plece așa de repede și, când după o noapte de băutură, constatară că s-a făcut ora patru dimineața, toți sfătuiră pe Titi să rămână până se face bine ziuă. Soțul dispăru, și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
impresionat de dulapurile baroce și bocalele de porțelan. Merse mai jos, unde întîlni o drogherie. Socotind că drogheria vinde mai ieftin, intră înăuntru. Droghistul regretă. I-ar fi făcut una mai simplă, cu prafuri, dar aci era un lichid de băut, pentru care n-avea toate elementele. Moș Costache o luă pe Calea Victoriei, înspre Poștă, în Lipscani știa o farmacie. Intră, dădu rețeta și fu invitat să aștepte. Farmacistul puse tocmai mâna pe flacon când bătrânul, înspăimîntat, întrebă: - Vreau să știu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
epoca în care am cunoscut fascinația talciocului, cu ocupat loc devreme, cu tot spectacolul de atunci, când oamenii mai aveau încă destule lucruri de valoare de vândut, cu samsari, misiți, vânzători de apă (era greu să ți procuri apă de băut la talcioc), de cărți interzise (romanul Cămașa lui Hristos, un fel de producție pe gustul cartierului, costa o avere), cu oameni sandvici, care se plimbau prin talcioc purtând pe ei, legate cu sfori, anunțuri și obiecte de valoare. Aproape în
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
marmură. Oricum, probabil că e groaznic să stai acolo. E rece și amplifică orice zgomot. Și probabil că aluneci tot timpul și se ciobește destul de ușor... — Emma, dacă, vrei, pînă te pregătești tu, eu Îi ofer lui Jack ceva de băut, spune Lissy, cu un surîs care zice : E drăguț ! — Mersi, zic, răspunzîndu-i cu o privire gen „nu-i așa ?“ Mă grăbesc la mine În cameră și Încep să-mi dau cu rimel și la ochiul celălalt. CÎteva clipe mai tîrziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
niște bani pentru retransmiterea unor piese de teatru la Radio și la TV. Ajunge cu cîteva minute înainte de închiderea ghișeului. Opt mii de lei!... Trei salarii de-a lui. Ar trebui să se ducă alături, la resturant, să dea de băut la cunoscuți, să-și facă alți cunoscuți, mai ales printre cei de la revistele literare, prieteni care să-l citească, să scrie despre el, chiar și de rău, dar să scrie, "ascultă ce-ți spun, i-a șoptit odată redactorul de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Vlădeanu", și-atunci amintirea întîlnirilor noastre are gustul incestului. Dar nu-mi mai pasă! Te implor, stai încă două-trei zile!... Mihai clatină cu înverșunare din cap: Nu pot, crede-mă! Cînd am intrat aici, în cameră, ți-am cerut de băut. Ai rîs și-ai zis că mă vrei treaz, să privim senin, detașat, întîmplările serii. Dar eu știam de ce vreau să mă-mbăt. Doream să uit definitiv pentru ce-am plecat aseară la drum, așa cum uneori, cînd mi-e lehamite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]