8,252 matches
-
Aristide Rauch XE "Rauch, Aristide" , și este considerată o depoziție demnă de Încredere. Rauch a declarat că În fiecare vagon s-a cerut să se comunice câți evrei au rămas În viață; „apoi a venit cu căldări cu apă și căni mari și au Început să dea tuturor. Doi din vagonul nostru au băut fiecare cel mult de 3 căni de acestea Însă la un moment dat au Început să verse toată această apă băută [atât de] repede. După ce ni s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
vagon s-a cerut să se comunice câți evrei au rămas În viață; „apoi a venit cu căldări cu apă și căni mari și au Început să dea tuturor. Doi din vagonul nostru au băut fiecare cel mult de 3 căni de acestea Însă la un moment dat au Început să verse toată această apă băută [atât de] repede. După ce ni s’a dat și câte o pâine, trenul a plecat mai departe și s’a oprit... la Roman XE "Roman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
de energia negativă. Am privit În direcția ei. Își ștergea fața cu un prosop. Trăgându-și elasticul din păr, Își scutură frumoasa claie de fire de culoarea antracitului și o șterse și pe aceasta bine cu prosopul. Am luat o cană cu apă și am dat-o pe gât dintr-o dată, am umplut-o din nou, apoi am pornit Într-o doară către locul În care stătea. — Ai cam scos untul din noi. Ea Îmi zâmbi dindărătul prosopului. — Cam mult pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
uriașă cu pliculețe de ceai. Înăuntru se aflau o măsuță și câteva scaune, dar restul obiectelor erau mai ales fișete străvechi și câteva greutăți care trebuiau reparate. Avantajul principal al acestui birou, În afara ușurinței cu care Îți puteai face o cană de ceai oricând doreai, era acela că, din moment ce Linda avea un birou personal la etaj, aici o puteam face albie de porci fără a risca să fim auziți. Chestia asta era Înlesnită și de faptul că pereții erau făcuți pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
resimt efectele psihologice ale realizării faptului că nu consumasem decât vreo 67 de calorii. — Nu, Îmi pare rău. Ți-aș oferi o țigară, dacă În zilele noastre fumatul n-ar fi văzut ca al unsprezecelea păcat de moarte. Lou aduse cănile cu ceai la birou. Mi-am tras un scaun și, o vreme, am șezut sorbind În liniște. Lou e una dintre acele persoane care nu deschid gura decât atunci când au ceva anume de spus, iar efectul creat e unul foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
părea a fi mare Îmbulzeală și nu m-am mai deranjat. Să mă ia naiba dacă o să-i fac vreo confidență În legătură cu hotărârea celor de la M&S de a Întrerupe aproviziunarea cu Margarita la conservă. — Lou mi-a oferit o cană de ceai și-am stat cu ea aici, sus, În biroul de pe hol, până ce a Început ora de yoga ținută de Rachel. — Asta Înseamnă până la 16.00, zise, uitându-se la o coală fotocopiată aflată dinaintea lui și pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
boli decât există În toată India. În mijlocul acestei zone a pieții se afla o veche dană de acostare pentru vapoarele de pe canal, iar tarabele erau așezate În jurul ei În formă de potcoavă. Pe aici domnea o puternică atmosferă hippy, datorată cănilor grele și pictate manual cu stele și mutrițe zâmbitoare, a clopoțeilor de vânt, care te aduceau În pragul unei crize de nervi după câteva ore și a tuturor articolelor de Îmbrăcăminte vopsite manual, făcute din diverse bucăți. Erau o mulțime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
slavă Cerului, Își scosese haina aceea oribilă atunci când intrase. Oare ce anume l-ar fi putut Îndemna să o cumpere? Până și denumirea de „geacă“ suna demodat. Inspectorul Monroe, cel hrănit necorespunzător, fuma iarăși țigară de la țigară. Îmi oferiseră o cană de ceai, ceea ce probabil Însemna că Încercau să mă Înmoaie În vederea ciomăgelii care avea să urmeze. Îi refuzasem, dar nu pentru a-mi păstra avantajul psihologic, ci din cauză că băusem atâta ceai În ultimele zile, Încât proporția de tanin din sângele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Discipolele mele fuseseră cruțate azi. Pe coridor m-am Întâlnit cu Rachel, care se Întorcea În birou cu un ceainic plin cu apă. — E ora ceaiului, mi-a spus pe un ton ferm. Pe drum Încoace, muream să beau o cană de ceai. Doar că am cam rămas fără pliculețe. Nu prea ai chef să mergi la magazin, nu? — Nu putem să cerșim câteva de la Lou? — Dacă nu cumva a ajuns așa de importantă Încât să le distribuție cu porția, remarcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
vremuri, Îl aducea uneori și pe Devon pentru lecții de karate. Tu n-ai mai văzut-o niciodată pe-aici? — Nu, am răspuns eu Încet. — Doar nu crezi că... — Nu pot să mă gândesc la nimic până nu beau o cană de cafea, am zis Într-o doară, nevrând să o Îngrijorez și mai mult. O să-l sun pe Hawkins. Promit să revin cu un telefon imediat după aceea. Am pus receptorul la loc În furcă, Întrebându-mă dacă să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
turnat cafeaua. — Nu am lapte deloc, i-am spus, scuzându-mă. Îmi pare rău, știu că e important pentru unii oameni. Dar am niște zahăr pe-aici, pe undeva. Vrei? Hawkins se holba sceptic la lichidul gros și negru din cană. Da, cred că am zahăr, am zis, scotocind la iuțeală prin dulap, În căutarea pliculețelor acelora pe care ți le dau În restaurantele ieftine și pe care le-am păstrat pentru cazurile de urgență ca acesta. Pliculețele erau cam mototolite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
iuțeală prin dulap, În căutarea pliculețelor acelora pe care ți le dau În restaurantele ieftine și pe care le-am păstrat pentru cazurile de urgență ca acesta. Pliculețele erau cam mototolite și pătate, dar le-am golit pe amândouă În cana lui și-am aruncat ambalajele Înainte să apuce să le observe mai Îndeaproape. Apoi, am luat din uscătorul de vase o linguriță destul de curată și i-am Întins-o, zâmbindu-i din nou, În stilul lui Josie. Hawkins amestecă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
-se. — Da, dar tu probabil că bei zilnic sute de cafele de la automat, care practic nu conțin deloc cofeină, dar sunt pline de aditivi. Asta are același conținut de cofeină, nu are aditivi și nu trebuie să bei decât o cană. E mult mai practic. — Hm. Povestește-mi despre celelalte persoane care erau la subsol, În după-amiaza aceea, mă rugă el, sorbind Încă o dată. M-am așezat pe masa din bucătărie. — Brian e oarecum o enigmă. Se antrenează foarte serios și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
de gimnastică a femeilor și Încă n-am aflat nimic ce ar contrazice-o. Iar Jeff ăsta, Roberts, declară că nu a luat nimeni vreo ganteră din birou. Ceea ce iarăși nu e În favoarea lui Brewster. Își termină cafeaua și lăsă cana jos. — N-a fost rea deloc, admise el. Îți limpezește capul, nu-i așa? M-am uitat lung la el. — Tu nu crezi că Derek e vinovatul, nu? — Nu știu, spuse el, refuzând să-mi Întâlnească privirea. Atunci, de ce a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
privi, Încruntându-se În joacă, și spuse: — Asta numești tu punctualitate? Aș fi putut face de două ori turul magazinului Sainsbury! — Scuze. Am comandat un ceai de mușețel și-am așteptat la tejghea până a fost gata, ducându-mi singură cana grea de ceramică și farfuria Înapoi la masă. Așezându-mă În fața ei, am Început fără altă introducere: Cred că știu cine a omorât-o pe Linda. — Poftim? căscă ea ochii. Glumești! Am scuturat Încet din cap, În semn că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Jeff la subsol, spuse Rachel cu Încordare. Am tras din țigară și-am tresărit la gustul ei Îngrozitor. Părea incredibil că oamenii fumează de plăcere. — Cred că nu a văzut pe nimeni, am spus. M-am uitat În jos, la cana cu ceai, care Începuse deja să se răcească. Nu prea aveam chef s-o beau. — Cred că a inventat toată istoria. Apoi, când polițiștii l-au Întrebat dacă era sigur că femeia pe care o văzuse era Linda, a căzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
momentului. Și singurul motiv pentru care ți-ai fi ieșit din minți suficient cât să o omori pe Linda este cel al cărui nume a tot fost vehiculat În fel și chip pe la sală, anume Derek. Încă tăcută, Rachel puse cana jos și se lăsă pe spate. — Prima dată când am stat de vorbă, Janice mi-a spus ceva ce nu avea nici un sens, doar că, pe moment, nu am realizat asta. Mi-a spus că Derek avusese o relație cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
și fața zgâriată. Probabil că se îmbătase criță cu o noapte înainte. Încercă să-și amintească, dar nu izbuti. John Robert se întorcea. Oh, Dumnezeule, oh, Dumnezeule! George hotărî că singurul lucru de care avea acum nevoie era laptele, o cană mare cu lapte gros, rece, de la frigider. Cu gesturi încete, delicate, ținându-și capul cu o mână, dădu plapuma într-o parte și își legănă picioarele peste marginea patului. Apoi și le lăsă cu precauție pe podea. Un soi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
muștele care trebuiau prinse și apoi lăsate să zboare pe fereastră, nu numai la gândacii care erau eliberați, cu duioșie, în grădină, sau la păianjenii care trebuiau respectați în ungherele lor, dar și la cuțite, furculițe, linguri, cești, farfurii și căni de apă, la pantofi, la sărmanii ciorapi desperecheați, la nasturii care, din lipsă de afecțiune, se pot pierde. Toate acestea aveau o viață și o personalitate a lor, se bucurau de prietenie și de drepturi. Deveniseră o extindere a propriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
se grăbeau să apuce prosoape uscate și să-și îmbrace hainele uscate. Brian își căută pulovărul și-i trebui câtva timp până să-și dea seama că-l purta Alex. Se înfășură în fulgarinul lui Gabriel. Ruby începuse să împartă căni cu ceai fierbinte din termosurile de picnic și fiecare stătea sau ședea fără să scoată o vorbă. Hattie plângea încet. Gabriel se săturase de atâta plâns și ședea cu gura deschisă și fața desfigurată, uitându-se la mare. Refuză cana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
căni cu ceai fierbinte din termosurile de picnic și fiecare stătea sau ședea fără să scoată o vorbă. Hattie plângea încet. Gabriel se săturase de atâta plâns și ședea cu gura deschisă și fața desfigurată, uitându-se la mare. Refuză cana de ceai. Alături de ea, Adam era ghemuit tot, cu fața invizibilă, împuținat de parcă s-ar fi preschimbat el însuși într-un mic animal. Cineva trebuia să găsească ceva de spus. Tom se gândi la o mulțime de lucruri pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
fost într-adevăr un monstru benefic. Tom își scoase cămașa și pantalonii, dându-i-le lui George. Alex îi întinse puloverul lui Brian. Brian mai găsi în sacoșa lui Gabriel o pereche de ciorapi de rezervă. Ruby îi turnă o cană cu whisky. George le istorisi peripețiile salvării, iar ei ascultară povestea cu exclamații de mirare și de admirație. Pe urmă, toată lumea primi căni cu ceai fierbinte și whisky și pe toți îi apucă o foame de lup, așa încât devorară tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Brian mai găsi în sacoșa lui Gabriel o pereche de ciorapi de rezervă. Ruby îi turnă o cană cu whisky. George le istorisi peripețiile salvării, iar ei ascultară povestea cu exclamații de mirare și de admirație. Pe urmă, toată lumea primi căni cu ceai fierbinte și whisky și pe toți îi apucă o foame de lup, așa încât devorară tot ce mai rămăsese din brânzeturi și din plăcinta cu carne de vițel și costiță. Tom în chiloți, alergă într-un timp record până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și pe urmă pe ea. — Credeam că John Robert o să se arate imediat. Și eu credeam la fel. Mă gândesc la vitraliul acela pe care l-a crăpat o piatră. N-ar trebui să-l reparăm? L-a crăpat o cană de bere, nu o piatră, am auzit-o când a căzut. Dar fereastra n-are nimic. Da, totuși geamul e plesnit, ar trebui să spunem cuiva. Crezi că John Robert stă și meditează la povestea asta? Nu, meditează probabil la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
măsuță, făcând să zboare vaza cu roze fanate. Încăierarea ar fi putut continua mult și bine, dacă un potop de apă rece nu s-ar fi revărsat de sus în capetele combatanților. Pearl, aflată pe palier, răsturnase peste ei o cană cu apă. Mirați, muiați și ridicoli, se descleștară. — Drace! — Fir-ar să fie! Tom își scoase haina și o scutură de apă. Emma își stoarse poalele cămășii care îi ieșise iar din pantaloni. — Slavă Domnului că n-aveam ochelarii! Tom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]