2,524 matches
-
se detașa de ea, pe de altă parte, sunt luate în considerare efectele alienante ale civilizației și progresului social. Ambele sunt generatoare de contradicții, pe care omul trebuie să le învingă. Din această confruntare rezultă un Om Dumnezeu, un om cuceritor al lumii și obiectelor, un stăpân al "cunoașterii absolute", cu implicații deopotrivă antropologice și cosmologice. Raționalismul hegelian a fost o reușită a cunoașterii, cu influență favorabilă asupra cunoașterii științifice, cu deosebire asupra celei psihologice, unde omului i se dădea șansa
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
sine, diferit dar solidar cu realitatea înconjurătoare. Acestui raționalism kantian și hegelian idealist, care au recunoscut esența religioasă a omului, i s-a opus un altul materialist, formulat de Marx și Engels, care a negat-o. Raționalismul materialist a fost cuceritor, clădit pe baza manevrării a două fetișuri, ambele deprinse și asimilate cu ușurință într-o parte întinsă din Europa de Est a începutului de secolului al XX-lea. Acesta va deveni ulterior fundamentul teoretic al revoluției populare din viitoarea Rusie Sovietică (și
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
mai mulți gânditori ai vremii. Psihofizica lui Descartes și-a epuizat foarte repede izvoarele, și a necesitat să fie completată cu o viziune mai articulată, cu care să fie explicate deopotrivă fenomenele naturale și cele pe care omul le trăia, cuceritor în această natură. Pe această linie s-a înscris activitatea lui Julien Offray de La Mettrie (1709-1751), medic francez, autor al unei ingenioase soluții mecanicist mașiniste de explicare a vieții sufletești. Prin La Mettrie, termenul de "mașinărie" a intrat în conștiința
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
omului i se recunoaște apartenența la natură, pe de altă parte, sunt luate în considerare efectele alienante ale civilizației și progresului social. Ambele sunt generatoare de contradicții, pe care omul trebuie să le învingă. Din această confruntare rezultă un Om-Dumnezeu, cuceritor al lumii și obiectelor, un stăpân al "cunoașterii absolute", cu implicații deopotrivă antropologice și cosmologice. Conștiința omului este un produs al dezvoltării, care corespunde unui proces gradual unde, spre deosebire de sistemul lui Kant, omului i se oferă posibilitatea de a sparge
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
dezvoltat un raționalism materialist diferit, mereu polemic și potrivnic idealismului lui Kant și Hegel. Istoric va rămâne interesantă trecerea și succesul raționalismului acestei filosofii materialiste în defavoarea celor idealiste, considerată ca fiind eclectică, speculativă și puțin accesibilă. A fost un materialism cuceritor, asimilat ulterior într-o parte întinsă din Europa de Est, care a fundamentat teoretic succesul revoluției populare din viitoarea Rusie Sovietică (și pe urmă din Asia). În respectivele țări, această filosofie s-a impus ca fundament ideologic al unei alte ordini sociale
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
întreg cuprinsul Europei Est-Centrale: ziduri înalte, din cărămidă roșie, străjuite de șanțuri de apărare adânci până la 4-5 metri; porți masive de lemn, având uriașe lanțuri de fier cu ajutorul cărora se închideau pe timpul nopții și care evocă acele intrări triumfale specifice cuceritorilor. Poarta principală - și nu este o întâmplare - are deasupra ei statuia ecvestră a împăratului Austriei, Carol al VI-lea (1711-1740). Zidurile (de tip Vauban, pe care, de pildă, le întâlnim în Timișoara sau în Petrovaradinul veacului al XVIII-lea, în
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
ceeace poate influența trăsăturile tradiționale ale unei comunități. Recrudescența antagonismelor interetnice după căderea cortinei de fier este un fenomen reacțional la începutul unor prefaceri, înaintea reașezării în procesul mondializării a noului sistem capitalist. Diferențele de dezvoltare în trecut în favoarea foștilor cuceritori sau stăpânitori generează permanente surse de tensiune. Aici intervine politica de stat de a crea șanse egale de dezvoltare pentru toți cetățenii săi. Amestecul altui stat în susținere a conaționalilor fie pe considerentul superiorității rasiale de tip fascist sau în virtutea
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
și nu s-a răspândit precum creștinismul. Dar întemeietorul și doctrina sa dispuneau de virtuțile necesare unei elevații științifice și mistice poate chiar superioare celor menționate. Pitagora a fost, într-adevăr, asemănat cu Iisus de către biografii târzii. Era un bărbat cuceritor și misterios care uimea laicii prin hlamida albă de lână, vegetarianismul sever, enciclopedism și maiestatea pe care o impunea celor din jur. Evident, discipolii cărora le cerea cu severitate echemythia (evcemuqía = „tăcerea, obligația de a-ți înfrâna limbuția”) îl priveau
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
Martei că poate fi și el ca "cellalt"..." (s. n.) Accentele de patetism derizoriu dau pasajului o tentă comică. Apostol îmbracă pentru prima dată mantia suferinței din iubire, asaltat însă de o irepersibilă nevoie de demonstrație. Amestecul de naivitate și ostentație cuceritor ca semn al vîrstei fatal indecizionale conservă o componentă infantilă accentuată. Roman "al fiului", ca și Ciuleandra, Pădurea spînzuraților leagă imaturitatea inițială a personajului de o amprentă filială notorie, pe care eroul o manifestă explicit și o exhibă, vorbind despre
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
asupra Siei, aici anticipîndu-se prin "argumente" metonimice de ordinul așezării în spațiu atentatul comun, promiscuu prin solidaritatea agresorilor și concomitența actelor) este exprimată, clar, și în planul lui Rim. Pentru acesta, reflectat interior de o egoistă și rizibilă imagine de cuceritor, prototipul este direct ... arhetipul: "Don Juan care era totuși prototipul și deci patronul lui." (s. n.) Aproape fără excepție, personajele fantasmează o identitate viitoare, vegheată de orgoliu și dorință, o proiecție ilustră, inavuabilă, asociind-o unui nou domiciliu, spațiu purtînd aureola
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
aceeași origine. Aici are loc întîlnirea dintre intransigență și catolicismul social, cu trecerea de la ceea ce Émile Poulat numește "vechiul intransigentism", acela al papei Pius al IX-lea, "atitudinea învinșilor", la "noul intransigentism", acela al lui Leon al XIII-lea, "sufletul cuceritor", care înțelegea să cucerească secolul pentru Christos și "să făurească o lume altfel decît prin forțele non-creștine din prezent"16. Se impune, astfel, ideea integralismului, întărită de Georges Goyau, istoric și catolic social, apropiat al lui Leon al XIII-lea
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
constituție, pentru primele alegeri legislative ale Republicii au fost cîștigate. De acum înainte, mobilizarea sistematică a maselor nu se mai putea face fiindcă ceea ce era important fusese păstrat, dar aceasta nu a împiedicat organizațiile catolice să-și mențină un caracter cuceritor și truimfalist. Acțiunea Catolică și-a întărit structurile sub Luigi Gedda, numit vice-președinte în 1949, apoi președinte în 1952, în timp ce Comitetele Civice, fondate în 1948 ca structură de coordonare în vederea companiei electorale, s-au dezvoltat, devenind un adevărat grup de
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
Vaslui ca să nu mai punem la socoteală și importanta funcție de șef al Biroului Armistițiului, adică om ce trebuia să stea non-stop la dispoziția rușilor ce compuneau Comisia Aliată de Control, cărora trebuia să le satisfacă toate mofturile și toanele de cuceritori. Înaintând prin textul adresei de mai sus am mai găsit următoarele: „...în ziua de 8 iulie, a fost în orașul Vaslui o mare manifestație a Tineretului Progresist, <<Parada Tinereții>>, la care au participat un număr foarte mare de tineri (raportorul
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
este asociată ideii de praznic, de sărbătoare, de bucurie, se mănâncă doar la „ocazii”, având deci capacitatea de a reactualiza momentele de euforie colectivă” (Stoica, 2004 : 205). Sarmalele, pe plan simbolic și culinar, sunt „semn de reconciliere”, un „balcanism gastronomic cuceritor și unificator” (Pleșu, M., 2013 : 3). Pe teren, am văzut cum la Mănăstirea Prislop erau servite pelerinilor mari cantități de sarmale „bucovinene”, dar și „moldovenești”, de dimensiuni și consistență ce provocau mirarea deschis exprimată a pelerinilor ardeleni și bănățeni, obișnuiți
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de prima, cea din războiul de independență, care se soldase cu expulzarea masivă a palestinienilor. Dar, de data aceasta, trebuia să fie administrate populațiile din teritoriile ocupate, populații care nu le părăsiseră și care, prin simpla lor prezență, le aminteau cuceritorilor de drepturile pe care le aveau asupra lor. Se introducea astfel imoralitatea în sacru, care trebuia de acum justificat. Cele două Intifade, și mai ales atentatele sinucigașe palestiniene au făcut, de altfel, și mai insuportabilă această situație nouă, lupta mutându
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
acestea două din urmă pierdute, și Generația de sacrificiu (1933); urmează în 1945, după încheierea războiului, Norocul, o comedie fantastică cu spectacole suspendate destul de repede, fără motive explicite. Unele piese au fost și editate, peste decenii fiind incluse, împreună cu ineditele Cuceritorii și Când soarele se uită înapoi... (citită în cenaclul Sburătorul), în volumul Generația de sacrificiu (1985). În periodice au rămas O inspecție („Familia”, 1942) și fragmente din Fata și zestrea. La încheierea stagiunii 1921-1922 e recompensat - alături de Camil Petrescu, Victor Eftimiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290417_a_291746]
-
morală a ambianței feminine din casa Bănescu. De îndată ce i se oferă posibilitatea de a-și exercita iarăși profesia de dascăl, Georges, redevenit George, pleacă, luând-o cu el și pe singura ființă nepervertită întâlnită aici, servanta Anica (Generația de sacrificiu). „Cuceritorii” din piesa cu acest titlu sunt doi întreprinzători, belgianul Chantal, director al unei societăți forestiere, și germanul Hans Rieber, fostul director, doritor să-și reia funcția ca asociat al celui actual. Spre a-l constrânge pe Chantal să-i accepte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290417_a_291746]
-
un ac gros cît un creion (mină de creion, de fapt) și mi-l înfige acolo unde nu era zare de venă. Nu țip și imediat face altă gaură. Tot nu dă de sînge. Mă mai forați mult? zîmbesc eu cuceritor. Pînă reușesc, răspunde ea ca o perjă acră. Din greșeală, acălăul dă spre o pungă de sînge și umple seringa. Gata, fata îmi zîmbește fermecător și eu rînjesc a mulțumire. Doctorul mă invită la o cafea și eu refuz politicos
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
sălbatice care îi hărțuiau pe sedentari și distrugeau ogoarele, iar mai târziu împotriva tâlharilor. Este, de asemenea, posibil ca primele organizații militare să se fi constituit pornind de la aceste grupuri de vânători - apărători ai satelor. Cum vom vedea îndată, războinicii, cuceritorii și aristocrațiile militare prelungesc simbolismul și ideologia vânătorului exemplar. Pe de altă parte, sacrificiile sângeroase, practicate atât de cultivatori cât și de păstori, repetă, la urma urmei, uciderea vânatului de către vânător. Un comportament care, timp de unul sau două milioane de
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
imperiale despre care avem cunoștință. O generație mai târziu, întreprinderea e repetată, cu mai mult succes, de către Sargon, regele Akkadului. Dar civilizația sumeriană și-a păstrat toate structurile. Schimbarea îi interesa exclusiv doar pe regii cetăților-temple: ei se recunoșteau tributari cuceritorului akkadian. Imperiul lui Sargon se prăbuși după un secol, ca urmare a atacurilor gutilor, "barbari" care nomadizau în regiunea Tigrului de Sus. De aici înainte, istoria Mesopotamiei pare să se repete: unitatea politică a 21 Cf. S. N. Kramer, The Sacred
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
redutabili, care foloseau calul, armura, carul de luptă și arcul compus. Se cunoaște destul de puțin istoria hiksoșilor 48; totuși, avântul lor spre Egipt era, desigur, consecința migrații! Or care zguduiseră Orientul Apropiat în secolul al XVII-lea î. Hr. După victorie, cuceritorii s-au instalat în Deltă. Din capitala lor Avaris, ei guvernează prin intermediul vasalilor cea mai mare parte a Egiptului de Jos; dar ei comit eroarea de a tolera în schimbul unui tribut succesiunea faraonilor în Egiptul de Sus. Hiksoșii au importat
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
a IV-a, cultul lui Seth era practicat în Delta. Pentru egipteni, invazia hiksoșilor reprezenta o catastrofă greu de înțeles, încrederea în poziția lor privilegiată, predeterminată de zei, a fost grav atinsă, în plus, în timp ce Delta era colonizată de către asiatici, cuceritorii, întăriți în taberele lor fortificate, ignorau cu dispreț civilizația egipteană. Dar egiptenii au priceput lecția. Treptat, ei au învățat s: i mânuiască armele învingătorilor. La un secol după dezastru (i. E. pe la ~ 1600), Teba, în care domnea un faraon 45 Traducere
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Hiksoșii nu sunt menționați în nici un document egiptean din epocă. Găsim o aluzie la orașul lor fortificat, Tanis, într-un text din Dinastia a XlX-a și într-o povestire populară redactată cam în aceeași epocă. Așa cum era de așteptat, cuceritorii ("barbarii" în ochii egiptenilor) au fost asimilați cu șarpele Apofis, simbolul Haosului. al Dinastiei a XVII-a, declanșa războiul de eliberare. Victoria finală 49 coincide cu venirea Dinastiei a XVIII-a (~ 1562-1308) și întemeierea Imperiului Nou. Eliberarea s-a tradus
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
barbare). Dar, destul de curând, arianizarea Pcnjabului a declanșat procesul marii sinteze care trebuia sa devină într-o zi hinduismul. Un număr considerabil de elemente harappiene atestate în hinduism nu se pot explica decât printr-un contact, început destul de devreme, între cuceritorii indo-europeni și reprezentanții culturii Indusului. Acești reprezentanți nu erau în mod necesar autorii culturii Indusului ori descendenții lor direcți: ei puteau să fie tributarii, prin iradiație, ai unor forme culturale harappiene, care se păstraseră în regiunile excentrice, cruțate de primele
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
au fost aduse alte dovezi ale continuității 40, în plus, fenomene similare sunt atestate în alte părți, și anume în Creta, în Egeida și în Grecia continentală, într-adevăr, cultura și religia elenică sunt rezultatul simbiozei între substratul mediteranean și cuceritorii indo-eu-ropeni, coborâți din nord. La fel ca și în India, ideile și credințele religioase ale autohtonilor ne sunt accesibile mai ales din mărturiile arheologice, în timp ce cele mai vechi texte, în primul rând Homer și Hesiod, reflectă, în parte, tradițiile năvălitorilor
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]