1,440 matches
-
reformulează și transformă discursurile oamenilor politici sau ale altor jurnaliști, constituindu-se în metalimbaj care are ca obiect discursurile altora. Bucurându-se de un loc prioritar în cadrul comunicării politice și constituindu-se în spațiu de mediere între scena politică și electori, media favorizează circulația și contaminarea manifestărilor discursive din câmpul politic, manifestând un impact major asupra publicului receptor. Odată cu dezvoltarea și difuzarea mijloacelor moderne de comunicare în masă, se înregistrează o deplasare progresivă a centrului de greutate a spațiului politic spre
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
de recursul la ironie și de modalizările operate de atitudinea jurnalistului față de referențialul politic. Astfel, pe lângă inventarul lexical monosemic, ilustrat de termeni precum: administrație, advocatură, alegeri, ambasadă, cadastru, carantină, cesiune, confederație, congres, consiliu, consorțiu, constituție, consulat, decret, protocol, retrocedare, rezoluție, electori, tranzacție, suzeranitate, sufragiu, subvenție ș.a. cuvinte ca liberalism, burghezie, conservator, reacționar, amovibil, fiziocrați, germanofil, monarhist, reformă, remaniere, utilitarism, tiranie ș.a. dobândesc sensuri variate, în funcție de contextele lingvistice în care apar și de intențiile discursive ale jurnalistului. 5.2.1. Semie, polisemie
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
a morții bunicului său matern, Ferdinand de Aragon, văduv al Isabellei de Castilia. Pentru a încerca să-i bareze drumul, Francisc I se declară candidat la Imperiu, dar cuceriți de aurul bancherului Fugger, aflat în serviciul regelui Spaniei, cei șapte electori îl aleg împărat pe acesta din urmă sub numele de Carol Quintul. Rivalitatea personală a celor doi suverani, dar și mai mult, ambițiile lor rivale (Italia, moștenire burgundă), și grava amenințare cu încercuirea cu care puterea lui Carol Quintul apasă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Acesta, conștient că ura contra lui este singura legătură dintre rebeli și că îndepărtarea sa va face să izbucnească disensiunile dintre aceștia, decide să se îndepărteze. La 6 februarie, el părăsește Parisul, îi eliberează pe prinți și se retrage la electorul de Köln, de unde rămîne în relații strînse cu Ana de Austria și cu consilierii ei, Michel Le Tellier și Lionne. Într-adevăr, frondeurii sînt foarte curînd incapabili să se înțeleagă. Retz se apropie de regentă, Turenne, frondeur pentru un moment
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
industrie; Perregaux, Mallet, Laffitte, în domeniul bancar). Dar, tuturor, le trebuie consfințirea proprietății funciare și, cum impozitul pe pămînt este cel mai mare și cum membrii colegiilor departamentale dintre care se recrutează cadrele noului regim sînt printre cei șase sute de electori cei mai impozitați, pămîntul devine măsura importanței acestui om de prim plan, notabilul. Pentru sine și pentru ai săi, Napoleon aduce un cadru solid de formare inserînd în 1808 liceul în structura rigidă a Universității imperiale și etatizînd religia pînă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
din 1814 exclude o restaurație a societății Vechiului Regim. Organizarea puterilor dă regelui puterea executivă, numirea miniștrilor, inițiativa legilor. Două adunări discută legile: Camera pairilor, ai cărei membri sînt numiți de rege și Camera deputaților, aleasă după un sufragiu *cenzitar; electorii trebuie să plătească o contribuție directă de 300 de franci; pentru a fi eligibil, trebuie să plătești o contribuție directă de 1000 de franci. Astfel, viața politică este rezervată unei minorități: mai puțin de 90.000 de francezi vor putea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Artois, fratele lui Ludovic al XVIII-lea, Carol al X-lea, îl păstrează în fruntea guvernului, atunci cînd urcă pe tron în septembrie 1824. Noul suveran este cîștigat de cauza ultraregalistă. Legea votului dublu, care face ca un sfert din electori cei care plătesc impozitul cel mai mare să voteze de două ori, asigură alegerea unei majorități ultra. O lege a presei lovește ideile liberale: ea impune autorizarea prealabilă, permite restabilirea cenzurii prin ordonanță, trimite delictele nu în fața curții cu juri
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
culorile", tricolore. Puține modificări sînt aduse organizării puterilor: Camerele au inițiativa legilor. Camera deputaților își alege președintele. Censul electoral este scăzut de la 300 la 200 de franci; censul de eligibilitate, de la 1000 la 500 de franci. Vîrsta pentru a fi elector este coborîtă de la 30 la 25 de ani; pentru a fi eligibil, de la 40 la 30. Revoluția din Iulie are o dublă semnificație, politică și socială. Ea confirmă victoria suveranității naționale asupra dreptului monarhic, victoria burgheziei liberale asupra aristocrației și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
protestant, de doctrină liberală cu vederi din ce în ce mai conservatoare, guvernează în armonie cu regele. El se dedică dezvoltării instrucției primare (document 1, p. 286), dar refuză orice lărgire a censului, replicînd: "Îmbogățiți-vă prin muncă și prin economie și veți deveni electori." Ostilitatea sa față de reforma dreptului de sufragiu contribuie la slăbirea bazelor regimului. Politica sa externă de pace, fondată pe "Antanta cordială" cu Anglia, pare o umilire pentru onoarea națională. Societatea franceză sub monarhia constituțională Importanța politică și socială a elitelor
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
din 1818, vot anual al legii finanțelor. Calitatea dezbaterilor parlamentare, avîntul presei de opinie, loc și miză ale luptelor politice, atestă vitalitatea vieții politice a timpului. Dar aceasta nu privește decît o minoritate: Franța nu numără decît 240.000 de electori la sfîrșitul regimului din Iulie, ziarele au 200.000 de abonați. Franța a intrat în vîrsta liberalismului, nu în cea a democrației. Doar republicanii aspiră la sufragiu universal, fundament al democrației politice. Numai unii visează la o democrație socială foarte
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dificultăților economice și financiare, spiritul anului 1848 triumfă încă în provincie. Proporția de participare este remarcabilă: corpul electoral, din care femeile sînt totuși excluse, este brusc ridicat de la 240.000, la sfîrșitul monarhiei din Iulie, la 9.395.000 de electori. 7.835.000 dintre ei votează, adică 84%. Victoria strălucită a republicanilor moderați permite Adunării să aleagă o Comisie executivă provizorie din cinci membri, din care fac parte Lamartine și radicalul Ledru-Rollin. Refluxul. Prințul Ludovic Napoleon. Dar tensiunile nu întîrzie
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
numește miniștri. Camera deputaților, aleasă pentru patru ani prin sufragiu universal și prin scrutin de arondisment, își vede puterile limitate de către Senat, de inspirație conservatoare. Ales de colegii electorale în care Franța rurală este suprareprezentată (fiecare comună are un mare elector), Senatul numără 300 de membri, dintre care 75 sînt "inamovibili", aleși pe viață de către Adunarea națională, apoi cooptați. Monarhiștii nu-și pierdeau speranța în faptul că aceste instituții ar fi putut avea cîndva în fruntea lor un monarh constituțional. Criza
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
El poate "supune referendumului orice proiect de lege referitor la organizarea puterilor publice" (articolul 11). El poate, în caz de criză majoră, să exercite puteri excepționale (articolul 16). Președintele Republicii, sursă a puterii, este ales de un colegiu de mari electori care corespunde, pentru metropolă, colegiului electoral care alege senatorii. Guvernul, "răspunzător în fața Parlamentului" (articolul 20), depinde de șeful statului: el trebuie deci să beneficieze de o dublă încredere. Separarea executivului și a legislativului antrenează incompatibilitatea funcțiilor ministeriale și parlamentare: parlamentarul
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
partidele În sistemul democratic la nivel local, regional, central și internațional), administrația (care pune În aplicare „contractul” de furnizare a bunurilor publice) și constituenții (participanții la acțiunea colectivă ca purtători ai suveranității, plătitori de taxe, beneficiari ai bunului public și electori ai antreprenorilor). Se știe că eficiența politicilor publice este rezultatul interacțiunilor care se desfășoară În contextul organizării politice și instituționale În cadrul a două procese, unul Între constituenți și furnizorul de bunuri publice (statul) și altul constând În furnizarea economică a
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
colectiv să satisfacă așteptările, cu totul altfel stă acest aspect În relația dintre antreprenorii politici și administrație (a doua relație de tip principal - agent), care va fi tratată mai pe larg: În acest caz, elementul de asimetrie față de relația dintre electori și antreprenorii politici constă În faptul că nu mai există o „superioritate” numerică a principalului față de agent, ci dimpotrivă. În cazul relației politic - administrație, principalul se află În minoritate numerică față de agenți, iar centralizarea monitorizării și sancționării induce structura ierarhică
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
ei îi pot influența pe decidenți. Cu toate acestea, votul pentru VB poate fi definit cel mai bine drept un vot anti-imigrație, mai degrabă decât un vot de protest politic (Billiet și de Witte 1995, 2008) și asta deoarece acești electori sunt mai atrași de autohtonismul VB decât de fibra populistă a partidului. 2.2 Populismul VB Numeroși cercetători au examinat în detaliu ideologia VB (Gijsels, 1992, 1994; Lucardie, 2010; Spruyt, 1995, 2000, Swyngedouw și Ivaldi, 2001). Pare să există un
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
a avut un succes consistent în Ontario, cea mai mare provincie anglofonă a țării. Reformiștii au atras de partea lor numeroși susținători ai New Democratic Party, incluzând aici cel puțin un sfert din sindicaliștii anglofoni și aproape o treime dintre electorii cu venituri modeste. Astfel, Partidul Reformei a putut clama că se bucură de sprijinul relativ larg al "non-elitelor", mai cu seamă în privința criticilor îndreptate către partidele convenționale și în privința pledoariei pentru instrumentele democrației directe. Indubitabil Reformiștii au reușit să redefinească
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Reformei a devenit și mai clară odată cu transformarea formațiunii în Canadian Reform Conservative Alliance - Alianța Reformist Conservatoare Canadiană (CRCA). Această metamorfoză avusese drept scop atragerea unui electorat mai larg, care să includă votanții de centru-dreapta din Ontario și mai mulți electori din zonele urbane ale Canadei anglofone. Odată cu această reinventare ca "Alianță", Reformiști au renunțat la ideea potrivit căreia "poporul" ar avea o identitate regională vestică. De asemenea, această reinventare a marginalizat recursul la democrația directă, văzută până atunci ca principalul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
câmpul opozanților democrați. Un singur element structurant în aceste hărți: votul ungar și votul naționalist român, pe o diagonală nord-vest/sud-est în Transilvania. De altfel, cele trei scrutinuri precedente sunt dominate de o zonă vastă „fără culoare”, în care preferința electorilor este instabilă, fragilă și, mai ales, insesizabilă prin împrăștierea între candidați independenți și mai multe partide mici, cu tendințe politice diverse. În 1992, această categorie „altele”, care grupează partide nereprezentate în Parlament și candidați independenți, însumează 29% dintre voturi, în
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
apoi Richelieu, se temeau deja că înmulțirea școlilor ar putea îndrepta atenția populației către beletristică.144 În Anglia, de asemenea, lordul Maynard era nemulțumit de faptul că "literații" proveniți din oamenii de rînd se bucurau asemeni lui de calitatea de elector. Ceea ce este însă mult mai surprinzător e faptul că Secolul Luminilor n-a atenuat cu nimic astfel de pretenții. Dacă ecle-ziaștii rămîn convinși de binefacerile educației în masă, căreia îi asigură un spațiu larg utilizînd limbile locale, laicii, chiar dintre
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
devenită astfel decorativă, decît afirmarea hegemoniei cucerite de oligarhia burghezo-aristocratică a cărei primă preocupare constă tocmai în instituționalizarea stării de înapoiere a țărănimii și sărăcimii orașelor. În consecință, distanța ce separă poporul de elite s-a lărgit. Sufragiul cenzitar expulzează electorii săraci din corpul politic. Justiția, aservită de către notabilii locali ce desemnau judecătorii de pace, nu făcea altceva decît să-i intimideze pe cei mărunți. Asocierile muncitorești sînt proscrise prin Combina-tion Acts din 1795 și 1799. La 1800, General Enclosure Act
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
literată și cea ignorantă prin anii 1870. O face prin concensionarea condescendentă către salariați a unui soi de cetățenie profesională inegală, instituită prin centrale muncitorești dirijate în mod autoritar, astfel încît exercițiul cetățeniei politice era și mai bine păstrat pentru electorii luminați.149 În afară de aceasta, legea acoperă acestă denivelare oficializînd practica close shop-ului; practică ce atribuie responsabililor sindicali monopolul angajării în întreprinderi, întocmai cum în India, colonizatorul delegă o anume autoritate prinților locali care știu mai bine să-i stăpînească
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
un tot politic stăpînit cu anticipație, expulzînd din mijlocul ei pe acei francezi care, deși locuiesc pe teritoriul francez, nu mai sînt considerați demni de a-i aparține; un tot divizat pe deasupra, pentru zeci de ani, între cetățeni activi sau electori demni de încredere, și cetățeni pasivi și ne-electori, considerați suspecți din pricina sărăciei lor. Aceasta este originea concepției zise universaliste asupra faptului național, fondată pe baza valorilor împărtășite sau considerate ca atare, dintr-o perspectivă exclusiv politică dar în fapt
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
ei pe acei francezi care, deși locuiesc pe teritoriul francez, nu mai sînt considerați demni de a-i aparține; un tot divizat pe deasupra, pentru zeci de ani, între cetățeni activi sau electori demni de încredere, și cetățeni pasivi și ne-electori, considerați suspecți din pricina sărăciei lor. Aceasta este originea concepției zise universaliste asupra faptului național, fondată pe baza valorilor împărtășite sau considerate ca atare, dintr-o perspectivă exclusiv politică dar în fapt destul de departe de ideea de asemenea modernă a unui
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
F. Furet, D. Richet, La Révolution française, op. cit., p.76. 171 G. de Bertier, L'Époque contemporaine, Paris, G. de Gigord, 1960, p.33. 172 De la mijlocul secolului al XVIII-lea, deputații englezi ai Camerei comunelor adoptaseră aceeași poziție față de electorii lor. 173 F. Furet, Penser la Révolution française, Paris, Gallimard, 1978, p.88. 174 Citat de către A. Sorel, L'Europe et la Révolution, Paris, Plon, 1945, t.II, p.331. 175 Cf. cu privire la acesta L. Jaume, Le Discours jacobin et
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]