7,015 matches
-
categorii. Momentul zero Trecuseră zece ani de la terminarea facultății și lucra într-o capitală de județ, la tribunal, ca judecător. S+a căsătorit cu Roxana. O avocată pe care a cunoscut-o la tribunal. Relația lor a început după principiul eminescian: "Îl vede azi, îl vede mâini, Astfel dorința-i gata. I-ar el privind de săptămâni, Îi cade dragă fata". Mai apoi, relația s-a dezvoltat ca o experiență tantrică. Iar profesiile lor le dăduseră senzația că "privesc" amândoi în
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
de către "poet"!). Solomon Moscovici, alias A. Toma, a fost considerat, în epocă, cel puțin egalul lui Eminescu, dacă nu superior lui. În consecință, marele A. Toma pornește să corecteze și să rescrie în registrul corespunzător vremurilor noi, între altele, Glossa eminesciană, Dintre sute de catarge etc. Vom exemplifica, din fiecare, cu cîte un fragment: " Mergi spre vremea care vine Crezi în om: ce vrea, el poate; Ce e rău tu schimbă-n bine, Faur vieții te socoate; Speră, luptă fără teamă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
fi inclusă în volumul omagial închinat acestuia, cît și ca prefață la traducerea în limba engleză a poemelor lui A. Toma. Pe poetastrul comunist îl va elogia ditirambic pe cel care și-a permis să rescrie Glossa și alte poeme eminesciene în variantă optimistă. Cu seninătate, afirmă: Dacă e vorba de diferențiere, încă de la început te-ai remarcat ca un exultant la viață, ca un poet al lumii și al bucuriei și dă-mi voie să desprind dintr-o Glossă a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
pentru care "din fiecare cultură națională noi luăm doar elementele ei democratice și socialiste, le luăm numai și indiscutabil în opinie cu cultura burgheză". O bună aplicație a gîndirii leniniste evidențiază Emil Iordache în preluarea de către noua ideologie a operei eminesciene. Momentul ales este centenarul nașterii poetului, cînd "situația operei eminesciene în cultura română se află între necesitate și optimism exegetic, după cum rezultă din două titluri de articole publicate în nr. 2 pe anul 1949 al revistei "Flacăra". Necesitatea reconsiderării lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
ei democratice și socialiste, le luăm numai și indiscutabil în opinie cu cultura burgheză". O bună aplicație a gîndirii leniniste evidențiază Emil Iordache în preluarea de către noua ideologie a operei eminesciene. Momentul ales este centenarul nașterii poetului, cînd "situația operei eminesciene în cultura română se află între necesitate și optimism exegetic, după cum rezultă din două titluri de articole publicate în nr. 2 pe anul 1949 al revistei "Flacăra". Necesitatea reconsiderării lui Eminescu o constată G. Călinescu, iar Ov. S. Crohmălniceanu titrează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
București, 2003 (Premiul Uniunii Scriitorilor din România pentru eseu); Nimic nu tulbură ca viața (poezii), Editura Dacia, Cluj, 2004; Petre Țuțea între filosofie și teologie, Ed. Cogito, Oradea, 2004; Aries (antologie de versuri), Ed. Junimea, Iași, 2004 ; Eminescu, azi, colecția Eminesciana, Ed. Junimea, Iași, 2005; Între două lumi (antologie de versuri în română, spaniolă, franceză, engleză, germană), Ed. Fundației Culturale Poezia, Iași, 2006; Orizonturi duble (Atitudini literare/IV), Ed. Cartea Românească, București, 2006; Aventurile terțului, Colecția Ananda, Ed. Junimea, Iași, 2006
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
îl prezintă articolele dedicate lui Mihai Eminescu: Valori stilistice în episodul Greciei antice din „Memento mori” de M. Eminescu de Liliana Trâpcea, Eminescu despre limba de Gh. Bulgar, Eminescu la „Familia” de Lucian Drîmba, Motivul lumii că teatru în creația eminesciana de Grațian Gal, Mihai Eminescu, existențialist avant la lettre de Ioan Babă, dar și analizele literare consacrate unor scrieri ale lui Mihai Eminescu, Tudor Arghezi și Liviu Rebreanu. Șunt cercetate și diferite aspecte din viața și opera lui Vasile Alecsandri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286167_a_287496]
-
o ușă scrie RESTAURANT, acolo chiar restaurant să fie și dacă cineva spune că vine mâine chiar să vină. Suntem toți, mai mult sau mai puțin avizați, noi românii. Ne descurcăm deci cu listele astea de bucate, lungi cât Luceafărul eminescian, din care doar trei versuri au tangență cu realitatea, suntem învățați. Dar cu câtăva vreme înainte de a da europenii năvală aici, îi deplâng din suflet pentru buimăceala și nebunia în care sarabanda de simulacre și de fantoșe o să-i azvîrle
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
Misterele poporului de Eugène Sue, unde înscenarea este axată pe metempsihoză. În jurul eroului, vlăstar al unei vechi familii țărănești din Munții Bucegi, se țese o mișcare epică încâlcită, cu multe elemente fantastice, onirice, ducând până la începuturile daco-romane. Ceva din viziunea eminesciană a etnogenezei ori din atmosfera sadoveniană prezentă în Creanga de aur pare, totuși, prefigurat în acest roman. Note de drum în munții Moldovei, alte narațiuni fantastice, care urmau să alcătuiască volumele Legende și novele sau Carpații și Balcanii, se află
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287341_a_288670]
-
de Perpessicius. Este atentă la lecțiune, știind că orice oscilare poate avea repercusiuni asupra înțelesului; își pune problema ortografiei lucrării, în general, și a modului cum își ortografiază Eminescu unele cuvinte, pentru "frumusețea lui formală", este vorba de inefabilul stilului eminescian; consideră obligatorie "justificarea etimologică". Dar ea își depășește excelentul punct de pornire, cînd analizează judicios problema capitolului pierdut, cuprinzînd analiza poemelor Fata din grădina de aur și Luceafărul, cînd semnalează capitolul Teme romantice, ca un capitol nou, care nu se
O carte rescrisă by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15174_a_16499]
-
fel al său de a stîrni febrilitatea ideativă a cititorului prin mobilitatea spiritului, în asocieri și disocieri. El se declară în cele trei texte împotriva formulelor uscate, didactice, în care își pot găsi cu ușurință loc stereotipia și platitudinea. Critica eminesciană "s-a ruginit într-o rutină orală și școlară", citim în Postfața din 1936, de aceea este absolut necesară cercetarea manuscriselor. Din cele trei texte, reiese clar relația gîndită de G. Călinescu dintre Opera și Viața lui M. Eminescu. În
O carte rescrisă by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15174_a_16499]
-
Nimic nu mă împiedică pe mine însumi să scriu un eseu critic cu totul nou." Fără să fi bănuit, el prevestește în 1947, eseul pe care avea să-l scrie în 1964, despre valoarea universală și caracterul național al poeziei eminesciene. 1) G. Călinescu - Opera lui Mihai Eminescu. Ediție îngrijită de Ileana Mihăilă. Editura Academiei Române, București, vol. I, 1999; vol. II, 2000. Academia Română. Institutul de Istorie și Teorie Literară " G. Călinescu".
O carte rescrisă by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15174_a_16499]
-
studiu despre Mihai Eminescu - Poet național: Istoria și anatomia unui mit cultural) urmărește modificările spectaculoase suferite de portretul poetului (capitolul "Masca lui Eminescu"), din Viața lui Eminescu a lui Călinescu. Mai puțin evidente, modificările operate la reeditările capitolului final, Armonia eminesciană, al cărții din 1930 a lui Tudor Vianu - Poezia lui Eminescu - au totuși efectul de a atenua și în final de a ascunde total ideea fundamentală și originalitatea textului; plasarea armoniei inexplicabile, a fascinației poetice, în sfera psihologică a regresiunii
Armoniile cenzurii by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14547_a_15872]
-
textului; plasarea armoniei inexplicabile, a fascinației poetice, în sfera psihologică a regresiunii în irațional. Am avut în vedere trei versiuni de reeditare: reperul furnizat de reproducerea fidelă în Opere (vol. II, 1972), textul dintr-o ediție din 1974, în colecția Eminesciana (T. Vianu, Mihai Eminescu), în care apar multe diferențe nesemnalate - și cel puternic "croșetat" dintr-o antologie din 1985 (Mihai Eminescu, II - Structurile operei). Din păcate, nu am reușit să identific dacă textul din 1974 are la bază o reeditare
Armoniile cenzurii by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14547_a_15872]
-
subtilitate spre care împinge cenzura. Soluția e găsită într-un artificiu de scriere (deconstructivistă!): reacțiunea negativă devine o pozitivă (constructivă, dialectică) reacțiune. în versiunea din 1974, după atîtea modificări, una rămîne misterioasă și aproape subversivă: în textul din 1930 răul eminescian "era" o criză de creștere; în cel modern, apare în schimb - ca o ironie - prezentul: criza de creștere e. Compararea edițiilor întărește senzația că, într-o vreme a unei culturi paralele fundamental orale (bancuri, mărturii familiare, istorii alternative), însuși textul
Armoniile cenzurii by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14547_a_15872]
-
un exemplu că circumstanțele din istorie au, pe lângă povestea lor textuală, și câte o poveste subtextuală. Sau poate că mai multe povești subtextuale. De altfel, este greu să ne imaginăm că G. Călinescu, care robise, totuși, ca textolog, pe manuscrisele eminesciene și care se referise, în prefața la monografia Opera lui Mihai Eminescu, la împrejurările nefavorabile în care se află criticul român în comparație cu criticul francez, "care, având a da judecăți asupra lui Moličre și a lui Racine, are la îndemâna sa un
Câte ceva despre altceva by G. Pienescu () [Corola-journal/Journalistic/12483_a_13808]
-
cazul, aspecte lămuritoare despre etapa biografică a autorului, despre polemicile iscate, despre relațiile cu alte texte călinesciene, despre evoluția colaborării la o anumită publicație, despre apariția textului în antologii tematice etc. Avem desfășurat o mare parte din șantierul explorării manuscriselor eminesciene, cu transcrierea lor, etapă pregătitoare pentru sinteza din Opera lui Mihai Eminescu. Se află la vedere laboratorul pregătirii marilor cărți călinesciene - ceea ce poate fi o satisfacție specială pentru cunoscători. Echipa de profesioniști de la Institutul de Istorie și Teorie Literară " G.
Cronologia Publicisticii călinesciene by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8654_a_9979]
-
aniversarea lui Eminescu ocupă un loc important în ultimul număr al acestei reviste (nr. 1 din 2007) - iată un fapt întrutotul notabil. Cele două texte mai ample publicate cu acest prilej se ilustrează însă prin fixarea spirituală într-un spațiu eminescian restrictiv, ca să nu zicem provincial. Astfel, Nae Georgescu, în articolul Eminescu, mereu nou, reia (a cîta oară?) - teoria complotului politic pus la cale de autoritățile române, cu complicitatea Junimiștilor, a lui Maiorescu în primul rînd, și care ar fi dus
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9898_a_11223]
-
poziție în fața șarlataniei, a demagogilor care utilizează fără milă numele "Eminescu". Dintr-o astfel de iritare, de enervare au ieșit și aceste studii. Ilina Gregori nu a stat cuminte în bibliotecă doar ca să aducă mici și utile contribuții în exegeza eminesciană. Isteria �eminescoidă" declanșată de anul jubiliar a adus-o pe cercetătoare la capătul răbdărilor: Deși, logic vorbind, nu puteam respinge ideea că, favorizat de circumstanțe, cultul lui Eminescu amenința să se manifeste exacerbat în anul jubiliar și să îmbrace forme
Despre Eminescu, așa cum trebuie by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/14897_a_16222]
-
a mers dintotdeauna mînă în mînă cu ignorarea gravelor probleme ale obiectului adorat. Este citat Petru Creția care lăsa un bilanț sumbru în al său "testament", o situație invers proporțională cu desfrînatul cult al poetului: "Peste tot ce înseamnă studii eminesciene s-a întins pustiul. Cercetătorii cei mai de seamă au murit, alții sînt bătrîni și obosiți, alții, după cîte o încercare mai mult sau mai puțin meritorie, s-au îndreptat către altceva. Pe tineri aceste studii nu-i atrag." Ilina
Despre Eminescu, așa cum trebuie by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/14897_a_16222]
-
murit, alții sînt bătrîni și obosiți, alții, după cîte o încercare mai mult sau mai puțin meritorie, s-au îndreptat către altceva. Pe tineri aceste studii nu-i atrag." Ilina Gregori atacă unul dintre cele mai slabe puncte din exegeza eminesciană: biografia. Constatăm că principala lucrare dedicată acestui segment rămîne "Viața lui Mihai Eminescu" de George Călinescu. Cu alte cuvinte, cercetarea biografiei "poetului național" nu a avansat în nici un fel timp de mai bine de jumătate de veac. Doar perioada de după
Despre Eminescu, așa cum trebuie by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/14897_a_16222]
-
eliberarea din pușcărie, naivul care intrase. Filosoful știa că, în spatele lozincilor despre partid și despre clasa muncitoare, România comunistă este condusă direct de Securitate și, vrând să înfrângă inerțiile mărunților activiști culturali (bunăoară, când a fost vorba de facsimilarea manuscriselor eminesciene ori de înființarea institutului pentru Eliade), a stat de vorbă transparent și a înaintat memorii unor ofițeri superiori ai acesteia. Nu spre a turna pe cineva sau spre a obține avantaje personale, ci sperând să-i atragă de partea unor
Noica în dosarele Securității by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6017_a_7342]
-
poeziei Stau în cerdacul tău... E vorba de un sonet postum, nu știu cît de bine cunoscut, pe care Perpessicius (și cei mai mulți editori de după el) l-a publicat într-o anumită variantă, iar Petru Creția, în ediția lui de sonete eminesciene, în alta. Facsimilul de pe manuscris dă dreptate în toate cazurile lui Creția. E greu de înțeles de ce Perpessicius nu l-a respectat. Voi încerca să sugerez o explicație. Dar, mai înainte, să vedem textul. În prima strofă există o singură
Editarea lui Eminescu: un exemplu by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/14367_a_15692]
-
se simte înrădăcinat în pământul străbun, iar duhul acestuia reprezentat de cățeaua Molda îl ajută să depășească momentele de cumpănă ale istoriei. Dacă viața lui Onache seamănă cu cea a personajelor lui Creangă, moartea sa are loc într-o „manieră eminesciană”, focul pe care-l veghează în ultima sa noapte de viață începând a fi acoperit de fluturi negri care întunecă lumina sufletului și determină „sfârșitul pământesc al lutului și al materiei”. Acest moment al morții este descris deosebit de poetic de
Povara bunătății noastre () [Corola-website/Science/333772_a_335101]
-
pune pe Adrian Năstase la foc mic. Cred mai curînd că Eminescu și-a cam făcut treaba pentru care a fost poate programat, aceea de a face loc în PSD, la vîrful grupării Iliescu. După acest spectaculos joc de artificii eminesciene, patriarhul detronat a anunțat că se întoarce, pentru a le da o lecție celor care l-au ,tîlhărit".
Cine ar putea fi Eminescu by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/11376_a_12701]