2,129 matches
-
legato, de sensul cuvântului și al frazei muzicale, putea fi de o duritate extremă. Înainte de a face muzică împreună de la 7 la 9 seara, vorbisem la telefon timp de peste o oră, vrute și nevrute, într-o palpitantă conversație, mai ales pe tema formidabilei mărturii despre propria viață și despre realitățile de dincolo de Cortina de Fier descrise de Vișnevskaia în cartea pe care tocmai o publicase în America sub titlul Galina. Venind de la Zürich la Zumikon, o găsesc însă teribil de agitată. - Iartă-mă
Elisabeth Schwarzkopf a intrat în lumea celor drepți by Mariana Nicolesco () [Corola-journal/Journalistic/10378_a_11703]
-
și ea - și Elisabeth Schwarzkopf, despre care s-a scris zilele acestea, e o pură aberație. Din generații diferite, abordând repertorii total diferite, ele erau prietene și reprezentau cele două mari direcții și forțe care au făcut din EMI o formidabilă casă de discuri: soprana de temperament tragic, belcantistă și verdiană, Anna Bolena de Donizetti, Violetta în La Traviata de Verdi, și soprana desăvârșitei linii mozartiene, interpreta Donnei Elvira din Don Giovanni, incomparabila Marschallin din Rosenkavalier de Richard Strauss. Lecția supremă
Elisabeth Schwarzkopf a intrat în lumea celor drepți by Mariana Nicolesco () [Corola-journal/Journalistic/10378_a_11703]
-
îl primea într-un mod remarcabil și profund în țara lui, în sfîrșit salvată dintr-o dictatură ce părea să nu mai aibă sfîrșit. Al doilea spectacol a fost în 1996. Scaunele, în regia lui Vlad Mugur, cu doi actori formidabili, de talie europeană, Magda Stief și Biro Jozsef. Am văzut fiecare dintre aceste două montări de cîteva ori, la intervale diferite de timp, în România sau aiurea. Și-acum, cînd scriu aceste rînduri, mă opresc puțin, închid ochii și redescopăr
Nu-mi plac cartofii cu slănină by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13244_a_14569]
-
Și încă ceva major, ce se înscrie în tema “Coincidențe” a acestui articol. Cu cîteva zile înainte să-mi iau biletul pentru Cluj, am primit un dar minunat: cele trei volume “ Eugen Ionescu - Teatru” apărute la Editura Humanitas în traducerea formidabilă a lui Vlad Russo și Vlad Zografi. (mă pregătesc să scriu și despre această nouă traducere). Cu cîteva ore înainte de a ajunge la teatru, am recitit versiunea “Vlazilor”, gustînd din plin subtilitățile și nuanțele, unele absolut noi, care redau, și
Nu-mi plac cartofii cu slănină by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13244_a_14569]
-
care încearcă să-l observe din alte perspective acum, utilizînd instrumente proaspete și o echipă extraordinară de actori. Cred că performanța la care ajung cuvîntul și fascinațiile pe care le creează Eugen Ionesco plecînd de la el - pentru că piesa “ Jacques” este formidabilă - au o nevoie fundamentală de un regizor năstrușnic, viu, deschis și inventiv, așa cum este Tompa Gabor, iar pe scenă, de actori grei, care să materializeze performanța și în jocul lor. Așa cum o fac toți cei aleși de el aici, de la
Nu-mi plac cartofii cu slănină by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13244_a_14569]
-
Marina Constantinescu În fiecare an, în apropierea Sînzienelor mă gîndesc mai tare la Andrei Șerban, născut pe 21 iunie, la Vlad Mugur și George Banu, născuți o zi mai tîrziu, pe 22 iunie. La magia formidabilă a acestei nopți, la ce se poate întîmpla aiuritor, la ce se poate rata, ca în romanul lui Eliade, la amestecul bizar de realitate și ficțiune, de esență și aparență, la forța Sînzienelor care nasc povești fabuloase, contracronometru, în cea
Ariel și Caliban by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12743_a_14068]
-
Unul dintre spectacole, cel de commedia dell'arte, a fost făcut în anul II. Am putut reface, ca spectator, și traseul lor. Cum au fost și cum sînt. Au pus la vedere tot. Fără nici o reținere, fără mistificări. Un exercițiu formidabil. Programul acestei ediții GALACTORIA, a cincea, a fost extrem de complex, de inspirat structurat, de variat și de dinamic. Un avantaj pentru toți. Tinerii au fost puși în valoare la maximum, iar noi ne-am bucurat de ochiul cu care profesorul
Șaptesprezece pentru teatru by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8317_a_9642]
-
are atracții turistice majore, nu este Florența, Roma, Napoli. Nimic nu face vîlvă pentru el. Decît, anul acesta, olimpiada de iarnă. Mai mult, i s-a lipit și o etichetă arogantă - oraș industrial - care pare că-l marginalizează în raport cu tentațiile formidabile ale Italiei. Și totuși... acest oraș burghez, cochet, pașnic, cu rasă, cu oameni deloc gălăgioși și extrem de amabili, acest oraș civilizat, deloc agresiv, cu o arhitectură halucinantă, întins calm pe lîngă rîul Po, ocrotit de munții înzăpeziți acum, m-a
Torino, mon amour by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/10769_a_12094]
-
mușchi, s-a aplecat deasupra pălăriei și a mirosit o. Frunzele moarte, ciuperca, toate miroseau a pădure, a mâncare de toamnă. Helene își așeză capul pe mușchi, privi ciuperca de jos în sus, lamelele erau încă albe, intacte, o ciupercă formidabilă. Mamă! se auzi ca de la mare depărtare. Helene se uită în spatele ei. Stăteau toate pe povârniș, la rând, una după alta, ciuperci proaspete, crescute în noaptea trecută, Helene mergea în patru labe, dădea crengile la o parte, își croia drum
Femeia din amiază by Julia Franck () [Corola-journal/Journalistic/5774_a_7099]
-
numeroase personalități ale perioadei (se zice că mai bine de o sută). Merită pomenite, ŕ vol d'oiseau, exemple ca Marguerite Duras, Marco Ferreri sau Bernard-Henri Lévi, de la care a și luat o bătaie serioasă, dar ineficientă. O biografie mediatică formidabilă, mai puțin literară, dar pretându-se la literaturizări. Dovadă, imnul internaționalist improvizat de Luca Pițu: "Hai la crema cea moale,/Anarh cu-anarh să ne unim/ Și tarta decanonizatoare/ În plenul meclei să le-o trântim." Nu vă fie fri(ș
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10363_a_11688]
-
îl face timp de două ore; părerea mea de rău că regizoarea l-a lăsat să-și macine efortul prea mult în gol); cu verdele ochilor de "țigancă" ai Adrianei Trandafir, care mă urmăresc, pur și simplu, scoși în evidență formidabil de machiajul ce combină negrul și movul; rămîn cu freamătul duios sau apăsat cu sunetul ireal al șirurilor de scoici cusute pe poalele rochiei Fatimei (Elvira Deatcu), spiritul, femeia deșertului, îmbrăcată de Buhagiar în albastrul tare, egiptean, din Fayoum, un
Femeia deșertului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15031_a_16356]
-
cu toate că am fost "pârât" la el de un ziarist, nu am fost dat afară. Dar nu de asta spun că atunci erau cu adevărat oameni politici. Intervențiile lui Iorga, ale lui Iunian, Argetoianu, Stere ori ale doctorului Lupu erau scânteietoare, formidabile. - Credeți că răul care a măcinat România în secolul trecut o să dispară? - Deocamdată, nu cred. - Nu întrezăriți nici o speranță? - Cum o vrea Dumnezeu și vecinii. - Ce vor face tinerii? - Cei mai buni au trecut și vor trece hotarul; rămânem cu
Barbu Brezianu: by George Arion () [Corola-journal/Journalistic/14113_a_15438]
-
My Way', celebru în interpretarea lui Frank Sinatra, sunt cantate în limba franceză. 'Don Quijote este cel mai metal personaj de ficțiune pe care îl știu', a spus actorul cântăreț. 'Asociez stilul heavy metal cu fantasticul pentru că muzica are o putere formidabilă', a spus Lee, cunoscut pentru vocea lui puternică. Christopher Lee a primit la ediția din 2010 a Globurilor de Aur, premiul 'Spirit of Metal' pentru serviciile aduse acestui stil muzical, distincție înmânata de către chitaristul grupului Black Sabbath, Tony Iommi Christopher
Vedetă din Dracula și Stăpânul inelelor, lansare de album la 92 de ani () [Corola-journal/Journalistic/62187_a_63512]
-
gospodărire" colectivă. Melancolia rememorărilor zilelor copilăriei la Luncavita, sătul din Delta, cel aflat dincolo de "Dunărea veche", contrastează puternic cu "unghiul comic" al prozelor din prima parte. Deși bine scrise, cu câteva nuclee de proza din nou excepționale (să amintesc doar formidabilă scenă în care stăpânul unui armăsar înfierbântat de apropierea unei iepe încearcă să-l domolească, ăvorbindu-i că între bărbați: "Dă-o-n ciorile de curva, n-o știi, e iapa lui Z? Ești tu de ea, frumosul tații?"a sau
Contrapunct by Dan Croitoru () [Corola-journal/Journalistic/17908_a_19233]
-
gară bunul Marius încărcat de manuscrise și cărți, abia le ducea... Mașină, ioc. A doua zi seara primesc un telefon de la tânărul din Oradea ajuns cu bine. A doua veste mă înfioară. Aud în telefon: "Pâinea și mărul au fost formidabile!" - Ei! fac în pâlnia telefonului, și cred că răsună în tot orașul de la Vest, unde și D.R.-ul a făcut liceul. Cum a fost? - Bine, cum să fie. Am avut noroc cu pâinea și cu mărul. - Dar asta nu este
Marele drog, foamea by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9727_a_11052]
-
e brutalitatea lui (care nu e semn de forță), caracterul peremptoriu al afirmațiilor pe care le face, megalomania furibundă" (p. 100). Despre același Breban, trei ani mai tîrziu: "Am un prieten pe care încep să-l detest: Breban. Cu tot formidabilul lui talent, în raporturile personale e mînat de subiectivism furibund, pînă la fanatism (cea mai odioasă boală a spiritului). Dumnezeule ce plăcere îi face să se audă dizertînd! Nu îngîmfarea, nici măcar megalomania nu mă supără atît cît faptul că are
Viața cu sufletul la gură by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12464_a_13789]
-
aderă cu totul la o asemenea idee. Dar conferința e doar vârful aisbergului. Capitala va fi câteva zile mai târziu paralizată de evenimente și mai grave. Anume o serie de atentate în câteva puncte-cheie, cele mai multe dejucate cu succes, grație tandemului formidabil făcut de Costache Boerescu și de mentorul său, generalul Algiu. Cei doi reușesc să descifreze la timp modalitatea prin care membrii rețelei anarhiste comunică în voie chiar sub nasul poliției. N-am să dezvălui mai mult pentru a nu strica
1898. Street view by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4050_a_5375]
-
acestui sitcom și care nu ar vota un politician cu vocabularul și orizontul cultural ale lui Garcea. În afară de show-ul de televiziune, Robert Turcescu este și realizatorul unei emisiuni radiofonice, România în direct. Această emisiune i-a permis jurnalistului un formidabil contact cu România profundă prin intermediul telefoanelor și scrisorilor primite de la oameni de tot felul, din toate colțurile țării. Experiența revelatorie a acestor contacte a fost valorificată de autor într-o serie de articole publicate în presa scrisă, strînse acum în
Mesaje din România reală by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12443_a_13768]
-
de viață, ținut în fața unui confesor mult mai tînăr, mut (tînărul nu scoate nici o vorbă în carte) și pe alocuri plictisit. Tînărul are în economia romanului un rol pur convențional. El oferă pretextul narativ pentru punerea în pagină a unui formidabil document de conștiință. Textul acelui roman scoate în evidență intensitatea greu de închipuit a vieții interioare a sexagenarei, în contradicție flagrantă cu placiditatea politicoasă a tînărului și transmite un mesaj subliminal: trecerea anilor afectează fizicul unei persoane, nu și sufletul
Între Eros și Thanatos by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13106_a_14431]
-
de îndrăzneală. Ca și cum orașul de pe coasta de vest, bîntuit de boarea Asiei, ar fi ținut să pomenească și de cealaltă cultură de bază a omenirii, - Egiptul. Extravaganță la prima vedere, însă pornind de la ideea unei eternități moderne... Apoi și podul formidabil, elastic, fără nici un pilon, lung de vreo trei kilometri, un arc de oțel sclipind în bătaia soarelui și denumit Poarta de Aur, Golden Gate. El leagă cele două capete ale strîmtorii în care se află portul imens în stare să
ALCATRAZ by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17131_a_18456]
-
la ureche un taraf greu, cântece populare; iar în loc de cele sfinte, de cădelnițe, de icoane străvechi preasfinte ori de evanghelii, ți se vor arăta cârligele înfipte în pereții hrubei adânci, istorice, și de care atârnau probabil osândiții... Petrecere, nu zic, formidabilă. Și pentru a cărei romantică, haiducească idee, le sunt recunoscător amabililor amfitrioni. La fel cum a fost și cu ce trebuia să se petreacă a doua zi dimineața. în loc să vină la hotel, să ne plimbăm, dragii mei confrați, reputatul prozator
Balaurul în cârje (25, 26, 27 mai a.c.) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11631_a_12956]
-
de terapie planetară, lumea (și) de azi apelează la poveste ca la un balsam vindecător. Bucuria acestui film a însemnat și descoperirea - chiar în secolul 21 - a evadarii din realitatea seacă, banală, prea puțin generoasă și voluptatea plonjării în puterea formidabilă a imaginației. Acolo, totul arată altfel. Acolo se poate să existe miracol, frumusețe, bunătate, generozitate, acolo cuiva îi pasă de celălalt, acolo mai există zîne. Și tuturor li se pare normal. Cînd se întîmplă, uneori, și în viața de zi
Pelerinaj spre lumea poveștilor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12311_a_13636]
-
ca și noi să cultivăm mai mult acest animal de povară.” (p. 21) Cînd se vede pus în situația de a interpreta westernul alb-negru ce rulează sîmbătă de sîmbătă la Căminul Cultural, creierul microscopic al localnicului se prăbușește sub cantitatea formidabilă de informații primite și, în plin proces de disoluție neuronală, transformă (prin confuzie) ficțiunea în realitate și Far West -ul lui John Wayne în ograda CAP -ului comunal. Dilemele “glimbocanilor” nu se opresc însă aici. Abrutizați de știrile comuniste din
Alexandru Monciu-Sudinski: biografii comune ale comunismului by Ion Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/13165_a_14490]
-
practică. Asta, cred eu, înseamnă cu adevărat automatizare.” (p. 81), mînuitorul “microfonului” și al “benzii de magnetofon” se extaziază instantaneu, dar cu un flegmatism și o lipsă de chef demne de cîinele bleg din desenele animate ale lui Tex Avery: “Formidabil.” (ibid.) Scenei îi lipsește doar replica-șablon a lui Droopy, adresată interlocutorilor barbiturizați: “Are you happy, tax-payers?” Pe laminoristul Vasile Cireș, care, după accidentul de lucru, se dedică spontan “sculpturii în zgură”, îl ajută să relateze cum a fost “lovit în
Alexandru Monciu-Sudinski: biografii comune ale comunismului by Ion Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/13165_a_14490]
-
pe un tărîm aproape neinvestigat la noi - scenografia - tratat de multe ori cu superficialitate de privitori și de comentatori, mi se pare că aduce un beneficiu acum, prin această apariție dirijată de Valeriu Moisescu, chiar dincolo de recuperarea complexității unei personalități formidabile ca aceea a lui Paul Bortnovschi. Mi se pare, totodată, și un fel de inițiere într-un domeniu cultural de mari subtilități și profunzimi, cum este, în fond, scenografia. M-am gîndit mereu la omagiul pe care regizorii mari ai
Un decor de stări și stări în decor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13534_a_14859]