1,520 matches
-
literatura generațiilor formate în cadrul cenaclurilor literare, care și-au găsit, rareori, drum către editurile epocii. Radical contestatară, acest tip de literatură are o atitudine deschis opoziționistă față de puterea comunistă. Experiențele interne ale protestului sfârșesc la închisoare sau în exil: Paul Goma, Dorin Tudoran, I. Negoițescu și, dacă sistemul nu s-ar fi prăbușit, e sigur că acolo ar fi sfârșit și Mircea Dinescu, Dan Petrescu și toți cei care au riscat un gest protestatar. "Monica Lovinescu, Virgil Ierunca, Ion Negoițescu au
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
a unei civilizații amenințate de forțele răului” (Sunt cel care se întoarce din moarte). Rubricile devin din ce în ce mai bogate: „Cuvântul redacției”, „Documentar” (dedicat destăinuirilor despre închisorile comuniste), „Însemnări”, „Opinii”, „Cuvântul cititorilor”, „Din activitatea E.D.R.”, „Actualități”, „Amintiri”, „Manifestări românești”, „Prezențe românești” (Paul Goma la Darmstadt, consemnând conferința cunoscutului disident despre România sub regimul Ceaușescu, 28/1982), „Pentru noii veniți” ș.a. Apar aici nume prestigioase ale exilului românesc: Neagu Djuvara, Dinu Zamfirescu, Radu Câmpeanu, Ion Rațiu, Șerban Budișteanu, Doru Novacovici ș.a. De orientare anticomunistă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286757_a_288086]
-
Securității, fenomen frecvent în anii ’80. Paginile literare, răzlețe la început, sunt susținute, după 1982, mai cu seamă de Ion Caraion, care publică poezii (Voi cetatea cea mare, cetatea cea tare ș.a.) și „note de lector” (Virgil Ierunca, „Pitești”, Paul Goma, „Câini ai morții”, 24, 25/1982). În numărul 27 din 1982, sub titlul Honni soit qui mal y pense, apare un documentar asupra cazului Ion Caraion. Din 1986, Cornelia Visarion Mănuceanu supune atenției și aspecte ale vieții literare din România
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286757_a_288086]
-
Goga și G. Bacovia, Tudor Arghezi, Ion Minulescu, Ion Pillat, Lucian Blaga, B. Fundoianu, Ion Caraion, Emil Botta, Coco Dumitrescu, Emil Brumaru, Ștefan Aug. Doinaș, Miron Kiropol, Yvonne Rossignon, Ileana Mălăncioiu), pagini de proză (Mircea Eliade, L. M. Arcade, Paul Goma), poezie populară. Într-un studiu despre Marin Preda, Gestul discernatoarelor rețineri (octombrie, decembrie 1982), Ion Caraion autorul stăruie asupra condiției scriitorului: „Un scriitor este ce afirmă (prin literatura lui, desigur). Dar un scriitor este și ceea ce neagă, și ceea ce refuză
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286757_a_288086]
-
La aproape două decenii, în 2001, realizează împreună cu Ji˘rí Nasinec, Vitalie Ciobanu și Vasile Gârneț o nouă lucrare lexicografică dedicată literaturii române. Dacă în primul lexicon cenzura comunistă a împiedicat includerea unor scriitori ca Sorin Alexandrescu, Ion Caraion, Paul Goma, Virgil Ierunca, Monica Lovinescu, Petru Popescu, Dumitru Țepeneag, Mihai Ursachi, celălalt este mai cuprinzător, aici figurând deopotrivă - datorită contribuției lui Vitalie Ciobanu și a lui Vasile Gârneț - și scriitori reprezentativi din stânga Prutului. Articolele, în mare măsură alcătuite după principiul biobibliografic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290415_a_291744]
-
Totu-i în floare și el a fost la fel (1975-1977) (Selecție), Timișoara, Marineasa, 1999. Gălățanu, M., Atelierul de clopote, LiterNet, 2005. Gârbea, H., Enigme în orașul meu, București, Editura Fundației Pro, 2001. Gârbea, H., Rață cu portocale, LiterNet, 2002. Goma, P., Bonifacia, ediția a II-a, Autura (sic!) Autorului, 2003 Goma, P., Ostinato, I-II, Editura Autorului, 2002. Goma, P., Sabina, Editura Autorului, 1987−2002. Ivanciuc, C., Cartea cuceririlor, București, LiterNet, 2003. Liiceanu, G., Despre limită, București, Humanitas, 1994. Liiceanu
[Corola-publishinghouse/Science/85034_a_85820]
-
Selecție), Timișoara, Marineasa, 1999. Gălățanu, M., Atelierul de clopote, LiterNet, 2005. Gârbea, H., Enigme în orașul meu, București, Editura Fundației Pro, 2001. Gârbea, H., Rață cu portocale, LiterNet, 2002. Goma, P., Bonifacia, ediția a II-a, Autura (sic!) Autorului, 2003 Goma, P., Ostinato, I-II, Editura Autorului, 2002. Goma, P., Sabina, Editura Autorului, 1987−2002. Ivanciuc, C., Cartea cuceririlor, București, LiterNet, 2003. Liiceanu, G., Despre limită, București, Humanitas, 1994. Liiceanu, G., Jurnalul de la Păltiniș, București, Humanitas, 1991. Liiceanu, G., Tragicul, ediția
[Corola-publishinghouse/Science/85034_a_85820]
-
clopote, LiterNet, 2005. Gârbea, H., Enigme în orașul meu, București, Editura Fundației Pro, 2001. Gârbea, H., Rață cu portocale, LiterNet, 2002. Goma, P., Bonifacia, ediția a II-a, Autura (sic!) Autorului, 2003 Goma, P., Ostinato, I-II, Editura Autorului, 2002. Goma, P., Sabina, Editura Autorului, 1987−2002. Ivanciuc, C., Cartea cuceririlor, București, LiterNet, 2003. Liiceanu, G., Despre limită, București, Humanitas, 1994. Liiceanu, G., Jurnalul de la Păltiniș, București, Humanitas, 1991. Liiceanu, G., Tragicul, ediția a II-a revăzută, București, Humanitas, 1993. Liiceanu
[Corola-publishinghouse/Science/85034_a_85820]
-
timp B. dobândise și cetățenia vest-germană și va face mai multe călătorii în străinătate, locuind perioade îndelungate la Paris, dar fără a „părăsi definitiv” - juridic vorbind - vreodată România. Condiția lui e totuși cea a unui semiexilat. Sprijină poziția lui Paul Goma, în 1977, dar sieși își refuză cariera de opozant politic, dorind să-și impună scrierile atenției internaționale pentru valoarea lor estetică, și nu pentru rațiuni de conjunctură politică. I-au fost publicate în Franța, în traducere, la editura Flammarion, În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285877_a_287206]
-
pînă la absurd; pe ambii i-aș încadra în categoria pe care o avea în vedere Al. Paleologu: Cine nu suportă excesul nu-l înțelege pe Caragiale". Nu departe de opinia lui Ralea poate fi situată cea a lui Paul Goma (Jurnal pe sărite, Nemira, 1987, p. 85): "[...] Mitică este, mai ales Iancu, iar miticismul este, în fapt, caragialismul. Modernitatea, pentru epoca lui, era și neseriozitatea autorului, iar cei care i-au reproșat lipsa dimensiunii tragice nu se înșelau foarte [...]. Din
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
1967 Ov. S. Crohmălniceanu, Literatura română între cele două războaie mondiale (I-III), E.P.L., 1967 Ovidiu Cotruș, Opera lui Mateiu I. Caragiale, Editura Minerva, 1977 Cella Delavrancea, Scrieri, Editura Eminescu, 1982 Alexandru George, Mateiu I. Caragiale, Editura Minerva, 1981 Paul Goma, Jurnal pe sărite, Nemira, 1997 G. Ibrăileanu, Scriitori români și străini, E.P.L., 1968 Silvian Iosifescu, Momentul Caragiale, E.P.L., 1963 Silvian Iosifescu, Dimensiuni caragialiene, f.a. Vasile Lovinescu, Al patrulea hagialîc, Cartea Românească, 1981 Aurel Leon, Umbre IV, Junimea, Iași, 1979 Liviu
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
a negociat cu societatea; când a slăbit, eșalonul său secund s-a repoziționat printr-o abilă manevră (lovitura de palat legitimată de revolta maselor). Charta ’77 în versiune românească, eșuată din lipsă de aderenți la poziția curajoasă a lui Paul Goma, a eșuat și în postcomunism - dovezile sunt Piața Universității, Declarația de la Timișoara, Alianța Civică etc. și nici Solidaritatea (în accepțiunea poloneză de după 1980) nu a avut un corespondent românesc, nici măcar după 1990, când sindicatele, după un debut promițător, au fost
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
și români renegați, Monica Lovinescu era bătută până la comă de agenții Securității în fața casei sale din Paris, Cornel Chiriac era asasinat la München, generalul Pleșiță dădea ordin de lichidare a lui Virgil Tănase la Paris, iar în țară disidentul Paul Goma și toți cei aflați în legătură cu el erau anchetați cu brutalitate. Nu este neglijată nici Miliția. Seria Brigada Diverse, în regia lui Mircea Drăgan, funcționând și ca film de actualitate în spiritul celor hotărâte de N. Ceaușescu pentru a face uitate
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
cauza integrării între granițele literarității a unor scrieri ce tematizează și textualizează viața, făcând din persoana autorilor personaje, oameni „de hârtie”. Salonul refuzaților (1993; Premiul Uniunii Scriitorilor, Filiala Iași) este o carte recuperatorie (și reparatorie) despre scriitori disidenți (de la Paul Goma la Dorin Tudoran) și cărți interzise de cenzură, despre „cărți amânate”, toate acestea alcătuind „camera obscură a literaturii noastre”. Conceptele operaționale care dirijează clasificarea sunt în acord cu disocierea operată de Sorin Alexandrescu între „scrib”, „scriitor” și „disident”. Criticul a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287442_a_288771]
-
document provenit din România, o critică violentă la adresa sa? Acest document se înscrie într-un lung și surprinzător scenariu de complot. Textul o scrisoare în tradiția scrisorilor adresate conducerii partidului de către Václav Havel în 1977 sau de scriitorul român Paul Goma lui Ceaușescu, tot în primăvara lui 1977 își face apariția prin serviciile de la BBC, în martie 1989. La Paris, această scrisoare circulă prin intermediul unei reviste a exilului liberal, Lupta, în limba română, în numărul din 22 martie 1989. Scrisoarea cuprinde
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
reminiscență a scrisorilor deschise ale disidenților din 1977, care nu îl atingeau? Pentru Nicolae Ceaușescu, disidenții nu erau decât niște trădători. E destul să amintim că după ce i s-a adresat lui Ceaușescu în 1977 cu atâta îndrăzneală, romancierul Paul Goma fusese amenințat, lovit de Securitate și obligat să ia drumul exilului. El apărea atunci în România ca un trădător care își abandonase patria. Să fi crezut Ceaușescu și să se fi sprijinit pe atotputernicia și loialitatea serviciilor de Securitate? Unul
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
din partea dr. Ion Vianu, a Doinei Cornea sau Dorin Tudoran, manifestele lui Radu Filipescu, poemele Anei Blandiana sau ale lui Mircea Dinescu puteau suscita admirația, dar în prea mică măsură adeziunea în masă. Proiectul de sindicat liber al lui Paul Goma era singurul care avea oarecare șanse de a depăși această regulă a protestului izolat, și de aceea a și fost atât de brutal sufocat. Pe de altă parte, nu e mai puțin adevărat că, în 1977, când Goma și-a
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
lui Paul Goma era singurul care avea oarecare șanse de a depăși această regulă a protestului izolat, și de aceea a și fost atât de brutal sufocat. Pe de altă parte, nu e mai puțin adevărat că, în 1977, când Goma și-a inițiat acțiunea, sistemul ceaușist funcționa încă la nivel de mase, cu aliajul lui de retorică naționalistă și de făgăduieli de prosperitate minimală. Intelectualii, și mai ales scriitorii, simțeau deja suflul rece al opresiunii, dar se legănau cu iluzia
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
din forța de muncă subcalificată, căreia îi ofereau o cale rapidă de promovare socială. Ceaușescu continua să fie onorat de marile puteri occidentale ca un maverick util în confruntarea cu Rusia. Pe scurt, șansele unei susțineri de masă a mișcării Goma sau a oricărei alte forme de protest erau încă foarte reduse la finele anilor '70. E cazul de altfel să recunoaștem că o istorie a regimurilor comuniste care s-ar limita la istoria represiunii, oricât ar fi fost ea de
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
epurări, marcând totodată prezența stridentă și apăsătoare a Elenei Ceaușescu exponenta cenzurii tradiționaliste excesive, ceea ce numeam în acea epocă pruderia proletară în cele mai înalte sfere ale deciziei. În 1977, atât revolta minerilor din Valea Jiului, cât și încercarea lui Paul Goma de a constitui o mișcare sindicală independentă, brutal înăbușite, deschid un nou tip de fractură la nivelul societății și inaugurează epoca de contestare a regimului ceaușist. Național-comunismul Zece ani mai târziu, în 1987, revolta muncitorilor și a populației de la Brașov
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
Blaga, Ștefan Baciu, St. O. Iosif, George Alexe, George Astaloș, Mihai Ursachi, George Băjenaru, proză de George Băjenaru (Revolta unui cimitir, Elefanții roșii), Silvia Cinca (fragment din romanul Homo Spiritus), Dan Costescu (Noaptea cea mai lungă, Unde ești, Mirela?), Paul Goma (Culoarea curcubeului), Pavel Chihaia (Cearta sufletului cu trupul, fragment de roman), Dan Platon, Paul G. Teodorescu ș.a.; memorialistică semnează Ion Ioanid (Închisoarea noastră cea de toate zilele) și Jacques Vergotti (Amintirile unui român-american). Apar numeroase interviuri, mai ales după 1989
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287883_a_289212]
-
Helsinki (1975) privind drepturile omului la care România a aderat și privațiunile economice elementare ale populației antrenate de falimentul tot mai evident al economiei de comandă au ocazionat primele manifestări ale nemulțumirii sociale (luările de poziție publice ale lui Paul Goma prin care se solidariza cu revendicările din Carta 77 și greva minerilor din Valea Jiului, ambele din 1977, reflectă natura duală - intelectual- politică și popular-economică - a nemulțumirilor sociale). Calea distinctă a comunismului românesc și-a păstrat traiectoria particulară față de linia stabilită
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
stopau narațiunea istoriei românilor odată cu sfârșirea celui de-al Doilea Război Mondial), a început să prindă contur atât o martirologie a disidenței anti- comuniste, cât și, corelativ, un panteon anticomunist în care au fost incluse figuri aparținând disidenței anti-regim: Paul Goma (Vulpe et al., 1999, p. 135; Mitu et al., 1999, p. 115), Elisabeta Rizea din Nucșoara (Dumitrescu et al., 1999, p. 188), Mircea Dinescu (Dumitrescu et al., 1999, p. 197), Corneliu Coposu (Mitu et al., 1999, p. 134), Ileana Samoilă
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
starea mintală a lui Mihail Eminescu, mergând la arestul preventiv al despărțirei 1, unde se află pacientul, din interogatoriul și conversația avută cu Eminescu am putut constata că el sufere de o alienație mintală cu accente acute produse probabil de gome sifilitice la creier și exacerbate prin alcoolism; starea lui e periculoasă atât pentru societate cât și pentru el însuși și este neapărată nevoie de a fi internat în o casă specială spre cercetare și observare pe un timp limitat, după
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
starea mintală a lui Mihail Eminescu, mergând la arestul preventiv al despărțirei 1, unde se află pacientul, din interogatoriul și conversația avută cu Eminescu am putut constata că el sufere de o alienație mintală cu accente acute produse probabil de gome sifilitice la creier și exacerbate prin alcoolism; starea lui e periculoasă atât pentru societate cât și pentru el însuși și este neapărată nevoie de a fi internat în o casă specială spre cercetare și observare pe un timp limitat, după
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]