2,424 matches
-
în plasa psalmilor arghezieni. Facilitatea alunecării de silabe și ritmuri, de inspirație folclorică uneori, nu încetează decât în cazul sentimentului trăit ca urgență vitală în "Vatra păcatelor", un poem al strigătului înfiorat testamentar: Aud în mine/ un câine/ ce mă latră;/ inima bate/ ca o mașină infernală.../ Focul trosnește/ pe vatra cu păcate,/ doar lumina poeziei e astrală." Nicolae Sinești e și un baladist sensibil, un senzor al ravagiilor timpului în contra minții și inimii poetului. Ce nu va înceta să-și
Un bilanț by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/16982_a_18307]
-
în clipa următoare, satul răsună a doua oară ca o alarmă nesfârșită de glasurile celorlalți cocoși.” A fost al doilea cântat, subliniat de narator, al treilea însă nu mai are rost: în locul celui deal treilea cântec al cocoșului încep să latre câinii („toți câinii de prin împrejurimi începură să latre”) și să croncănească ciorile („niște ciori învățate să se rotească și să se așeze deasupra a ceva înalt, acum că acel ceva nu mai era, dădeau târcoale prin preajmă și croncăneau
Ilie Moromete și dublul său by Mircea Moț () [Corola-journal/Journalistic/4580_a_5905]
-
o alarmă nesfârșită de glasurile celorlalți cocoși.” A fost al doilea cântat, subliniat de narator, al treilea însă nu mai are rost: în locul celui deal treilea cântec al cocoșului încep să latre câinii („toți câinii de prin împrejurimi începură să latre”) și să croncănească ciorile („niște ciori învățate să se rotească și să se așeze deasupra a ceva înalt, acum că acel ceva nu mai era, dădeau târcoale prin preajmă și croncăneau urât, parcă a pustiu, din ciocurile lor negre”), totul
Ilie Moromete și dublul său by Mircea Moț () [Corola-journal/Journalistic/4580_a_5905]
-
acea zonă, unde a fost descoperit micuțul, la ora decesului erau doi pescari - unul dintre ei ar fi fost paznicul care trebuia să păzească firma pe terenul căreia a fost găsit copilul, dar nici unul nu a auzit țipetele băiețelului, sau lătrat de câini. Un alt semn de întrebare este acesta: lângă terenul inaccesibil pe care a fost găsit copilul există blocuri care au balcoanele spre acea zonă, dar, după anchetarea de către polițiști a locatarilor, s-a ajuns la concluzia că nimeni
Vadim, despre ancheta în cazul lui Ionuț: Este căutat un boschetar by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/71365_a_72690]
-
poate fi infinită! Care este culmea cascadoriei? Să te arunci de la etajul 50 și să te prinzi cu dinții de bordură. Culmea arbitrajului: să dai cartonașe galbene peste cartonașe galbene, pentru că l-ai perdut pe cel roșu! Culmea economiei: Să latri tu în curte și să faci economie de câine! Culmea economiei: să duci prezervativul la vulcanizat! Citește și:
BANCUL ZILEI: De ce prostia este mult mai fascinantă decât inteligenţa? () [Corola-journal/Journalistic/68285_a_69610]
-
Respiră adânc parfumul Clarei. Deschise plicul. Citi: „Plec, André, de această dată pentru totdeauna...” André închise ochii, fălcile i se încleștară și doi dinți bolnavi, frecându- se unul de celălalt, îi provocară durere. Mai luă o înghițitură de whisky. Afară lătra un câine. Reluă lectura: „Nu căuta o explicație, nu există niciuna. Nu-ți reproșez nici legăturile absolut naturale din moment ce, cum mi-ai spus-o și mi-ai repetat-o, doar excesul de hormoni e unicul responsabil, nici măcar instabilitatea ta profesională
Michel Lambert Fisura by Constantin Abăluță () [Corola-journal/Journalistic/2883_a_4208]
-
de om cu sufletul hain. I-a oferit un colț de curte și mâncare, iar mititelul a avut zile. E de mai mult de o lună în starea asta, însă vrea enorm de mult să trăiască, mănâncă bine și chiar latră noaptea încercând sa păzească colțul ăla de curte al lui. Din păcate, cabinete veterinare nu sunt decât la zeci de km depărtare, iar posibilități materiale nici atât... știți poate cum e la țară. Ce va face Suflețel când va veni zăpada
Cazul sfâșietor al unui cățeluș din România. "A fost mână de om hain" by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/50921_a_52246]
-
eu visasem o femeie și-a picat un inorog șerpi de dor Îmi pasc prin sân și sportiv dau din picioare o să-mi cumpăr un stăpân ca ESOP sau la-ntâmplare apoi mă Întorc acasă când vis dorul m-o lătra și-mi pun sculele pe masă foaie verde...curara... IMN SPORTIV avem o infinitate de visuri prin ceața crudă Însă o prioritate este emfază din budă idealul nu-l castra tra-la-la tra-la-la noi nu fugim din clișee nu se-mparte
Editura Destine Literare by George Filip () [Corola-journal/Science/76_a_302]
-
gard locotenentul nemort parcurge elegant fragmentele marcante pe bulevard magia se vinde la pupilă mai abitir ca un poem nuclear oamenii-furnici n-au hrana destulă și procedează la incestul primar câte-o felie de Lună mai cântă doar câinele mut latră deci latră poeții absconși se iau la trântă ca la primara mea nuntă de piatră vine și Omul cu o tarabă de gât un Truman tânăr dar mult mai adult mileniul acesta frumos și urât ne vinde la negru eșantioane
Editura Destine Literare by George Filip () [Corola-journal/Science/76_a_302]
-
nemort parcurge elegant fragmentele marcante pe bulevard magia se vinde la pupilă mai abitir ca un poem nuclear oamenii-furnici n-au hrana destulă și procedează la incestul primar câte-o felie de Lună mai cântă doar câinele mut latră deci latră poeții absconși se iau la trântă ca la primara mea nuntă de piatră vine și Omul cu o tarabă de gât un Truman tânăr dar mult mai adult mileniul acesta frumos și urât ne vinde la negru eșantioane de smult
Editura Destine Literare by George Filip () [Corola-journal/Science/76_a_302]
-
luminează Luna născută din ovare de pămînt - femeia despre care scriu. Hamleta - distrugătorul ei este chiar Hamlet, un prinț ce joacă rolul unui biciclist căzut în aceeași buclă în care locuiesc un rege și un biet om. Un cîine care latră toată noaptea fără dinți. Și stelele vor râde pîn' la ziuă. Dragostea e un copac de la sfîrșitul lumii Un stigmat din care mîncăm pe săturate, crengile atîrnă la pămînt, gurile noastre atât de aproape - ca funia de gîtul unui poet
Poezie by Nicolae Coan () [Corola-journal/Imaginative/6119_a_7444]
-
ea o finețe aparte, de vreme ce și asociațiile aparent involuntare au fost premeditate. în loc de Ťincisivť, poetul ar fi putut opta pentru alt adjectiv cu un sens asemănător, dar prin incisiv el forțează asociația involuntară cu incisivii puternici ai unui câine care latră. în ŤRepere bio-bibliograficeť, cu care se deschide culegerea, de el alcătuită, de Opere a lui Virgil Mazilescu (Editura Muzeul Literaturii Române, 2003, 400 pp.), Alexandru Condeescu îl definește cu acuitate și profunzime pe singularul scriitor: ŤDe la primele poeme, Virgil
Frumosul greu explicabil by Ilie Constantin () [Corola-journal/Imaginative/11075_a_12400]
-
și fără resurse / într-o piață cât burta căscată / în mijlocul orașului”, “mai ridicolă / decât un papagal pe rotile”, “balerină ridicolă și fără dinți” - replică trist-parodică a Leonorei romantice, și a acelei “donna angelicata / a profesorului călinescu”. Dacă “(a) auzit ficțiunea lătrând pe băncile goale / și labele ei păroase frământând noaptea”, aceste e un semnal al spaimei de golul existențial și nu o programată anulare a realului, expresia dramatică a sentimentului deteriorării ființei ce nu mai poate găsi decât o contrapondere fragilă
Note despre poezia Norei Iuga by Ion Pop () [Corola-journal/Imaginative/13548_a_14873]
-
Vasile îmi spune: Toamna, la înălțarea Crucii, Șerpii urcă pe malul înalt Și se adăpostesc în gardurile de piatră Primăvara, pe uliți, vezi O mulțime de șerpi Ce ies și coboară în baltă îmi voi lua un cățel Să-i latre și să-i alunge Ori îi voi prinde într-o plasă Noaptea se simte mirosul strugurilor Luna plină văruiește-n albastru Pereții de lut Și se aude vesela discotecă Voi învăța să tai via Și să strivesc sub tălpi potcoavele
Drum în necunoscut by Dumitru Mureșan () [Corola-journal/Imaginative/12718_a_14043]
-
prieten al copilăriei mele, și nu mi-am putut opri lacrimile. Chiar și acum, după amar de vreme, ochii minții mi-l redau pe Bob aidoma cum a fost, și îl revăd tolănit pe verandă, sau fugind prin curte și lătrând bucuros la mine, îmbiindu-mă la joacă și rostogolindu-se cu burta în sus ca să-l mângâi, sub soarele dătător de viață al amiezii la munte, fiindcă întotdeauna amintirile copilăriei și ale primei tinereți sunt învăluite în soare. Adio, brav
La Breaza by Mihai Cantuniari () [Corola-journal/Imaginative/14981_a_16306]
-
Vameșii ne priveau în treacăt consemnînd în registrele lor sacii de pămînt cărați cu migală. Coloane de cifre răsăreau în registre, aliniindu-se ca niște soldați înainte de luptă; cîinii adormiți pe fîșia arată își ridicau botul adulmecîndu-ne de departe umbra, lătrau scurt și lugubru, după care se cufundau din nou într-un somn ce nu avea parcă nici început și nici sfîrșit. Odată cu pămîntul căram și firele de iarbă, firele de păr și mucurile de țigări adunate de pe străzi, duceam într-
Recviem pentru zaruri și vînt by Nichita Danilov () [Corola-journal/Imaginative/3182_a_4507]
-
pubele manechine Dar cine ia octava cel mai bine Știu cățelandre vergure boboace La coadă pe timpana muzicală. Hingherii vor manele gloată goală Se dă la iarmaroc de-a topoganul. Aproape beți ne despărțim pe lună El ca s-o latre cellalt să compună Novela cu Anubis egipteanul. 4 corzi și 1 pian Subt cimitre lacrima vergină Dezamorsează cratere/ quasare îngenunchind aprinde-o lumânare Și ochi trupești nasc crucilor lumină. Poeții dorm poemele pe care Le-a întrerupt imaginea sixtină Când
Horia Zilieru by Horia Zilieru () [Corola-journal/Imaginative/10638_a_11963]
-
În ciuda reputației lor proate, piranha latră mai mult decât mușcă. Oamenii de știință au descoperit că acești pești folosesc sunete pentru a comunica. De cele mai multe ori, ei își sperie rivalii, și nu îi atacă. Cu ajutorul microfoanelor subacvatice, cercetătorii au înregistrat sunetele făcute de pești când se
Peştii care "latră": Piranha comunică prin sunete () [Corola-journal/Journalistic/68662_a_69987]
-
spun nu pentru tine!), urma să citesc, dintr-însul, câte-un poem allabendlich, "seară de seară". E, pe cât cred, acest allabendlich, unul dintre cele mai frumoase cuvinte ale unei limbi pe care Borges o iubea nespus, alții având grijă ca, lătrând-o, s-o demonizeze pe de-a-ntregul: Anubis e un câine infernal... Allabendlich ca Luna (minus catamenialu-i interregn), ca Steaua păstorului/Luceafărul de seară, ca "Neznakomaia Dama" a lui Blok... Allabendlich și Sehnsucht, dragă Ioana, - și, mai cu seamă, dacă
Șerban Foarță către Ioana Pârvulescu by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/8924_a_10249]
-
după ce ne-a creat? Dacă ar fi El Însuși obligat să răspundă la Întrebarea aceasta, de ce ne-a creat, n-ar ști nici El ce să răspundă. (Este trist. Acum se aude destul de limpede scârțâitul unei fântâni, apoi un câine lătrând, de parcă ne-am găsi Într-un sat românesc.) Iată, eu am văzut și am simțit asta. Cel care ne-a creat nu ar ști ce să răspundă. Or lucrul acesta este măreț, dar și cumplit de Înfricoșător. (la Început Înfundat
Editura Destine Literare by Ștefan Dumitrescu () [Corola-journal/Science/76_a_300]
-
asta par imprevizibili, deci sunt tratați ca o amenințare. Noaptea, câinii nu sunt deranjați de oamenii care trec pentru că le-ar strica somnul. Fiind obișnuiți să vadă mai puțini oameni noaptea, atunci când trece o persoană se tem mai tare și latră pentru a o goni. Câinii nu simt frica prin miros, așa cum se crede. Stimulul principal în interacțiunea cu omul este văzul. Astfel, dacă noi nu afișăm frica, ei nu o vor percepe. Nu doar câinii, ci și pisicile pot transmite
Cum să ne dresăm frica de câini by Florin Pupăză () [Corola-journal/Journalistic/73698_a_75023]
-
să mi se piardă urmele să nu mă mai umilească - o face cu voluptate, chiar acum, acum cînd vreau să ies din sinele meu ca un prunc din pîntecele mamei lui cu zdrențe de sînge pe gură mă pune să latru la luna plină care tocmai s-a așezat ca o țigancă cu fundul mare pe pervazul ferestrei: ham, ham ...! Și mîine dimineață iar trebuie să-l bărbieresc. Întind pasta albă, o frec de piele ca și cum ar trebui să-i înfund
Lama by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Imaginative/3730_a_5055]
-
glosez tot ca poveste Cu imagini erudite, Eu cărunt student în mite.) 1959 Cumpănă Lui Serban Cioculescu Prin stinse, lungi oglinzi alunecînd, Întreb, răspund, mă cert tot mai dușman: O, nu-i un dialog! Dar mai curînd Doi cîini se latră aprig la palan. Iar alteori cu-acel strigoi istoric, Ce sunt și nu sunt, parcă mă împac: Atunci, cert veacul, cînd rîzînd ca Yorick Si cînd ca Hamlet priveghind posac. Si nu pot ști: e veacul vinovat Că stă pieziș
Poezii by Vladimir Streinu () [Corola-journal/Imaginative/6354_a_7679]
-
de streche peste Ocean, în textele foștilor tovarăși de drum în vecini, la petreceri de nuntă, într-o curte îngustă dănțuie toți acești autori ca-n ziua când îi chemasem la nuntă peste gard, în curtea cealaltă, în miezul nopții latră coruri de vietăți îngrozite cea mai lungă eclipsă de soare a adus zăpadă cât casa într-o țară în care n-a nins niciodată plus, printre altele, vestea că la Kingston, spre 1000 de insule, un tată cu origini afgane
Poezie by Elena Ștefoi () [Corola-journal/Imaginative/6967_a_8292]
-
romanițe și viruși și oameni se luptă pe viață și pe moarte. Fii scurt din respect pentru viața care-a semnat-o precum un garant al morții. Nimeni nu simte Nimeni nu simte cînd vine visul aidoma unui cîine și latră de bucurie și se zbenguie lîngă picioarele tale tot mai împietrite năuce picioare de statuie care încă nu e terminată cu sînge care nu s-a uscat cu mușchi ce mai tresaltă cu un rest de glas gata să cheme
Poezii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/16432_a_17757]