2,508 matches
-
uscate, încingea roca, iar aceasta exploda. Când șerpii de foc întâlneau un grup mai mare de brazi, spectacolul era uluitor. Pădurea și muntele se luminau ca un parc apocaliptic în care „mărturisitorii” ardeau, dând în vileag „întunericul” necredincioșilor. Începu să picure. Un balaur de nori negri, ce mărea mai mult imaginea apocaliptică, își slobozea fulgerele și tunetele. Rămăsesem în genunchi, tăcuți, privind nepuțincioși puterea stihiilor în lupta lor. Dar Dumnezeu a voit să facă ceea ce oamenii nu reușiseră. Spre dimineață ploaia
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
Am fost trântiți și întinși la podea, căpătând lovituri în special la încheieturile mâinilor și picioarelor și lovituri dure la cap și sugrumări. Mi-am pierdut repede cunoștința. Noaptea am avut de câteva ori senzația că din cerul gurii îmi picură sânge închegat pe care nu reușeam să-l înghit. Nu înregistram decât faptul că eram într-o tortură care nu se mai termina. Spre ziuă am fost câteva clipe perfect conștient. Fiecare dintre noi eram în mijlocul bătăușilor și eram loviți
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
tren! speriat încă de puterea Lui, m-am trezit cît să prind trenul! păcat e să te întrebi cum de se poate, păcat! bancheta din capăt în lungul vagonului, tineri băuți la Piciorul Lupului, buruienile pe margine, a tot plouat, picură nevăzut, lumina dinăuntru mă întoarce în mine, călător prin fapt, prin stare! gîze pe bec, s-a oprit ploaia, cum s-a refăcut lumea pe arcă? drumul cu lumea luată în tren, cea lăsată se pierde, de vei ști vreodată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
fie cu cineva pînă la Hălăucești! oricît de excedat aș fi, companion cu două fețe! eram copii cînd te-am lovit accidental, nu mă iert nici acum, dezarmat de cînd ai indicat mamei tale un agresor fictiv și sîngele îți picura din țeastă! fluierăm semnul plecării, covorul se învăluie pe laturi, petice de fabrici, burdușit de lumini spațiul angro, punctiformă noapte în strălucirea antropică, Lețcani-Nume lucirea de altă sursă cu ea, transportul își exclude gările, lege ca de femeie alături, comparația
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
infinită”, are drept sistem referențial geometria absolută a transcendenței: „Sunt pelerin pe drumul dublu arcuit, / La două capete ridicat pe ancorele lui...” (Ger valah). Coborât fără voie prin „poarta de miazănoapte” - în acord cu accepția gnostică a transmigrației („M-a picurat din cer opusul zeu / Cu timpul presărat de seu”) -, sufletului, despărțit irevocabil de tărâmul eteric al ideilor, nu îi mai rămâne decât să învețe „să zboare de sus în jos” și să se „joace de-a morții peste vii”, într-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289939_a_291268]
-
personale. — Stai, Hartley, totul e în ordine - o văzusem înălțându-și privirea, brusc alarmată - am să mai aprind niște luminări, vreau să te privesc. Afară se lăsa întunericul. Am deschis o cutie de luminări [i am mai aprins încă patru, picurând stropi de ceară în farfurioarele de ceai, pentru ca să le pot menține drepte. Le-am aranjat apoi în cerc în jurul ei, ca luminile unui altar. După aceea m-am așezat chiar în fața ei, nu foarte aproape, dar contemplând-o. Aș fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
nefiind probabil bine închisă pe dinăuntru, astfel încât am putut să-mi trec piciorul peste pervaz. Un moment mai târziu, gâfâind de emoție, mă găseam în bucătărie. O liniște înfricoșătoare cotropise casa. Bucătăria era goală, nu foarte curată, și un robinet picura. Ghemotoace de scamă zburau pe podea mânate de curentul ce pătrundea pe fereastră. Am deschis cămara: pe rafturi se și depusese un strat de mucegai. Am străbătut odaia de zi și am intrat pe rând în cele două dormitoare. Nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
mării. Și atunci am văzut, chiar sub mine, patru foci privind în sus cu fețele lor canine, pline de curiozitate. Înotau atât de aproape de stâncă, încât aș fi putut să le ating. Le-am cercetat boturile ascuțite, mustățile din care picura apa, ochii rotunzi, iscoditori, și grația spinărilor ude, netede, lucioase. Un timp se curbară, se jucară, înghițind apă, gâlgâind, și tot timpul uitându-se în sus la mine. Și în vreme ce le urmăream joaca, nu m-am îndoit nici o clipă că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
târziu, nu mai știu ce oră a fost, în orice caz, pe la 8, ne-au încolonat, ne-au bătut lanțurile și pe jos... înainte. Dom’ne, un cer splendid, mii de stele, și cum era și frig, chichiura aceea măruntă, picura... Știi? Și noi, aliniați în coloană de câte cinci, mergeam pe dealu’ ăla unde ne așteptau dubele. Și de două părți reflectoarele, și lângă fiecare reflector, câte un milițian cu automatu’... Dom’ne, dacă v-amintiți de poezia aceea Pohod
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
minor aventurier. Eu le-am luat drept prostii ce mi-a spus el, dar în schimb o’ fost realitatea. După o bătaie care mi-au dat-o m-o durut stomacul... și cum înghițeam un pic de apă, doar câtă picură din ochi, cât o lacrimă, cum o dam afară... Și am avut un gardian de la Sighet... așa se zice că de pe acolo s-o tras, mai cu frică de Dumnezeu. Și n-avea voie să vorbească cu noi, ferească Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
au deprins să-i asculte seară de seară, până după crucea nopții... Dar, în seara aceea era altceva... Cântul lor, parcă întărea zvonurile... „vin rușii !.. vin rușii..!”. Cântecul era plânsul inimii omenești pe care o sfâșia durerea. Sunetele continuau să picure, abia auzite, stropi de tristeți sfâșietoare. Nu există ceva mai înălțător decât muzica... E ca și cum Dumnezeu ar coborâ pe pământ... E purtătoarea tuturor patimilor, cuprinde binele și răul, bucuria și nefericirea... dar, mai ales nefericirea. Seminariștii își cântau, în seara
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
științifice poate exista un „pispis“... Sau, chiar de e vorba de mine, poate că eu, Moti, nu vreau să spui tuturor bruma din ce-ai aflat despre mine. Cu bună intenție desigur, căci mi-am câștigat locul În inima ta picurând, constant și imperceptibil, mici Întâmplări... - Am să meditez la asta, Moti, dar vorbele tale - chiar alcătuite doar din cele patru sunete ale unui miau - Îmi trezesc acum alte gânduri. Poate așa procedăm noi, oamenii, și cu alții, și am În
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
2000, ora 12,50 13. Aghezmuială Mica vrăjitorie prin care am Încercat să apropii ceva omăt m’a transformat din negru, Într’un pisoi de zăpadă. Iar acum, la căldura - la propriu și la figurat - din cabină, de pe blăniță Îmi picură aghiazmă. Chiar așa, căci asta e topitura omătului, zice Cristi prin hârtiuțele lui. O fi blasfemie a scotoci sacrul pentru a i dibui secretele, nu pentru mine, pisoi nedus la biserică, și nici pentru prietenul meu, lămurit de mine demult
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
pământurile desțelenite...) Oricum, nu văd prea multe motive să așezăm condeierii noștri securiști în același rând (și rang) cu literații susținători ai fascismului. Au, și unii, și ceilalți, biografii pătate, dar una-i pata de sânge propriu, alta-i pata picurată pe trecutul tău... din sângele altuia. A linierea la standardele europene presupune identificarea, intabularea și atestarea tuturor meseriilor cu putință, în toate sferele sociale și-n toate etajele activităților umane cu alte cuvinte, pretutindeni acolo unde se muncește. Până acum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
urât-o, însă durerea am iubit-o, chiar și în clipele când mă sfâșia în bucăți. Am plătit ura împotriva mamei cu lacrimi de sânge, fiecare lacrimă care mi-a curs mi-a ars tot din mine. Nici dacă mă picura cineva cu cianură nu ma ardea așa. Nu am luptat deloc pentru iubirea ei, nu am înțeles-o, nu am vrut să o ascult, nu am vrut să o văd. Un orb se roagă la Tine, Doamne, să-și poată
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
va lumina zorii altor vremuri. Vladimir Dumitrescu București 16 Dec. 1944 - 29 Ianuarie 1945 [312] Poezii din închisorile politice Vladimir Dumitrescu Iconoclast Priveam în jur cum unii invocau Destinul, Iar alții lângă mine se rugau, Și-în mine gândurile-și picurau veninul Atâtor îndoieli ce se-nfruntau. Și cum aș fi putut să cred că, dinainte, Din hăul fără fund de unde vin, Au fost întruchipate toate, de o minte Ce le-a gândit armonic și senin? Precum o stea din drumul
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
ani și ani de-atunci Și mă întreb mereu Pe unde-o fi rămas de-atuncea și tăticul meu Tăticule, unde-ai rămas, pe care drum, la ce popas Că n-ai ajuns nici până azi Tăticul meu. Satul Bucșoaia, picurat din pana și sufletul lui Ticu Sahlean Sat binecuvântat de Dumnezeu, așezat la revărsarea pârâului Suha în Moldova, aparține orașului Frasin, pe o lungime de cca. 5 km și lățime de peste 2 km, la o altitudine de 500 m. Satului
Învăţătorii Frasinului : din amintirile unei foste eleve by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1292_a_2103]
-
voința de a face din copiii de țărani, sănătoși la trup și sprinteni la minte, adevărați apostoli ai satelor, buni învățători și înflăcărați patrioți. Ei ne-au insuflat dragostea pentru profesia pe care ne-am ales-o și ne-au picurat în suflete spiritul normalist. Înclin să cred că pentru a fi un excelent dascăl nu trebuie să fii neapărat savant. Trebuie să stăpânești bine specialitatea pe care o predai, să știi cum să transmiți, pe înțelesul elevilor cunoștințele prevăzute de
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
a predat, acestea fiind colective bine formate și închegate. Nu l-au întrebat nici de formă dacă ar dori să-și continue activitatea măcar la o clasă. Alți colegi de-ai lui, care știau să-și mlădieze coloana și să picure miere în glas au obținut prelungiri de activitate cu norme întregi sau cu grupuri de ore, ani de-a rândul. El... În nopțile fără somn, împovărate de gânduri și întrebări, Dumitru Dascălu încerca să și amintească modul cum își imaginase
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
simțit o durere pătrunzătoare și mi-am tras mîna. SÎngeram dintr-o tăietură adîncă de la deget. O lamă, evident. Am rupt o bucată de prosop și mi-am Înfășurat-o În jurul degetului. SÎngele a Îmbibat bandajul și a-nceput să picure pe podea. M-am Întors În pat. Nu puteam să dorm. Nu puteam citi. Stăteam Întins și priveam stoic tavanul. O cutie de chibrituri a traversat Încăperea, plutind de la ușă pînă-n baie. M-am ridicat, cu inima bătîndu-mi puternic. „Ike
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
vor zâmbi, în cer”, ne spunea, EL. Predicile lui erau inspirate și aveau acea claritate pură care pătrundea, direct în inimă. Știa să se facă înțeles, de către oricine, prin vorbe și tăceri, potrivite. Părintele Iancu știa unde și când să picure sau să toarne, în suflete, încredere, curaj, remușcare, frumusețe, pace. Avea modestia rară a omului superior și simplitatea sfântă a martirului. „Cel mai greu este să speri, să reaprinzi, în suflete, speranța”, ne spunea el. Știa „să se copilărească”, cu
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
salvarea și au plecat definitiv pe un cearșaf alb pe aripi de îngeri veniți din neant! Între speranțe și îngeri doar pastile amare, frumos colorate; injecții dureroase făcute cu bun simț ori plătite cu bani...; perfuzii și transfuzii după caz, picurând viață în venele cheltuitoare de energie fluidă întru trăire! Dintre aceștia facem parte...și cine știe... Bunul Dumnezeu să ne aibă în pază pe toți! Un caz...îmi povestea colegul de suferință... Marian îmi spunea despre un consătean ce îi
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
de pieptănare regulat și apăsând ferm, dar nu atât de tare încât să vă răniți pielea. Pieptănați-vă câte 5 minute, de trei ori pe zi, timp de o lună. Procedura este indicată în cazul durerii primei ramuri a nervului. Picurați în nas suc de ridiche: puneți în storcător ridichi roșii și faceți suc. Culcați-vă pe spate și puneți cu pipeta două picături în nara de pe partea afectată. Terapie alimentară Beți fiertură de petale de floarea-soarelui: Ingrediente: 120 g petale
[Corola-publishinghouse/Science/2071_a_3396]
-
ședeți niciodată pe un loc ud sau rece. Renunțați la fumat. Reduceți consumul de alcool. Evitați constipația. Remedii tradiționale Terapie prin sunete pentru urinarea dificilă: puneți un vas sub robinet pe care îl deschideți un pic și lăsați apa să picure în vas. Înregistrați sunetul și puneți caseta când vreți să urinați. Terapie prin imagini pentru urinarea dificilă: puneți pe peretele din spatele WC-ului o fotografie sau un tablou cu o cascadă. Pentru urinarea în timpul nopții, bateți ușor, ritmic, cu palmele
[Corola-publishinghouse/Science/2071_a_3396]
-
femei se stoarce țîță la ochi. Cuibarul de rîndunică e bun de pus în ochi pentru albeață. Albie Albia să nu o pui pe foc, că te căci mort. Albină Cînd în ziua de Stretenie [întîmpinarea Dom nului, 2 februarie] picură din streșină, va fi mană la albine. Cei ce cresc albine nu dau nimic din casă în ziua Ajunului Crăciunului, ca albinelor să le meargă bine și să nu le scape pe vremea roitului. Spre a avea multă miere de la
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]