1,640 matches
-
din fundul amfiteatrului și mă felicitam că lipsea încă puțin ca să cunosc pe toată lumea. Un grup de trei fete, îndeosebi, mi se părea intangibil. Erau mereu împreună, fără amestec printre ceilalți, vioaie, grăbite, surâzătoare, pricepîndu-se, mi se părea, să fie politicoase față de toți și în același timp distante. Ușurința cu care se strecurau prin lumea multă, siguranța gesturilor și totuși singurătatea lor mă impresionau, și atunci o ambiție m-a străbătut: cunoștința lor - nu mergeam mai departe - ar fi o dovadă
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
se pricepe să farmece, să ducă o conversație cu mai multă lume deodată, să fie caldă în orice vorbă spusă și atentă față de toți. Cavalerii lui Viky, care fatal nu se găsesc prea departe de Ioana, se mulțumesc să fie politicoși cu Ioana, dar numai cu ea nu s-ar putea înțelege. O femeie a cărei singură virtute este feminitatea nu mă interesează multă vreme. Viky rămâne tot timpul drăguță, Ioana apare pe rând frumoasă și urâtă, parcă fizicul ar fi
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
a casei. Curat, fiecare lucru la locul său și peste tot un covor imens, cu o admirabilă îmbinare de culori. Viky pare obosită; după obrajii roșii, se vede că are o arșiță mare, dar nu uită deloc să se arate politicoasă cu toată lumea. Surâde ca de obicei și răspunde la toate întrebările noastre, ce nu mai contenesc. Ioana se așează chiar lângă dânsa, ca să probeze desigur, cum se obișnuiește la cazurile acestea, că nu-i este frică de boala sorei sale
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
anunțe plecarea și începu să se ridice de pe pernă. — Nu, vă rog. Saito Toshimitsu era un om foarte stăpânit și-și reținu vizitatorul pe loc, fără a schița nici o mișcare. — Întrucât ați făcut atâta drum până aici, n-ar fi politicos să vă las să plecați înainte de a fi vorbit cu Seniorul Mitsuhide. Dacă, după plecarea dumneavoastră, îi spun stăpânului meu că Yusho a venit în vizită în absența lui, mă va certa și mă va întreba de ce nu v-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
statului său major îl priviră pe tânăr bănuitori. Se așteptaseră la o bătălie, iar emoția și anticiparea luptei li se înălțaseră până la cer. Iar acum, în mijlocul lăncilor lor și al fitilelor aprinse, tânărul acela elegant descăleca grațios, cu o plecăciune politicoasă. — Pajul Seniorului Hidekatsu? Habar n-am ce însemnează asta, dar aduceți-l aici, ordonă Katsuie. Să stăm de vorbă cu el. Katsuie coborâse pe iarba de la marginea drumului și stătea în umbra unor copaci. Instalându-și scăunelul de campanie, reuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
pentru prima oară când logodnica vărului său Teodor intra în casa mătușilor, care era și casa lui, firește, dar sigur era că el o vedea pentru prima oară. Încă nici nu aflase în momentul acela care îi era numele. Fata, politicoasă și destul de timidă, a scos destul de puține cuvinte cât a durat vizita, răspunzând doar câtorva întrebări convenționale. După plecarea ei și a lui Teodor, ieșit să o conducă, mătușa Magdalena s-a întors cu tot trupul, întrebătoare, către Tiberiu, chipurile
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
sau două. Exact cât ne-a trebuit. Cred că am înțeles. Autocrat-ul, șoferul, garda de corp le-a arătat prăpastia, distanța magică. Care a fost gestul lui Fielding? O palmă arcuită, ținută deasupra inimii, cealaltă, îndreptată într-o manieră politicoasă spre mașină, vrând să spună: „Aici e vorba de bani. Ați înțeles?“ Apoi mâinile s-au întâlnit cu palmele ținute spre ei, oferind dovada cea mai simplă. Iar ei s-au dat în spate, așa cum celelalte vehicule se opresc stângace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
beat. E mult prea mult să pretinzi cuiva să-și petreacă o seară cu un om beat. Am știu dintotdeauna care e adevărul în această privință. Bețivanii știu care e adevărul despre ei. Dar, de regulă, oamenii sunt suficient de politicoși ca să evite subiectul. Adevărul e complet lipsit de tact. Ăsta e necazul cu non-alcoolicii - niciodată nu știi ce urmează să spună. Da, ciudați mai sunt oamenii care nu beau: imprevizibili, limitați și selectivi. Dar noi ne înțelegem cu ei cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
spaghete. Dar să revenim la România. Am sosit în 1997, cu ocazia unei expoziții organizate de UNESCO. — Cum ai găsit țara pe care ai părăsit-o de atâta timp? — Lăsasem o Românie elegantă și bogată, avidă de cultură, oamenii erau politicoși, aveau ținută, demnitate, noblețe. M-am reîntors la vârsta de șaptezeci de ani pentru a descoperi o țară distrusă sufletește și moralmente. O țară delapidată de comuniști, cu oameni care vorbesc o limbă de o vulgaritate, de o brutalitate nemaipomenită
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
de șef de birou în cadrul Administrației Publice! Pentru o asemenea funcție, avizul medicului avea un rol foarte important. Titularul unui astfel de post lucra cu publicul: zeci, poate sute de petiționari într-o singură zi, mulți dintre aceștia calmi și politicoși, dar și destui mai puțin educați ori nervoși până la agresivitate. Iată pentru ce G., în situația în care ar fi câștigat concursul - dar mai întâi pentru a se înscrie în competiție -, trebuia să aibă un moral excelent și să dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
om batjocorește pe altul, trebuie să înceapă prin a-l lăuda, daca el este puternic. Pentru ca un grec să răstoarne pe un român trebuie să afirme că e mai român decât românul. 386 {EminescuOpXV 387} 2292 [2] De azi nainte politicoși cu grecii: Caballa, Caballa [... ] [CABALE] 2292 [1] PROPUNERE INTERNAȚIONALEI ROȘIE Spînzurați-mi pe Ruset! și vă da[u] un mijloc de-a ucide pe împăratul Rosiei printr-un turc îmbrăcat călugărește, care să fie trimis la curte c-un călugăr bulgar
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
puterea, luându-și în derâdere propriul rol de șofer. Comportamentul său în relațiile cu femeile pe care le cunoștea era guvernat de aceleași jocuri obsesive. Lui Helen Remington îi vorbea deseori într-un fel nonșalant și ironic, însă alteori devenea politicos și deferent, confesându-mi-se la nesfârșit în latrinele hotelurilor aeroportului și întrebându-mă dacă Helen ar fi fost dispusă să-i trateze pe soția și pe fiul cel mic al lui Seagrave sau, poate, chiar și pe el. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
peste tabloul de bord. Capul desprins sări pe husa de vinilin a scaunului și trecu printre busturile copiilor de pe bancheta din spate. Brigitte, cea mai mică dintre copii, își ridică fața spre acoperișul mașinii și înălță mâinile într-un gest politicos de alarmă pe când capul mamei sale izbi luneta și, după o serie de salturi prin mașină, ieși prin portiera stângă. Încet, după câteva salturi greoaie, mașina se opri. Cei patru pasageri se liniștiră în cabina decorată cu cioburi. Membrele lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
mentorului” său N.D. Cocea) a apărut în Rampa, an. II, nr. 525, 29 septembrie 1915, sub semnătura Eugen Vinea. Încă de pe acum, Vinea se arată preocupat de chestiunea promovării literaturii române în străinătate; comentariul despre Noua revistă română atinge, cu politicoasă îngăduință, „o anchetă întreprinsă printre somitățile Apusului, asupra viitorului Peninsulei Balcanice”, taxează apoi dur principala publicație oficială de promovare a literaturii române în Franța (La révue roumaine, pe care „din fericire, în Franța nu o citește nimeni. Iar în țară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
mâna întinsă la FMI. Pe cuprinsul bătrânei Europe, fiecare stat încearcă să se descurce pe cont propriu, protejându-și comerțul, companiile, investițiile, și de o bună bucată de vreme interesul comun european nu depășește amabile strângeri de mână și zâmbete politicoase, când te vede la ananghie, dacă nu chiar șuturi cum primește România, prin reprezentanții săi. Ehei, totul s-a pus în mișcare în țările cărora le pasă de locuitorii lor, Franța și Spania își protejează campionii economici de preluări ostile
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
două femei l-au flancat pe tatăl lui Gigi. Ei erau înconjurați de grup și atingerile au devenit mai stăruitoare, mai insinuante și îi era rușine, însă asta era situația. Când tatăl lui Gigi a dat semnalul de plecare, băieții, politicoși, au stat la urmă. Afară turiștii au fost izbiți de aerul fierbinte și nu mai găseau drumul pe unde să urce în mașini. Nemțoaicele vesele mai vroiau să deguste din licoarea lui Bachus și să se întoarcă în cramă, se
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
un loc uitat de demult în care oamenii și animalele conviețuiesc? Oare e posibil? Câți ani ai? m-a întrebat el. Am 18 ani. Iar tu? Eu am 23 de ani. Ținutul lui Edmund era fermecat. Oamenii erau atât de politicoși și totul era complet diferit de ce am experimentat în viața de zi cu zi. Oamenii erau atât de formali cu Edmund, încât mi-am dat seama că Edmund nu era doar un tânăr. Ela, nu vrei ceva de mâncare? Ela
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
indica datele personajului: Erwan-Marie de Kersaint. 1753-1782. - Se spune despre el că ar fi fost șeful jefuitorilor de corăbii din legendă... Arthus o Întrerupse. - Vă rog să mă scuzați că v-am făcut să mă așteptați... Discuția Începu În mod politicos, iar impunătorul bătrîn recunoscu imediat, cu simplitate, că avea Întotdeauna Mésadrol la Îndemînă pentru a ușura crizele de reumatism articular. - Desigur că știi acest lucru, fetițo, mama dumitale, menajera noastră, Îi strecură el lui Lucas, e cea care Îmi face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
niște jilțulețe meșteșugite, cu spătar Înalt. Teofilo continua să Îi facă semn cu mâna, În timp ce restul rămăseseră nemișcați. Îl așteptară pe poet să se apropie pentru a se ridica toți deodată, Înclinându-și fruntea Într-o plecăciune mută, măsurată dar politicoasă. Dante Își plecă și el fruntea, uluit: Întregul corpus al artei fiziognomoniei era acolo, dinaintea ochilor săi. Câinele, vulpea, maimuța, leul, În chip de oameni, Îl fixau atent. Și calul, și acvila... Până În acea zi, nu i se mai Întâmplase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
căzu În genunchi pe scândura debarcaderului, În timp ce primele revărsări de ploaie Îl udau. Pe puntea În flăcări recunoscuse silueta Antiliei. Avu senzația că femeia i se adresa, cu un braț ridicat. Erau probabil spasmele morții, Însă lui Îi păru gestul politicos al cuiva care Își ia rămas-bun. I se păru că zărește cum chipul ei se topește ca ceara sub acea albeață orbitoare, iar părul i se aprindea Într-un val alb. De ce se spune că negrul e culoarea morții? Dimpotrivă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
ședințelor editoriale, se dădea peste cap ca să contrazică fiecare punct dezbătut de mine. Dacă spuneam că un manuscris părea interesant, mima un căscat. Dacă ziceam că e cel mai groaznic lucru pe care-l citisem vreodată, atunci mă ruga, foarte politicoasă, dacă nu mă deranjează să-i dau și ei o copie. Așa, pentru o a doua opinie. Ei, o să-mi înghit gălușca și-o să fac eu primul pas, m-am gândit, când am pășit tăcute în lift. — Salut, Lulu! Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
de apă se Înălță pe neașteptate cam o jumătate de metru deasupra capului somnoros al peștelui apoi, tot pe neașteptate, se prăbuși moale În bazin. Dată fiind absența proteinelor animale din alimentație, mulțimea reacționă prudent la această farsă. Câteva proteste politicoase, Înecate În fluierături timide, fură urmate de o tăcere mânioasă Însă stăpânită. Definitivă. 14. Piața a rămas pustie. Începuse să plouă. Lângă pește, pipăindu-și cucuiele de pe frunte și urechile Încă și mai blege parcă de când mulțimea tăbărâse pe el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
se bălăcărește de câțiva ani. Pe ce mizează oare? În afară de o capacitate nesfârșită de a visa nu are nici o calitate anume, una care să Îl ducă undeva. Ar fi totuși răbdarea cu care ascultă pe toată lumea. O răbdare atât de politicoasă, Încât studenții s-au plâns că sunt persecutați la examenele lui. Cei cu nervii tari au ajuns departe. Olga, de exemplu. După un an și ceva Într-o Închisoare pentru tentativă de trecere frauduloasă a frontierei de stat, a ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
de Opéra Garnier În Rue La Fayette, o negresă din Place Pigalle, l,85m Înălțime, din care numai picioarele măsurau 1,70 m. Strigătele ei precum și spasmele repetate ale autocarului cu aer condiționat au atras atenția poliției care a așteptat politicoasă ca totul să se sfârșească cu bine Înainte de a „cola” o amendă cu felicitări domnului Răzvan Tambour, În franceză. 26. Așa a ajuns el, geolog de profesie, traducător pe perioadă determinată de filme horror, thriller și porno, la Societatea Geton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
suplă. Șoferul apăsă prelung pe butonul soneriei, grăbit să predea marfa și să-și vadă de drum pentru că mai avea de livrat În aceeași după-amiază un sicriu cu patru coroane și o cruce. Când Petru deschise ușa, cei doi salutară politicoși, Îi Înmânară un plic și, fără nici o explicație intrară În hol cu cele două baloturi pe care le lăsară să cadă cu bufnet pe pardoseală; apoi ieșiră zicând Să trăiți! ducându-și câte o mână la cozorocul caschetelor negre cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]