1,971 matches
-
lui îi aparține lui Costel Stancu, cel care a selectat dintre inedite poemele menite să ilustreze cât mai bine propria sa viziune despre poezia celui dispărut. O combinație firească de sentimentalism și literatură, menită să se transforme într-o efigie postumă a poetului Ion Chichere. Cartea are coerență internă (poate prea multă), poemele creionează în succesiunea lor un chip al poetului. Prin felul cum sunt ordonate poemele în volum se poate vorbi, într-un fel, de fixarea - conștientă sau nu - de către
Poeme din anticamera morții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8655_a_9980]
-
poezie, uneori dormita sau se prefăcea că doarme, alteori ținea să citească el ca să arate celorlalți ce înseamnă cu adevărat poezia. Viață de boem, de spectacol, poezie așișderea". Ceea ce reușește această antologie pe alocuri excesiv de pioasă din grijă pentru imaginea postumă a poetului este ca, pe lângă exercițiul de nostalgie oferit tuturor celor care l-au cunoscut și apreciat, să ofere revelația întinderii lumii poeziei lui Ion Chichere. Poezia a fost dimensiunea cea mai importantă a existenței acestui personaj boem și teribilist
Poeme din anticamera morții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8655_a_9980]
-
melancolie. Teama sa este aceea de a se prăbuși cu fața la pământ pe un tărâm netrebnic, rușinos, când n-ar mai putea să-și aleagă singur sfârșitul. Este mesajul esențial al poemului, care se termină printr-un consolant tablou de triumf postum: cei patru prieteni (atenție, ei pot fi oameni în carne și oase, dar și... cele patru puncte cardinale!) l-ar lua pe umerii lor pe aedul căzut (Viața-ntreagă gânduri am rostit / și cântece am spus) pentru a-l purta
Lucian Blaga, lirica postbelică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/11566_a_12891]
-
frumuseți. Lucian Blaga se adresează direct divinității în poemul său ,Cânele din Pompei". El a apărut în culegerea din 1943, Nebănuitele trepte - dar marele public literar va fi luat, masiv, cunoștință de acest tezaur de texte lirice abia prin ediția postumă din 1962. La Pompei, mulajul unui câine s-a ,conservat în materia morții", într-o atitudine teribil de agresivă, o revoltă animală contra pieirii. Poetul interpelează divinitatea, punându-se în locul patrupedului: Te văd Dumnezeule - plumb, scrum și nor - odată venind
Lucian Blaga, lirica postbelică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/11566_a_12891]
-
și că "Wagner este o mare calamitate pentru muzică", și asta de-a lungul unei cărți care abundă în împunsături de un sarcasm ce nu pare să cunoască granița decenței - cînd așadar îți îngropi maestrul sub o crustă de invective postume, impresia pe care o faci e una de francă și indubitabilă patologie. Prima reacție este să-ți spui că Nietzsche, molestînd efigia lui Wagner, își face un autoportret mult mai fidel decît cel schițat în Ecce homo, și asta fiindcă
Șarpele cu clopoței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6860_a_8185]
-
-i poarte, post-mortem, numele, anume: Kirovograd, Kirovabad, Kirovsk și Kirov (fostă Viatka). De ce ipocrizia asta, la Stalin (și, prin el, la grosul tovarășilor bolșevici)? Un prim răspuns ar fi acesta (și e la îndemîna fitecui): prin pompa falselor onoruri apoteotice postume, ea reușește să dejoace prezumția unei morți suspecte: omor sau suicid impus, fiind, într-astfel, necesară salvării unor aparențe. (O practică mai toți tiranii: Hitler, de pildă,-n cazul Rommel.) Ea pare să denote, însă, și un anume gust, la
Stalinismul toponimic by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/17405_a_18730]
-
clasificarea miturilor, cu originea și evoluția lor. Firește că pentru a detecta aceste mituri, de la origini pînă la manifestare, trebuie urmărite în tradiția și creația populară. Îmi aduc aminte că filosoful C. Rădulescu-Motru reproșa filosofiei lui Blaga (în memoriile sale postume, intitulate Revizuiri și adăugiri) că în loc să științifizeze opera sa, a coborît-o într-o "metafizică ieșită din interpretarea descîntecelor băbești" și "în divagațiile mitologice păstrate prin folclor". Din perspectiva scientistului Rădulescu-Motru un asemenea reproș e, poate, valabil. Dar Blaga, într-o
Despre mitologie by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16051_a_17376]
-
scrise special pentru „Caete de dor“, despre destinul său literar, despre relația dintre proza și filosofia sa, axate pe interpretarea miturilor (în nr. 7): „De foarte mulți ani - își încheia el mărturisirea din martie 1953 - mă consider un scriitor român postum; viu n-a mai rămas decât autorul cărților care apar în limbi străine“ (vol. 3, p. 18). Poezia este sectorul cel mai bine reprezentat. În anii 1951-1954 colaborează mai frecvent: Mihai Niculescu, Ion Pârvulescu, Alexandru Busuioceanu, Nicu Caranica, Ștefan Baciu
Din nou despre „Caete de dor“ by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12955_a_14280]
-
Plagiat) Alteori versurile ne aduc aminte de modul cum bravează, în poezia primei sale tinereți, Mircea Dinescu: "Plâng heruvimi pe spatele tău, doamna,/ cum stai golasă-ncercănată-n toamnă,// de prin icoane îți ghicesc jivina/ și-mi vindec plictiselile și vina" (Iubiri postume) Aceste influențe țin, într-un fel, tot de exuberanta lui Cristian Bădilită, care, în treacăt, parodiază, ca și cum ar îmbrățișa tandru, diferite ipostaze ale poeziei românești. La un moment dat el parodiază însăși parodierea de către optzeciști a liricii autohtone din secolul
Poet român, afirmat la sfârsitul secolului XX by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17691_a_19016]
-
genialoidă; dacă Odobescu a avut doar talent și abilitate, Hasdeu avea, în plus, scînteia care produce asocierile fulgurante, scînteie ce lui Odobescu i-a lipsit. Oricum, amîndoi au avut o substanță comună, o carieră comună și au beneficiat de șansă postumă asemănătoare. Hasdeu vine pe neașteptate în Moldova la vîrsta de 20 de ani și va rămîne în România pînă la moarte. Ce a făcut viitorul scriitor pînă la vîrsta de 20 de ani - nimeni la noi în țară n-a
Poliglotul literat by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7668_a_8993]
-
schimbat vipia și tihna siestei din Huzurei cu ploile și ceața din Londra. Viața bate cartea? Da, pentru o zi-două, pentru că Țăndărei tot Huzurei (de la „huzurit”, nu-i așa?) rămîne: acolo, în ficțiunile unui prozator care, în ultimul roman, tipărit postum, predă și o lecție de istorie: a anului 1917, în carte, repetîndu-și straniul interludiu, cum îl numește, azi: „Peste cîțiva ani, bîjbîiala asta va fi o lecție de istorie. Va fi scris acolo ce s-a întîmplat și de ce, cine
Țăndărei by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/3896_a_5221]
-
cel mai extraordinar din Euphorion este publicarea a șase Sonete fără sunet scrise de Doinaș în ultimele sale luni. Toate sînt superbe. Îl reproducem pe primul care e oarecum paradigmatic pentru întreg ciclul cu acest nume. Se intitulează Un timp postum: Un timp postum ne-nghite, mult mai lacom/ că timpul vieții noastre. Ce-i uitarea/ decît surîsul ipocrit al morții?/ Dar vine-un timp cînd nu mai mori, cînd toate// excursiile-ating aceeași rîpă./ Abia țîșnind din moartea ta, Ființa/ - atît
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14785_a_16110]
-
din Euphorion este publicarea a șase Sonete fără sunet scrise de Doinaș în ultimele sale luni. Toate sînt superbe. Îl reproducem pe primul care e oarecum paradigmatic pentru întreg ciclul cu acest nume. Se intitulează Un timp postum: Un timp postum ne-nghite, mult mai lacom/ că timpul vieții noastre. Ce-i uitarea/ decît surîsul ipocrit al morții?/ Dar vine-un timp cînd nu mai mori, cînd toate// excursiile-ating aceeași rîpă./ Abia țîșnind din moartea ta, Ființa/ - atît cît poate fi
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14785_a_16110]
-
Pavel Șușară Prin grija urmașilor și, în special, a lui Ion Grigorescu, la Muzeul Literaturii Române s-a deschis prima expoziție postumă a Georgetei Năpăruș. Dincolo de faptul că ea readuce în actualitate proporțiile pierderii pe care arta românească de astăzi a suferit-o prin dispariția prematură, în plină putere, a unuia dintre reprezentanții săi cei mai bine definiți, această expoziție este una
O expoziție Georgeta Năpăruș by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/16618_a_17943]
-
anunță ca autor pe Cristian Popescu, fiind vorba, firește, de textele lui. Constructul este însă al lui Gavriil Pinte. Mai precis, cartea se prezintă ca un "scenariu pentru un spectacol de teatru comunitar de Gavriil Pinte după opera antumă și postumă a lui Cristian Popescu". în ediție bilingvă - română și engleză -, volumul Un tramvai numit Popescu conține un DVD cu imagini din piesa de teatru jucată chiar în tramvaiul 26, împodobit ca de nuntă, și povestea piesei spusă de cel care
Un moment numit Popescu by Iulia Iarca () [Corola-journal/Journalistic/8968_a_10293]
-
avalanșa de glamour” din literatura actuală, scriitorul chilian își arată admirația față de Kafka cu diverse prilejuri și îi aduce un omagiu în povestirea El policía de las ratas -Polițistul șobolanilor-, inclusă în volumul de proze scurte El gaucho insufrible, apărut postum; un text care, în formă dramatizată, a revenit în atenția publicului cu prilejul spectacolului care a deschis, în vara acestui an, Festivalul Internațional de teatru din cadrul Bienalei de la Veneția. Trama de factură polițistă, ambianța fantastică a personajelor șobolani mișunând prin
Franz Kafka în literatura spaniolă by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/3018_a_4343]
-
mătuși al cărui obiect îl constituie nepotul, momente sensibile care se înscriu accentuat într-un registru al memoriei afective, precum moartea de bătrânețe a unui câine îndrăgit de copil. Felul acesta de a cântări cu aceeași măsură a unei retrospective postume evenimente care au o pondere diferită în nomenclatorul dramatic exercită atracția ușor hipnotică a unei povești spuse pe un ton relativ egal, ca într-un fel de transă. Prima parte a filmului se închide cu arestarea lui Crulic în Cracovia
Crulic – dosarul unei inexistențe by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4756_a_6081]
-
Peninsula Balcanică pentru a ajunge în România. Evenimente dramatice din pragul războiului și după aceea determină familia Caragiu să se refugieze mereu ( au suferit mai multe refugieri cu pierderi importante), fugind de urgia frontului. Un următor capitol este închinat creațiilor postume, filmelor în care a jucat, prezentate publicului după 4 martie 1977, când actorul a căzut victimă cutremurului: "Gloria nu cântă", "Buzduganul cu trei peceți", "Marele singuratic". Apoi, "Posteritatea cultivă memoria lui Toma Caragiu", o genealogie a familiei și, în sfârșit
Posteritatea unui mare actor by Sanda Aronescu () [Corola-journal/Journalistic/13718_a_15043]
-
un rol important: s-au selectat spiritele capabile de a duce la capăt curiozitățile care denivelează planurile unor înterpretări parțiale. Mereu actualizat de sensibilități, viziuni, credințe și instrumente hermeneutice noi, spectacolul receptării operei lui Mircea Eliade nu poate fi vreodată "postum". După Cum am găsit piatra filozofală și Misterele și inițierea orientală, Editura Humanitas își continuă lăudabilul plan editorial cu Itinerariu spiritual, scrieri de tinerețe, 1927. Astăzi este greu de crezut că la 20 de ani se poate citi și scrie atât
Primul Eliade by Cristian Măgura () [Corola-journal/Journalistic/14003_a_15328]
-
în epocă un oprobriu, și că era un poet... mistic, numai pentru că publicase un volum intitulat Poeme cu îngeri. A trebuit să înfrunte martiriul închisorilor comuniste și să moară, ca să intre din nou în atenția criticii, care descoperă în opera postumă un nou scriitor, fără exagerare, senzațional. După 1963, a început o adevărată luptă a familiei pentru recuperarea manuscriselor din seifurile Securității și a exegeților ce aveau să le cerceteze și, integrându-le scrierilor de până în 1944, să le pună în
Un devotat by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7544_a_8869]
-
la "prima dragoste", prezentă mai în fiecare din culegerile sale critice (ex. Apariții neașteptate, și ea destul de recentă) face ca Liviu Grăsoiu să-l mențină mereu în conștiința publicului pe V. Voiculescu, scriitor complex, de primă mărime, a cărui operă postumă a depășit-o uneori pe aceea publicată de el însuși până la comunizarea țării. Oricât ar fi ele de mari, valorile au nevoie din timp în timp de câte un asemenea "remember".
Un devotat by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7544_a_8869]
-
sunt descrise și supuse unui examen critic detaliat de Nicolae Oprea într-o recentă monografie. Mai mult de o treime a cărții este dedicată studiului operei. împrejurările tragice de viață, dar și tardiva receptare critică au destinat-o unui succes postum. Contextul nefavorabil al debutului sub semnul corifeilor tradiționalimsului, va îngreuna și el decolarea poetului spre zona de originalitate, în cele din urmă apropiată prin volumul Poeme cu îngeri (1927), urmat de Destin, Urcuș, întrezăriri, cărți axate pe tema destinului, al
Monografie V. Voiculescu by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/9606_a_10931]
-
Cronicar Din Bucureștiul Cultural În BUCUREȘTIUL CULTURAL (nr. 118, octombrie) am remarcat grupajul de articole dedicate lui Marius Robescu. Daniel Cristea-Enache scrie despre romanul postum Trunchiul și așchia, publicat în 2005-2006 la Editura Muzeul Literaturii Române, roman lipsit de receptare critică la momentul apariției, iar doi dintre colegii de generație și apropiații poetului dispărut, e vorba despre Nicolae Prelipceanu și Constantin Abăluță, îl evocă în
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4240_a_5565]
-
Crișan Andreescu, crisan andreescu Alan Turing, matematicianul britanic care a jucat un rol decisiv în spargerea codurilor naziste, a primit o amnistie regală, marți, cu titlu postum, la peste 60 de ani după ce a fost condamnat, în 1952, pentru că era homosexual, informează AFP. Supranumit "Einstein al matematicii", Alan Turing, un pionier al informaticii, a murit în 1954 la vârsta de 41 de ani, otrăvit cu cianură, fără ca
Matematicianul care a spart codul ENIGMA, amnistiat. Vezi de ce era acuzat by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/62850_a_64175]
-
Marea Britanie pentru reabilitarea lui Alan Turing, un excentric timid, care purta adeseori o mască de gaze, pentru a evita alergia la fân, atunci când se plimba cu bicicleta. În 2009, premierul britanic din acea vreme, Gordon Brown, i-a prezentat scuze postume, recunoscând în mod public că matematicianul a fost tratat "într-un mod oribil" de către autorități. În 2012, anul centenarului nașterii lui Alan Turing, 11 oameni de știință britanici, inclusiv celebrul Stephen Hawking, au cerut anularera condamnării aceluia pe care ei
Matematicianul care a spart codul ENIGMA, amnistiat. Vezi de ce era acuzat by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/62850_a_64175]