3,441 matches
-
cu un tren special, Sturdza, Candiano și Young, oprit doar în Comarnic și Crivina. Ora 6¾ sosirea, Voinov și Aurelian, mitropolitul, D. Ghica, președinții Camerelor, Crețescu etc. Cerc. Experiment pentru stingerea incendiilor. La Palat, camera persană și sera iluminate electric, priveliște frumoasă; apartamentul Elisabetei a devenit foarte frumos, încă nu e teminat. Ora 8 cinat singur. Seara în seră. Ora 11 în pat. Joi, 10 ianuarie/29 decembrie Vreme închisă, rece, chiar și în camera mea e rece. Orele 10-12½ I.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
aprilie Vreme frumoasă, vânt rece. Ora 9 dejunat à trois, apoi vizitat noua construcție a Palatului. Sturdza la mine. Ora 12 dejunat à trois. Audiențe. Furtună fără ploaie. Ora 5 mers cu Fritz Anhalt la mitropolit, acolo aproape o oră. Priveliște frumoasă, munții se văd clar. Abia la ora 7 cinat à trois. Seara ne-am întins până la ora 11½, eu foarte obosit și puțin răcit. Ora 12 la mitropolie. Duminică, 8/20 aprilie. Sfintele Paști. Ziua mea de naștere. La
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
11¾ la Palat. Ne întâmpină regina Natalia. Prezentarea Curții, dejun. Ora 3 primirea corpului diplomatic. Orele 4-5½ regele Milan îmi prezintă comandanții tuturor corpurilor de armată. Mă numește șef al Regimentului 6 Infanterie. Defilare a regimentului sub comanda mea temporară. Priveliște frumoasă asupra orașului, Sava, Dunărea. Ora 8 dineu de gală cu toasturi, corpul diplomatic etc., 80 persoane. Apoi bal, eu dansez un contradans cu regina Natalia, ținut până la ora 1, bufet foarte bogat. Vorbit cu multă lume. Totul foarte elegant
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
regimentul meu. Totul a durat o oră și jumătate. Călare înapoi la Belgrad. Multă lume. Micii prinți cu trăsura. Ora 1 dejun militar cu toasturi. Ora 4 plecat cu regina la Topschidar. Văzut casa principelui Miloș. Parcul zoologic. De pe platou, priveliște frumoasă asupra Belgradului. Ora 5½ înapoi. Băut ceai la regină, care e fermecătoare. De față și regele Milan. Ora 7½ dineu, înainte de acesta îi dau regelui Ordinul Coroana României. De față miniștri și oameni de stat sârbi. Îi decorez pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
din cauză că fratele ei Taxis e foarte bolnav. Dejunat. Orele 3-4 mers cu trăsura, cu mama și Elisabeta, la Josephslust. Minunat de înverzit, cald. Ora 5 intru la papa, el mă recunoaște și mă îmbrățișează, dar adoarme iarăși imediat după aceea. Priveliște tristă, rămân o jumătate de oră, de față mama și Koch. Ora 6½ cinat în sala pangermană. Pe terasă. Seara ceai și whist. Ora 10 în pat. Noapte minunată. Papa doarme mai liniștit. Joi, 16/28 mai Papa se scoală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
4 acasă. Citit, scris. Ora 6½ dineu de 60 de persoane. Seara scris. Noaptea ploaie puternică. Sâmbătă, 3/15 octombrie. Slatina. Ploaie până la ora 10, apoi mai senin, mai târziu cald și frumos. Ora 10½ pe înălțimile Slatinei dincolo de Olt, priveliște minunată a întregii văi. Manevrele jos în câmpie. Acolo trei sferturi de oră, apoi mers călare pe înălțimea de la Strehavița, de unde observat atacul coloanei din aripa dreaptă, care a trecut peste Olt la Colibași și a ocupat toate tranșeele infanteriei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
sunt atât de departe încât par jucării Tonka, iar oamenii arată exact ca niște insecte minuscule. Și chiar în mijlocul orașului se vede dreptunghiul Central Parkului, ca un pled de picnic aranjat pentru joaca copiilor. Mă uit pe geam, vrăjită de priveliștea din fața mea. Chiar am vrut să spun ce i-am spus ieri lui Elinor? Chiar vreau să părăsim orașul ăsta incredibil? — Alo? Glasul lui mami îmi întrerupe brusc gândurile, și ridic imediat capul. O clipă, sunt paralizată de emoție. Nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
intervine Luke. — New York e un oraș minunat și îmi place la nebunie. Dar mai sunt și alte orașe superbe, în toată lumea. Vreau să le văd și pe ele. Sydney, Hong Kong... și nu doar orașe! Întind brațele larg. Râuri... munți... toate priveliștile de vis ale pământului... — Am înțeles, spune Luke amuzat. Deci, reducând toate astea la o singură lună de miere... — OK. Înghit în sec. Uite ce-am făcut. Am luat banii pe toate cadourile de nuntă pe care le-am primit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
așteptau în sufrageria casei lui Bârsan, au rămas foarte contrariați de această apariție, s-au dat la o parte și, fără să spună nimeni nici un cuvânt, vedeam cum pe fiecare dintre noi îl munceau gânduri din trecut și-l dezgustau priveliștile prezentului. În jurul uniformei lui Bidianu se instituise o răceală de gheață și pe fiecare minută creștea golul din jurul lui. în această atmosferă apăsătoare mi-am adus aminte de cuvintele pe care Constantin Papanace i le-a spus chiar lui Bidianu
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
parcă sânge din locul unde-a căzut rouă” (Pe ale lumii două aripi), denunță cu amărăciune superficialitatea sfârșitului de veac, în care „tragedia dragostei” se joacă „în fața scaunelor goale”, propunând ca antidot „iubirea pe tunuri”. Rușinat de o seamă de priveliști ale lumii de azi, și chiar de sine însuși, pentru faptul că, „theofor” fiind, „mai poate râvni altceva”, precum „măgarul naiv al lui Dumnezeu”, care, purtându-și stăpânul în spinare, „e-n călduri și-și caută spasmodic femela” (Aripă zburând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288731_a_290060]
-
euro; • „Lough Key - Reușita turismului în Irlanda”. Lough Key este unul dintre cele mai întinse și pitorești parcuri forestiere din Irlanda, acoperind 324 de hectare din coasta de vest a acesteia și situându-se la 40 km sud-est de Sligo. Priveliștea spectaculoasă, fauna sălbatică, clădirile istorice și insulele au atras și încă atrag mulți vizitatori. Dezvoltarea majoră a obiectivului a devenit posibilă datorită accesării fondurilor europene, înlesnind adaptarea atracțiilor turistice unice la nevoile vizitatorilor secolului XXI, prin intermediul noului centru de activități
Finanțarea proiectelor europene by Lilian ONESCU,Daniela FLORESCU () [Corola-publishinghouse/Science/200_a_150]
-
Perspective ale inaparentului. Interpretări Lucian Blaga și misterul deschis al originarului. Minunea prin care se vede / 29. Ce rămâne în vedere / 36 • Ion Barbu. Lucrurile care se văd și forma increatului. Imaginea-undă / 40. Decreația vizibilului / 49 • B. Fundoianu sau inimaginabilul priveliștii. Lumină și transparență: o viziune a sufletului / 54. Scena originară / 62 • Ion Vinea și epifania vizibilului. Irealizare și desensibilizare / 67. Departele - un peisaj evacuat / 73 • Perspectiva inversă în poezia lui Adrian Maniu / 78 • Ion Pillat. Jocul imaginii în fuga ființării
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
lor sumbră// Să crească sub stea năzdrăvană./ Lumină sunt, inimă, rană6". Ceea ce se deschide nu dă nimic de văzut în ascunsul originar al ascunderii; nu se întrevede - nu ia trup - decât minunea devenirii, frumusețea ne-spusă a întrupării poetale: "o priveliște de noapte/ negrăită 7". Nu e acesta posibilul întredeschiderii, cel care - fără să se arate - arată spre ceea ce va fi? "Puterile păsărești au arătat în triunghiuri/ spre ținte luminoase 8"; ceea ce e arătat nu e văzut; nicio intenționalitate nu animă
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
alta decât cultura - sălbatică, virgină, cuvântul frânt de anarhia sensului. Răzbătător prin palimpsestul faldurilor suprapuse, prin fisura cuvântului răsfrânt, traversat în tăcere, inaparentul se revelează el însuși în imaginea increatului nevăzut, epifanie a originarului în vederea creației. B. Fundoianu sau inimaginabilul priveliștii Lumină și transparență: o viziune a sufletului Atunci când B. Fundoianu proclamă, în prefața din 1929 la volumul Priveliști, că poezia lui de început "nu din imagini se încleia, nici din emoții, ci din volume, din suprafețe potrivite, din conjugări de
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
răsfrânt, traversat în tăcere, inaparentul se revelează el însuși în imaginea increatului nevăzut, epifanie a originarului în vederea creației. B. Fundoianu sau inimaginabilul priveliștii Lumină și transparență: o viziune a sufletului Atunci când B. Fundoianu proclamă, în prefața din 1929 la volumul Priveliști, că poezia lui de început "nu din imagini se încleia, nici din emoții, ci din volume, din suprafețe potrivite, din conjugări de echilibruri, din contacte precise, din ponderi măsurabile"1, el nu contestă prezența imaginilor în lumea poemului, ci rolul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
urmărim felul în care această concepție asupra creației poetice se regăsește cu adevărat în alcătuirea internă a poemului și, decurgând de aici, care sunt ipostazele apariției imaginii într-o construcție pe care se pare că nu o cimentează. Atât în Priveliști, cât și în alte poeme neincluse în volum, din periodice sau manuscrise, imaginea luminii este omniprezentă, chiar dacă în forme diverse ale manifestării sale. Ce dă de văzut această imagine a transparenței prin excelență și, mai ales, care sunt condițiile prederminante
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
-și dezarticuleze această apariție de primă instanță pentru a putea prefigura o nouă dimensiune. (Supra)fața întinsă peste lucruri se destramă, făcând să se întrevadă un adânc nebănuit, o altă lumină: "mișcă-n ape flăcări, ca paseri lungi de foc" (Priveliști, XIX)3. O imagine de trecere, tranzitând de la înfățișarea mundană a naturii reprezentate poetic înspre forma inaparentă a întrupării poetale 4. Aici reflectarea luminii soarelui la asfințit în apa mării ("un soare blond și luciu s-a înecat în mare
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
ochii tăi,/ însângerat, amurgul mărgeanele-și aprinde" (Ultima verba. Cântarea lui Samson), trecând prin "ai vrea măcar privirea s-o ții în loc sub pleoape" (Sinaia, I), până la " Aș vrea să sparg ferestrele din trup/ pleoapă rece pe privire-nchisă" (Alte priveliști, II)5 - vizibilul străbate drumul de la peisajul natural contemplat poetic la eclipsarea priveliștii mundane, în căutarea nu a ceea ce e luminat, ci a luminii înseși. Lumina aceasta nu învăluie natura, nu vine din lume - "privire-nchisă" - și nici măcar din lumea
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
prin "ai vrea măcar privirea s-o ții în loc sub pleoape" (Sinaia, I), până la " Aș vrea să sparg ferestrele din trup/ pleoapă rece pe privire-nchisă" (Alte priveliști, II)5 - vizibilul străbate drumul de la peisajul natural contemplat poetic la eclipsarea priveliștii mundane, în căutarea nu a ceea ce e luminat, ci a luminii înseși. Lumina aceasta nu învăluie natura, nu vine din lume - "privire-nchisă" - și nici măcar din lumea poemului. Ceea ce se vede prin ferestrele sparte ale trupului nu mai e reflectare
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
simplă)6. Îngroparea în lumină - precum mistuirea în azur7 - răstoarnă întreaga perspectivă; acum ceea ce luminează vine din ochiul pe care-l deschide, din vederea unui ascuns răsfrânt, iradiant. Tot ce era nevăzut se vede, iese cu lumina - ca lumină - arătând priveliști ne(pre)văzute. "Și iată: noaptea-și sparge haotica păstaie/ și leapădă, prea coapte, semințele de sus" (Herța, VIII) - semințe care "sunt lumină" (Coincidențe) - iar "sub străvezii lăuntruri de cristal" (Înserare) se străvede "misterul [ce] domnește-n orice lucru" (N-
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
și o transformare, petrecerea celor ce sunt conform stării lor naturale în revelarea putinței de a fi. Atunci, transfigurate în lumina celei din urmă zile, lucrurile se vor arăta în adevărata lor natură; "în pacea care se va nesfârși" (Alte priveliști), într-o absolută părăsire a orizontului prezenței, în non-identitatea radicală unde "nu-i nimeni să asculte cum lucrurile curg" (Herța, VIII) 13. Pământul făgăduit - cel al morții și al învierii - e "matrice dată din ziua cea dintâi,/ în care mă
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
poezia lui Fundoianu: "albă ca și lumina pământului tău negru" (Rugă simplă)17. Pentru cei care știu să privească dincolo de corpul aparent al lumii, lumina înfățișează un alt peisaj, zugrăvit în alb: "Privește, noaptea-i albă, și au căzut luceferi" (Priveliști)18. Noul pământ care se ridică din adâncul poemului oferă imaginea unui început neînceput care, pentru a fi văzut și rostit, solicită intuirea absolutei sale putințe de a fi, vremelnicul diafan al inaparentului care se pune altfel în vedere ("lumină
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
a fi văzut și rostit, solicită intuirea absolutei sale putințe de a fi, vremelnicul diafan al inaparentului care se pune altfel în vedere ("lumină pură am cules sub gene", Biblie) și cheamă la o altfel de rostire, căci "pentru noi priveliști se cer alte cuvinte" (Cântece simple: Mărior, VI)19. Veșnicul început se pune astfel ca temelie a noii imagini, figură nevăzută, conturată discret abia în perspectiva deschisă de o altă vedere, aurorală, cea a sufletului: În desprimăvărarea de-nceput/ sufletul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
nevăzută, conturată discret abia în perspectiva deschisă de o altă vedere, aurorală, cea a sufletului: În desprimăvărarea de-nceput/ sufletul meu e ud de-atâta soare/ ca un harbuz de vară nenceput,/ cu miezul plin de sâmburi și răcoare" (Alte priveliști, II)20. A vedea sufletul înseamnă a vedea cu sufletul; sufletul vede alte priveliști, cele din miezul ascuns al lucrurilor 21. "E-același suflet simplu în lucruri laolaltă" (Alte priveliști, IV)22, identitatea inaparentă care ține în armonie tot ce
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
sufletului: În desprimăvărarea de-nceput/ sufletul meu e ud de-atâta soare/ ca un harbuz de vară nenceput,/ cu miezul plin de sâmburi și răcoare" (Alte priveliști, II)20. A vedea sufletul înseamnă a vedea cu sufletul; sufletul vede alte priveliști, cele din miezul ascuns al lucrurilor 21. "E-același suflet simplu în lucruri laolaltă" (Alte priveliști, IV)22, identitatea inaparentă care ține în armonie tot ce este și nu se arată decât fulgurant, în străfulgerări de urme și de treceri
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]