1,994 matches
-
dictaturi ce părea fără sfârșit", purtător cu el, în tranziția tot fără sfârșit, al urmelor "indelebile ale lumii dinainte", că în multe privințe "supraviețuitorul" se simte încă "prizonierul lumii din care vine", adică al lumii totalitare cu tot ce a sădit ea în el. Și nu e numai atât, ar mai fi ceva, "o circumstanță agravantă", în ce-l privește, și anume aceea că vreme de trei decenii, "miezul unei vieți de om", a fost "redactor la ziarele partidului unic". Și
Foiletonul de sâmbătă by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/12660_a_13985]
-
dar prin cărți caut un drum spre mine însumi, pentru că mă apropii foarte mult de moarte și la noi, în Ardeal, nu se spune «a murit», ci «s-a petrecut». Eu vreau să mă petrec în calm și liniște. Am sădit un pom, am iubit, m-am căsătorit, am făcut o casă, s-a născut un copil și Dumnezeu mi-a dat să scriu și o carte", a mai zis actorul.
Ultima dorință a lui Valentin Uritescu: Sunt foarte bolnav. Mă rog la Dumnezeu să... by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/81082_a_82407]
-
anilor ‘90, că românilor le vor trebui 20 de ani ca să deprindă democrația a stârnit o serie de controverse. „Nu era vorba despre o prognoză cu pretenții științifice, ci mai curând despre o estimare a profunzimii tarelor și habitudinilor sociale sădite în oameni de o jumătate de secol de dictatură, a tăriei prejudecăților și mentalității, formate de o prelucrare ideologică pe cât de sistematică, pe atât de ingenioasă“, explică autorul la o distanță de paisprezece ani de „profeția“ sa. Silviu Brucan: Profeții
Agenda2004-45-04-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/283032_a_284361]
-
făcut-o după alte traduceri. El avea însă o sensibilitate a lui, care era cu totul aparte, așa încât și-a dat seama că unele locuri din traducerile pe care le-a folosit, nu corespundeau cu spiritul Cântării Cântărilor, cu ideile sădite în pământul originar al Cântării Cântărilor, în ebraică, nu se împăcau cu idealul iubirii care se manifesta în Cântarea Cântărilor, - o iubire curată... Am admirat această delicată sensibilitate a marelui Sadoveanu. Vorbiți despre Sadoveanu și despre traducerile din Biblie... L-
Alexandru Șafran, marele rabin al Genevei - "Memoria este un act etic, și etic înseamnă acțiune, înseamnă viitor" by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/16053_a_17378]
-
și culcându-ne seara, ne închinăm Ție, și numai Ție"... E drept, mulți oameni uită că sunt trecători în această lume, pe care, ei, ignoranți, își fac iluzia că o stăpânesc; mulți uită că scânteia divină rezidă în sufletul lor, sădită de către Creatorul lor; dacă nu ar înăbuși această scânteie, ei ar fi în stare să învingă țărmuririle, de ordin fizic și material, impuse de către "condiția lor umană" în care i-a așezat Creatorul lor. Lumea în care ei trăiesc, robi
Alexandru Șafran, marele rabin al Genevei - "Memoria este un act etic, și etic înseamnă acțiune, înseamnă viitor" by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/16053_a_17378]
-
De altfel, în sală s-a murmurat în timpul votului că Diaconescu urmează să-și anunțe candidatura la prezidențiale. Deși se bucură de aprecieri în rândul colegilor de partid, pentru ținuta serioasă și expertiza în domeniul politicii externe, trecutul lui Diaconescu sădește îndoieli asupra sincerității sale politice. "E bun, dar a fost la PSD și, știți cum e, prima dragoste nu se uită", ne-a spus un delegat despre Diaconescu. Cristian Diaconescu a candidat la șefia PSD și a fost președinte de
Culisele Congresului PMP: Cum s-a regizat teatrul retragerilor în favoarea Elenei Udrea. Diaconescu, suspectat de pesedism by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/29598_a_30923]
-
care ne putem înșela sau, mai degrabă, putem ajunge să recalculăm o controversă ca aceasta, mai cu seamă acolo unde muzica își intră în grații. Ca un paradox, Corul de Copii și Tineret Symbol, “mugurul înflorit” al maestrului Jean Lupu, sădit cu drag acum 23 de ani, pare că ajunge, ușor, ușor spre maturitatea artistică deplină, și asta chiar dacă aproape toți membri coralei încă nu au trecut de vârsta adolescenței. Am simțit cum de ceva timp formația și-a atins noi
O seara magic? cu Symbol by Janina B?DICI () [Corola-journal/Journalistic/84306_a_85631]
-
se gătise spre-a fi în lume ea cea mai frumoasă. cînd mă văzu, pleoapele-și închise și-și depărtă statura majestuoasă. în ea, subit, recunoscui pe Sissi și chiar din clipa-aceea eu eram suspinul greu ce-n inimă-și sădise, chiar textul care încă nu se scrise: acel necunoscut din amsterdam.
Sisi by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12835_a_14160]
-
înșine, îmbătrînesc și amintirile, iată vin colegi de breaslă care se încăpățînează să paralizeze timpul, clipa, turnînd în cupa unei cariere exemplare un strop de șampanie savuroasă, împreună cu alte amintiri proaspete, apetisante. Sînt cei ce din respect, vocație și talent sădesc nu numai amintiri, dar fac și istorie: dirijorul Ovidiu Bălan, bașii Pompei Hărășteanu și Alexandru Moisiuc, sopranele Bianca Manoleanu și Teodora Ciucur, violoncelista Alexandra Guțu și nu în ultimul rînd directorul Ioan Coriolan Gabrea, cel ce-și ascunde insomniile sub
La o aniversară... by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/9147_a_10472]
-
pe mine însumi de vorbă / ca să nu rătăcesc în afară. Orașul în care locuiesc e atît de mic / încît și Dumnezeu ca să-l nimerească / trebuie să ceară lămuriri / de la primul trecător” (Orașul fără nici un locuitor). Cu toate că deschis spre largile orizonturi sădite în ființă de împrejurarea că „Omul îl reconstruiește pe Dumnezeu după chipul / Și asemănarea Sa”, bardul nu omite a preciza că „în detalii dospește arta”. De unde un șir de metafore în care întregul e o aglutinare de detalii specificate, aidoma
O vitalitate debordantă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5891_a_7216]
-
sale "dicheru'" și "tricheru'", sfeșnice de mână cu două și respectiv trei lumânări mari aprinse încrucișate la mijlocul lor, cu brațele ridicate și întinse a rugăciune, rostea: "Doamne, Doamne! Caută din ceruri și vezi și cercetează via aceasta pe care au sădit-o Dreapta Ta și o desăvârșește pre ea!..." Măreția oficierii sfintei liturghii duminicale se desăvârșea de către corul catedralei episcopale, care, sub conducerea profesorului nostru de muică vocală, Eugen Frunză, interpreta deosebit de nuanțat cele mai cunoscute cântări liturgice compuse de vestiți
Curierul „Ginta latină” by Mihai Baltaru () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2258]
-
regiei filosofice ori biografice. Deși prezenta în fundal, apocalipsa comunistă e contrasa în transparență metaforei, asimilată în limbajul care o fixează în structura vizionara. Dincolo de carnația realului repulsiv, imaginile au aerul clinic-spectral al unor radiografii: "În fiecare os mi-ați sădit/ un mausoleu/ în fiecare picătură de sînge/ port, roșie -/ o piață.// Dacă i-ar da prin minte/ copilului meu/ să sufle spre mine/ cît într-o lumînare, atît numai -/ n-ar auzi decît/ prăbușindu-se un vraf de ziare;/ mausoleu
Poezia lui Dorin Tudoran by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17623_a_18948]
-
dorite de Pan, aduce personajul principal să-și sfârșească existența în lumea vechii Dacii. Ausonius, „poet cu dulce nume“, va fi transformat în simbol nu doar al poeziei, ci și al unei întregi civilizații: „Și cei din urmă dafini elini sădiți la Roma/ Își răspîndeau în versul tău aroma./ C-un fir pe care-l trag din stele/ Poeții leagă vremile-ntre ele“. Realizările Antichității par sortite însă și ele unei pieiri grabnice - vezi stoica recapitulare a istoriei întreprinsă de Alexandru
Alexandru Philippide – pentru totdeauna by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/3140_a_4465]
-
și o memorie puternică și îndelung păstrătoare. Dacă cineva consideră că toate aceste calități se pot dobîndi prin învățarea meșteșugului este un lucru fals; căci ar fi minunat dacă aceste însușiri s-ar aprinde prin învățătură, dar nu pot fi sădite în om și dăruite de învățătură, căci toate sînt darurile naturii care se nasc odată cu omul, anume o limbă sprintenă, o voce răsunătare, plămîni puternici și întreaga conformație a feței și a corpului." (p. 12) De aceea, ar fi un
Sfîrăitul oratoriei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7010_a_8335]
-
necălcată de picior de om, netransformată în noroi, ca în București. Scutur un măr și mă las nins de promoroaca desprinsă de pe crengi. Apoi mă întind pe spate, în zăpadă, și mă gândesc că dacă aș muri acum, printre pomii sădiți de mine, aș muri împăcat.
Proprietar de zăpadă by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/8880_a_10205]
-
aurul e desigur esențial: "...nu-l vedeam șpe Aubrey de Vereț altfel decît locuind într-una din străzile ce mărginesc regescul Tiergarten spre apus, încingîndu-l cu o minunată salbă de vile, unde aurul a izbutit, întrucîtva, în încercarea de a sădi iarăși raiul în viața pămîntească. Mi-l închipuiam dar răsfoind cu degetele lui subțiri cărți cu legături scumpe în somptuoasa singurătate a odăilor cu oglinzi adînci...." (p. 39). Motivul oglinzii, cu metaforica lui bogată, joacă un rol crucial și în
Recitind Remember by Matei Călinescu () [Corola-journal/Imaginative/14139_a_15464]
-
pe noi Dumnezeu. Gândește-te la cele ce-ți spun: Dumnezeu nare nevoie de nimic de la noi ci Își este de-ajuns; ne-a adus din neființă la ființă, ne-a dat suflet, cum nu are nimeni pe pământ, a sădit raiul, a întins cerul (...) și dac-ai încerca să vorbești despre toate bunurile și frumusețile date de Dumnezeu omului, ar trebui să povestești nespus de mult, fără însă a ajunge vreodată să le spui pe toate.<footnote Sf. Ioan Gură
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_147]
-
ceva din imago Dei inscripționată în viața noastră și în elementele constitutive ale universului. Omul, prin însăși firea lui, simte nevoia de a intra în legătură directă cu Dumnezeu Cel personal, prin continua transcendere spre Absolut, căci i s-a sădit în suflet puterea de a iubi. Persoana umană este mânată lăuntric spre deschiderea prin iubire, pentru că ea are ca fundament care a creat-o și o susține cu această tendință, comuniunea treimică de Persoane, ca veșnică și supremă deschidere reciprocă
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_147]
-
-l poate bucura pe om<footnote Sf. Nicolae Cabasila, Despre viața în Hristos, Studiu introductiv și traducere din limba greacă de Pr.Prof.Dr. Teodor Bodogae, EIBMBOR, București, 1997, p. 87. footnote>. Când se referă la dorul după Dumnezeu și viața veșnică, sădite în sufletul omului, Sfântul Grigorie Teologul afirmă: În calitate de pământ, sunt legat de viața pământească; însă eu fiind și o părticică dumnezeiască, port în mine dorința vieții veșnice<footnote Sf. Grigorie de Nazianz, Poeme dogmatice, VIII, P.G. XXXVII, col. 452AB. footnote
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_147]
-
Dumnezeu. Astfel, primii oameni au călcat cu voie liberă și cu deplină știință porunca lui Dumnezeu, pierzând astfel darurile paradisiace din pricina mândriei, a neascultării, a lăcomiei, a nesupunerii, a nerecunoștinței. Ar fi trebuit ca, fie prin dorul de a trăi sădit de El în noi (căci de ce ne-a făcut vii, dacă n-ar fi iubit aceasta în chip deosebit?), fie că prin cunoștința că Acela știe mai bine ce ne folosește (căci cum n-ar ști aceasta neasemănat mai mult
Editura Altarul Banatului by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/123_a_149]
-
fiindcă nu era în el nici o tulburare a unor porniri neînfrânate. Însă, întrucât a căzut sub păcat și s-a cufundat în stricăciune, de atunci plăcerile și întinăciunile au pătruns în firea cărnii și astfel în mădularele noastre s-a sădit o lege sălbatică. Firea s-a îmbolnăvit cu păcatul din neascultarea unuia, adică a lui Adam; astfel, cei mulți au ajuns și ei păcătoși, nu călcând porunca împreună cu Adam fiindcă ei nici nu existau pe atunci ci fiind din firea
Editura Altarul Banatului by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/123_a_149]
-
sărată, care îi aștepta. Am pătruns și noi în parcul stațiunii înconjurat de un gard de metal scorojit. M-am oprit ezitînd să pășesc mai departe. Cele trei lacuri îmi păreau trei bălți cu apă stătută. Dispăruseră arbuștii de leandru sădiți de o parte și de alta a lacurilor moarte. Dispăruse și stratul cu flori de sezon, dispuse într-un aranjament care încînta privirile vizitatorilor pe vremea copilăriei mele. Pășeam parcă într-un cimitir. Podoaba stațiunii, care era hotelul zidit în
Evocări esențiale din aproape o sută de ani de viață by Ioana Postelnicu () [Corola-journal/Imaginative/14432_a_15757]
-
în ceasuri târzii, Iar tu, sub cea lună plăviță, îți dai osteneala să iști poezii Cum, gingaș, le-au scris Ienăchiță. Fidel stilografului, încă-i propui Să-și depene slovele tandru, Cum doară-n grădina caietelor lui, Cândva, le-au sădit Alexandru. Vezi, lumea recentă vânează mangoți, Durându-și cetăți mercantile, Doar tu mi te strădui să scrii, dacă poți (?), Pasteluri, ca bardul Vasile. Doar tu câte-un stih pastoral mai presari Prin veacul acesta constríctor, Visându-te-n plaiul poeților
Poezie by Gheorghe Azap () [Corola-journal/Imaginative/11179_a_12504]
-
Cât de multe Încap În acest cuvânt! Dacă strecor lavă analogiilor În simplitatea limbajului, ajung la o altă Întrebare pentru poet și pentru Îngerul lui. Nu-i așa că divinitatea Însăși este rezultatul jertfei sublime din iubire concretă? „Și ne-am sădit În datini demnitatea. Din troiți ne-a grăit Domnul Iisus; Să fim creștini, să dăm copii și cazne, Martiri În sacrificiul cel presus. .................................................. Chiar printre cei departe de obârșii Se poartă hâzi, români ce-au fost frumoși. Ei duc sărutul
Editura Destine Literare by Elena Dordea () [Corola-journal/Science/76_a_297]
-
cu melancolie, cu durere, cu regret, pentru că aici, ACASĂ, oamenii frumoși, românii cu suflet frumos, sunt din ce In ce mai rări. George Filip: Întrebarea această nu-mi place. Auzi... mă Întrebi dacă românul este omul frumos... ales de Dumnezeu? Dar ce, creatorul a sădit pe Pamant români și OAMENI ? Noi suntem toți niște creații Divine care ne-am autointitulat Oameni... albi, galbeni, negri și alte altoiuri. Și ca să-ți dau răspunsul la Întrebare afirm cu mâna pe inimă că ROMÂNUL tău un este În
Editura Destine Literare by Elena Dordea () [Corola-journal/Science/76_a_297]