1,867 matches
-
unei biserici de care ești legat prin meseria pe care o practici - organist și dirijor al corului bisericesc - nu se poate să nu te încarci cu starea ei de spirit. Îi împrumuți clar-obscurul serilor și penumbra dimineților friguroase, îi împărtășești solemnitatea înfiorată a vecerniei sau gustul de taină al euharistiei. Ceva din atmosfera ei trece în tine și, printr-o subtilă asimilare sufletească, îi devii intim. Iar dacă în plus ai o sensibilitate de tip scriitoricesc, adică o acuitate a percepției
Gustul resemnării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9661_a_10986]
-
Se spune,... se mai spune că, auzind primul dangăt al clopotului vestind moartea lui Stalin,...un activist bătrîn mai slab de înger, - dacă or fi avînd și ei îngeri ca ceilalți, căzu brusc în genunchi în praf, smerit, învins de solemnitatea momentului... Clopotul se legănă, bătu o dată, rar, de două, de trei ori; pe urmă ceva mai grăbit; deși, nu mult; însă toți avură impresia, că el, clopotul, parcă ar fi știut că nu mai avea multe de spus, sau că
Lacrima clopotului by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17398_a_18723]
-
interioritate, lăsând să vorbească o extraordinară expresivitate. Aici, filmul se întoarce către fotografie pe care regretatul Alex Leo Șerban o numea „film oprit” și inevitabil, mi-au venit în memorie portretele fotografice ale lui Félix Nadar cu un fel de solemnitate statuară traversată de ceva misterios, indicibil. Ca în fața unei oglinzi invizibile a cine știe căror amintiri, Costache se privește pe sine și chipul său dobândește o sesizabilă transfigurare. Nu știu dacă actorul răspunde unei indicații regizorale sau își găsește singur
Câinele japonez în poiana lui Iocan by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3099_a_4424]
-
sterile în poezie. Esențiale sunt demitizarea și desacralizarea Poetului și Poeziei cu majuscule, abandonarea statutului de privilegiat al creatorului, simplificarea și transparenț a textului poetic. Prioritatea comunică rii cu cititorul-om-de-rând este ideea centrală a esteticii lui Nicanor Parra, care refuză solemnitatea și exaltarea, limbajul alegorizant și tonul grandilocvent. Poetul chilian propune o lirică a cotidianului, narativizată într-un limbaj colocvial și pe un ton familiar. De necesitatea unui asemenea demers, în sensul simplificării și decantării, pentru reînnoirea discursului poetic și identificarea
Premiul Cervantes pentru un antipoet by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/4636_a_5961]
-
Gyula. Această oficiere este prilejuită de o manifestare aniversară și comemorativă, organizată cu prilejul împlinirii a 60 de ani de la martiriul episcopului Apor Vilmos, originar din vechea dieceză de Cenad, beatificat în anul 1997 de către Papa Ioan Paul II. La solemnitatea de la biserica din Gyula, care va începe la ora 10, va participa și Capitulul Catedral din Szeged. Tot în Ungaria, în 22 mai, la Szeged, Msgr. Böcskei László, vicar general al Episcopiei romano-catolice de Timișoara, va oficia o liturghie de
Agenda2005-21-05-general8 () [Corola-journal/Journalistic/283719_a_285048]
-
cea mai paradoxală: un rol dominator, hotărât, de stăpânitor al lumii, deși deghizat în Rătăcitorul modest și muritor : contrapunct psihologic wagnerian. Contrastele dintre aproape bufonul Mime și vocea lui Vinke, generoasă, caldă și perfect dozată, la care s-a adăugat solemnitatea lui Silins, au adus nota de culoare necesară interpretării unui prim act narativ, introspectiv, în care fiecare se povestește pe sine, iar orchestra lui Janowski s-a subordonat delicat și asumat glasurilor celor trei protagoniști. Actul al doilea a readus
Seria Wagner by Sabina Ulubeanu () [Corola-journal/Journalistic/83499_a_84824]
-
și sinceri în promisiuni. Nu se ia în considerație aici moralitatea acestor două exemple, ci numai o superstiție oarbă a oamenilor, căci în probleme juridice nu se promite nici o garanție doar pentru depoziția solemnă făcută în fața instanței.“ (p. 127) Condiția solemnității e superstiția de a crede în ceva deasupra capului tău, idee inadmisibilă pentru Kant. O carte din alt univers pentru ființe trăind în alt univers, dar nu în cel omenesc. Oricum, Kant are o părere prea bună despre om. Dacă
Morala cerbilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2830_a_4155]
-
disecție și nicidecum de vivisecție. Nu sînt însă puține pasajele de analiză reușită și asta se întîmplă mai ales atunci cînd Alex. Ștefănescu renunță la programul de popularizare și redevine criticul din Preludiu: "Toate jocurile de abstracții, toate aforismele, toate solemnitățile de epopee, în sfîrșit, toate enunțurile aparent impersonale din poezia lui Nichita Stănescu au acest acompaniament sentimental. Acompaniamentul cunoaște fluctuații de regim afectiv, - de la deznădejde la bravadă și de la refuz la implorare -, dar de stins nu se stinge niciodată. În
Carte în doi: Nichita Stănescu și Alex. Ștefănescu by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/17262_a_18587]
-
N. Manolescu, Eugen Negrici. L-am întâlnit personal, în 1993, am făcut ceea ce se numește un interviu de cercetare pentru cartea mea Stalinism pentru eternitate. O istorie politică a comunismului românesc. Impenetrabil, hieratic, distant, politicos, lipsit de umor, de o solemnitate pe cât de crispată, pe atât de adânc înrădăcinată în însuși modul său de a exista, ontologic descumpănit, depeizat, de fapt fără contact cu lumea reală a României post-totalitare, așa mi-a apărut atunci (eram împreună cu Stelian Tănase care m-a
Marele Pontif al religiei politice ceaușiste by Vladimir Tismăneanu () [Corola-journal/Journalistic/4732_a_6057]
-
prof. Elisabeta Andreescu) au ocupat poziții pe podium: Malis Rădulescu (clasa a V-a) - premiul I, Ioana Popovici (clasa a II-a) și Emanuel Asoltanei (clasa a VI-a) - premiul III. ( T. T.) Instalare Miercuri, 29 iunie, Biserica Romano-Catolică celebrează Solemnitatea Sfinților Apostoli Petru și Pavel. În această zi, în Catedrala din Piața Unirii sfintele liturghii se vor celebra după programul obișnuit duminical. Cu ocazia acestei sărbători, în Parohia Carașova, va fi instalat noul Comitet Bisericesc al comunității, moment la care
Agenda2005-26-05-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283876_a_285205]
-
-i văd, în ipostaze emoționante, pe cei care l-au iubit, enorm, și prețuit pe Liviu Ciulei. Lacrimile lui Paul Bortnovschi citindu-mi textul pregătit de el. Tulburarea din vocea Irinei Petrescu. Recunoștiința și fericirea din ochii lui Victor Rebengiuc. Solemnitatea și grija pentru fiecare cuvînt ales "despre Liviu" în atitudinea Ginei Patrichi, temătoare ca o școlăriță premiantă. Valul de căldură revărsat asupra mea de minunata Ileana Predescu. Și, mai presus de orice, dragostea și devotamentul scumpei noastre Andriana Fianu, cea
Zile de naștere by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13775_a_15100]
-
Alex. Ștefănescu O religie cu utilitate estetică În 1980, un tânăr poet din Iași, cu un nume de rus, Nichita Danilov, absolvent al Facultății de Stiinte Economice, publică prima lui carte - Fântâni carteziene - care atrage imediat atenția prin solemnitatea gesticulației și a tonului. Este o solemnitate religioasă, care nu aparține însă unei religii anume. Autorul își derivă poemele dintr-o credință virtuală (sau una reală stilizata), cu o utilitate exclusiv estetică. Constatând că "poemele de început ale ieșeanului Nichita
Al doilea Nichita al literaturii române by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17963_a_19288]
-
utilitate estetică În 1980, un tânăr poet din Iași, cu un nume de rus, Nichita Danilov, absolvent al Facultății de Stiinte Economice, publică prima lui carte - Fântâni carteziene - care atrage imediat atenția prin solemnitatea gesticulației și a tonului. Este o solemnitate religioasă, care nu aparține însă unei religii anume. Autorul își derivă poemele dintr-o credință virtuală (sau una reală stilizata), cu o utilitate exclusiv estetică. Constatând că "poemele de început ale ieșeanului Nichita Danilov sunt solemne și abstracte", Eugen Simion
Al doilea Nichita al literaturii române by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17963_a_19288]
-
însemnat număr de eseuri, mai ales în Familia de la Oradea. Eu însumi, călinescian convins, polemizasem cu el pe tema "direcției noi". Ne cunoșteam și personal. În cronică, remarcam, între altele, enorma cultură, propensiunea spre temeiurile filosofice ale literaturii, didacticismul superior, solemnitățile de stil și respectul aproape religios față de scris. Ca acel monah care sărută coala albă de hîrtie înainte de a începe să înșire cuvinte pe ea, după cum scriam. îi recunoșteam, cu onestitate, eseisticii lui Nicolae Balotă, însușirile principale, care nu mi
Cîrtița și Hegel by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/17346_a_18671]
-
recurs la un "paleativ", cum hiperurbanizează V. T. de mai multe ori, corect paliativ; palliativo, it., palliatif, fr.) eseistică a textului poetic. Personajele din acest insolit "dicționar al iubăreților" apar în haloul și aura lor istorică, poetul dându-le o solemnitate iconografică, dar și un nou look exegetic plin de noime intraverbale și muzicale. Curățate cu grijă de orice trop al inflamării patetice și însoțite când pe la mijloc, când pe la încheieturi, ca de un prospect sau mod de întrebuințare erudit, poemele
Criticul, eseist și poet by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/12254_a_13579]
-
se dereglează, cad în prăpastia informului, aceeași pentru macro și microcosm. „Văzutele" și „nevăzutele" pe care le-a stăpînit odinioară bolnavul, insuflîndu-le propria-i organicitate, îl părăsesc catastrofic (Cutremure). Domină mereu în această producție un materialism biologic. Analogiile familiar-organice dezumflă solemnitatea: „Noi? Plini de însemnătate, cu destinul acestei lumi prins între maxilare precum zăbalele la cai. O mică dragoste.(...) Soarele crește, se umflă. Face explozie pe cer și acoperă parcurile cu o smîntînă albăstruie ce fulgeră mocnind" (Pofta istoriei). Refractar la
O superbie biologică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6343_a_7668]
-
Pagină realizată de VALI CORDUNEANU În primăvară se vor împlini opt decenii de la „intronizarea Lupoaicei Capitoline“ Solemnitatea dezvelirii, la 23 aprilie 1926, a „Lupoaicei” are loc într-un climat politic tensionat: după 4 ani, guvernul liberal condus de Ion I.C. Brătianu demisionează la 27 martie, iar premier este numit generalul Averescu. Vasile Goldiș renunță subit la Partidul
Agenda2005-40-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284276_a_285605]
-
latinității. Acest cadou a și fost expediat din Italia; zilele trecute vagonul cu acest obiect de artă a părăsit Triestul, urmând ca în cel mult șase zile să sosească în Timișoara. Inaugurarea acestui monument impozant va avea loc în cadrul unor solemnități impozante, la cari vor participa și delegați de-ai d-lui Mussolini, la 23 Aprilie (la sf. Gheorghe) a.c. în orașul nostru. Cadoul Romei va fi așezat în parcul de pe Bulev. Regele Ferdinand I. Prin această statuie, Timișoara va primi
Agenda2005-40-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284276_a_285605]
-
comenta sarcastic: „Însfârșit monumentul cerșit dela maica Roma de d. Luțian [Lucian, n.n.] Georgevici, încă de pe vremea când era primar al urbei Timișoara, a fost ridicat pe soclu, în ziua de sf. Gheorghe. Și cum soarta e extrem de mașteră, această solemnitate a decurs cu totala exludere dela orice rol a fostului primar, Georgevici. Doi miniștri au obosit până la Timișoara, pentruca să asiste la... sfințirea drapelelor soc. fasciste italiene din România și la inaugurarea monumentului «Lupoaicei», predat orașului, de către consulul local italian
Agenda2005-40-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284276_a_285605]
-
și la inaugurarea monumentului «Lupoaicei», predat orașului, de către consulul local italian, Codecca. Unul era Goldiș, care după cum s-a văzut mai târziu, a venit aici pentru a prezida o demonstrație politică, celălalt a fost Trancu-Iași, care săracul, dormia la diferitele solemnități. Din motive pe cari nu le vom discuta aici, oaspeții italieni, așteptați de orașul Timișoara, în frunte cu viceguvernatorul Romei, - n-au venit. Ne-am mulțumit cu oratoria d-lui cav. Codecca și cu prezența celor 120 fasciști, din diferitele
Agenda2005-40-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284276_a_285605]
-
simbol al martirajului și triumfului asupra oprimării a reintrat în viața publică a națiunii noastre. Versurile din „Deșteaptă-te române“ care nu se cântau căci evocau preoții cu crucea-n frunte, căci oastea e creștină și-au recâștigat locul în solemnitățile oficiale. Și toate acestea se întrupează în Te Deum-uri închinate eroilor, spre veșnică și neobosită pomenire. Troițele Începutul l-a făcut - se putea altfel? - Timișoara, încă în primele luni ale anului 1990, când, în fața Catedralei, a fost amplasată prima troiță
Agenda2005-23-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/283781_a_285110]
-
a 50 de ani de la moartea lui Wagner - textul lui Thomas Mann nu iese din tiparul unei ceremonii elogioase: începutul izbește prin tonul ditirambic, cu epitete ce azi sună strident, chiar dacă în epocă emfaza expresiilor ținea de uzanța subînțeleasă a solemnităților publice. Însuși detaliul că Mann și-a scris textul pentru a-l citi pe 10 februarie 1933, în Auditorium Maximum de la Universitatea din München, dă un indiciu asupra încărcăturii clipei, scriitorul respectînd un protocol academic: evocarea unui artist cu acele
Ventrilocul lui Dumnezeu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3650_a_4975]
-
amurgul său poetic. Dar ambele sunt ocazionate de evenimente epocale în istoria neamului: Revoluția transilvană de la 1848 și Războiul de întregire a neamului (1916-1918). Exprimând idealuri scumpe unui popor, versurile energice ale poeziilor au devenit repede imnuri, fiind intonate cu solemnitatea pe care o dau momentele mari din istoria unui neam. La arme! de Șt. O. Iosif este un Răsunet trecut printr-un alt imn, cu un titlu omonim, La arme de Mihai Eminescu. Se evidențiază astfel că Șt. O. Iosif
Doi „soli ai Ardealului”: Șt. O. Iosif și Andrei Mureșanu by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/3263_a_4588]
-
cîntată, cu acompaniament de instrumente muzicale, împrumutînd stihului vocea sa de-o armonie virilă, de un patetism dominat. Spectacole în care (am avut prilejul de-a asista la unul dintre ele, desfășurat în incinta catedralei medievale a unui burg transilvan) solemnitatea se împletește cu impulsul senzual, ambele sublimîndu-se în coloana sonoră a unei creații indisociabile. Acestui gen de reprezentație mixtă, ce reînvie o veche modalitate pierdută în Galaxia Gutenberg, îi corespunde următorul text galant-trubaduresc: "!Alba mea Soție/ Soare tămîiet/ doar din
Poezia lui Cezar Ivănescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17243_a_18568]
-
formalitate de-a întreba un om pe care-l cunoști cum îl cheamă". Sau: "Tudor Postelnicu începe să urle: "Ceaușescu-pecere! Ceaușescu-paaaa-ce!" În ritmul scăpat din frîu se aude: Pa-ce-pa-ce-pa-ce-pa!". Este reconstituită astfel atmosfera de formalism stupid, de birocrație ridicolă, de solemnitate vacuă a unor inși care pretindeau că reprezintă clasa muncitoare, întregul popor ce le-ar fi încredințat mandatul prin simulacre electorale grosolane. Remarcăm textura faptică densă, "altoirea" fiecărei aprecieri pe trunchiul solid al concretului, evocat în detalieri cuprinzătoare, într-o
Duplicitatea lui Titus Popovici by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16589_a_17914]