11,771 matches
-
Dracul ce ne urmărise cu atâta înverșunare. Cele trei mogâldețe ce veneau pe potecă nu erau alții decât tata, mama și Vioreana noastră pe care nu reușiseră să o dea la schimb sau s-o vândă. Biata vacă s-a speriat și a luat-o la fugă după noi. Săracii tata și mama au trebuit să țină pasul cu ea, să n-o piardă și să intre prin porumbul oamenilor. Nea Gheorghe a ieșit și el la iei de i-a
FANTOMELE de ILIE FÎRTAT în ediţia nr. 1621 din 09 iunie 2015 by http://confluente.ro/ilie_firtat_1433839919.html [Corola-blog/BlogPost/369485_a_370814]
-
un moment prielnic și să o zbughesc spre casă. Dar norocul mi-a jucat mereu feste așa că am fost reperat rapid de tata. - Tu ce cauți , tata, pe aici? Îmi zice mie iar apoi mamei. - Ia uite muiere cine te speria, fiu - to! - Discutăm noi acasă, pe îndelete, hai treci și mână vaca! Am mânat-o, sărac de viața mea, dar nu mai eu știu cum! Călcam de sus, de sus, și mă împiedicam la tot pasul de parcă tot drumul de la
FANTOMELE de ILIE FÎRTAT în ediţia nr. 1621 din 09 iunie 2015 by http://confluente.ro/ilie_firtat_1433839919.html [Corola-blog/BlogPost/369485_a_370814]
-
Nu... nici vorbă să fiu gravidă, asta era prima grijă, să mă protejez. Nu am dormit azi-noapte cum trebuie, am avut un coșmar. Și acum mă înfior când mă gândesc la el. - Ce-ai visat așa de urât de te sperie așa de tare? - Prostii, nimic de luat în seamă, vise de noapte. Ramona nu se lăsă convinsă, trebuia să fi fost ceva ce a declanșat coșmarul colegei sale. - Ți-ai băut cafeaua? - Da, dacă tot m-a sculat cocoșul gazdei
CAT DE MULT TE IUBESC..., ROMAN; CAP.XVI FIARA CU CHIP UMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1144 din 17 februarie 2014 by http://confluente.ro/Cat_de_mult_te_iubesc_ro_stan_virgil_1392637934.html [Corola-blog/BlogPost/347305_a_348634]
-
ciment, i-a luat mâna ca și când ar fi vrut să o ajute să se ridice de jos. Atunci a văzut pata de sânge de pe ciment și faptul că era leșinată sau moartă. Capul îi atârna inert pe umăr. S-a speriat, a fugit să deschidă ușa repede la magazie, a luat chilotul fetei și în grabă l-a înghesuit într-un sac cu concentrat și a ieșit să caute ajutor. Nu se zărea nimeni prin împrejurimi. O luă pe Săndica în
CAT DE MULT TE IUBESC..., ROMAN; CAP.XVI FIARA CU CHIP UMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1144 din 17 februarie 2014 by http://confluente.ro/Cat_de_mult_te_iubesc_ro_stan_virgil_1392637934.html [Corola-blog/BlogPost/347305_a_348634]
-
tu. Deschide cutia și ai să vezi. Când a primit în mână cutiuța de catifea albastră, nerăbdătoare crezând că iar i-am luat ceva din aur ca de obicei, dă să deschidă cutia și văzând pisicul în cutie s-a speriat așa de tare, încât a aruncat cutia cu pisic cu tot, crezând că-i șobolan și îi fac o glumă ne piperată. Noroc că mă așteptam la această reacție și am întins mâna prinzând pisicul. - Doamnă nu te supăra, dar
NORICA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1101 din 05 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Norica_stan_virgil_1388931515.html [Corola-blog/BlogPost/347497_a_348826]
-
el, dar parcă nici nu m-aș fi uitat. Totuși mă uitam, pentru că trebuie să văd. Așa știam, că trebuie să văd. Deodată a deschis gura și a început să râdă. Scotea un râs straniu, strident și mărunțel, care mă speria. Apoi, din gură i-a ieit o limbă lungă și ascuțită, pe care o mișca atât de repede dintr-o parte în alta, încât abia o puteam vedea. Parcă ar fi fost limba unui clopoțel care din cauza mișcării rapide, abia
BLÂNDEŢEA ŞI RADIAŢIILE FEŢEI ŞI OCHILOR LUI IISUS HRISTOS de IOANA STUPARU în ediţia nr. 762 din 31 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ioana_stuparu_blandetea_ioana_stuparu_1359620534_ddrul.html [Corola-blog/BlogPost/348914_a_350243]
-
fost limba unui clopoțel care din cauza mișcării rapide, abia se vede. Râdea în așa fel încât mă batjocorea cu râsul lui care îmi pătrundea în urechi și în tot corpul. Repeziciunea cu care își mișca limba, mă amețea și mă speria. Nu-mi plăcea deloc să mă uit la el, dar trebuie să o fac. Batjocora din râsul lui mă urmărea și mă îngrozea. Răsuna atât de tare, încât chiar dacă nu voiam tot o auzeam, iar limba i-o vedeam chiar dacă
BLÂNDEŢEA ŞI RADIAŢIILE FEŢEI ŞI OCHILOR LUI IISUS HRISTOS de IOANA STUPARU în ediţia nr. 762 din 31 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ioana_stuparu_blandetea_ioana_stuparu_1359620534_ddrul.html [Corola-blog/BlogPost/348914_a_350243]
-
a ... IV. UN GÂNDĂCEL - SUFLET DE COPIL - (I - COPILUL DIN TINE) - VERSURI, de Maria Ciumberică , publicat în Ediția nr. 508 din 22 mai 2012. Un gândăcel Un gândăcel s-a furișat La mine în odaie, Că era ud, înfrigurat Și speriat de ploaie. L-am luat în mână - uite-așa! - Cu grijă și iubire Încep cu-o frunză-a-l înfășa ... Să simtă ocrotire. - Cât ești de mic! Te-ai rătăcit? Unde-i a ta mămică? De ce la mine ai venit
MARIA CIUMBERICĂ by http://confluente.ro/articole/maria_ciumberic%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/362436_a_363765]
-
stai, stai cât poftești! Sau cât ploaia va ține ...) Te-nvăț să scrii și să citești Și să te joci cu mine. Nu fi ... Citește mai mult Un gândăcelUn gândăcel s-a furișatLa mine în odaie,Că era ud, înfriguratși speriat de ploaie.L-am luat în mână - uite-așa! -Cu grijă și iubireîncep cu-o frunză-a-l înfășa... Să simtă ocrotire.- Cât ești de mic! Te-ai rătăcit?Unde-i a ta mămică? De ce la mine ai venit?Ai
MARIA CIUMBERICĂ by http://confluente.ro/articole/maria_ciumberic%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/362436_a_363765]
-
chiar,...de cînd nu s-a mai încălțat cu așa cizme ..înalte?...Da,Doamne, să fie mai mari ! și se pomeni făcându-și o mică cruce... Cel mai ușor o să fie cu ...cureaua....și cel mai greu....cu...cu...-gîndi speriat arătînd cu un gest al capului spre pat ,gest însoțit de o cruce ceva mai largă....și mai ales , da mai ales !cu....cu....asta ....cu asta din cutie .! Da, da, ..asta din cutie,cutia ....de pe masa !... Nici nu vreau
MAI TREBUIE...CEVA! de MIRELA PENU în ediţia nr. 1816 din 21 decembrie 2015 by http://confluente.ro/mirela_penu_1450721723.html [Corola-blog/BlogPost/377939_a_379268]
-
nevoie de ajutorul său. Agăță traista cu o scândură putrezită și o trase afară din groapa cu gunoi. După ce, cu mare greutate și efort desfăcu nodul, îi sări în brațe un pui de mâță negru, slab și prăpădit. Femeia se sperie și vroi să-l arunce cât colo, dar i-se făcu totuși milă de animal și îl luă acasă. Mirosea urât și era slab de-i puteai număra coastele. Ochii îi erau tulburi și abia își mai trăgea sufletul. Cine
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
frig și din când în când mieuna subțirel. Femeia îl înveli cu un pulovăr vechi și se culcă și dânsa. A doua zi de dimineață, Babana simți că cineva trage de pătura cu care era acoperită. În singurătatea ei, se sperie, sări din pat, dar inima-i reveni la loc când văzu pisoiașul jucându-se cu franjurii cuverturii. Acesta era vioi și jucăuș și nu mai arăta slabiciunea pe care o avusese cu o seară înainte. Mieuna parcă mai tare și
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
si străbatea o distanța mai mare, mai angaja câte un membru-doi în echipaj. În general, pentru afaceri mici și distanțe mai scurte, pe corabie erau numai căpitanul și motanul. Panait, cam posac nu prea era prietenos cu Ispas, iar acesta speriat de imesitatea apei stătea mai mult în cabină, cocoțat pe patul marinarului unde visa la căsuța cu pridvor din Braila și bunătățile culinare pe care i-le oferise fosta stăpână. Totuși, cu timpul, între cei doi, se înfiripă o legătură
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
Încercă să se miște, dar se simțea imobilizat de greul catarg și de o durere ascuțită în piciorul drept. Strânse din dinți, își adună toată forța rămasă și ieși de sub greutatea care îl ținea ca într-un clește. Motanul se sperie și sări cât colo, mai să cadă peste bord. Marinarul își dădu seama că are un picior rupt și cu greu se târî spre intrarea care cobora la cabină. În dureri groaznice se lăsă să alunece pe scări până ajunse
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
în apă. Cu grijă, coborî pe ochiurile plasei ca pe o scăriță, până aproape de nivelul apei. Negăsind nici acolo, macar o rămășiță de pește, dădu nervos din coadă. Văzu sărind din apă un pește aproape tot atât de mare ca el. Se sperie și căzu în apă. Noroc că marea era linistită. Noroc că plasa atârna pâna la nivelul acesteia și avu de ce să se agațe. Cu mare greutate se urcă pe punte scuturându-și blana udă. Își aduse aminte de peștele care
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
ridica. La un moment dat căzu cu ambele picioare de pe nor, ducându-se cu mare viteză spre pământ. Văzu munți, ape, case și chiar oameni. Acești se uitau la el mirați, îi făceau semne și parcă îi spuneau ceva. Se sperie, se trezi și dezchizând ochii, văzu în picioare în fața lui doi oameni. Unul dintre ei îl ținea în brațe pe Ispas, mângâindu-l cu tandrețe. Crezu că visează în continuare. Simți durerea din picior și își dădu seama că totul
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
iar în zilele de sărbătoare, cam toate, precum bine știm, fumul grătarelor de la petrecerile câmpenești umpleau văzduhul cu arome care-ți luau mințile. Plus casetofoane la maximum cu melodii strămoșești precum: „Cucul și pupăza” sau „Magdaleno, spune drept”. Unele țări, speriate de faptul că propriile lor valori puteau pieri sub acest tsunami cultural, au început să dea legi care interziceau orice fel de manifestare de tip tradițional. He, hee, habar nu aveau cu cine se puneau! Cu oameni care-și apăraseră
RĂZBOIUL SFÂNT DE APĂRARE A GLIEI de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_batog_bujenita_1396715210.html [Corola-blog/BlogPost/347730_a_349059]
-
zile emisarii noștri contactau omologii din ministerele cu care aveam tratate de alianță militară și le explicară situația. La aflarea veștilor, cancelariile europene săriră ca arse și trimiseră imediat negociatorii la fața locului, deci exact în mijlocul armatelor invadatoare. Erau cu toții speriați clește ca nu cumva să se întrerupă livrările de gaze și petrol dinspre est către vest că era jale. Alegătorii răsfățați ai vestului nu puteau răbda una ca asta! Ca să nu mai vorbim de uriașa mașină de război a occidentului
RĂZBOIUL SFÂNT DE APĂRARE A GLIEI de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_batog_bujenita_1396715210.html [Corola-blog/BlogPost/347730_a_349059]
-
libertatea spirituală nu poți să guști din libertatea exterioară - Preacuvioase Părinte Roman Braga, în altă ordine de idei, timpul comunismului ați fost întemnițat întrucât ați făcut parte din mișcarea duhovnicească „Rugul Aprins”, despre care spuneați, mai demult, că i-a speriat pe guvernanții regimului comunist mai mult decât toate centrele de rezistență din Carpați. Care au fost cele mai dificile și anevoioase momente în viața de închisoare? Dar cele mai frumoase și mai înălțătoare? - Privind acum în urmă, într-un mod
INTERVIU CU PĂRINTELE ARHIMANDRIT ROMAN BRAGA DIN S.U.A., LA ÎMPLINIREA UNUI AN DE LA NAŞTEREA SA CEA CEREASCĂ ŞI VEŞNICĂ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1932 din 15 aprilie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1460703987.html [Corola-blog/BlogPost/381246_a_382575]
-
Acasa > Poezie > Credinta > MIELUL CEL SLAB DE PE URMẰ Autor: Marin Mihalache Publicat în: Ediția nr. 2141 din 10 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului Mă sperii de-atâta cădere de frunze în toamnă Plâns este cerul cu lacrimi de ploi Doamne, toți norii cei grei se destramă Tu ce-ai rânduit pentru noi? Vara e dusă, pustia ne cheamă Trec oile blânde în turmă Doamne, în
MIELUL CEL SLAB DE PE URMẰ de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 2141 din 10 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1478799031.html [Corola-blog/BlogPost/376920_a_378249]
-
prin tot satul; Închipuie-ți că pornești cu colindatul”. Prezutindeni mă poartă gândul și dorul, Deși nu sunt vestitul Iscoditorul. Descoperitorului de Indii - multe urări: Mircea Eliade și neguțători peste mări. Canada nui mi se pare chiar departe, Dar mă sperie oceanul care ne desparte. Am aflsat legenda cu Erik cel Roșu, Dar a trimis solii însuși Păroși-ul: Trimit „peste gard” armonii de viori, Visătoare seara, vesele în zori - De-aici, de pe la noi, că pe-acolo nu cântă, Suflă numai
PREUMBLĂRI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 350 din 16 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Preumblari.html [Corola-blog/BlogPost/357971_a_359300]
-
o floare a soarelui. Ca o lună multiplicată pe câmp doarme în picioare printre prea coptul miros de grâu ori mustățile crude arămii ale porumbului ce se opresc la râul leneș, dâră de melc. Apa șipotește molcom și ochiul se sperie de ploi, după furtună în ea te poți îneca. Referință Bibliografică: Dâră de melc / Llelu Nicolae Vălăreanu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 768, Anul III, 06 februarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Llelu Nicolae Vălăreanu : Toate Drepturile Rezervate
DÂRĂ DE MELC de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 768 din 06 februarie 2013 by http://confluente.ro/Dara_de_melc_llelu_nicolae_valareanu_1360179208.html [Corola-blog/BlogPost/351754_a_353083]
-
rigiditate - rutine care pot, ele însele, să nască probleme de comportament în relația cu elevii. Chiar atunci când văd că acestea nu îi duc nicăieri, continuă să le păstreze - pentru că le sunt atât de cunoscute, atât de familiare. Un drum nou sperie întotdeauna. „Sunt copii care, datorită temperamentului, sunt timorați, se ascund, evită să răspundă, evită să fie asertivi în fața profesorului - și sunt copii care intră în luptă de putere cu profesorul. E care pe care. Și deseori elevii sunt cei care
de la autoritatea pierdută în clasă la locul pierdut în lume. AL TREILEA PĂRINTE by https://republica.ro/singuratatea-profesorului-roman-de-la-autoritatea-pierduta-in-clasa-la-locul-pierdut-in-lume-al-treilea [Corola-blog/BlogPost/338311_a_339640]
-
ca și stăpânul. -Ai văzut? m-a întrebat Mia. Am dat din cap afirmativ. -Așa să faci! Să nu aștepți să fii lovită! Tu trebuie să ataci. Dacă este fricos, o ia la fugă, dacă este pus pe bătaie se sperie pentru că se vedea el învingător. Îl dai gata dintr-un pumn! -Și eu am un vecin la București. Când ne întâlnim mă enervează. Cu prima ocazie, am să-i dau un pumn să-l trântesc pe jos, și fericită am
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
nici prin grădină. Stăteam sub nuc și îmi făceam planul cum să mă urc și cam până unde aș fi capabilă să ajung. Puțin îmi păsa mie de berbecul lor. După vocea ei plângăreață, mi-am dat seama că era speriată. Am ieșit din grădină să ne uităm în câmp. Mia a început să plângă. -Mă omoară mămica dacă s-a pierdut. O priveam necăjită. Cu toate că îl uram pe berbecul cu pricina am început să mă rog în gând să mi
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]